Vanaf de Tyrreense kust maken we een rit in vooral oostelijke richting naar Isola di Capo Rizzuto en Capo Colonna, alles in de provincie Crotone, om uiteindelijk de stad Crotone zelf te bereiken. Dat is dan eerst toch wel een stukje door het binnenland om later uit te komen bij Isola di Capo Rizzuto aan de Ionische zee. Dat is dan wat meer richting het middengedeelte van de zogenaamde voet van de laars.
Isola di Capo Rizzuto is een uitgestrekte gemeente met verschillende frazioni waarvan Le Castella er een is.
In bijlage 1 zie je een overzichtsfoto van het Castello Aragonese waaraan Le Castella zijn naam te danken heeft.
Op de foto van bijlage 2 is de enorme ketel te zien met meters doormeter waarin de lokale restauranthouders een vissoep voor heel veel deelnemers bereiden. Het recept voor de soep staat op de wand vermeld.
Bijlage 3 tenslotte toont een mooi uizicht over de Ionische zee vanaf het kasteel.
Pizzo is een klein plaatsje aan de kust een twintigtal kilometer ten noorden van Tropea, vooral bekend voor het kasteel van Murat, het gezellige dorpsplein en de Piedigrotta, vlakbij het water een eindje meer noordelijk.
Zoals overal daar is de kust er zeer mooi zoals je in bijlage1 kan zien.
Bijlage2 toont een foto van een Pizzeria-Trattoria met wel een speciale naam, gelegen aan het dorpsplein bij het kasteel van Gioacchino Murat die hier gevangen zat, berecht en uiteindelijk veroordeeld werd.
Bijlage3 toont een specifiek beeld van een van de grotten van de Rotskerk die Piedigrotta -la Chiesa di Piedigrotta- in feite is. Deze kerk, volledig uitgegraven in tufsteen heeft verschillende zijgangen en zij-grotten, met een honderdtal beelden uitgehouwen in de stalagmieten die taferelen uit de H. Schrift uitbeelden.
Tropea is een mooi klein stadje met interessante steegjes, met veel mooie restaurantjes en met fantastische zichten op de Tyrreense zee. Met vooral ook het kerkje Santa Maria del Isola op het schiereiland. In de bijlagen hier beneden vind je foto's die een en ander laten zien, maar natuurlijk zoals altijd is de selectie beperkt.
Bijlage1: Een van de talrijke schilderachtige steegjes.
Bijlage2: De meest fameuze bezienswaardigheid: de rots op het schiereiland met daarop de kerk Santa Maria del Isola(eiland), en niet Penisola (schiereiland). Vroeger naar het schijnt inderdaad een eiland vlakbij de kust, nu allang niet meer.
Bijlage3 en bijlage4: Maar hoe dan ook daar boven zit je op dezelfde hoogte als de oude stad maar dan met een onbelemmerd zicht op de Tyrreense Zee, op de haven (bijlage3, porto) en de Eolische Eilanden. Met op die dag genoeg helderheid om aan de einder het eiland Stromboli (bijlage4) met de gelijknamige vulkaan en zijn rookpluim te zien.
Capo Vaticano, het meest zuidelijke punt van onze trip, steekt uit in de Tyrreense zee richting Eolische eilanden. Bij goed zicht kan je van daaruit de Stromboli zien met een rookpluim op het gelijknamige eiland en ook de noordelijke skyline van Sicilia. De kustlijn bij Capo Vaticano is bovendien erg schilderachtig zoals de foto overduidelijk laat zien.
In bijlage hier beneden die mooie kust vlakbij, en in de verte die noordelijke skyline van Sicilia.
Dus gaan er nu weer een aantal blogs aan deze trip gewijd worden. Vooruit dan maar!
Calabria is de meest zuidelijk gelegen regio van het Italiaanse vasteland die samen met Puglia de voet uitmaakt van de zogenaamde laars die het Italiaanse schiereiland vormt. En Calabria vormt daarvan dan het gedeelte vanaf de voetholte tot de teen. Voor hetgeen de aanliggende zeeën betreft ligt de westelijke kustlijn aan de Tyrreense zee en terwijl de Ionische zee de zuidelijke kusten bevloeit. De scheiding tussen de beide zeeën ligt bij de Straat van Messina -lo Stretto di Messina in het Italiaans- de smalle zeestraat tussen de teen van Calabria en Sicilia. In onze trip hebben we eerst de Tyrreense kust bezocht bij Tropea en Pizzo, net ten noorden van Capo Vaticano, later de Ionische kust in de buurt van Capo Colonna en Crotone, en nog later het binnenland van Calabria met de hoogvlakte van Sila en de stad Cosenza. Een en ander zal in de volgende blogs aan bod komen met enkele foto's en enige uitleg.
Het lint met meer dan 1000 eilanden dat ten zuiden van Miami ter hoogte van Homestead begint en zacht afbuigt naar het westen noemst men de Forida Keys. De eerste Key net ten zuiden van Miami is Key Biscane bij het grote publiek bekend omwille van het belangrijke ATP tennistornooi. De laatste van de belangrijke en bewoonde Keys is Key West bekend van veel films en van een aantal bekende bewoners. Key West ligt maar 90 mijl ten noorden van Havana, dus het klimaat is er tropisch en dat geldt vrijwel voor alle Keys. De belangrijke bewoonde Keys behalve Key Biscane zijn door bruggen met elkaar en met het vasteland verbonden door de US1. Daar is de beroemde Seven Mile Bridge die Marathon verbindt met Litlle Duck Key er één van. Door die vele verbindingen worden de Keys als vasteland van de US beschouwd en zo kan de zuidpunt van Key West als meest zuidelijke punt van de continentale US beschouwd worden hetgeen er trouwens met zoveel woorden ook wordt aangegeven. De belangrijkste Keys zijn van noordoost naar zuidwest Key Biscane, Key Largo en Key West. Hier beneden kan je enkele mooie foto's zien die eerder al op een van die Key's genomen werden.
De eerste foto toont een vlucht pelikanen.
Op de tweede foto is het alsof de ibis werkelijk te poseert.
Het Cape Florida Lighthouse in het Bill Bags park op de zuidpunt van Key Biscane.
Een romantisch strandje tegen zonsondergang op Key Largo.
Wie aan Florida denkt of aan Miami, haalt zich bijna vanzelf ook de Everglades voor de geest. Dit is een zeer brede ondiepe rivier van zoet water met ontelbare eilandjes die uiterst traag (40 cm per dag) richting Golf van Mexico stroomt. Heel merkwaardig, met een fantastische fauna en flora, en met de heel specifieke schroefvleugel-boten met uiteenlopende afmetingen die er op varen. Naast de titelfoto vind je hier beneden nog enkele foto's die een en ander illustreren.
Miami is erg uitgestrekt maar de stad heeft beslist iets met water. Grote delen ervan liggen aan of dicht bij de oceaan -zeg nooit zomaar "zee" tegen een echte inwoner-, en dat geldt zeker voor Downtown Miami. En dan zijn er vlakbij nog een aantal bekende eilanden die tot de stad behoren zoals Brickel, Miami Beach in het bijzonder South Beach (SoBe in het jargon) Virginea Key en Key Biscane, en die er via bekende en indrukwekkende bruggen mee verbonden zijn. Verder veel boten en allerhande watersport, hoge temperaturen en vaak mooi weer.....Wat wil je nog meer! Een en ander wordt duidelijk met de foto's.
Coral Gables is een grote en erg drukke deelgemeente in het zuiden van Miami. Aan de begroeiing kan je zien dat Miami echt een subtropisch klimaat heeft. De bomen halen gemakkelijk een diameter van 3 tot 4 meter.
Omwille van verschillende redenen heeft het zolang geduurd.
Er was ten eerste de normale pauze na het einde van het reguliere verslag van onze Rome-trip.
En daarna hadden we een langere trip naar Florida-USA, meer bepaald de omgeving van Miami, waaraan enkele van de volgende blogs gewijd zullen zijn. En net terug waren er de verschrikkelijke gebeurtenissen in Brussel.
Na de Florida-bijdragen komen wat verder beslist een aantal misschien onverwachte links in Rome aan de orde.
Verderop in de straat, bijna tegenover de zijingang van het Quirinaal kom je bij een andere bekende kerk met name de Sant' Andrea al Quirinale, al onze derde Sant' Andrea. Ook een mooie kleine kerk, onder leiding van Bernini gebouwd in de tweede helft van de 17°E met een prachtig elliptisch interieur, een belangrijke sacristie enz....
Wat verder komen we op de Piazza del Quirinale. Het Quirinaal is de hoogste van de 7 bekende heuvels van Rome waarop het paleis met dezelfde naam gebouwd is. Dit paleis, het Quirinaal dus, is de residentie van de president van Italië en daardoor komen er wel eens mensen uit politiek of staatshoofden op bezoek.
Verder staat er een mooie fontein met beelden van de dioskuren Castor en Pollux en met een van de bekende Romeinse obelisken, en tenslotte en niet te vergeten heb je vanaf deze hoge plek een mooi zicht op een gedeelte van Rome.
Op de bijlagen hier beneden zie je een beeld van de ingang van de Sant' Andrea, behoorlijk indrukwekkend voor zo'n kleine kerk, ook eentje van het plafond in de sacristie en tenslotte de hoofdingang van het Quirinaal.
Het kruispunt aan de 4 fonteinen "L' incrocio delle quattro fontane", is om verschillende redenen bekend in Rome. Het is een kruispunt van 4 belangrijke straten, de Via venti Settembre, de Via Sistina, de Via del Quirinale en de Via delle Quattro Fontane.
Doorheen drie van die straten kan je een obelisk zien en door de vierde een poort. Dichtbij de obelisk op Piazza del Quirinale, in de tegenovergestelde richting de Porta Pia, en dwars daarop in de ene richting de obelisk op de Esquilijn bij Santa Maria Maggiore en in de andere die van Trinità dei Monti bij Piazza di Spagna. En er zijn natuurlijk de vier fonteinen waar de naam vandaan komt , een op elke hoek. Verder het bekende kerkje San Carlino alle quattro Fontane net aan dat kruispunt in de Via del Quirinale en wat verderop het Quirinaal, de residentie van de president.
Voor enkele beelden zie zoals gewoonlijk, de bijlagen hier beneden.
Bijlage1: De fonteinen werden aangelegd eind 16°E aangelegd door onbekende kunstenaars naar ontwerpen van P da Cortona en D Fontana. De twee bebaarde mannen staan voor de rivieren Arno (Firenze) en de Tiber (Rome), de beide vrouwen staan voor de godinnen Juno en Diana. Hier in beeld de fontein die staat voor Arno-Firenze.
Bijlage2: De gevel van het minuscule kerkje San Carlino, eigenlijk San Carlo (Carolus Borromeus) alle Quattro Fontane, aangelegd onder leiding van Borromini in de eerste helft van de 17°E
Bijlage3: Binnenopname van de mooie koepel.
Bijlage4: Het mooie binnenhof met de rondgang en de pozzo (put)
Vandaag onze laatste dag dus! Behalve het echt naar huis gaan in de late namiddag hebben we die dag in verspreide slagorde doorgebracht. Een groepje heeft wat winkels bezocht, een groepje vrijwilligers heeft met mij een laatste stadswandeling gemaakt, en Christiane heeft, de pijn verbijtend het uiteindelijk vertrek samen met René in het hotel afgewacht. En nadien hebben we tegen 16 uur dan met zijn tienen de verlegde halte van de Ryanairbus opgezocht, en dan na wat discussie met de verantwoordelijke uiteindelijk koers gezet richting Fiumicino. Met z'n tienen, want Christian en René hebben onder begeleiding van Luce die trip met de taxi gemaakt vanaf het hotel.
Hier schrijf ik dan nog een kort relaas van die laatste stadswandeling gestoffeerd met enkele foto's. Maar eerst in grote lijnen het traject. Via het inmiddels klassieke stukje naar Termini maar dan verder naar de nabije Piazza della Repubblica voor eerst een bezoek aan de Santa Maria degli Angeli e dei Martiri en daarna langs de fameuze fontein naar de Via Nazionale om zo af te dalen naar het centrum. Na enkele hectometer slaan we dan rechtsaf in de Via delle quattro Fontane ( vier fonteinen) waar we dan op het bekende kruispunt met dezelfde naam uitkomen. Vier fonteinen dus en pas gerestaureerd, de moeite van het bekijken waard. En vlakbij het minuscule kerkje San Carlo (Karel) alle Quattro Fontane, in de volksmond San Carlino (Kareltje) genoemd omdat het zo klein is. Een bezoek meer dan waard en het zelfde geldt wat verder in de Via del Quirinale, voor de Sant' Andrea al Quirinale. Dan over Piazza del Quirinale met de prachtige fontein met obelisk met de reusachtige standbeelden van Castor en Pollux, afdalen naar de Via IV novembre. Verder de trappen naar de Colonna Traiana, een mooi fotomoment, om uiteindelijk af te sluiten op Piazza Venezia.
De omgeving van de Piazza is interessant omwille van verschillende redenen. Er staan een mooie grote fontein, de Fontana delle Naiadi, hier op de titelfoto te zien, die het enorme verkeer (Termini, via Nazionale, via Venti Settembre....) daar over de rotonde min of meer in goede banen leidt. De bekende Romeinse kerk (ingang zie bijlage 1) Santa Maria degli Angeli e dei Martiri (..Maria van de Engelen en van de Martelaren die ingewerkt is in de Termen van Diocletianus. Die termen namen in de 4°E vrijwel de gehele ruimte in van hier tot het stazione Termini dat trouwens zijn naam een die Termen te danken heeft.
Dan de verrassende binnenruimte van die kerk met heel wat schilderwerk, en met op de grond een hele constructie om de meridiaan van Rome (bijlage 3) aan te geven. Verder nog allerlei met onder meer sommige restanten van de enorm boeiende tentoonstelling over Galileo (2010).
En dan is er natuurlijk de fontein, zoals gezegd te zien op de titelfoto en vanuit een ander standpunt op de foto in bijlage 2.
Tyrreense Kust - Tropea
Weer aan slag na een tocht door Calabria
The Forida Keys
Florida - Everglades
Miami, stad aan het water
Subtropisch zomaar in Coral Gables
Dag7: P Repubblica
