Vier dagen operatiekwartier zijn achter de rug. We hebben er veel geleerd wat betreft het positioneren van de patiënt en het hanteren van steriliteit maar we zagen soms toch ook minder toffe zaken. We kwamen ondermeer in contact met amputatie, vaginale operaties, verwijderen van gezwellen en nog veel meer kiezigheid…

Het waren de eerste werkdagen die voor ons voorbij vlogen. Voor we het wisten was het tijd om weer naar huis te gaan en we amuseerden ons daar goed. Het was een leuk team waaronder enkele mensen die ons alweer willen meenemen naar allerlei toestanden maar dat maakt het juist zo’n groot avontuur :p

Smorgens blijft telkens weer een groot vraagteken of onze driver ons wel zou komen halen. We hebben eens meer dan een uur gewacht op hem en hem ondertussen al gebeld en ge-sms’t en hij zei telkens: “I’m on my way”. Nuja uiteindelijk is er dan de volgende dag iemand van de dienst achter ons gekomen en heeft de driver toch serieus onder zijn viool gekregen van de manager waardoor hij nu zelfs al te vroeg zou durven komen :p

We zijn woensdagavond naar de cinema geweest om Avatar te zien. Wel het is een aanrader geloof me, een zotte film man nie te doen. Nuja als je hem wilt bekijken kom dan naar hier want wij hebben maar 25R (2,5€) betaald :p daarna zijn we naar de mc donalds geweest en jawel we vielen er achterover!

Zo proper en zo’n goede bediening kun je in heel belgië nergens vinden in Mc Donalds. Nuja we bestelden voor elk een menu, we waren met 3, en betaalden 8,5 euro :p

Het leven in Zuid-Afrika is eigenlijk zo duur nog niet voor een Belg.

Dit weekend vroeg sister Renete om Vrijdag, Zaterdag en Zondag bij hen door te brengen. We hebben dit subtiel aangepakt en gezegd dat we niet kunnen voor 3 dagen.

Zondag komt ze ons wel halen rond 8u om naar een Afrikaanse mis te gaan en daarna naar de veelbelovende braai met de familie te gaan. Het zal weer een dag worden om niet te vergeten.

Maandag komt mijn mama in de namiddag toe bij ons en dinsdag gaan we olifanten gaan wassen en eten gaan geven en ermee wandelingsje maken. Smiddags heeft mijn mama iets geboekt maar dat is een verrassing voor mijn  verjaardag en weten we dus niet wat het zal worden.

Nuja ik zal jullie na dit weekend zeker op de hoogte brengen van de avonturen ;)

PS: enkele weetjes:

Vorige week verongelukte een moto-rijder op de grote baan tussen ons verblijf en ons werk;

Deze week vloog er een vliegtuig tegen de berg achter ons verblijf door de mist;

En ik zou zeggen, vrienden van het rode kruis, geef er zondag een lap op!

Vrienden van de KSA ga zondag met zoveel mogelijk gaan helpen dan verdienen we er nog een centje aan!

Vrienden van school, succes ik hoop dat de punten goed zijn want we kunnen ze elke dag in onze bus verwachten;

En iedereen anders, denk eraan, carnaval komt dichter dus als je nog geen kostuum hebt, begin er dan aan!

En ik mis jullie allemaal ongelooflijk veel en verschrikkelijk maar beleef hier de tijd van mijn leven!!

Kus
Jeroen 

05-02-2010, 00:00 geschreven door Jeroen Missiaen  

Na ons avontuur van woensdag waren we enkele dagen thuis.

Donderdag hebben we een niets-doen dag gehouden, we hebben wat in de zon gezeten en wat artikels gelezen voor ons eindwerk voor zover we die al hadden.

Vrijdag zijn we gaan shoppen :p jawel ik had nog een short tekort mee om goed te zijn. Het zijn hier ook solden, van goedkoop naar spotgoedkoop.

We hebben dan nog wat inkopen gedaan om eten enzo in huis te hebben voor komende periode. Over de middag zijn we gaan eten in de Spur, ribbetjes met frietjes, man da was lekker.

Zaterdag waren we van plan om eerst een uur of 2 naar het internetcafé te gaan en te werken voor ons eindwerk en daarna naar de cinema te gaan. Bleek dat heel het winkelcentrum zonder internet zat :s nuja we zijn dan maar naar de cinema geweest want dat kost hier maar 2.5euro :p voor dezelfde films als in belgië

Zaterdagavond was er een grote braai omdat een van de zonen van de eigenaars jarig was. Hier is het fenomeen bring en braai zeer populair. Iedereen mag komen maar moet zijn eigen eten meebrengen enzo, best wel gezellig. Iedereen met de frigobox mee :p

Vandaag dan was het super weer. De zon scheen en er hing haast geen wolkje aan de lucht. We zijn de berg op getrokken die achter ons verblijf ligt maar het was eigenlijk wat te warm om gezellig weer te hebben.

Morgen beginnen we op het operatiekwartier voor 4 dagen. Ben benieuwd wat ik daar allemaal zal leren … het lijkt me super interessant en we hebben ondertussen al ondervonden dat deze dienst zeer strikt is naar hygiëne en organisatie toe, we zullen zien.

31-01-2010, 17:59 geschreven door Jeroen Missiaen  

Materniteit:

Maandag begonnen we 2 dagen op materniteit. Omdat je op spoedgevallen soms in aanraking komt met een spoedbevalling leek dit wel interessant.

Maandag onze eerste dag, we keken er wel naar uit en kregen in de morgen een hele rondleiding hoe alles in elkaar zat.

De dienst was opgesplitst in 2 delen, het ene deel voor de vrouwen in arbeid en de delivery rooms, de andere kant van de gang voor de mama’s en hun kersverse baby’s en de zwangere vrouwen waar iets anders aan scheelt.

Een boeiende morgen dus!

De namiddag was echter iets minder. Er lag tegen 14u nog 1 patiënt, en geloof me hier in Zuid-Afrika staat zelfzorg op de eerste plaats, dus hadden we niks om handen. We hebben af en toe eens een rondje gewandeld in het ziekenhuis en we hebben de krant gelezen maar voor de rest konden we blijven wachten op een bevalling. Toen het eindelijk 19u was konden we naar huis. E

Je zou het niet geloven maar van 12u niks doen ben je nog meer moe dan 12u iets doen.

Uitgeput zijn we dan thuisgekomen en vroeg gaan slapen want de volgende dag moesten we weer op materniteit staan.

We gingen met een klein hartje gaan werken omdat we wisten dat er zeker 1 geplande bevalling was via een keizersnede.

Nuja toen we toekwamen was er in de nacht echter het een en het ander gebeurd. Er lagen 7 patiënten waaronder 2 kindjes die geboren waren.

Nuja om 8u30 konden we al meegaan met die geplande bevalling om te gaan kijken hoe een keizesnede er in het echt aan toe gaat. Ik moet zeggen best wel indrukwekkend om een kind zo, en zo snel op de wereld te zien komen. Het was een meisje.

Ondertussen was er nog iemand toegekomen die moest bevallen maar dan op de natuurlijke en gewone manier. Dat was spannend want we wisten niet hoe snel het zou gaan en wanneer ze ging bevallen.

Af en toe even tchecken of alles in orde is met deze mevrouw enja het ging goed, de weeën kwamen steeds sneller en intenser.

Ondertussen kwam er nog een spoedbevalling binnen met de ziekenwagen.

Een urgente keizersnede want de dame was reeds in arbeid en de baby had besloten eruit te komen. Er bleek echter 1 probleempje te zijn, de baby was te groot om de voordeur te nemen. In allerijl had de dokter dan maar besloten de baby wat terug te duwen en via keizersnede een achterdeurtje te maken. En jawel in nog geen 30 minuten tijd was onze 2^e baby ter wereld.

Terwijl we alles op de voet aan het volgen waren in het operatiekwartier was het grote moment zo goed als aangebroken voor de dame in arbeid.

Ze kwamen ons halen om ook dit te kunnen beleven.

We waren er met 1 verpleegkundige en de ouders aan het wachten op de dokter maar de baby was van andere gedachte en besloot niet te wachten. De verpleegkundige probeerde alles zo veel als mogelijk te rekken maar tevergeefs. Ze besloot dan maar de baby op de wereld te helpen.

Jawel dit was echte Afrika-Time 1 verpleegkundige die de hele bevalling alleen deed. Telkens we vroegen of we iets konden doen zei ze:” neen hoor let gewoon goed op want het zal snel gaan”.

Ik denk, nog maar een goed halfuurtje bezig en de baby was daar. Een flinke jongen die niet echt van zin was om te wenen. Alles was wel in orde, hij ademde goed en had 1 schruweltje gegeven maar anders wou hij niet wenen. De ouders vonden dit nogal raar, nuja de baby kon niet gezonder zijn dus waren ze supertrots.

Net toen we aan de nageboorte begonnen was de dokter daar. En gelukkig want niet alles wou spontaan naar buiten komen. De dame moest nog even naar het operatiekwartier maar kwam goed en wel terug naar de kamer.

Nog even later op de middag hielpen we de kinekies eten te geven en een badje te geven enjawel deze dag ging snel voorbij.

Vandaag is dan mijn verjaardag.

Toen ik opstond had ik enkele pakjes die van belgië meegekomen waren op de een of andere manier en die kon ik eindelijk na 10 dagen op te kijken openmaken.

Er zat een super dvd bij waar de meesten onder jullie een boodschap hebben op achtergelaten. Alvast een dikke merci daarvoor het was leuk wakker worden met deze ik denk toch 25 minuten durende film :p

We hadden ook een afspraak om 9u30 om te gaan raften op de krokodillenrivier. Een stuk waar geen krokodillen zaten weliswaar :p

We hadden de tijd van ons leven. We begonnen met een stukje stroomopwaarts te varen zodat we goed opgewarmt raakten en dan nog een extra stroomversnelling konden genieten.

De toon was al snel gezet. Met een toffe gast, David, gingen we met z’n drietjes de rivier af om zowat een 16-tal versnellingen te doorstaan.

Het was zwaar maar super tof. Het weer is vandaag iets minder het is nogal bewolkt maar dat was goed want daardoor bleef het rond de 25-27°C wat ideaal was om te rakten.

Door de massa regen van de voorbije dagen stond het water hoog en waren de golven soms wat wilder maar dit hield ons niet tegen.

We hadden ook heel wat rustige stukken rivier waar we van de natuur konden genieten. Het was zalig. We zagen een gier, een arend, enkele visvangende vogels met lange bekken en jawel een hele kudde blauwkontaapies. Het was de max.

We sprongen ook enkele keren van een rots af de rivier in. Een 6-tal meter hoog maar wel verfrissend!

Het was een machtig avontuur en maakte mijn verjaardag onvergetelijk.

Nu schijnt de zon hier eindelijk en is het tot een 29°C geklommen waardoor ik op mijn terrasje zit te schrijven naar jullie. Naast me een grote boom vol kleurrijke vogeltjes die vrolijk tchilpen… wat moet een mens nog meer hebben.

De foto’s van het raften ging die man op zijn facebook zetten maar wanneer wist hij nog niet dusja je zult wel zien op facebook ;)

Er staan foto’s van ons op materniteit op facebook en het schept een beeld hoe ziekenhuizen er hier uitzien de gang enzo.

We zijn nu 5 dagen thuis en gaan dan 4 dagen op het Operatiekwartier gaan werken.

Alvast bedankt aan iedereen voor de wensen voor mijn verjaardag, ik zal er een op drinken, al kennen ze hier geen jupiler maar ik ontdekte Amarula, een machtig drankje in de trend van Bailys.

Kusjes aan iedereen en tot het volgend schrijven ;)

27-01-2010, 15:48 geschreven door Jeroen Missiaen  

Amai, amai, amai…

Donderdag een lange dag en vooral lastig want ik heb nogal last van een kopkoede lik dawe zeggen :p

We kregen donderdag al meer de kans om her en der te helpen met eten geven aan de babekies. Donderdag was ook de dag dat we enkel met zwarte verpleegsters werkten die van het agentschap opgeropen waren omdat er te weinig personeel voor handen was. Ik kan je garanderen die mensen kunnen nogal lachen, ik amuseerde mij rot met alleen nog maar die nurses onder elkaar bezig te zien, typische afrikaanse vrouwen :p

Op hygiënisch vlak doen ze al hun best want handen moet je de hele dag door wassen of ontsmetten, nuja het is al snel een routine toch heb ik nog bemerkingen bij de krekels die we hier en dan eens rond zien springen op dienst en het personeel die in werkkledij van thuis komt, niet altijd even proper bij de mensen thuis. We hebben dat met hen besproken en het heeft hen wel aan het denken gezet.

Vrijdag onze laatste dag gewerkt op NICU en veel mogen doen. We mochten nappies verversen, eten geven en zelfs wanneer hun, jach hoe noemt da nu weer, (de persoon die elke dienst rondgaat en een soort testje doet voor een handeling) die madam dus, langskwam werd er aan elke verpleegster gevraagd efkes een korte simulatie te doen van een baby die plots geen polsslag meer heeft. Maar ook wij werden even op de rooster gelegd en moesten deze baby behandelen. Jawel wij zijn er vlekkeloos in geslaagd om da kindje te redden en te reanimeren, maar tot onze verbazing slaagden grootendeels van de verpleegkundigen niet in deze test, da madammeke zal dan ook nog eens terugkomen binnen een maand en dan moet het in orde zijn.

Die mevrouw is eveneens de persoon die normaal voor de buitenlandse studenten alles regelt, sister Estele, dus hadden we eindelijk de juiste vast. We hadden over de middag, ja want middagpauze kennen ze niet, ze werken 12u en eten tussendoor even iets maar houden geen pauze, over de middag zijn we dus langsgeweest op haar kantoor en daar zijn we tot enkele conclusies gekomen :p

We zullen waarschijnlijk 1 à 2 weken mee kunnen met de ambulancedienst omdat deze van het ziekenhuis uit is, en we gaan veel uren op trauma moeten doen maar de algemene diensten kennen ze hier niet en ze maken enkel onderscheid in surgical en medical ward, vraag me het verschil niet want ze smijten er toch alles door elkaar als ze maar een bed hebben.

Ook kregen we een boekje mee die voorgangers van ons aan haar bezorgd hadden met allemaal hostels in en een kustroute via BazBus een busje voor backpackers die van pretoria naar Cape Town reist. Een interessant boekje die we in onze vrije tijd waarschijnlijk zullen raadplegen.

Dusja onze vrijdag begon al zeer goed :D we hadden geluk we moesten vrijdag maar een halve dag werken tot 13u.

MAAAR we waren dezelfde dag uitgenodigd om te gaan eten bij de unit manager van de NICU, sister Renete. Wij vonden deze uitnodiging wel aardig en gingen er dus op in. Nuja Renete is een beetje gastvrij, huhum meer dan een beetje dus na een kwartier kwam het erop neer dat we daar gingen eten vrijdag en dan bleven we daar slapen zodat ze ons een lekker ontbijt kon maken om dan samen naar de mall te gaan om inkopen te doen want hier zaten we zonder eten en daarna ging ze voor ons een typisch afrikaanse cost maken.

Nuja zogezegd zo gedaan voor ons is elk avontuur een ervaring rijker. We wisten toen echter nog niet waar we aan begonnen waren :p

Nadat ze ons thuis had afgezet ging ze nog even werken zodat wij op ons gemak onze rugzak konden maken. Tegen een uur of 4 kwam ze ons dan terug halen om naar haar vader te rijden om wat fruit en daarna naar haar thuis. Bij haar vader kregen we direct wat te drinken want buiten was het 30°C ofzo.  Nuja binnen het halfuur werden we uitgenodigd om op een zondag eens te gaan braaien met die familie, traditiegewijs doen zij dat elke week.

We stemden nog niet toe en zeiden dat we het zouden bekijken.

Pas dan ging ons avontuur echt beginnen!

We reden door de straten van pretoria tot aan hun eigendom die goed afgesloten was met een hekken met pinnen op, en jawel Renete was aan het vloeken dat haar man deze nog niet geopend had. Toen we de oprit opreden vielen onze ogen al snel op enkele dingen, het liep er vol van honden, heel hun gebouw was roze, en de braai stond midden op de oprit. Er liepen wel 5 huskies en een uit de boot gevallen dikke dog rond. Nuja het bleek een beetje een marginale kudde honden bij elkaar die ons een voor een aan het bespringen waren. We vluchtten dan maar snel naar binnen omdat de honden daar niet mogen komen.

We maakten eveneens kennis met haar man Bernard, een echt duitsman die in de jaren stillekes was geimporteert. En jawel zijn duitse kanten bezat hij nog steeds, we kregen al snel elk een halve liter bier in ons handen en hij zag er ook uit als een echte beer van een man!

Nuja we kregen een korte rondleiding in het huis en buiten veel dieren, nog 2 chihuahuas  enkele vogels waaronder een 3 tal papegaaaien, een cavia, 2 konijnen, een kwartel, enkele landschildpadden, een school vissen een hagedis achtig ding genoemd dragon, een 4 tal katten en oja niet te vergeten de kuifkopkanarie :p hing het huis vol foto’s van hun zoon die nu studeerd en op een soort internaat zit. Ze mist hem enorm en was dus blij nog eens jongegasten in huis te hebben.

Toen gingen we weer naar de keuken, dit blijkt de centrale plaats in dit huis te zijn en daar kregen we al enkele starters op ons bord, of het is te zeggen dat we zo uit het vuistje moesten eten. De woener, of beter gekend bij ons als kip was ondertussen ook al van de braai gevlogen naar de keuken en jawel opmerkelijk waren de 2 blikken bier die Bernard in die beestje hun kont had geduwd, een gigantisch gat vormde dus die kippen hun kontje. Hijzelf noemde het zijn duitse accent in zijn bereidingswijze :p

De broodjes hadden we wat uit het oog verloren door al dat gebabbel want Renete kan geen minuut zwijgen. Nuja eenmaal alles klaar was maakten we even tijd voor een kort gebedje waarna we uitgenodigd werden om eten te scheppen en in de living in de zetel te zitten om te eten.

Wij kregen grote borden en zij namen kleintjes en ook de porties waren in verhouding. Het zijn echt schatten van mensen en super vriendelijk. Ze geven eerst alles aan ons en namen zelf genoegen met de rest al was er meer dan voldoende.

Nuja tussen al het eten door werd er enorm vele gebabbeld vooral van Renete haar kant dan en af en toe kan lachen en ja zeggen wonderen doen wat we verstonden niet altijd alle woorden in het Afrikaans. Maar af en toe kwam Bernard op de proppen met iets dat we mochten meenemen. Wij konden het beter gebruiken dan hem zei hij en het bespaart ons geld. Nuja wij brave zielen durvden niks te weigeren. We kregen een pak noodles en wat verse kruiden uit de tuin om mee te nemen.

Na het eten vroegen we of we hun een plezier konden doen met de afwas te doen maar dat was niet nodig, de volgende morgen zou er een werkster komen om alles in orde te brengen.

Ze stelden voor om naar een echte afrikaanse film te kijken, een pracht van een film maar een hele oude, het gaf goed de verschillen weer die heersen tussen rijke en ontwikkelde gebieden van Afrika en de Bosjesmannen zoals je ze wel kent. Een boeiende film waar we het vervolgd niet konden van afslaan. Ook deze bekeken we diezelfde avond. Voor de geinteresseerden, ik heb hem op mijn laptop gezet ;) Wat ons opviel was dat Renetee

Daarna gingen we slapen in een veel te warme kamer en jawel met veel te kleine bedden, ik kon er niet eens gestrekt in liggen. We waren doodop dus vielen we vrij snel in slaap. De volgende morgen ging de wekker (Renete) al om 7u aan de praat. We kregen uitgebreid ontbijt met brood, ei, spek en worst. Een stevig ontbijt die we blijkt achteraf toch nodig hadden.

We gingen inkopen doen eerst gingen we naar de goedkoopste winkel in het land voor allerlei toiletproducten en apotheek producten, een soort kruidvat maar dan in massieve vorm. Ik kocht er vics voor mijn neus. Tijdens een van de gesprekken ging het over Jamie Oliver enja dat ging dus over eten en zoals je me kent was ik geinteresseert, nuja Bernard pakte dit nogal hard aan en ging in de Woolworth op zoek naar die Taste (een tijdschrift) waar een gratis dvd van hem bij zat zodat ik dit kon geven aan mijn mama om voor mij te koken.

We vonden enkele winkels verder ook de lasagne die ik wou voor op men verjaardag.

We gingen daarna nog naar een super grote winkel, jawel zelfs groter dan de Carrefour in B-park. Daar deden we inkopen om toch zeker een week verder te kunnen met eten en drinken. En wonder boven wonder hadden wij een kar vol eten en drinken mee voor wat wij in België niet veel zouden vinden. We blijven dus goed binnen ons budget.

Toen begon het al snel te komen we kregen elk een bottelkie drinken tegen de warmte van hen en jawel we kregen van Bernard elk een kompas, zodat we onze weg altijd zouden vinden naar de juiste plaats. Ook kochten ze enkele zakjes kruiden voor ons voor als we nog eens kip willen klaarmaken.

We reden daarna naar een soort waterwinkel waar je goed water kan kopen in grote flessen van 5-10-15 en ik denk zelfs tot 25 liter. Jawel ook daar kocht hij voor ons allemaal een flesje koel water van 1l. En ja het was wel aangenaam in ik denk die 35°C buiten. Zij kochten een voorraad voor een maand want Renete houdt niet zo van winkelen. Dusja de koffer was meer dan vol.

We hielpen terug bij hen thuis aangekomen met uitpakken van alle boodschappen terwijl hun werkster de afwas aan het doen was. Hoe langer we daar bleven hoe meer ze ons meegaven. Het was ongelooflijk. Weigeren mocht niet want ze vonden dat niet kunnen.

We kregen ook nog een rondleiding in de tuin, het stond vol met kruiden voor maaltijden en jawel zelfs met genezende kracht zoals voor mijn kopvalling. Ook het zwembad werd aan ons voorgesteld, een mooie ding met kleine mozaïektegeltjes. Het spijtige van deze zaak is dat het water groen was, en dus nog niet echt voor mensen toegankelijk. Er was nog wat werk in zijn tuin maar alles kwam in orde wist Bernard ons te vertellen.

Terwijl we aan het wachten waren om te starten met koken voor de middag want ze ging worst met pap maken voor ons, typisch Afrikaans, moesten we een dvd bekijken over een afrikaanse vorm van the night of the proms. Het was wel mooi in het begin maar het duurde toch zo’n 3u, het stak echt tegen na een tijdje maar ja die mensen waren zo aardig dat we dit niet lieten merken. Rond 4u deze middag hebben we dan gegeten, ik was stervend van de honger en jawel het was echt lekker. Een simpel gerecht die ik thuis eens zal proberen te maken voor mijn mama :p

Rond 5u nadat de dvd uit was dacht ik toch dat het tijd werd om naar ons eigen stekje te gaan om even tot rust te komen. Renete wou ons nog een dvd laten zien maar ik had zo’n stil vermoeden dat die even lang ging duren dus heb ik die toch afgewezen.

Toen we eindelijk terug op ons plekkie waren toonden we nog even onze woonst aan hen en laadden alles uit.

We kregen van hen nog allerlei lekkernij zoals nougat enzo omdat ze ons deze dingen gunden en vonden dat we dit als studenten konden gebruiken en op deze manier wat konden uitsparen. We kregen ook wat fruit enzo mee.

Het zijn super vriendelijke en aardige mensen maar soms iets te vriendelijk vinden wij, het is moeilijk om deze dingen zomaar te aanvaarden. We gaven hen een doos koeken van Jules de strooper die Xavier mee had en ze waren er zo blij mee dat het iets doet aan je om het te zien.

We waren eigenlijk wel blij dat we even de rust terug konden vinden.

Nuja genoeg verteld, vanmiddag gaan we waarschijnlijk een Krokodillenfarm bekijken hier in de omtrek en maandag worden we verwacht op materniteit.

Enja ons Afrikaans is al baje baje goed. Ons spreek goed Afrikaans.

24-01-2010, 09:57 geschreven door Jeroen Missiaen  

Onze eerste werkdag zit erop. Een lange maar zeer leerrijke dag vloog voorbij.

De dag begon met een goeie doushe om 6u :p

Daarna een ontbijtje op ons terras en daarna onze spullen pakken om te gaan werken.

Onze chauffeur vond het adres eerst niet zo goed, dus mama als je komt leg ik het nog wel eens uit ;)

Eens we aangekomen waren gingen we naar onze dienst voor vandaag, de NICU, neonatale intensieve zorgen afdeling. Allemaal te vroeg geboren kindjes.

Een hele ervaring voor ons en ik moet eerlijk zijn het doet raar om deze wezentjes op te heffen en mee te werken. (mooie foto’s op mijn facebook)

Na een zeer lange dag met een uitgebreide rondleiding en veel nieuwe informatie kwamen we moe en voldaan terug in ons stekkie.

Alucia een van de verpleegsters, een supertoffe bracht ons met haar bakkie naar ons huis toe.

In het ziekenhuis hebben ze problemen met onze namen, ze zijn moeilijk uit te spreken dus kregen we al de namen Gabriel en Kobus :p ik ben kobus, en vraag me niet waarom :p

Vanacht kregen we liters en liters regen op ons dakkie daarom ik heb nie baie goed geslaap nie. De elektriciteit was gisterenavond nog uitgevallen net toen we aan het koken waren, vermoedelijk door een blikseminslag of zoiets dus moesten we ons plan trekken met een gasvuurtje :D  maar het was heerlijk, we maakten onszelf een pasta :D Vanavond hebben we kip gemaakt, alé tis te zeggen Xavier vooral :p maar ik help mee zoveel ik kan ;) Ik moet zeggen ik wordt hier op mijn pinken verwent :p de was wordt gedaan, de afwas, er wordt gekuist, er wordt voor mij gekookt als ik help en ze komen ons halen om te werken en brengen ons terug thuis, nu nog iemand zoeken om mijn blog te typen terwijl ik voorlees :p of ga ik daarin te ver :p

Speciaal voor mijn pietekootje nog even vermelden dat we vandaag 8 maanden samen zijn ;) en hoe je het met mij volhoudt ik weet het niet :p

Nuja mijn inspiratie is momenteel ver te zoeken dus up naar een volgende dag op NICU.

PS:

-          12u werken is lang

-          Het eten in het ziekenhuis is goedkoop maar niet zo veel :p

-          Vanaf nu noemen jullie mij maar kobus :p

-          Enja ik ben verkocht aan kleine bébiekies :p

Oja niet te vergeten jullie hebben allemaal de groeten vanuit het warme Afrika :p 

de foto's op volgende link:

http://www.facebook.com/album.php?aid=142744&id=710302411

20-01-2010, 20:02 geschreven door Jeroen Missiaen  

Onze eerste nacht en dag in het Afrikaanse Akasia was al een super ervaring. Tineke neemt ons onder haar goede en toont ons de plaatselijke kantjes, en de dingen die je moet gezien hebben. Ze stelde voor om naar de Hartebeeshoekdam te gaan. Voor ons leek dit een goed idee. Het is een dam die ze gemaakt hebben om steeds over genoeg water te kunnen beschikken.

Daarna zijn we nog een Ijs-milkshake smoothie ding gaan eten en heerlijk om even iets fris te hebben want volgens de auto was het eerst 37°C buiten daarna bleek het volgens dat ding 47.5°C te zijn. We hebben dan maar besloten om te aanvaarden dat het spel kapot is :p

We hebben nog eens lang geslapen, toch wel tot 9u want toen werd ik wakker van de warmte. Het is hier al de hele dag om en bij de 30°C als het niet meer is.

Onze frigo ondertussen al gevuld met allerlei drinken en eten zodat we even voort kunnen en geloof me het is hier echt goedkoop. Ongeveer de helft van wat het ons in België zou kosten en geloof me voor velen onder hen is het nog te duur :s

Op ons verblijf werken ze ook met enkele boys, werkers voor hen die de tuin onderhouden van het domein die toch wel 1 hectare groot is. De was wordt gedaan er wordt schoongemaakt en jawel tot onze verwondering verdwijnt onze afwas elke keer opnieuw :p met andere woorden, wij leiden hier een luxe leven.

Gisteren avond hebben we braai gedaan met Tineke, haar broer en nog enkele vrienden. We leerden al wat Afrikaans, das nie baje moelij knie, en wij genoot van mooie avond in ons stekkie.

De avond valt hier redelijk vroeg, rond 19u is het hier zo goed als donker, en donker hier is zwart en niks te zien.

Morgen gaan we voor het eerst werken, onze chauffeur komt om 6u45 achter ons om dan 12u te gaan werken.

Eten moeten we niet echt voorzien als we werken want voor 8 rand kunnen we een maaltijd kopen smiddags, jawel dat is in euro 0.80€ een mens kan niet sukkelen voor de prijs.

Aja, nog één iets misschien, als je iets post verwacht dan niet dat ik dit onmiddellijk zal kunnen lezen, ik ben nog aan het zoeken om een goedkopere mogelijkheid te vinden voor internet maar het is hier ongelooflijk duur! Het kost ongeveer 10-15Rand voor 10min dusja voor de slimmen onder jullie een euro voor tien minuten :s jawel ook mijn portemonnéé kan dit niet slikken ;)

We typen nu alle teksten op voorhand en zetten die dan zo op internet, bespaart ons veel tijd ;)

Foto's kun je al bekijken via facebook van Xavier.

En ondertussen is het hier beginnen onweren :s bliksem enzo :D wel goed want dat geeft even afkoeling :p

Fiele groetjes en moenie treur nie ik stel goed

Jeroen

& Xavier ;)

19-01-2010, 17:18 geschreven door Jeroen Missiaen  

Eindelijk aangekomen! Na een lange vlucht tussen Abu Dabi en Johannesburg van rond de 8u30 vliegen zijn we goed en wel aangekomen in Afrika.

Eigenlijk is alles overal goed gegaan, geen mizerie met de douane, de valiezen kwamen goed toe en niet te vergeten de mensen die ons zouden komen halen stonden ons al op te wachten.

We werden super goed onthaald door deze familie en we krijgen eender wat we vragen! Ze zijn super.  De persoon waar we contact mee hadden via mail is eigenlijk de dochter van de mensen die wonen bij het gastenverblijf. Tineke en haar moeder noemt Marianne. Ze hebben hier drie honden en ze zijn nauwelijks van ons weg te slaan, hele brave beesten.  

Eenmaal toegekomen bij ons huis hebben we eerst nog enkele uren geslapen om dan mee te gaan met de auto naar het winkelcentrum enzo.

We zijn ondertussen al langsgeweest in het ziekenhuis en vanaf woensdag moeten we beginnen werken. We zullen telkens werken van 7u tot 19u ;) lange dagen dus.

Om in het ziekenhuis te graken hebben we een oplossing aangeboden gekregen, er komt telkens een chauffeur achter ons en na het werken brengt iemand ons dan terug :p als dat geen luxe is!

We zullen stage moeten lopen op trauma (zo’n 2000pt per maand  à zotjes) op intensieve voor volwassenen en intensieve voor kinderen onder 12, dan mogen we nog eens op materniteit staan en ergens nog een gewone dienst.

Om jullie even jaloers te maken gaan we vanavond bbq’en (hier noemen ze dat de braai) met het gezien en ondertussen was het hier vanmiddag toch een lekkere 30°C :p  We kregen wel regen op ons dak toen we toekwamen en nu is het bewolkt maar het blijft snikheet.

We zijn ook niet meer bereikbaar op ons Belgisch nummer, stom proximus had zelfs geen bereik.

Indien je echt niet anders kan kun je ons dan ook bellen op:

Jeroen  à +27 843 937 148

Xavier à +27 746 537 185

Ondertussen ook enkele foto’s geplaats van op de luchthaven en van ons verblijf ;)

Nu gebruiken we internet van deze mensen maar we zullen kijken om zelf aan internet te raken al is het ongelooflijk duur.

Groetjes en dikke zoenen

Jeroen en Xavier

Je kunt ook altijd eens lezen bij xavier, ik weet niet wat hij geschreven heeft maar dit is de link www.bloggen.be/xavierdepaepe

18-01-2010, 17:20 geschreven door Jeroen Missiaen  

mijn eerstevlucht heb  ik al goed doorgebracht de langstekomt er nu aan. 8u30 vliegen en we zijn in Afrika :D ondertussen even de benen strekken opAbu Dabi en internet gevondn op computers met slehte toetsenborden.

Vanaf nu zijn we vertrokken en gaan we er een fantastische tijd van maken!
Alvast bedankt aan iedereen voor de steun en het geweldige feestje gisteren.
Intussen nog niet echt geslapen sinds vrijdagmorgen en ik ben lik een zombie. Even op de vlieger tukken was korter dan verwacht :s

Hopelijk zal het straks beter gaan.

Alvast vele groeten van xavier en mij en een volgend bericht volgt als we internet vinden na aankomst op ons stekje.

kusjes en vooral aan men pietekootje!
xxx

17-01-2010, 18:15 geschreven door Jeroen Missiaen  

tot de volgende lezing ;)

16-01-2010, 12:31 geschreven door Jeroen Missiaen  

10-01-2010, 11:52 geschreven door Jeroen Missiaen  

Laat ook gerust even iets achter op het gastenboek  

groetjes Jeroen 

02-01-2010, 11:42 geschreven door Jeroen Missiaen