Met een opnieuw zeer bewogen weekend achter ons gaan we morgen terug van start voor 4 dagen op intensieve. Nuja voorbije dagen waren best wel tof want vrijdag hielden ze een Valentijnsdag in het ziekenhuis en moesten de verschillende afdelingen een taart versieren om de afdeling van Valentijn te worden. Ook moesten ze hun afdeling versieren vol sfeer rond Valentijn. Dit was best wel nog tof want iedereen werkte samen om zijn dienst toch maar dat beetje mooier te maken en hun taart toch maar de lekkerste en mooiste te laten zijn.

En jawel zoals je me kent ben ik hier en daar eens gaan proeven van al dat lekkers :p mmmmm de valentijnsfeer kwam bij mij al volledig boven alsof het gewoon een buikgevoel is in plaats van commerciële dinges. Hehe :p

Zaterdag zijn we lang blijven liggen in ons bed want buiten was het veel te warm en in onze kamer 26°C was het wat frisser. Nuja we konden ook niet blijven liggen tot midden in de namiddag daarom besloten we rond 10u30 toch maar op te staan.

Het was heet buiten, ik denk dat het onze warmste dag was sinds we hier in Zuid-Afrika zijn. Smiddags zijn we dan ook gaan eten in de Jhon Dory’s een restaurant met vooral visgerechten enzo. We hebben ons buikje letterlijk vol gestopt met lekkere filets, calamarés en scampis. Het was er goed, met de airco was het zalig om binnen te zitten. We waren tijdens het eten weer beginnen fantaseren over een zwembad bij ons verblijf voor dagen zoals deze.

En besloten om de namiddag te vullen met een film in de cinema want daar is het altijd lekker fris met de airco.

Het was een overrompeling aan de cinema maar we kochten toch ons ticket. We hadden wel nog een uurtje over om op ons gemak de toer te doen in de mall en besloten uit curieuzeteit toch maar eens te gaan kijken hoeveel een zwembad ons zou kosten.

Bleek dat zo’n zwembad eigenlijk nog best betaalbaar is hier in Zuid-Afrika. We besloten dan maar om er eentje te kopen. Nuja we gingen eerst onze film zien om daarna het zwembad en onze inkopen te doen.

De film begon normaal om 14u30 maar door de massa mensen was hij maar om 15u gestart waardoor hij pas om 17u eindigde. Jawel in het weekend werken ze hier in Zuid-afrika niet zolang dus sloten alle winkels om 17u waardoor we noch zwembad noch eten hadden.

S’avonds zochten we nog wat veblijfplaatsjes op voor binnen een week als we op vakantie naar Sun City en Pilanes gaan.

De zondagmorgen gingen we mee naar de kerk met een van de verpleegkundigen van intensieve. Vrijdag waren we aan het praten over onze ervaring van vorige week en ons idee over kerken hier die anders was dan wat we vorige keer zagen. Ze overtuigde ons om haar te vergezellen met haar gezin naar hun kerk.

Wel dit was hemel en aarde verschil. Je moest er niet speciaal deftig gekleed zijn en je kwam hoe je zelf wou en met wie je zelf wou. Toen we binnen kwamen wisten we al genoeg. Het was een grote hall met een podium en plaatsen voor 800 man. En op het podium stond een 14-delige live-band. Toen de viering begon heeft de band voor anderhalf uur gespeeld en het was machtig. Je kon niet blijven stilzitten op deze muziek, zelfs ik stond op mijn blote voeten te dansen en te klappen het was een zalige manier om je geloof uit te drukken. Er staat geen paster of paus boven je maar je staat rechtstreeks in contact met datgene waar jij in gelooft zei de verpleegster.

Het was echt tof om de mensen zo intens te zien geloven op zo’n vrije en vredige manier. En iedereen was daar, blank, zwart, indisch, Engels, Afrikaans… zelfs belgen (Xavier en ik :p)

Nuja na de viering vroegen we of ze ons konden afzetten aan de mall zodat we onze inkopen vandaag toch konden doen. We gingen eerst op zoek naar ons zwembad en vonden die. Daarna aten we nog iets en gingen we onze inkopen doen om eten en drinken te hebben voor de hele week.

Eens we terug thuis waren zijn we onmiddellijk in actie geschoten samen met de eigenaar en sleurden we met kruiwagens vol zand om een effen en zachte ondergrond te hebben voor ons zwembad. Na vele keren op en af lopen met een oude kruiwagen konden we het zwembad in elkaar steken. Het heeft een diameter van meer dan 3 meter en een diepte van 75cm. Geloof me dat is echt groot.

Rond 19u deze avond konden we een eerste plons wagen en jawel het was zalig. Nu we een zwembad hebben aan ons verblijf hebben we eigenlijk alles om hier te kunnen blijven. Nuja ik mis jullie teveel om niet terug te komen ;)

Veel knuffels en kusjes

Jeroen

PS happy Valentine pietekootje dikke zoenen!!!

14-02-2010, 20:31 geschreven door Jeroen Missiaen  

Amai, het is ondertussen al even geleden dat ik iets kon posten. Dit omdat we enerzijds weinig tijd hadden en anderzijds omdat we moeilijk aan internet konden raken.

We beginnen bij het weekend. Zondag hadden we de langverwachte braai bij de familie van sister Renete. Jawel smorgens zijn we vroeg opgestaan om mee te gaan naar hun kerk.

We wisten eigenlijk niet goed wat we konden verwachten, we besloten dan maar een hemdje aan te doen en schoenen in plaats van onze slippers.

Toen we opgepikt werden was het al snel duidelijk, we gingen uit de boot vallen met onze shorts. Nuja vol goede moed reden we naar de kerk.µ

Aan de kerk zagen we eerst enkel oude mensen in kostuum en maatpakjes en daarna kwam er ook heel wat jonger volk toe maar even shiek gekleed :p jawel we vielen op als buitenstaanders :p

De mis zelf duurde een uurtje, psalmen zingen in het zuid-afrikaans en een veel te lange preek, het was niet wat ik verwacht had. Tijdens de mis moesten we soms rechtstaan om een psalm te zingen en plots moesten enkel de vrouwen gaan zitten.

Ik had het daar nogal moeilijk mee de man stond daar letterlijk nog steeds boven de vrouw. Gelukkig was Wickus, de zoon van Renete, ook mee zodat hij kon zeggen wanneer we wel en niet konden zitten.

Na de mis reden we richting huize renete omdat zij andere kleren wouden aantrekken, begrijpelijk met een temperatuur van +/- 30°C.

Uiteindelijk belandden we bij haar ouders thuis voor de familiebraai. Ouwpa was al aan het braaien in de achtertuin in de schaduw van een grote boom en wij voegden ons daarbij toe. We kregen al snel een pintje (miller ofzo een licht biertje, man ik verlang naar jupiler :p) en konden kennis maken met de “echte” manier van braaien.

Eens het eten klaar was gingen we binnen zitten want buiten was het te warm om te eten. Ouwma had vers brood gebakken en alles was er vers. Ouwpa deelde de wijn uit en maakte het gebed. Daarna konden we beginnen eten. Ik heb nog nooit zoveel gegeten sinds ik hier in Afrika zit, het was overheerlijk.

Tot slot besloten we maar om in het zwembad te springen in de tuin, en je hoort me al komen, het was zalig. Het was snikheet buiten en het water had ongeveer 27°C (en dat zonder verwarmd water)

Na het zwemmen gingen we naar Renete’s huis en keken we nog naar ‘mama jack’ , een grappige afrikaanse film, want buiten was het beginnen gieten en donderen en bliksemen.

Na de film hoorde ik Renete al afkomen om daar te blijven en de volgende morgen terug te gaan naar huis. Nuja ik was haar voor en zei dat we dan maar eens terugmoesten omdat mijn mama de dag erna vroeg arriveerde en we nog vanalles moesten in gereedheid brengen.

Eens we thuis waren zijn we redelijk vroeg gaan slapen. We waren moe van de hitte en de drukte.

De maandagmorgen verhuisden we nog een bed zodat men mama en men meter goed zouden kunnen slapen.

In de namiddag waren ze eindelijk daar. In een shieke auto al puffent van de zon maar blij dat ze er waren.

We showden onze residentiële woonst :p en aten een croque monsieurtje :p

Daarna gingen we richting Pretoria om hun Questhouse te vinden waar ze dinsdagavond nog naartoe zouden moeten rijden. We vonden het vrij snel en gingen daarna nog naar een mall in de omtrek voordat we terug naar ons stulpje kwamen om te braaien.

We nodigden de familie uit om er bij te komen en het was een gezellige en ontspannende avond. We maakten het niet te laat want met ons gedachten al bij de olifanten gingen we slapen om dinsdag om 6u op te staan.

Na een lekker ontbijtje reden we richting ‘the elephant sanctuary”. We hadden ons ingeschreven voor het programma van 8u en konden de olifanten borstelen, ermee gaan wandelen, alle onderdelen van een olifant konden we voelen hoe hard of zacht dat deeltje was en tenslotte mochten we hen nog eten geven.

Het duurde ongeveer 2u en het was hemels hoe we in interactie konden komen met de olifanten.

Over de middag hadden we een lichte lunch in de Wimpy aan de rand van het meer en van daaruit reden we richting verrassingsbestemming.

We hadden eigenlijk al lang door waar we naartoe gingen maar speelden het spelletje nog behoorlijk lang mee.

We bezochten het Lesedi Cultural Village waar we kennis maakten met 5 originele Afrikaanse stammen en gewoonten. We leerden hun muziek kennen, hun dans, hun eten het was magnifiek.

Toen we toekwamen waren we nog een beetje te vroeg maar dat was niet erg want ze hadden er allemaal winkeltjes en er was een groepje muziek aan het spelen.

Ik speelde zelfs met hen mee en we speelden het liefje van “in the jungle” van de leeuwenkoning.

Daarna kregen we een rondleiding door de verschillende dorpjes en overal kregen we uitleg over hoe die stam in elkaar zat.

Daarna kregen we een kleine pauze om dan uiteindelijk uitgenodigd te worden in een grote ronde hut waarin we een voorstelling kregen van hun manier van dansen en op het laatste moesten we meedansen.

Om de dag af te sluiten gingen we naar het restaurant om hun gerechten te proeven zoals krokodil en pap en schaap en kip. Het was wel lekker, kzou het direct opnieuw doen.

Moe en voldaan reden we in de donker richting huiswaarts, dat was even zoeken om de weg terug te vinden maar we raakten goed en wel thuis.

Snel afscheid nemen van mijn mama en mijn meter omdat zij  nog naar hun slaapplaats moesten rijden.

De woensdag was voor ons veel te vroeg opstaan om te gaan werken. We begonnen aan onze 2 dagen op Pediatrie.

Toen we toekwamen vlogen we er onmiddellijk in. We staken enkele gastjes in bad en gaven de kleintjes eten. Ons hartje smolt van de kleine gastjes en het was allemaal zo erg niet als iedereen beweerde. Als er een kindje aan het schreeuwen was dan moest je die gewoon wat TLC geven. Dat is het beste medicament die ik tot nu toe heb leren kennen.

Neenee maak jezelf niks wijs, het staat voor Tender Loving Care, en jawel het helpt bijna altijd zonder neveneffecten.

De twee dagen gingen dan ook snel en hier zit ik dan moe maar gelukkig te typen op men bed.

Veel groetjes en tot volgend schrijven.

PS foto’s komen op facebook als ik ze heb, wij hebben geen foto’s getrokken omdat mama en tante dit al deden.

11-02-2010, 20:04 geschreven door Jeroen Missiaen