Zoals mijn lief vriendinneke stuurde: een kleine stap voor de mensheid, een zevenmijls-stap voor Chineesje... Zo was het inderdaad. Ik was tevreden met mijn prestatie die ik had neergezet in Averbode met de Race against Nature, die voor mij eigenlijk een persoonlijkheidstest was. Ik heb die 10 kilometer op karakter gedaan, want een conditie, daar moest ik niet echt op rekenen. Ik moest en zou die uitlopen, omdat ik dat verschuldigd was aan mezelf, aan mijn vrienden. Ik heb me die dag geamuseerd, tegen verwachting in. Ik heb me die dag niet sterker moeten voordoen dan ik was, leuker moeten doen, dan ik me voelde, en het was fijn. Het was zelfs zo fijn, dat ik in april weer zo eentje ga doen. Misschien moet ik gaan trainen, want uiteraard wil ik mijn tijd kloppen. Maar goed, the day-after, was een mindere dag... mijn oudste zoon was de avond voordien aan het ravotten, hubbylief had hem gewaarschuwd, hier gaan tranen komen als ge zo verdergaat... Uiteraard zijn kinders van 11 eigenwijs en zelfzeker genoeg om die theorie uit te testen. Zoonlief, sprong van een trapje en landt verkeerd, slaagt zijn voet om en besluit niets tegen zijn papa te zeggen, om een "ik heb het toch gezegd" reactie te vermijden. 's Ochtends komt ie uit zijn bed, tranen rollen van zijn snoet, want zijn voet doet toch wel heel zeer. Niets aan te zien, geen zwelling, geen verkleuringen, maar toch maar naar de huisarts. De dokter heeft zijn voet amper aangeraakt, en zoon huilt tranen met tuiten van pijn. Dokter stuurt ons door naar Spoed, want hij is ervan overtuigd dat er ergens een beentje gebroken is. Naar spoed, waarvan iedereen weet, dat, als ge doorgestuurd wordt, spoed niet perse spoed betekent... Na 3,5(!!!!!) uur wachten, platen genomen, komt de dokter ons vertellen dat er geen breuken te zien zijn, en na het voelen en betasten van de voet, weet ze ook niet welke spier er verrokken zou kunnen zijn... Haar reactie was: We zullen der een verbandje ronddoen, en zal wal beteren... Zoonlief van 11, heeft dus een dag geskipt van school, voor een voet waar niets mis mee was. Ik heb een beloofd saunaatje , (mij beloofd voor het uitlopen van Race Against Nature), moeten afzeggen, want de gezondheid van mijn zoon primeert... Vanochtend huppelde mijn zoon door het huis, alsof er nooit een windel heeft rondgezeten...
