Welkom op mijn blog! Ik ben Kirsten, gehuwd met Jimmy en mama van Finn en Tijl. Ik ben momenteel zwanger van ons nummertje 3 en hij of zij wordt eind april verwacht. Oorspronkelijk ging nummertje 3 er eentje uit een ver land zijn, maar ons adoptieavontuur is even uitgesteld. Ik ga trachten hier wat te komen vertellen wat er in ons dagelijks leven en in mijn hoofdje omgaat. Veel leesplezier
Wij kunnen op een 'normale' manier converseren met onze zoon; ja inderdaad, neen praten nog niet echt, maar hij knikt nu ja of schudt nee als hij het daadwerkelijk bedoelt! Als je dus vraagt of Tijl een koekje wil: gaat ze hoofd mooi op en neer en is hij zo fier als een gieter, wil hij iets niet zal hij duidelijk schudden! Grappig en superschattig! Verder heeft Tijl weer last van koorts en hoest hij ook weer terug een beetje. Ook ons Finnemie is weer verkouden (of nog steeds?); hoesten, snotneusje, hees... maar dat hees zijn kan evenzeer van het zingen komen, want dat doet ze dus de hele dag! Allerlei liedjes, maar haar juffrouw zingt ook de hele tijd, dus is ze het al gewoon.
Onze auto is weer eens kapot! Deze auto heeft ons al een pak geld gekost! Nu is het de koppeling die het begeven heeft en dat kan weer al enkele honderden euro's zijn! Kan er zo ambetant van worden, maar wat haalt het uit niets! Nu weer een heel georganiseer, want dat heb je dus met een wagen! Hij is net naar de garage gebracht (getakeld door Johnny), dus hopen dat het nog al bij al wat meevalt (maar de garagist heeft al een prijs van 100den euro's laten vallen) en wij hem snel terug hebben!
Hoe is dat mogelijk! Ik denk dat het al meer dan 3 jaar geleden is dat wij ons eens verslapen hebben. Ik heb al jaren geen wekker meer gezet omdat een van de kinderen wel rond 5u30 daar is om ons er bewust van te maken dat het dag is! Nu deze morgen was dat ook het geval en ik heb onze Tijl bij ons in bed genomen zodat hij al slapend (en ik dus ook) borstvoeding kon nemen en normaal duurt dat een half uurtje en dan staan wij op, maar vandaag viel hij (en ik dus ook) als een blok in slaap en toen ik wakker werd en op de wekker keek zag ik dat het al 8u15 was! Hoog tijd dus om op te staan, want Finn haar school begint om 8u45! Finn haar kleren aangedaan, haar gewassen en een boterhammetje gegeven, terwijl ze dat opat, maakte ik mij klaar en werd Finn haar boekentasje klaargemaakt. Jimmy nam Tijl voor zijn rekening (gewoon nachtpamper uittrekken en entertainen) en zo zaten we om 8u40 in de auto richting school. We waren nog op tijd en de meeste ouders arriveerden nu pas, volledig relaxed, terwijl ik helemaal in de war was! Finn spurtte naar haar juffrouw en ik kreeg amper een kus! Ja, ze zal het leuk vinden daar!
Vandaag had ik een demonstratie van Janbibejan (houten speelgoed en decoratie) en als onthaalmoeder kreeg ik een mooi geschenk als ik voor een bepaald bedrag verkocht en ja hoor; ik heb het bedrag gehaald en nu mag ik binnen 2 weken een mooie boerderij gratis ontvangen (twv 107 euro), dus zal een mooi kerstcadeautje voor de kindjes zijn onder de kerstboom! Verder nog even gezellig samengezeten met de mama's van de onthaalkindjes, want de meeste mama's waren van de partij en zo konden we gezellig wat bijkletsen! Ik had ervoor gezorgd dat Finn en Tijl voor het volk kwam al in bed lag, want anders zou ik hun niet meer naar boven gekregen hebben met al dat speelgoed! Gelukkig hebben ze mooi verder geslapen en waren ze super! Kijk er al naar uit om al dat mooie speelgoed weer te mogen ontvangen!
Vandaag is mijn papa jarig; 52 jaar en we werden op de middag verwacht om lekker te gaan tafelen en de kindjes hun Sinterklaas op te halen. Aangekomen waren er weer die lieve, blije gezichtjes met het zien van wat de lieve Sint hun gebracht had. Tijltje dacht wel dat Sinterklaas zich vergist had, want hij had meer oog voor het 'roze' speelgoed van Finn. Gelukkig deelt onze meid graag en liet ze Tijl lekker spelen met de roze speldjes, haardrogertje, pop, ... en de autootjes en houten blokken, die kregen later wel wat aandacht. Ook nog enkele mooie dvd's van Disney en de kleintjes waren weer dolgelukkig. Eten vonden ze ook super, allebei extra portie soep bijgekregen en ook nog hun hoofdgerecht helemaal opgegeten. Daarna tijd voor een dutje en ook dat deden ze weer opperbest, ik heb toch 2 schatten van kinderen he! Na het slapen was het dan het grote moment aangebroken: taart! Finn was deze morgen al bezig dat opa jarig was en dat ze dan taart ging eten. Dat is het enige dat ze associeert met jarig zijn: lekkere taart! Dus ze was in haar nopjes toen we om 15u de taart aansneden en ja hoor, ze heeft haar heel stuk volledig opgegeten! Mmm! Smullen maar. Niet veel later heeft oma ons naar huis gebracht, want Jimmy was van daaruit naar het werk vertrokken, en hebben ze hier nog wat gespeeld met hun nieuwe sinterklaasgeschenkjes! Toen ze in hun bedjes lagen, heb ik alle speelgoed (nog maar eens) gesorteerd en daarna ben ik begonnen aan mijn strijk en om 23u trok ik eindelijk mijn ijzer uit en ben ik lekker in mijn bedje gesprongen!
Leuk om te zien dat mijn kapoenen zo veel aan elkaar hebben; ze maken wel eens ruzie en ze kunnen allebei al eens driften, maar over het algemeen zijn het dikke vrienden die elkaar geweldig kunnen entertainen! Schattig om te zien! Op de foto zie je dat Tijltje nog om wat kaas ging bedelen bij zijn zusje, terwijl zijn potje al volledig leeg was en zijn lieve zus, geeft haar broertje met plezier enkele lepeltjes!
Deze namiddag gingen we Sinterklaas halen bij mijn zus, Karen. De kinderen waren enthousiast en toen ze al dat nieuws en lekkers zagen toen we binnenkwamen waren ze helemaal in de wolken! Lekker gespeeld met al dat leuke speelgoed en daarna waren ze zo moe dat toen we naar huis reden ze onmiddellijk in een diepe slaap waren. Thuis aangekomen wel nog even wakker om nog een potje yoghurt te eten en natuurlijk wat te spelen met het nieuwe speelgoed!
Op woensdag is het tutti-frutti dag bij Finn op school en dan mag er wekelijks een papa of een mama gaan helpen met het schillen van het fruit en vandaag was het dus Jimmy's beurt om zich eens te bewijzen in de klas. Finn vond het alleszins geweldig dat hare papa mee naar het klasje ging en Jimmy vond het ook super! Hij zei zelfs dat hij een job als kleuterleider hem wel zou passen! Toen papa dan na de speeltijd door ging vond ze het wat minder leuk, maar ja, moet ze nog leren he! Hier kreeg ik deze middag bezoek van een toekomstig opvangkindje; Gitte en haar mama. Gewoon voor de gezelligheid en ja het was gezellig! Wat bijgepraat en voor hun vooral kijken hoe het er hier aan toe gaat he!
Vrijdag hadden wij personeelsfeest van Jimmy's werk, de eerste keer dat wij sinds de komt van Tijl naar een feest gingen 's avonds dus een hele belevenis. Karen en Johnny kwamen babysitten en ik had Tijl al voor ons vertrek in zijn bedje gelegd, dus hij werd niet meer verwacht alvorens wij terug thuis zouden zijn. Dat was dus buiten koorts gerekend want toen we net van het feest naar huis zouden vertrekken kreeg ik telefoon met de mededeling dat Tijl dus niet goed was. 20 minuutjes later was ik thuis en ja hij had over de 39 koorts en voelde zich daadwerkelijk niet goed: huilen, borstvoeding hielp niet, koorts, diarree... Tja niets aan te doen. Met een suppo of een spuitje Junifen zakte de temperatuur wel, maar even later schoot ze terug de lucht in. Deze nacht was hij er weer om 1u en ook toen gloeide hij, verder eet en drinkt hij goed en speelt hij normaal en is hij ook vrolijk, dus weet het niet echt. Morgen maar eens langs de dokter passeren zeker!
Jimmy had nachtpost gehad en ik had voor 9u maar 1 opvangkindje, dus ideaal moment om zelf ons Finnemie eens naar school te brengen. Lien en Tijl in de tweelingbuggy en Finn aan het handje richting school! Ik had beziens, hoorde de mensen achter mijn rug zeggen: 'kijk, een kindje van het zomerklasje en een tweeling, dat madameke zal haar werk ook wel hebben', Hihi! Wou nog zeggen: maar goed dat ik dan niet met de hele bende kom! Na 9u kwam er dan nog een kindje en rond 11u45 vertrok ik nu met Xsari en Lien in de buggy (Tijl was slapen, Jimmy werd stilletjes wakker) ons Finn terug ophalen. Toen ze mij zag keek ze maar beteuterd en kwamen er traantjes; ik vroeg aan de juffrouw wat er gebeurd was, maar ze zei dat ze mij vandaag gemist had en enkele keren om haar mama gevraagd had. Komt waarschijnlijk omdat ik haar gebracht had. Gelukkig zei Finn onmiddellijk: mij morgen terug naar jool.
Wij hebben gisteren ons eerste oudercontact gehad en was leuk! Keek er al naar uit, dan weet je toch wat beter hoe je kindje het in de klas doet he. Nu is onze meid nog maar 3 halve dagen geweest, maar toch. We kregen ook een heleboel foto's te zien en ons Finneke stond wonderwel minstens op 15 foto's, dus op die enkele halve dagen heeft de juffrouw goed haar best gedaan. Er waren niet zo veel ouders aanwezig, maar het was gezellig. Verder zijn de kinderen gisteren dus voor het eerst door iemand anders slapen gelegd (allez voor Finn was het niet de eerste keer) en dag ging prima! Tijltje ook voor het eerst zonder borstvoeding gaan slapen en ook dat heeft hij overleefd, hoewel hij deze nacht om 4u wakker was. Heb hem dan bij mij genomen (ook omdat hij nog wat ziek is) en hij heeft toen goed gegeten en verder geslapen tot 6u10. Mogen dus niet klagen!
Ja, ze hebben het goed zitten hier. Gisteren nog naar dokter van wacht geweest en nu hebben ze dus antibiotica bijgekregen. Tijl heeft dan nog ook een oorontsteking erbij en Finn haar mondje staat vol aftjes. Niets aan te doen, hopelijk betert alles snel met de extra medicatie. Tijl was deze morgen om 5u dan heel fel aan het hoesten en Finn had gisterenavond rond 23u overgegeven (door het hoesten). Hoort er natuurlijk allemaal bij he!
Rond 10u hebben we de kindjes naar mijn mama gebracht en gingen Jimmy en ik dus naar de 2ehandsbeurs, daarna lekker gaan eten (mexicaans) en nog even een nieuw hemd gaan kopen voor Jimmy en dat was alweer het einde van enkele uurtjes tijd als koppel. Was leuk en gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.
Neen, ben niet zwanger van een tweeling, maar heb gisteren wel een tweelingbuggy op de 2e handsbeurs in de Grenslandhallen voor 10 euro op de kop kunnen tikken. Ideaal voor in de opvang en als ik Finn naar school wil brengen en maar 1 kindje extra heb; dan kunnen kindje en Tijl in de buggy en ons Finnemie aan de hand meestappen. Alles mooi gewassen en hij is nog in goede staat, enkel wat verouders, who cares! Is maar voor sporadisch gebruik he!
Na mijn berichtje van deze morgen en nog enkele accidentjes van Prince, hebben we besloten om voor hem een andere thuis te zoeken, want zo kon het niet meer verder. Hij heeft altijd deel uitgemaakt van ons gezin, maar we moeten toegeven dat hij zelf ook niet meer zo veel hier had als vroeger toen er nog geen tuin of kinderen waren. Toen wij op onze appartementjes woonden, gingen we verschillende keren per dag wandelen, lag hij in de zetel, ging hij mee op vakantie... Toen verhuisden we naar Zonhoven en daar hadden we een tuintje, een gemak, want nu moesten we maar vlug de deur openen en Prince was buiten en na de komst van Finn ging er nog wat minder tijd naar hem. Daarbij komt nog dat hij zo wild is en Finn bang van honden is, dus ook van Prince. De laatste weken gingen we wel weer regelmatig wandelen en mocht hij 's avonds weer eens in de living (voor even) maar die extra aandacht beloonde Prince dus met zijn behoeften binnen te doen en dingen stuk te bijten. Vandaag werd het mij dan te veel en zeker nadat ik deze week 2x de veranda volledig heb kunnen dweilen voor 7u de kindjes kwamen, omdat het nogal een indruk zou maken moesten de ouders mijn toegetakelde veranda en salon gezien hebben. Dus na een deftig gesprek tussen Jimmy en mij hebben we ons verstand laten spreken (want ons hart zei dat Prince moest blijven) en heeft Jimmy hem dus nadat ik en de kindjes afscheid genomen hadden naar Sint-Truiden gebracht. Diep in ons hart weten we dat het de beste beslissing is, niet alleen voor ons, maar zeker voor hem. Prince is een hele lieve hond, maar hij kreeg hier niet meer voldoende aandacht die hij blijkbaar nodig achtte. Wij hebben hem altijd zo goed mogelijk verzorgd en behandeld en hij heeft een mooi leventje hier gehad, maar ik weet zeker dat hij ergens anders gelukkiger zal zijn bij mensen die meer tijd voor hem hebben en hem volledig bij het gezin betrekken, wat hier niet meer mogelijk was, vooral door Finn haar schrik. Ze ging hem altijd wel dolenthousiast aaien, tot ze op een meter afstand was en dan liep ze terug naar mij. De kogel is door de kerk, maar het doet toch pijn om te weten dat hij weg is. Hoop dat hij een goede thuis vindt waar hij naar hartelust kan ravotten en spelen, want dat doet hij heel graag.
Het is al enkele dagen aan de gang: Prince (onze hond) doet zijn behoeften weer binnen. Hij is nooit echt een proper hondje geweest: plassen op de zetel bij oma, zijn eigen kaka opeten, andere honden hun kaka opeten (terwijl ze nog bezig waren, liep Prince er al etend achteraan), maar met de bench leek het opgelost. Hij is ondertussen ook al 6,5 jaar, maar hij heeft zo zijn periodes... Amai! Ik moet wel toegeven dat wij vroeger (voor de kindjes en voor een tuintje) meer tijd hadden voor hem, maar toen was het net hetzelfde. Nu de laatste weken maken we weer meer tijd voor hem en betrekken we hem ook weer meer bij het gezinnetje (wandelen, 's avonds even in de living...), maar hij moet het dus altijd verpesten. In de week hadden wij zijn benche niet gesloten en wat bleek: overgegeven (in verandasalon, op de grond, in bench), kaka, pipi, kussens (van de salon) kapotgebeten... Dus 's morgens om 7u alles poetsen en opruimen (want om 7u30 kwamen de eerste ouders met kindjes en dan moet het natuurlijk proper zijn). Ja een ongelukje kan altijd gebeuren, maar soit, niet veel later terug van dat en nu is het alweer elke nacht. Deze morgen stond ik op, terwijl hij om middernacht nog buiten is geweest, en hopla; kaka in de bench! Ik was zo boos en verdrietig: WAAROM! Allez, maar opvegen (gelukkig geen platte, maar dat wil dus ook zeggen dat hij niet ziek is maar niet wil) en eens goed grommelen en dan maar roepen: naar het asiel met jou! Hem buiten gelaten, daarna mocht Prince terug in zijn propere bench en Jimmy en ik tegen elkaar bezig dat het zo niet verder kan! Finn zit ook al aan de verandavenster te roepen: "bah Pince, magge nie kaka op e rond doen, vies, buit kaka doen" dus zij weet ook al wat kan en niet he! Nu een uurtje later ga ik de veranda in om mijn keukenrol (wat er nog stond van het kakavegen) te gaan halen en wat nu... weer van dat: pipi en kaka! Als hij nu ziek is ok, maar dat hij dan even blaft, want wij zien hem via de living en horen doen we hem zeker! Neen, hij vindt het dus blijkbaar plezant! Ben het beu!
Finn is ondertussen al wat beter (nog een snotneusje, maar verder ok) en nu heeft onze Tijl het zitten. Niet zo erg als Finn het heeft gehad, maar toch zielig: oogjes toe met snotjes, loopneusje, niezen, hoesten... Niets aan te doen. Finn kucht vooral nog om een "lepel op e flets" te krijgen, maar ze is beter hoor. Gek dat ze dat allemaal zo lekker vinden die medicamentjes he. Tijl is enorm aan het vooruitgaan de laatste weken; hij begrijpt veel meer, luistert (als je iets vraagt en het komt hem uit), kusjes geven, langer slapen (ja vanacht heeft hij voor het eerst eens 12u aan 1 stuk geslapen!!!!!)... hij wordt groter, mijn klein ventje. Hopelijk blijft zijn verkoudheid op dit niveau bengelen en wordt het niet erger, dus afwachten maar he!
Vanacht was het dan om 1u zover: Finn wakker omdat ze "jiek" was. Ja haar neusje was volledig verstopt, haar linkeroogje was gezwollen en waterde, ... ze zag er maar ellendig uit. Arme poppemie. Dus ik haar maar bij ons gelegd, maar ook dat hielp niet, ze wou haar "spuwkom" want ze had slijmpjes, dus uiteindelijk zijn we maar naar beneden gegaan en heb ik haar wat verzorgd (hoestsiroopje, neusje spoelen, nog eens wat vickx, ...) en zijn we maar op de zetel gaan liggen. Ook dat hielp niet veel want we hebben overal gelegen; in de 2-zit, in de 3-zit, ik in de 3-zit, Finn in de 2-zit, Finn op mijn schoot, tegen elkaar, in haar bed, in ons bed... niets hielp, ze kon niet goed in slaap geraken en ik denk dat we hoop en al na 1u in totaal anderhalf uur geslapen hebben. Tijl was dan rond 6u daar en toen kon mijne dag volledig beginnen. Normaal kwam mijn vervangopvangkindje om 7u30, maar haar oma bracht haar ineens rond 9u30 omdat ze nog sliep. Tja, gelukkig maar dat ik thuisgebleven was, want anders stond ze voor een gesloten deur, want ze had mij niet verwittigd en op maandag heb ik normaal geen kindjes, vandaar. Dus een geluk (voor dat kindje) dat ons Finn ziek was, want anders waren we met het hele gezin naar de Carrefour geweest en nu waren de mannen (Jimmy en Tijl dus) alleen gaan winkelen. Ik dacht rond 8u30 dat ze niet meer ging komen en had de verwarming enz al afgezet in de opvang, gelukkig was het snel terug warm en kon ik mijn job als onthaalmoeder beginnen uitoefenen. Finn heeft veel geslapen en gerust (en gejammerd) wat normaal is he. Tijl heeft deze middag voor het eerst eens meer dan 2u aan een stuk in zijn bedje geslapen, wat eens leuk was (maar was wel ongerust, zeker omdat ik al blij ben als hij eens een uurtje slaapt). Op een bepaald moment sliepen dus de 3 kindjes gelijk en had ik ook even een momentje rust (boekje op de zetel), want ik voel het ook dat ik maar een nachtje van 2uurtjes achter de rug heb, maar me neerleggen durfde ik niet, omdat ik weet dat wanneer ik maar een half uurtje kan slapen, ik mij nog ellendiger voel. Moet bekennen dat ik mij nog relatief goed voel hoor, maar hoop wel dat het vanacht niet van dat is. Als mijn kleine meid maar snel beter is he, want is maar zielig zo. Ze had straks ook 38.9 koorts, wat ze ook maar zelden heeft. Tja die verkoudheden he!
Het is zover: ons Finn is verkouden. Ik had het eigenlijk al zien aankomen, want ze was gisteren al wat aan het snotteren, maar nu is het dus erger: loopneusje, beetje hoesten, wateroogjes,... tja, niets aan te doen. Gelukkig vinden kinderen dat allemaal nog niet zo erg en spelen ze vrolijk door, dus geen enkel probleem; neusdruppeltjes, lepeltje voor de hoest, Vickx voor op het borstje en rugje... en een ajuin op de kamer. Deze morgen was ze dan wel om 5u20 wakker en zei dat haar neusje zo raar voelde; wou ze in de spiegel kijken en ja een korstje van het snuiten! Daarna nog voor 10 min bij mij in bed, maar ze bleef wat jammeren dat ze nog in de spiegel wou kijken dus zijn we maar opgestaan (Tijl was ook al wakker) en kon mijne zondag beginnen!
Deze auto heeft ons al een pak geld gekost! Nu is het de koppeling die het begeven heeft en dat kan weer al enkele honderden euro's zijn! Kan er zo ambetant van worden, maar wat haalt het uit niets! Nu weer een heel georganiseer, want dat heb je dus met een wagen! Hij is net naar de garage gebracht (getakeld door Johnny), dus hopen dat het nog al bij al wat meevalt (maar de garagist heeft al een prijs van 100den euro's laten vallen) en wij hem snel terug hebben!
Neen, ben niet zwanger van een tweeling, maar heb gisteren wel een tweelingbuggy op de 2e handsbeurs in de Grenslandhallen voor 10 euro op de kop kunnen tikken. Ideaal voor in de opvang en als ik Finn naar school wil brengen en maar 1 kindje extra heb; dan kunnen kindje en Tijl in de buggy en ons Finnemie aan de hand meestappen. Alles mooi gewassen en hij is nog in goede staat, enkel wat verouders, who cares! Is maar voor sporadisch gebruik he!
Het is zover: ons Finn is verkouden. Ik had het eigenlijk al zien aankomen, want ze was gisteren al wat aan het snotteren, maar nu is het dus erger: loopneusje, beetje hoesten, wateroogjes,... tja, niets aan te doen. Gelukkig vinden kinderen dat allemaal nog niet zo erg en spelen ze vrolijk door, dus geen enkel probleem; neusdruppeltjes, lepeltje voor de hoest, Vickx voor op het borstje en rugje... en een ajuin op de kamer. Deze morgen was ze dan wel om 5u20 wakker en zei dat haar neusje zo raar voelde; wou ze in de spiegel kijken en ja een korstje van het snuiten! Daarna nog voor 10 min bij mij in bed, maar ze bleef wat jammeren dat ze nog in de spiegel wou kijken dus zijn we maar opgestaan (Tijl was ook al wakker) en kon mijne zondag beginnen!
Soms lijkt het of ik 2 meisjes ipv een jongen en een meisje heb! Tijl wou net persé op de speelgoedbeurs een roze buggy met pop hebben en daarna wou hij net zoals zijn zus een (roze) speldje in zijn haartjes. Uiteindelijk toegegeven, want hij bleef huilen en met zijn speldje was hij in de 7e hemel en een vrolijk ventje! Tja!
