Het was wat raar, zo afscheid nemen en dan weten dat diezelfde kinderen en ouders er in september weer allemaal zijn, in mijn eigen klas. Maar wel leuk. Zoveel waardering krijgen voor je werk... waar krijgt iemand dat nog tegenwoordig?

Even iets over mijn groep kleuters:
het is een heel multiculturele groep. Het overgrote deel zijn marokkaanse of berberse kinderen, Chaima en Chayma en Chaimae, Elias, Amine en Marwane, Douae en Sofia, Sawsane en Zina, Mohammed, Esma, Sonia, Ayoub en Bilal... maar er zijn ook Yusuf en Tolgahan, twee turkse kinderen, Robin die uit een Nederlands-Franstalig gezin komt, Sintaya die vanuit Ethiopië werd geadopteerd door een Vlaming en een Amerikaanse, Gifty, afkomstig uit Nigeria, mijn twee Filipijnse kinderen: Céline en Sean, Yasmine, wiens mama vlaams is en papa Marokkaans en Nora, wiens ouders uit de Gaza-streek afkomstig zijn.
Veel verschillende culturen, veel verschillende achtergronden, veel uiteenlopende problemen ook.

Onze school zelf ligt in hartje Sint-Jans-Molenbeek. In de zomer waan je jezelf op Jema-El-Fna in Marrakech, en mij heeft dat nooit gestoord. Ik hou wel van kleurrijk en vooral van uitdaging.


Ik heb al gemerkt dat hier toch wel wat volk passeert, op de blogs. Mensen die voorbijkomen en even lezen wat er geschreven werd.
Dus daarom deze vraag: als er nog juffen of meesters hun ervaringen willen delen over de tweede kleuterklas, en werken met allerlei taalmaterialen en methodes rond wiskunde, taal, sociale vaardigheden,... dan hoor ik graag reacties.
Uitwisselen is altijd leuk! En leerrijk. Zelfs voor iemand die al 27 jaar is afgestudeerd! Misschien nog meer dan voor anderen. Iedereen hoort nu in zijn normaalschool en opleiding over zorg en gok en ervaringsgericht onderwijs en allerlei nieuwe technieken rond media en ICT en... Dat stond toen, lang geleden, allemaal nog in de kinderschoenen (of zelfs nog niet eens). Dus reacties meer dan graag welkom!