Lieve vrienden, 2016 is alweer gepasseerd, 2017 is aangetreden. Traditioneel een tijd van goede voornemens, beste wensen en zoveel meer clichézaken... Mensen die elkaar een goede gezondheid wensen, die elkaar vrede wensen, en die elkaar al het beste van de wereld wensen. Maar dan hoor je op het nieuws, dat Nieuwjaarsdag gestart is met een bloedbad in Turkije... en dan weet je, al je goede voornemens zijn niets waard als je er zelf niet aan werkt...
Ook ik heb dit jaar mijn lijstje met voornemens klaar. Vorig jaar had ik me voorgenomen alle Spartacus runs te lopen, 6 op 1 jaar, 64 km in totaal. Had ik me voorgenomen, om alle extra kilo's, die van mijn medicatie kwamen, weer weg te werken. Om me wat meer te focussen op de mensen die voor mij belangrijk zijn... Om elke dag weer ietsje gelukkiger te worden.
Een jaar later kan ik volgende balans maken... Alle Spartacussen zijn gelopen, sommige zelfs 2 keer in een nacht- en dageditie, alle 72 kms zijn binnen! Van de 13 kilo die ik bijgekomen was, zijn er reeds 15 weer weg... Ondertussen zullen er een paar terug bij zijn.. (goeie leven en de feestdagen... ) Maar de kilo's van de medicatie zijn weg, en ik heb er hard voor moeten werken. Nog 5 kilo, en ik zit zelfs op het gewicht dat ik had toen ik 18 was en nog geen kindjes had...! Ik heb me gefocust op de mensen die ik belangrijk vond, en ik heb er van genoten. Ik ben dit jaar meer te weten gekomen over echte en zogenaamde vrienden. Over mensen die ik dit jaar heb leren kennen, en ze koester, omdat ik denk dat ze toppers zijn. Ik heb me vergist in mensen, die ik al enkele jaren als heel goede vrienden beschouwde, die ik ongelooflijk graag zag. Waar ik enorm veel tijd, liefde en energie in heb gestoken, om uiteindelijk het mes in de rug te krijgen.
Ik heb me verwonderd in andere mensen, die toen dat ene mes in onze rug stak, die het hebben verwijderd, en het zachtjesaan verzorgd hebben. Ik beschouwde hen als vrienden, en ik weet nu dat ze dat vast en zeker zijn, dat ze zelfs goede vrienden zijn.
Ik ben elke dag weer wat gelukkiger geworden, met kleine stapjes, en af en toe een stapje terug. Er zijn een aantal mensen die stilletjes verdwenen zijn, in deze afgelopen 2 jaar... Maar, er waren veel meer mensen, die naast ons bleven staan en die ervoor gezorgd hebben dat we de kans niet kregen om uit elkaar te groeien.
En dus staan we nu op het punt dat ik officieel kan zeggen: het gaat beter met mij, ons. Ik ben weer wat gelukkig, nog steeds niet op het niveau van 3 jaar geleden, maar dat niveau heb ik bijna 30 jaar moeten opbouwen, dus dat is misschien wat hoog gegrepen voor 1 jaar... Ik kan alweer naar mijn kinderen kijken en denken: Verdekke, ik zie die klein mannen graag... En het beste is, ik voel het alweer... Niet in die allesoverheersende warmte, maar dat kleine kaarsje dat brandt, is voldoende om te weten dat het niet weg is. Ik kan alweer naar mijn ventje kijken en denken: Manneke, wat ben ik gelukkig met jou... Ik kan terug vlindertjes krijgen als hij iets liefs zegt... Ik kan terug uitkijken naar een date met vriendinnen, en gezellig een hele lunch lachen, gieren, brullen... En dus weet ik, ik ben aan de beterhand, en dat is positief
En dus heb ik dit jaar weer een lijstje met goede voornemens, want het geeft me een doel om aan te werken, en me ervoor in te zetten. Ik ga in 2017: Die overige 5 kilo's kwijtraken, om mezelf dan een volledig nieuwe garderobe aan te schaffen... Ik ga alweer gaan voor de SpartacusChallenge, en ze alle 6 lopen, met 2 extraatjes. Ik ga ervoor zorgen dat ik weer aan de slag kan, en mijn eigen centjes kan verdienen. Ik ga ervoor zorgen dat ik financieel weer wat sterker kan staan, en dat ons gezin weer wat kan sparen. En ik ga alle mensen die ik graag zie, nog liever zien. En nog wat gelukkiger worden, elke dag weer een beetje meer!
Daarom onze nieuwjaarswensen voor jullie:
2017 Gift Suggestions:
To your enemy, forgiveness To your opponent, tolerance To every child, a good example To your friend, your heart To all, charity, To yourself, respect
