Door de via di Porta Sant' Angelica kom je in de kortste keren bij het Sint-Pietersplein. Eerst de colonnade met de massieve zuilen, 4 rijen dik nog wel. En dan het enorme plein dat door Bernini gebouwd werd in de decade rond 1660. Wat springt nog in het oog behalve de afmetingen, 240 m breed en 340 m lang? De mooie symmetrie (bijlage) waardoor het echt minder groot lijkt, maar die toch rekening houdt met de reeds aanwezige gebouwen, de lichte helling, de colonnade met 240 zuilen, de bovengalerijen met talrijke (140) heiligenbeelden op de colonnade. De speciale symmetrie in de plaatsing van de zuilen (zie bijlagen). De twee fonteinen en de centrale obelisk, en natuurlijk de voorgevel van de basiliek. Wat nog? De koepel en de lantaarn, en het hele platform, een dak eigenlijk ter hoogte van de basis van de koepel, dat door de apostelbeelden wordt afgezoomd, beelden die natuurlijk veel groter zijn (wel 5 m) gezien vanop dat dak dan vanop het plein. Alles goed zichtbaar op de titelfoto bij dit blog, samen met de ontzettende massa volk.
Meer bijzonderheden in de bijlagen hier beneden.
Bijlage1: Het fameuze wereldberoemde zicht vanaf de lantaarn van de koepel.
Je ziet het dak ter hoogte van de basislijn van de koepel met de reuze apostelbeelden en het enorme plein met zijn specifieke vorm waarover direct meer. Verder het kleine pleintje Pius XII, de via della Conciliazione, de Engelenbrug over de Tiber en links daarvan de Engelenburcht en aan de volgende brug links het Justitiepaleis en een stuk rechts daarvan de kenmerkende koepel van het Pantheon, en een heel eind verder naar rechts in de rechter bovenhoek van de foto het enorme Vittoriano.
Geen betere foto om het plein zelf nader te bekijken. Voor sommigen is de vorm van het plein symbool voor de kerk die in haar uitgespreide armen de hele wereld kan vatten. De smallere voorgedeelte van het plein loopt schuin uit naar de gevel toe (trapeziumvormig) waardoor die nog meer tot zijn recht komt, een van de talrijke snufjes van het genie Bernini. Het eigenlijke plein dan bestaat uit twee halve cirkels die uit elkaar geschoven zijn zodat er een rechthoek tussen past, waardoor het geheel bij velen het beeld oproept van een ellips, maar dat is het dus niet, en zeker geen ovaal wat ook wel hier en daar geschreven staat. In het centrum van het plein staat de Vaticaanse obelisk met aan weerszijden de fonteinen (zie verder). En ook over de bijzondere colonnade hebben we het verder nog.
Bijlage2: De colonnade
We zien enkele van de enorme zuilen van de colonnade van Bernini. Erg indrukwekkend van dichtbij. En zo staan er dus 240 in een heel speciale opstelling waarover meer in een andere bijlage. Verder staan er nog een zestal loggia's in de middens en aan de uiteinden. De hele colonnade is overdekt en aan de binnenrand op die overdekking staan heiligenbeelden.
Bijlage3: Het plein en de Basiliek
Het plein richting façade zie ook nog de obelisk van Egyptische origine die in 1586 vanuit het cirus van Nero hier geplaatst werd, verplaatsing en oprichting met een sterk verhaaltje er aan vast. Verder het trapeziumvormig plein naar de basiliek toe en de monumentale voorgevel met heel veel symmetrie in zuilen, vensters en doorgangen, met grote beelden van de apostelen zonder Petrus bovenop de voorgevel op de rand van het dak ter hoogte van de basislijn van de koepel.
En dan de koepel zelf, monumentaal meesterwerk van Michelangelo, pas afgewerkt na zijn dood, waarvan hij de diameter net iets kleiner gehouden had dan die van het Pantheon uit respect voor de oude meester. Het uitzicht vanaf de lantaarn van de koepel op ca. 135 m hoogte is ronduit fantastisch waardoor de rondgang altijd zwart ziet van het volk.
Bijlage4: Mooi katholiek groepje
Zou je toch zeggen, op enkele afvalligen na dan, en de fotograaf.
Bijlage5: De speciale plaatsing van de zuilen
Inderdaad een speciale plaatsing want zoals gezegd staan die zuilen op in de beide helften van de colonnade op cirkelbogen en in het bijzonder op concentrische cirkelbogen. Bovendien staan telkens 4 zuilen achter elkaar op dezelfde cirkelstraal. Dat maakt dat je wanneer op het middelpunt van zo 'n boog staat je telkens alleen de eerste van het viertal ziet. Uiteraard zijn er twee zulke middelpunten één voor elke helft. Deze foto is genomen vanop het rechter middelpunt als je naar de gevel kijkt. Zo zie je boven het plein ook het gedeelte van het Vaticaan met de Musei Vaticani en de Sixtijnse kapel, en de rechterhoek met de pauselijke appartementen. De fontein hier in de rechterhelft van het plein is geüpdate versie van een vroegere. Zij is van de hand van Maderno, de architect die 1614 ook de façade heeft afgewerkt.
Bijlage6: Fontein met bloem
Hier zie je de fontein uit de linkerhelft. Zij -de fontein wel te verstaan- werd door Bernini als tweelingfontein van de andere geconstrueerd rond 1660.
Zoals al gezegd vertrekken we aan Largo Tassoni net voor het einde van de Corso Vittorio bij de Ponte (brug) Principe Amadeo, en stappen wat naar links en dan richting Tiber naar Ponte Sant' Angelo, de Engelenbrug. En dan de imponerende Engelenburcht. Daarna linksaf richting via della Conciliazione en 800 m verder aan het eind net voor Piazza Pio XII rechtsaf door de "moderne" Borgo tot Piazza de Risorgimento om een blik te werpen op de enorme Vaticaanse Muur verderop. Op de weg terug door de via di Porta Angelica proef je de "Vaticaanse geest" en aan de Porta Sant' Anna rijden auto's af en aan, als je geluk hebt zie een specifieke vaticaanse nummerplaat "SCV...". Dan de colonnade, de Piazza en de Basiliek. Maar dat is voor later...
Bijlage1: Zicht over de Tiber op de Via della Conciliazione
Bijlage2: Ponte Sant' Angelo (de Engelenbrug) en Castello Sant' Angelo (de Engelenburcht)
De brug was/is al sinds eeuwen de verbinding van de linkeroever van de Tiber met de stad. Maar sinds in de 17de E. de nieuwe brugleuning gebouwd werd en door Bernini en zijn school versierd werd met beelden van engelen draagt zij de huidige naam. De beelden die er nu staan zijn kopieën; van de originelen staan in de San Andrea delle Fratte.
De Engelenburcht dan. Dit cilindervormige kasteel/fort waar bovenop deze foto gemaakt is, werd oorspronkelijk (voltooid 139 n.C.) als mausoleum voor Keizer Hadrianus en het was via de brug met het centrum verbonden. Later werd het een schuilplaats voor de Paus, door de "Corridoio Vaticano" met het Vaticaan verbonden. Nog later werd het een gevangenis en tegnwoordig fungeert het als museum. Boven op de burcht staat sinds ca. 600 n.C. een beeld van de engel Michaël.
Bijlage3 - Via della Conciliazione.
De via della Conciliazione (verzoening) werd aangelegd door dele van de vroegere Borgo om het verdrag van Lateranen tussen het Vaticaan en de Italiaanse staat te bezegelen. Het is de mooiste toegangsweg tot Piazza San Pietro en het Vaticaan.
Bijlage4 - De Porta Sant' Anna
Een van de toegangspoorten (de belangrijkste?) tot vaticaanstad. En aan die poort rijden auto's af en aan, als je geluk hebt zie een specifieke vaticaanse nummerplaat "SCV..." afkorting van "Sacra Città del Vaticano" zoveel als "Gewijde Vaticaanstad". "La Citta del Vaticano, Vaticaanstad" is de (dwerg)staat. "La Santa Sede" of de "Heilige Stoel" betreft het Pausdom.
Bijlage5 - De Zwitserse Garde
In de omgeving van het Vaticaan kan je regelmatig nogal eigenaardige geklede soldaten zien, het zijn dan leden van de Zwitserse Wacht. In 1505 werd onder Paus Julius II deze Zwitserse garde opgericht om het Pausdom en Vaticaanstad te beschermen omdat toentertijd de zwitserse soldaten als de besten bekend stonden. Ze zogen nu nog steeds voor de bescherming en wel in originele klederdracht.
Om de liefhebbers van winkelen onder ons hun uitje te gunnen hadden we deze dag opgesplitst met voor de middag een bezoek aan Vaticaanstad en omgeving en na de middag al naargelang de keuze een vrije halve dag of voor de anderen een wandeling door Trastevere en over de Gianicolo om zo weer af te dalen naar de Tiber bij Ponte Principe Amadeo. Als je daar de brug overwandelt kom je bij Largo Tassoni, het uitgangspunt van die morgen. Want toen hadden we na onze gebruikelijke ochtendwandeling van het hotel naar Termini een overvolle bus 40 of 64 genomen die ons over Piazza Venezia naar dat pleintje bij het eindpunt van de Corso Vittorio (Emanuele II). Om praktische redenen splits ik de berichtten over deze dag op in 4 delen, en dat zijn in deel1 de weg naar Sint-Pieter, in deel2 het Sint-Pietersplein, in deel3 de Basiliek en in deel4 de namiddagwandeling. Op het bijgevoegde kaartje geeft een pijltje dat vertrek- en eindpunt aan en je vind er nagenoeg de gehele zone op terug waar we die dag doorgebracht hebben.
Piazza San Pietro
Rome dag4 - Op weg naar Sint-Pieter
