Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
... voor mij! Mijn fototoestel is het aan het begeven! Van de 10 foto's die ik neem, zijn er 9 mislukt en vaak zijn ze ook overbelicht, eigenlijk verwondert mij dat niet echt, want het toestelletje dat ik indertijd in het Kruidvat kocht voor 120 euro, heeft zijn dienst bewezen. Ik trek maandelijks 1200 foto's wat dus maakt van 12/2004 tot nu ongeveer 36.000 foto's, dus we mogen niet klagen. Dinsdag naar Vandeborre voor een nieuw exemplaar want zonder kan ik onmogelijk op vakantie vertrekken!
Foei, foei, foei, mijn strijk is een tijdje blijven liggen en ik heb het geweten; ik heb ongeveer 3u was opgeplooid en gestreken en het resultaat is 4 volle wasmanden proper wasgoed!
Vandaag heeft Finn haar eerste schoolreis achter de rug! Ze gingen met de bus naar de Alk (recreatiedomein hier in het centrum van Alken) om daar de dag door te brengen. Omdat ik op vrijdag maar 1 opvangkindje heb, kon ik mijn poppemieke zelf naar school brengen samen met Gitte in de buggy. Nu moet ik bekennen dat Finn het afscheid moeilijker vindt als ik haar breng, maar de laatste dagen heeft ze het zo al wat moeilijker (ook bij Jimmy dus) omdat haar vaste juffrouw ziek is en deze vervangen wordt door 3 nieuwe juffen (elke dag een andere), dus zal het nog wat moeilijker maken. Nu had Finn wel beloofd dat wanneer mama haar bracht ze niet zou huilen en eigenlijk viel het wel mee (op een paar traantjes na, maar het kwam goed toen ze hoorde dat ik haar terug zou komen ophalen). Nu moest ik mij daardoor (belofte maakt schuld) wel super haasten, want na het vertrek van Gitte, moest ik nog langs de H&M om wat te ruilen en ik wou dat vandaag achter de rug hebben. Dus om 13u30 in de wagen naar Hasselt, parking gevonden, mijn kleedje geruild voor kleren voor ... de kinderen, terug naar de auto gestapt (=snelwandelen) en naar huis en om 14u45 stond ik (te voet) met Tijl in de bolderkar aan de schoolpoort! De schoolreis was geslaagd en de juf zei dat Finn heel flink was geweest!
Vandaag hadden we onze afspraak bij dokter Demulder, ik keek er wel naar uit, want Tijl blijft maar sukkelen met zijn oortjes en met onze vliegreis in het vooruitzicht... Natuurlijk wou Tijl deze middag niet onmiddellijk slapen met als resultaat dat wij hem moesten wakker maken om op tijd op onze afspraak te zijn. Dus... Tijltje slecht gezind (ja altijd als hij wakker wordt, maar als hij wakker gemaakt wordt, is het eens zo erg). We geraakten op tijd in het Salvator ziekenhuis en ik was al tevreden, bleek dat wij niet daar, maar in het Villerspark moesten zijn. Bij het gesprekje met onze huisarts kwam het erop neer dat ik vertelde dat wij eens bij een NKOspecialist geweest waren in het Virga Jesse en zij antwoordde hierop: "oh maar deze dokter zit in het Salvator", waar ik dus uit opmaakte dat wij dan in het ziekenhuis moesten zijn, maar neen, ze opereert in het Salvator, maar op consultatie moet je in het Villerpark komen. Soit, wij geraakten zelfs nog op tijd op de afspraak en moesten nog wel wat wachten. Dokter Demulder; een vriendelijke vrouw, die goede voeling had met Tijl. Na een onderzoekje bleek dat hij aan beide oortjes een ontsteking had en ze kon niet begrijpen waarom hij nog steeds geen buisjes had, zeker niet nadat ze in de brief van onze huisarts las dat het zeker al de 8e geconstateerde oorontsteking was op nog geen half jaar tijd! Ze stelde voor om ook de poliepjes te trekken, maar daar moeten we mee wachten tot wij terug zijn van onze vakantie, want je moet minstens 2weken na de "ingreep" in het land blijven omdat er kans op bloedingen is. Dus buisjes worden voor onze reis geplaatst en dan zien we wel of het trekken van de poliepen nog nodig is. Dinsdag 29 mei worden de buisjes geplaatst en normaal zijn we 2u later al terug thuis en heeft hij er geen last van, maar dat is nog wat afwachten. De dokter zei ook dat Tijltjs humeur enorm zal verbeteren omdat hij echt wel constant hevige pijn moet hebben. Stiekem hoopte ik al dat zijn humeur en wisselende stemmen (lees: geregelde driftbuien) aan zijn oorontstekingen te wijten waren en niet aan zijn karaktertje, maar dat is dan ook nog wat afwachten he! Hoewel het maar om een kleine ingreep gaat, ben ik toch wel wat bang, want uiteindelijk wordt hij toch verdoofd he.
Om 5u45 stond Johnny, mijn toekomstig schoonbroer, hier al aan de deur om Jimmy te komen helpen met het leggen van de klinkers op onze oprit. Nu konden ze nog niet veel doen, want de vrachtwagen stabilisé werd pas rond 7u geleverd, maar soit, dan maar eerst een ontbijtje en wachten op de vrachtwagen en de 2e helper (collega van Jimmy). Enkele uren (en bakken bier) later was alles af en het resultaat mag er wezen. Arbeid van 6u tot 24u (sorry buren voor het lawaai) maar de klus was op 1 dag geklaard: 70m2 klinkers!
Deze voormiddag ging ik nog eens shoppen met mijn mama en de kindjes. Ik had nog enkele dingen nodig voor onze reis en alleen met de kinderen zie ik echt "klerenwinkelen" niet zitten, dus oma maar meegevraagd. In de Hema enkele t-shirtjes voor de kindjes gekocht en wat zonnecrème, daarna bij Hunkemöller mij een bh gekocht van de bon die ik van mijn zus gekregen had tgv mijn verjaardag, daarna richting H&M waar we toch wel aardig wat gekocht hebben: Finn 2 shortjes, kleedjes, Tijl: short, t-shirt, mezelf: 2 kleedjes, die mijn mama betaalde omdat ik nog wat voor mijn verjaardag extra kreeg. Ook de kindjes werden bedacht door oma. Daarna nog even naar de Quick voor het beloofde frietje en daarna naar huis, want het was mooi geweest en Jimmy had de auto nodig om materiaal te gaan halen. Een kort shopmomentje (1.5u), maar het was leuk, en dat is wat telt!
Dat was Finn haar zinnetje vandaag en ja hoor ze had gelijk! Ik was vandaag te zien in het spelletje Puzzeltijd op vtm. Gewonnen heb ik niet, maar het was een leuke ervaring en ik heb een superfiere dochter. Ik kreeg pas gisterenavond telefoon of ik vandaag zou kunnen meedoen en ik antwoordde bevestigend, hoewel daarna de paniek toesloeg: dat is LIVE! Wat als ik een serieuse flater sla en zoiets als "osebolle o" roep wat 15 jaar later nog bij de Bloopers te zien zal zijn... Te laat, ik had toegezegd. Nu de kindjes maar naar mijn mama gebracht, anders moest ik nog vroeger vertrekken en maar een outfit uitgezocht om op tv te komen. Rond 23u lag ik in mijn bed en ik heb eigenlijk goed geslapen. 's Morgens sloegen de zenuwen wat toe, want heb wat tijd op de wc doorgebracht, maar wist mij toch nog goed kalm te houden. Rond 8u30 vertrok ik dan richting Mechelen waar ik rond 10u30 verwacht werd. Natuurlijk was ik veel te vroeg (geen verkeer op een feestdag), maar in Ranst nog even gestopt voor een klein ontbijtje. Uiteindelijk nog te vroeg op de afspraak, maar werd opgevangen door iemand van het team. Daarna kwam mijn "tegenkandidaat" al aan en mocht ik naar make-up voor een make-over! Na het arriveren van de andere kandidaten kregen we een kleine rondleiding en vervolgens mochten we eens repeteren en kregen we uitleg hoe en waar we moesten staan, vervolgens een cameratest en een stemtest en dan was het nagelbijten en afwachten. Om 13u30 werden we dan naar de studio geleid want op 13u40 zouden we live in de huiskamers verschijnen. Ik was het eerst aan de beurt (gelukkig, denk omdat ze wisten dat ik nogal nerveus was), maar het ging zo snel en ik heb verloren (stand 80-70, dus niet zo slecht) en daarna mocht ik verder volgen in de studio. Tijdens het moment dat de kijker thuis mocht bellen, kwam er een bekende aan de lijn; nl Johnny, de vriend van mijn zus, toeval! Amai! Hij had meer chance en won 675 euro. Grappig eigenlijk. Tegen 16u30 was ik bij mijn mama om mijn trotse kindjes op te pikken. Een leuke ervaring achter de rug en een stapel puzzelboeken rijker!
Inderdaad, vanaf vandaag ben ik 27 jaar. Vroeger keek ik enorm uit naar de 14e mei, mijn verjaardag, maar naarmate de jaren verstrijken, zegt het mij niet zo veel meer. Een stukje taart, een supermooi liedje van ons Finn, cadeautjes, knuffels, kaartjes en dat was het dan, voorbij alvorens je het goed besefte.
dMijn kindjes waren van plan om mij al vroeg te vieren want om 5u15 waren ze al wakker. Tijl lag al van 's nachts tussen Jimmy en mij in (oorontsteking) en hij sliep nog wel, maar ons Finneke was wakker. Ze zei heel enthousiast haar gedichtje op
Tikke takke tonnetje ik ben vandaag je zonnetje Tikke takke toor ik fluister in je oor Tikke takke tief ik vind je heel erg lief Tikke takke toen je krijgt een hele dikke zoen
Daarna het bijhorende zelfgemaakte cadeautje en natuurlijk de gekochte cadeautjes. Van mijn kapoenen een miniplantje in hartjesvormpjes en van Jimmy parfum! Om het met Finn haar woorden te zeggen: pafum "bubbietoesj" (Burberry Touch). Hihi! Na samen ontbeten te hebben, vertrok Jimmy naar zijn werk, waar hij even wat op te lossen had. Ik heb mij voormiddag beziggehouden met een ovenschotel voor vanavond te maken en onze kindjes te entertainen. Om 13u werden we dan bij mijn mama verwacht voor het eten en in de late namiddag gingen we naar mijn schoonouders om moederdag te gaan wensen. Een drukke, maar leuke dag. En eigenlijk is het toch wel speciaal he; vooral de allereerste keer dat een kindje naar school gaat he.
Neen, niet Finn of Tijl, maar vandaag ben ik de "gelukkige", ik werd vanacht al wakker met hoofdpijn, maar deze morgen was het 10x erger, vooral mijn achterhoofd deed verschrikkelijk pijn en een Panadol hielp er niet echt aan. Ik ben dan ook terug mijn bed ingekropen en toen ik om 9u wakker werd, was ik nog ellendiger als ervoor. Even later heb ik mijn mama opgetrommeld dat ze de kindjes namiddag zou komen halen en ik wat kon rusten. Jimmy was buiten aan het werken dus kon niet volledig instaan voor het verzorgen van de kindjes (buurman was hier om te helpen en dan kan je zelf moeilijk binnen gaan zitten he). Ik heb de hele namiddag slapend doorgebracht en werd rond 17u wakker en mijn pijn was veranderd in "gewone hoofdpijn" en niet meer "de bonzende pijn". Nadat ik wat gegeten had en mijn kindjes terug bij mij waren, voelde ik mij al wat beter.
Op vrijdag kan ik mijn Finnemie zelf ophalen op school: namiddag heb ik geen kindjes (behalve Tijl uiteraard) in de opvang, vandaar dat het wat evidenter is om aan de schoolpoort te verschijnen. Om 15u stond ik er dan en Finn had mij al van op de speelplaats gezien hoor; roepen, wuiven, lachen... Ze vindt het zo fijn dat mama haar kan komen ophalen, dat het super is om te zien. Ze kwam buiten met haar zakje voor moederdag en ze was heel fier, maar ze ging niets "klappen", want dat mocht niet van de juffrouw. Lief! Samen naar huis en thuis aangekomen vertrok Finn met Jimmy naar St Truiden om te gaan shoppen voor mijn verjaardag én mijn moederdag. Ik zag hun pas rond 17u terug en niet veel later moest ik al door naar een gebedswake van een collega's echtgenoot die afgelopen zaterdag overleden is aan de gevolgen van kanker. Amper vooraan in de 50, altijd bewust gezond geleefd en toch treft zo'n ziekte hem. Dat is het leven, maar wat is het leven toch soms hard. Mijn collega en haar familie hebben afscheid kunnen nemen en hij is in familiekring overleden, wat zijn grote wens was. Rond 20u was ik dan thuis en niet veel later lag ik ook al in bed. Normaal gingen de kindjes vandaag bij mijn mama logeren zodat Jimmy en ik konden gaan uiteten tgv mijn verjaardag, zaterdagvoormiddag zouden we dan gaan shoppen, maar door onze zieke Tijl viel alles in het water. Nu had ik met mama geregeld dat zij dan morgenavond hier komt babysitten en wij dan gaan uit eten.
Ja, weer een zieke! Onze Tijl. Hij pakt weer al enkele dagen naar zijn oortjes, dus we weten wel wat het probleem is, maar toch. Gisterenavond wou hij ook al niet slapen en kalmeerde hij enkel als hij bij mij in bed lag. Hier lag hij wat rechter tegen mij aan, dus is de druk in zijn oortjes wat minder. Jimmy belt deze morgen naar de dokter voor een afspraakje om 14u zodat ze hem nog eens kunnen nakijken en kunnen we ook nog wat info vragen mbt op onze vliegreis, want naar het schijnt is vliegen met een ooronsteking niet aan te raden, dus willen we op 2 juni zeker oorontstekingvrij zijn. Rond 9u ziet Tijl er ineens wat slechter uit en hopla, hij moet overgeven. Daarna slaapt hij ongeveer 2uur en wordt hij enkel wakker om te spuwen. Koorts heeft hij wel, maar niet in die mate dat ik mij zorgen maak om zijn temperatuur (38.3, terwijl Tijl makkelijk 39.8 haalt zonder veel aan de hand te hebben). Om 14u gaan we dan naar de dokter, hij heeft ondertussen al iets kunnen inhouden, dus denk dat hij gewoon iets niet zo goed verteerd had. Inderdaad: weer een oorontsteking. De dokter (onze nieuwe huisarts sinds deze maand) vindt het raar dat Tijl nog geen buisjes heeft, gezien het de 9e (geconstateerde) oorontsteking is sinds november. Wij zijn in februari op consultatie geweest bij een neus-keel-oorspecialist in het VirgaJesse, maar deze raadde ons af om het nog wat aan te zien en af te wachten. Nu zijn we weer 3 oorontstekingen verder en zeker geen verbetering (integendeel) te merken. Onze huisarts heeft mij dan een nieuwe brief gemaakt en ons een dokter in het Salvator aangeraden die vooral kindjes met oorprobleempjes behandelt, dus na ons bezoekje onmiddellijk gebeld en wij hebben een afspraak geregeld om 15u op 22mei. Het kan zelfs zijn (volgens de huisarts) dat de specialist nog buisjes zal plaatsen alvorens wij op vakantie zullen vertrekken. Dus ja, nu afwachten he. Bij het buitengaan, gaf Tijltje nog een keertje over; zijn kleertjes bleven gespaard, maar ik kon na afloop mij wassen en omkleden. Tja, dat hoort bij het mama zijn he!
Vandaag is mijn bompa al 20 jaar dood. Het lijkt zo lang, maar toch kan ik mij nog veel herinneren van onze momenten samen. Ook mijn bomma is vandaag al 10 maanden geleden gestorven, ook hier vliegt de tijd, want met momenten realiseer ik mij nog niet eens dat ze er echt niet meer is. Weldra wordt haar huis verkocht en zal het allemaal nog "echter" zijn. Gelukkig heb ik heel veel mooie herinneringen aan hun beiden, natuurlijk wat meer aan mijn bomma, wat normaal is; haar heb ik 19 jaar langer gekend. Mijn kindjes hebben nog van haar mogen genieten en omgekeerd zeker ook.
Zoals wij al veronderstelden, was het vandaag stukken beter met ons poppemie en had ze terug kleur en fut. Haar eetlust was er ook terug en namiddag speelde ze zoals ze altijd doet. Mijn zus was op bezoek gekomen zodat Finn toch volledige aandacht zou krijgen terwijl ik mij in de opvang bezighield met de 3 baby's. Tijl die schipperde tussen de privé en de opvang.
Inderdaad, vandaag voelt Finneke zich niet zo lekker en alles wat erin gaat, komt er langs boven ook weer uit. Nu moet ik zeggen dat Finn wel een "harde" is, want ze loopt gewoon rond met haar kom om in te spuwen. Verder slaapt ze veel en eet ze niet. Tja, even uitzieken he!
Omdat oma en opa gisteren niet op de barbecue konden komen wegens andere verplichtingen, kwam oma deze namiddag haar forelleke opeten. Jimmy is enkele weken geleden gaan vissen en had 6 mooie exemplaren gevangen voor op de bbq en gisteren was het dus le moment suprème! Mmm! Mijn papa is deze morgen weer naar Frankrijk vertrokken dus is was mijn mama alleen van de partij. Eerst naar Sint-Joris-kermis, waar geen kat te zien was, daarna lekker in de tuin spelen en natuurlijk het eten. We hadden afgesproken dat Finneke een dagje mocht gaan slapen bij oma en ze keek er enorm naar uit, maar toen ze in de auto van oma zat trok ze maar een beteuterd gezichtje en zei ze dat ze toch bij mama wou blijven. Tja! Dan moet oma haar maar eens een dagje komen halen. Met momenten gaat ze supergraag slapen en andere momenten veinst ze buikpijn zodat oma haar terug naar hier zou brengen. We hebben dan liever dat ze gewoon zegt dat ze niet wil ipv te doen alsof ze ziek is. Dus alles maar terug uitgepakt en niet veel later is Finnemie al gaan slapen. Ze was moe hoor! Een ander keertje he.
Vandaag onze allereerste bbq gegeven in Alken! Jimmy heeft enkele jaren geleden een bbq-toestel gekregen voor zijn verjaardag van mijn ouders en tot op heden was het nog maar 1x gebruikt en dit in ons tuintje in Zonhoven. Nu vandaag een mooie warme dag, Jimmy vrijaf, niets op onze agenda, dus ideaal moment om een barbecue te organiseren. We nodigden mijn zus, Karen en Johnny en Jimmy's neef (Finn haar peter) met zijn gezinnetje uit. De kindjes hebben mooi samen gespeeld en het eten was lekker. Daarna alle vier de kinderen in het zwembadje gewassen en niet veel later gingen onze kleintjes slapen. Tijl had voor het eerst niets geslapen overdag dus om 19u was zijn kaars uit, ook Finn had haar dutje overgeslaan (wat regelmatig gebeurt) dus zij was ook moe en wou ook gaan slapen. Na de opruim gingen de mannen nog een lekkere ijs halen en toen sloten we onze dag af! http://www.video4all.nl/src/win_video.php?cid=AOGGadDSdOpuQJbrx5doD
Oh, het zonnetje is in het land en al enkele dagen! We mogen niet klagen met het weer dit jaar, amai, wie 10 jaar geleden zou zeggen dat wij in april in topjes zouden lopen en in het zwembadje buiten zouden spelen, zou voor gek verklaard worden! Gisteren hebben de kindjes in het badje geploeterd http://www.video4all.nl/src/win_video.php?cid=AOd76tJGKS5yMCff2vQ4Q, vonden ze geweldig. Jammer dat het pas kan als alle opvangkindjes naar huis zijn want anders wordt het wat te gevaarlijk. Straks komen mijn ouders langs en dan kunnen ze er ook al wat vroeger in. Vandaag is ons Finnemie niet naar school want om 11u had ze een afspraak bij onze dokter om haar oortjes te laten uitspuiten. Finn heeft vaak last van stoppen en nu was het zo erg dat ze uitgespoten dienden te worden. Wat was onze meid weer flink (in tegenstelling tot haar mama vroeger, want ik vond het zoiets akeligs) en als beloning mocht ze met papa naar de Fun om er een pop uit te kiezen. Ze loopt al sinds haar verjaardag met het boekje van Zapf rond en dagelijks vertelt ze ons welke pop ze "heel graag wil hebben" en ja dit was een leuke gelegenheid en ze had zelf de deal gemaakt door te zeggen tegen Jimmy: "papa, als ik heel flink ben bij de dokter, krijg ik die pop he" en Jimmy antwoordde: "we zullen zien" wat Finneke interpreteerde als "we zullen GAAN zien" wat in haar ogen dus was "kijken in de winkel om te kiezen". Och ja, zelf kopen we niet zo vaak speelgoed voor de kindjes (ze krijgen heel veel) en ze was wel flink en is een echte poppenfreak dus voor een keertje! De prijs viel wat tegen (59 euro!), maar ja, onze papa vond dat zijn kleine meid het verdiende he!
Nog een leuke uitspraak van Finn: als de centjes op zijn, moet je gewoon nieuwe gaan kopen (was het maar zo makkelijk he).
Tijl begint meer en meer te praten en dat is eigenlijk zo plezant he! Fier dat hij is als wij hem prijzen als hij dingen benoemt bij naam. Als we onderweg zijn, moet hij elke auto begroeten met "auto" en hij zwaait er keilief naar. Nog enkele woordjes die Tijl vaker en vaker in de mond neemt: "ice tea" (i-t), "die" (die), "nee-nee-nee" (ja zegt het 3x), appe (appel), auto, oeh-oeh (zowel aapjes als de film van Tarzan)... Hij is ook een grote kusser geworden en vindt het geweldig om kusjes uit te delen op vraag! Wat onze Tijl ook typeert zijn zijn driftbuien, hij kan zich zo boos maken om iets (als je nog maar neen durft te denken) en hij begint dan met dingen te gooien, mensen pijn te doen en te tieren... Niet leuk, maar gelukkig duurt het maar even, maar toch. Als de mensen hem zien, denken ze echt dat het een engeltje is, maar soms kan hij hier ook echt een "duiveltje" uithangen. Tja, karakter he!
Vandaag werd Jimmy's neef, Finn haar peter, David 30 jaar en dat moest natuurlijk gevierd worden. Zijn vrouw had een verrassingsfeestje georganiseerd en natuurlijk gingen we er met plezier naar toe. Tijl had hier nog een flink dutje gedaan en Finn sliep in de auto wat. We hebben lekker gegeten, goed gedronken, veel gebabbeld, de kindjes hebben allemaal heel fijn gespeeld en voor we er erg in hadden was het al 20u en tijd om de pyjama's van de kinderen aan te trekken, de flesjes te geven en naar huis te vertrekken.
Oh, het zonnetje is in het land en al enkele dagen! We mogen niet klagen met het weer dit jaar, amai, wie 10 jaar geleden zou zeggen dat wij in april in topjes zouden lopen en in het zwembadje buiten zouden spelen, zou voor gek verklaard worden! 
