Om 8.00uur werd ik wakker..............ontbijt was simpel.........
Buiten was er muziek, gemaakt door een politiekapel...........het bleek, dat deze morgen de aspiranten tot politieagent werden beeedigd..........vlak tegenover mijn hostel.
Even snel wat fotos gemaakt.........
Iets voor half elf werd mijn bagage naar een klein busje met aanhangwagentje gebracht........er waren al 2 duitse meisjes, die ook mee zouden gaan........ Bij een ander hotel werd een italiaans stel ingeladen.........(later zou blijken dat die naar de zelfde fazenda zouden gaan als ik). De te rijden afstand zou ongeveer 6 uren zijn.........van het centrum van Mato Grosso do Sul naar het westelijk deel, vlak bij (100 km) de boliviaanse grens....... Onderweg werden her en der steeds weer mensen ingeladen............totdat het busje vol zat....in totaal 13 mensen........ Na ongeveer vier uren werd er gestopt........plaspauze en de gelegenheid om wat te eten (in brazilie wordt altijd s middags ook warm gegeten) Hier werden ook een aantal mensen achtergelaten, die naar een andere plaats moesten. Hier stapte weer een italiaans stel in , dat ook naar Santa Clara zou gaan........... Met deze 2 italiaanse stelletjes heb ik de dagen en trips in Santa Clara doorgebracht..........met nog een portugese leraar.........(Wij hadden een vaste gids daar tesamen) Het landschap vanaf Campo Grande naar het moerasachtig gebied van de Pantanal was erg vlak.......wat lage begroeing...........hier en daar wat kleine kuddes koeien Na nog een uur rijden kwamen we bij een afslag, waar we moesten uitstappen...........daar werden we verdeeld per bestemming.......... In een wat oude truck (ik mocht voorin zitten bij de bestuurder) werden we uiteindelijk - door het echte wildgebied- naar de fazenda Santa Clara gebracht..........een tocht van meer dan een uur.............over een zandweg met veel kuilen en heel veel houten bruggen...........waarvan soms een stuk ontbrak (zou ik later ook nog ervaren bij een wandeltocht !!!)............ In zo n geval reed de chauffeur een eindje verderop langs een ander pad en kwam weer op de weg terug achter de brug...............dit kon in dit droge seizoen, als er water staat wordt dat lastiger..... De bruggen bestaan uit dwarsbalken met daarop in de rijrichting wat planken, waarover de auto dan naar de overkant rijdt Onderweg zag ik veel termietenhopen en ontzettend veel verschillende prachtige vogels.........andere dieren nog niet.........Heb vanuit de auto wat fotos grmaakt, maar die zijn niet optimaal gelukt.......maar ze geven wel een impressie van het gebied. In Campo Grande (waar ik had overnacht) was het behoorlijk warm............hier werd het fris.........en de chauffeur vertelde me dat de dieren het gemakkelijkst te zien zijn bij warm weer........dan zonnen ze ......bij koud weer blijven ze meer verscholen..........
Onderweg werden de duitse meisjes afgezet...die gingen naar een andere fazenda in de buurt....
Eindelijk, na brug nr 23, sloeg de auto links af...........en reden we het terrein van Santa Clara op. Een groot bord met de naam gaf het begin van het gebied aan...... De fazenda (portugees voor boerderij) was oorspronkelijk slechts een boerderij........maar gaandeweg heeft men zich op agro-toerisme toegelegd, met meer dan 30 vakantiehuisjes, een gebouw voor maaltijden en diverse kleinere paviljoentjes met hngmatten, een zwembad en een kleine speeltuin voor kinderen. Verder heeft men 6 vaste gidsen in dienst... We werden verwelkomd, ingeschreven en ieder kreeg een huisje (slaapkamer met douche en toilet) toegewezen. Ik kreeg nr 17 !
Om 7.00uur s avonds was het avondeten........simpel maar lekker..........(simpel in de betekenis dat er maar een beperkte keuze was aan groentes en aardappelen/rijst en vlees/vis )
Er was een groep GAUCHOS (spreek uit: ga`- oe- chos` en niet gau-chos) (mensen uit Rio Grande Do Sul..........de zuidelijkste deelstaat van Brazilie.........de cowboys van Brazilie !!) die de hele avond muziek maakten en liederen zongen......... Dat bracht gezelligheid..........het was een groep mannen die - zonder vrouwen - een aantal dagen op deze fazenda logeerden.........Ze waren uitermate vriendelijk ook, maakten plezier met ieder.......
Omdat het toch een vermoeiende reis was en we de volgende dag om 8 uur al op weg zouden gaan voor de eerste excursie ben ik maar bijtijds gaan slapen.
Zaterdag 20 augustus 2011
Ik schrijf dit deel van het verhaal maar aan de hand van de gemaakte fotos..........er was zoveel in korte tijd, dat het lastig is alles te onthouden........ Om 6.00uur op..........lekker warm water in de douche.........wat simpel ontbijt en dan op weg.........naar de boot voor een tocht van ongeveer 3 uren...........(van 8.00 tot 11.00) De Fazenda heeft naast de mogelijkheid van huisjes ook nog een camping voor mensen die willen kamperen.......... Op de camping eerst nog Pedro (de portugese leraar) opgehaald en toen de boot in......... Al meteen bij de aanlegplaars van de boot lag een jakare (kaaiman).........de eerste foto was snel gemaakt...... Onderweg heb ik diverse vogels gezien..........van de meeste ook een foto gemaakt, maar het geluid van de motor van de boot maakte, dat de vogels al op enige afstand opvlogen.............ik moest dus steeds inzoemen...........en naar mate ik het opject dichterbij haalde was de kans op een goede foto vanuit een varende boot steeds lastiger......... Als ik `verweg`fotografeer kan het object (of ik) best bewegen.geen probleem.....maar als ik het object `dichtbij`haal is ademhalen al genoeg om het object niet stil in beeld te krijgen. Daarom heb ik meer vogels gezien dan kunnen fotograferen. De vogels hebben prachtige kleuren.........erg bont en kleurrijk Het `landschap`is ook prachtig.........de rivier in dichte begroeiing............achter de begroeiing is er vaak weer weideachtig landschap, maar vanuit de boot heb je de ilusie dat je in een oerwoud vaart... Net zoals ik destijds in de amazone zag stonden hier ook veel bomen/struiken tot halverwege in het water (en dat terwijl het nu de droge tijd is) Op enig moment zagen we een ooievaar (denk ik.de portugese naam herinner ik me niet meer) en we maakten fotos.............even later zagen we de vogel niet meer..........en hij was niet weggevlogen.....Emerson (de gids) legde uit, dat de vogel jongen in het nest had en zich nu verscholen hield.... Bijzonder voor mij was ook dat diverse bomen in kleurrijke bloei staan....geel en rose bloemen......ook wit..........en dat etrwijl het winter is !!!! Op een gegeven moment stopte de boot...........er lag een bever op de kant.........om hem niet teveel te storen werd de motor afgezet en wij konden hem prachtig fotogaferen....... Emerson vertelde dat de beesten best schuw zijn...............dus dit was een buitenkansje....... Ook bijzonder was het een leguaan te zien............het koste me wat moeite om hem in het groen te ontdekken, want hij had dezelfde kleur.............knap van de gids, dat die hem voor ons ontdekte. Ook zagen we een beest waarvan ik de nederlndse naam niet weet (een capivara), een soort varkensachtig dier......... Terug op het uitgangspunt van de boottocht lag de kaaiman er nog steeds (zou hij stille verwachtingen hebben over passagiers, die uit de boot vallen ?????) Hij lag nu meer op het droge.........dus was het interessanter hem nu nog eens te vast te leggen.
Op weg naar het hoofdgebouw voor het middagmaal heb ik nog diverse fotos gemaakt van vogels die ik tegenkwam. Bij het hoofdgebouw werd op dit moment een varken `schoongekrabt` dat later zou worden geroosterd.......(voor de gauchos, die dit varken hadden gekocht) Overigens heeft men daar een `wildzwijntje` als huisvarken......Marilja is haar naam en zij scharrelt steeds rond het hoofdgebouw rond.
s Middags stond paardrijden door het gebied op het program. Ook de mensen van het campinggedeelte deden hieraan mee......... Op weg naar de paarden liet Emerson ons wat vruchten zien van de `paubrail` het land brazilie is naar dezer boom genoemd.......... Het paardrijden was een leuke ervaring...........het was meer dan dertig jaar geleden dat ik op een paard gezeten had......... Het is een mooie manier om het - voornamelijk - vlakke dorre landschap te verkennen............slechts hier en daar wat struiken...........verder een begroeing van gras met mos............en eindeloze verten....... Het besturen van het paard gaat iets anders dan bij ons...........je houdt de leidsels in 1 hand en als je je hand naar rechts beweegt gaat het paard naar rechts.......links hetzelfde.........de teugels wat inhouden is stoppen...........niet te lang want dan gaat het paard in zijn achteruit (!!!)........schopjes geven om hem aan te sproren is hetzelfde als bij ons....... We mochten geen takje als zweepje gebruiken., omdat (uit veiligheidsoverwegingen) de paarden niet in draf of galop mochten.............ieder moest veilig en rustig kunnen rijden..ook mensen die dit voor het eerst deden. Mederuiters hebben wat fotos gemaakt van mij op het paard !!!!
Na de paardrijtrip was er tijd voor jezelf, dus maar weer op zoek naar o.m. een klein soort papagaai......en gevonden......... Het werd wel langzamerhand fris................de italianen en brazilianen noemden het zelfs FRIO (koud) Na het avondeten heb ik nog wat in een hangmap geluierd..........het is daar om zes uur donker.......en toen naar bed........
De volgende dag stond een dag wandelen in de natuur op het program..........van 8.00u s morgens tot 4.00 in de middag, met een picknick voor middagmaal......... Ben benieuwd !!
Zondag 21 augustus 2011
Om 6.00 uur op, de wandeling begint om 8.00u en dan moet ik ontbeten hebben.. Het is inmiddels behoorlijk fris geworden, dus ik heb een overhemd met lange mouwen aangedaan over een T-shirt......... Bij het ontbijt zag ik een Braziliaanse vrouw met een papagaai op haar schouder.......van de gelegenheid gebruik gemaakt om een foto van dichtbij te maken.............Ik had al eerder geprobeerd deze papagaai, die rond het hoofdgebouw rondvliegt, te fotograferen, maar steeds als ik hem goed in de camera had vloog hij weer ergens andes heen....
Om 8.00u gingen we op stap..........eerst naar de hoofdweg (overigens niet geasfalteerd, gewoon van zand) met de vrachtauto..........tot na twee bruggen.(= ongeveer 2 kilometer).........voor de derde brug stopte de auto en stapten wij uit.........ieder had drinken en camera bij zich, de gids Emerson een rugzak. Waarom we daar moesten uitstappen bleek bij even doorlopen............van de brug ontbrak een stuk ..... wel was er een balkje van zo n 15 cm breed gelegd, dat het gat overbrugde............ Omdat het evenwicht bewaren wat lastig is vond ik het wel een onderneming.....het water onder me was niet alleen diep, maar ook behoorlijk koud, werd ons verzekerd............ Toch maar geprobeerd.........een andere mogelijkheid was er niet...........en het is gelukt !!! Onderweg zagen we allerlei vogels en ook bevers.............en natuurlijk ook soms een kaaiman.... We hebben nog twee bruggen met een balkje (een keer met een hoogteverschil van ongeveel een meter) moeten overwinnen......de laatste had verroeste draad, waar we eerst onderdoor moesten en een stuk ijzerdraad als leuning......... Na een tijdje zijn we van de hoofdweg afgeweken en gingen we het gebied in............met wat gras en mos begroeide grond, soms wat struiken, soms een poel water........... Van tijd tot tijd werd dit landschap afgewisseld met stukjes bos van hoofdzakelijk palmstruiken.......... Dat gaf wel een gevoel van rimboe, maar snel weer zagen we open gebied.......... Op een gegeven moment meende Emerson (de gids) iets te zien van een apenkolonie.............hij op blote voeten zo n palmachtige boom in om te zien of het ook zo was............ We zagen inderdaad kort daarna apen....maar die sprongen van boom naar boom en waren dus erg slecht te fotograferen.......... Ik zou vaker mee maken dat ik een dier wel zag maar niet op de foto kon krijgen........... Wel heb ik een mooie bromelia (in het wild) gefotografeerd....
Er moest in dit gebied een miereneter zitten, maar we hebben hem niet gezien.............alleen zijn hoop uitwerpselen........ Het landschap was prachtig.............veel vogels vlogen over............bijna niet te vangen met de camera.........wel een hert, dat nieuwsgierig bleef kijken.........zolang wij tenminste op afstand bleven...........daarna verdween hij snel in het struikgewas......... Slangen hebben we niet gezien........te koud........maar wel een vel van een cobra van zeker een meter vijftig............. Op een bepaald moment hakte Emerson een aantal palmbladeren af.......legde die uit op de grond en bood ons aan te gaan zitten............ Daarna maakte hij met een bakje, dat hij later ook weer nodig had voor het halen van water, een gat in de grond............zocht en vond wat stevige stukken hout die hij langs het gat legde als wand........hakte toen een stammetje in twee balkjes, die hij dwars over de stukken hout legde............ zo had hij een steun gemaakt om een pan (die hij bij zich bleek te hebben) op te zetten...... Voordat de pan op het vuur kwam maakte hij van aanwezig spul een vuurtje, legde daar later zwaarder hout op en in een mum was er een echt kampvuur om te koken......... Water haalde hij met de kom, waarmee ook gegraven was, uit een dichtbij stromend watertje.......... Het water was niet echt helder, maar omdat dit toch gekookt zou worden maakte dit niks uit !!!!
In het water deed hij bevroren gehakt..............toen dat ontdooit was ging er lintpasta bij en een soort saus uit een pakje................ Na enige tijd had hij een maaltijd voor ons klaar............. In de tijd van het koken van het vlees en pasta maakte hij van meegenomen groentes een salade......... We hebben werkelijk gesmuld..........
Het eten dat over was heeft Emerson in het bos achtergelaten...........Hij legde uit, dat plastic en blik niet mocht, maar eten zou snel door de dieren zijn opgegeten.........
Het uit de aanvankelijke kuil voor het vur werd nu weer teruggeschoven, zodat het vuur totaal bedekt was met zand......en je zag niet meer, dat hier gekookt was........
We hadden geen `toetje` maar inplaats daarvan liet hij ons kennis maken met een vrucht, die door indianen gebruikt wordt om hun gezicht te kleuren.........ieder van ons moest zijn wijsvinger tegen een afgesneden dtuk vrucht wrijven en niet afvegen........... Terwijl ik dit schrijf........dagen later...is het topje van mijn wijsvinger nog altijd blauwzwart.......Voorspeld is dat dit dagen kan duren voordat dit is verdwenen............
Verder weer, vogels zien en trachten ze te kieken voordat ze opvlogen........kaaimannen.........en ..... we waren echt weer op de terugtocht........een paar bevers, die inmens kabaal maakten, mogelijk om ons te verdrijven..........Ik heb er fotos van kunnen maken....... Langs de waterplassen stonden veel mooie bloemen...........en vogels natuurlijk........
Zoals we gekomen waren moesten we ook weer terug......dus balanceren over smalle balkjes, daar waar de brug een stuk miste............ Voor (van ons uit gezien NA) de laatste kapotte brug stond de vrachtauto (die zitbanken in het laadgedeelte had) weer ons op te wachten...............dus het laatste stukje ging gemakkelijk...... Al met al hebben we toch - met een onderbreking van een uur - van half negen tot half vier, dus 6 uren gelopen..........
s Avonds was er een tocht met de auto in het donker gepland, om te zien of we - met behulp van een schijnwerper op de auto - nachtdieren zouden kunnen zien... Het was inmidels echt koud geworden.zeker op de open bak van de vrachtauto......... De tocht duurde 2 uren, maar we hebben niets te zien gekregen.............. Het zou te koud zijn om gemakkelijk avonddieren te spotten.........was de uitleg achteraf......... Jammer van de koude rit.achteraf........
Na deze rit op ede koude auto smaakte de warme maaltijd extra goed............
De volgende dag zou er nog op piranhas gevist worden en na dat evenement en een warm middagmaal zouden we weer weggebracht worden, ieder naar de door hem/haar gekozen bestemming...... Na wat gepraat hier en daar heb ik - op goed geluk - de stad Bonito uitgekozen als volgend doel.....het stadje geniet zijn bekendheid doordat er diverse riviertjes stromen met uitermate helder water.......je kunt er snorkelen....zwemmen tussen de vissen..........maar ook van alles anders moois beleven... Omdat ik extra dagen had gepland om na Santa Clara in de Pantanal door te brengen heb ik dus voor een paar dagen Bonito en een paar dagen Campo Grande (vanwaar ik weer naar Salvador terugvlieg) gekozen.
Maandag 22 augustus 2011
Het vissen naar piranhas was dichtbij.............direct achter de camping en vanaf de wal......... Het weer was weer een beetje zonnig............maar niet echt warm........... Om te kunnen vissen moesten we echter op een smalle erg schuin aflopend stukje grond onder de wal staan en dat lukte mij maar voor even...........mijn voeten hadden geen goed houvast en dat deed zeer......... Dus heb ik het gevis vanaf de kant gadegeslagen...........lekker in het inmiddels warmte gevend zonnetje............ Slechts Pedro (de leraar uit Lissabon) ving er een, maar voordat hij de vis op de kant had viel die weer in het water...........
Na twee uren stopte ieder met vissen........de meesten hadden inmiddels mijn voorbeeld al gevolgd...... Vlak voordat we weggingen bleek er een kaaiman erg dichtbij te zitten............ Van de medewrker van de camping kreeg Emerson twee grote vissen en die liet hij de kaaiman ophappen..........zo konden we zien hoe de kaaiman.........alhoewel traag lijkend.....ontzettend snel kan toehappen...............
De vorige avond had ik mijn koffer al gepakt............na de warme lunch ging het met bepakking naar de vrachtauto..........deze keer mocht ik voorin zitten en ging de rest, met de bagage, achterin de bak met banken........ De rit naar het verdeelpunt duurde ruim een uur..........we waren tegen 3 uur daar en daar zou een andere auto ons oppikken..........dwz........de mensen voor Bonito en de mensen voor Campo Grande..........de anderen moesten met een lijnbus verder........ Ik ben gewend geraakt dat `op tijd`in Brazilie een rekbaar begrip is............maar na een uur wachten hoopte ik toch dat het niet lang meer zou duren.......... Enfin......na anderhalf uur kwam onze auto........op weg naar Miranda.waar we weer opgesplits zouden worden in mensen voor Bonito en mensen voor Campo Grande............ Wel fijn was dat de chauffeur van tijd tot tijd stopte om ons bijzondere dieren te laten fotograferen........ Zo kregen we van erg dichtbij toch een grote miereneter te zien........... De chauffeur vertelde met veel plezier dat hij de dag ervoor twee nederlandse gezinnen met in totaal 7 kinderen had vervoerd en da tde kinderen steeds bij iets nieuws langs de weg riepen : driver, stop please...... Ik had deze 2 families al ontmoet in Santa Clara...een gezin met 3 kinderen van (naar schatting) 14 tot 8 jaar en een ander gezin met vier kinderen, waarvan ik dacht dat er een tweeling bij zou kunnen zitten..............met verder een kleiner meisje en een groter meisje........
In Miranda splitsten we ons weer op .............o.m. Pedro ging naar Campo Grande..........een italiaans stel ook en het andere had ...net als ik...........voor Bonito gekozen...........
In Mirando was het inmiddels half zes...................naar Bonita zou nog twee uren duren............ Ik zat voorin............het werd steeds donkerder totdat het aardedonker was...........de chauffeur reed constant honderd terwijl ik de weg niet zag door de vele bochten..........goed dat hij reed en niet ik........... Na een hele tijd goede weg bleek dat we een stuk van ongeveer een half uur moesten rijden over opgebroken weg..........zand.........kleine stenen.....veel gaten.............de weg zou gerepareerd gaan worden............. Na een tijd reden we langs een weg in aanleg..............maar 15 km zei de chauffeur.............toen hij na dat stuk (naar ik dacht) de weg weer opreed bleek dat hij hem overstak...........nu 15 km aan de andere kant.........(humor van de chauffeur.......de 15 km aan de ene kant waren voorbij, nu 15 km aan de andere kant)
Uiteindelijk kwamen we in het pikkedonker bij het hostel aan...............en het was hardstikke koud.......de kamer had geen verwarming en voelde na dagen regen en kou kil en vochtig aan........ De Italianen koen ervoor een beter hotel te zoeken......ik bleef............
De kamer (met douche en toilet) is ruim genoeg e nde prijs is 33 euro per nacht incl ontbijt....... Hopen dat het weer snel verbetert.........
Dinsdag 23 augustus 2011
Nu zit ik wel in Bonito, maar wat kan ik er allemaal doen, dat speciaal is of leuk ??
Het belangrijkste hier blijkt een activiteit te zijn in een rivier, zo n honderd km hier vandaan. Daar is het water zo helder dat je op de bodem kunt kijken...........je kunt er tussen de vissen snorkelen..........en vanaf een hoogte naar de rivier abseilen...........kosten Euro 60 plus transport, afhankelijk van het aantal personen dat meerijdt..........
Maar zulk waterfestijn is aan mij niet besteed.........
Verder zijn er nog verderweg vergelijkbare mogelijkheden..............
Ook is er een grot met mooi gesteente......kosten 70 euro............plus transport
Ik heb gekozen voor dit kleine plaatsje te verkennen.........4 hoofdstraten parallel en een aantal dwarsstraten.............zo gebeurd in een uurtje............
Wel een vis-restaurantje gevonden en nog betaalbaar ook !! (20 Euro voor soep van piranhas, vis met vruchtensaus en een koffie toe.......)
In deze erg toeristische plaatsen zijn de prijzen veelal ``aangepast`` (aan de portemonaie van de toerist)
Het was erg koud de hele dag............en koud/vochtig op mijn kamer........
Beloofd is, dat het morgen beter zal zijn......
Er blijkt zo n 6 km van het stadje een mooi stadspark te zijn, waar een helder riviertje met veel vissen doorstroomt..kosten 10 Euro toegang plus taxi heen en terug...........
Daar heb ik voor gekozen, als het tenminste warm weer is..............een va nde voordelen van dit uitje is, dat je je niet tevoren hoeft vast te leggen............ik kan afwachten of het warmer wordt.
Er is ook een slangententoonstelling vandaag, maar ik ben te moe om daar nu heen te gaan.........misschien morgen !!
s Avonds na het lekkere eten in het visrestaurant maar gauw in mijn bedje...........proberen warm te worden!!
Woensdag 24 augustus
Na het ontbijt geregeld, dat ik morgen (25 augustus) met een particulier busje naar Campo Grande ga, naar een soortgelijk hotel/hostel als dit......
Het voordeel van het particuliere busje is, dat ik hier aan het hotel wordt opgehaald en bij hetvolgende hotel wordt afgezet........ook gaat dit busje twee uur sneller dan de streekbus en is de prijs van het particuliere busje gelijk aan de streekbus, vermeerd met tweemaal een taxi (hotel - busstation en busstation Campo Grande naar hotel daar.
Het weer is werkelijk ineens veel beter geworden.........tegen twaalf uur was het zelfs behoorlijk warm.
Dus met de taxi naar het gemeentelijke park............en inderdaad...........het riviertje was glashelder, tot op diepte van (naar mijn schatting) wel 2 meter.....
Zoals altijd op toeristische plekken komen de vissen al op de voetstappen af samengeschoold om eten te krijgen..............
Het is volgens mij een vissoort die wij niet hebben, een soort forel, maar dan veel groter... Er waren wat families die er recreerden.............een opa van 86, vergezeld door dochter en kleindochters, wilde perse in het water en de kinderen vonden dat veel te gevaarlijk.......op een gegeven moment, toen hij vlak ij het water stond, trok hij zijn overhemd uit en liet zich in het water vallen..........en zwom weg.........een van de kleinkinderen ging hem achterna............. Het was inmidels reelijk warm geworden............dus zocht ik de schaduw wat op.............en zag toen een wandelpad, langs het riviertje...........dat pad heb ik een eind afgelopen......heerlijke schaduw...... mooie plekjes om even te zitten ook...................
Omdat ik trek had in wat lekkers heb ik bij een uitspanning aan de rand van het park een portie vis besteld (een soort kibbeling) lekker........
Daar vlogen verschillende papagaaien rond..............dus ook die op de foto.........
De serveerster heeft voor mij weer dezelfde taxi gebeld (ik had zijn kaartje gekregen, met het verzoek hem te laten bellen, zodra ik weer terug wilde) en een 10 minuten later kwam hij........
Op weg naar mijn hotel zag ik verschillende termietenheuvels.......op de heenweg van Campo Grande naar Miranda (op weg naar de fazenda) heb ik er talloze gezien, maar omdat dat busje doorreed heb ik er geen foto van...................dus heb ik e chauffeur gevraagd even te stoppen.............heb nu ook een termietenheuvel in mijn collectie !!!
Bij het hotel heb ik mijn koffer weer gepakt....volgende morgen om 6 uur op .......dus het kan maar geregeld zijn..........
Om 7 uur s avonds zou er iets zijn over cobras, verderop in de volgende straat.......... ik daar dus ook heen...............slangen had ik nog niet gehad op mijn tocht........... Het bleek een soort one-man-show te zijn van een man die een boa constructor om zijn nek had (cobra is in het portugees de verzamelnaam voor alle soorten slangen) en de man probeerde de aanwezigen hun angst voor slangen weg te praten........... Omdat alles in het portugees ging (pratend tegen mensen die die taal beheersen) ging het allemaal wat snel oor mij om het geheel goed te volgen......vooral de grapjes kwamen bij mij niet over....... Maar hij had ook video-beelden en daarbij sprak hij langzamer, en dan kan ik toch al wel wat volgen.....
Aan het eind van de avond mocht ieder op de foto met de boa constructor om zijn nek...
Uitgeslapen, want het zal daarna een lange nacht worden..........
Laat gegeten, wat gekletst..........wat broodjes bij de paderia(bakker) gehaald
en klaargemaakt voor onderweg........
Gol is de vliegmaatschappij waarmee ik naar Campo Grande (het dichtsbij gelegen vliegveld bij de Pantanal)
vlieg omdat zij het goedkoopst zijn...........maar tijdens de vlucht krijg je niets te eten..........
Vandaar de eigen voorziening.......(op de luchthaven Sao Paulo kan ik ook broodjes kopen, maar dit is veel voordeliger.
Na een stevig avondmaal wordt het wachten totdat het ongeveer 12 uur (s nachts) is........
Om half een is een taxi besteld om mij naar het vliegveld te brengen...........
Donderdag 18 augustus 2011
Tegen een uur s nachts komt de taxi........er blijken meerdere plekken in Stella Maris te zijn die aan de
adresbeschrijving beantwoorden, dus de taxichauffeur heeft moeten zoeken.......
Het is inderdaad maar een klein eindje..........in vogelvlucht gezien ligt het vliegveld achter de duinen
waar Fatimas huis staat..de taxi moet om de duin heenrijden......
Inchecken gaat erg gemakkelijk....er zijn s nachts niet zo heel veel mensen die willen vliegen en verder had ik voorrang ivm met leeftijd !!!
Mijn koffer gaf bij het inchecken het zelfde gewicht aan als mijn weegschaal eerder..............dus mijn weegschaal klopt !!
Bij de controle had ik geen probleem met mijn handbagage...........wel toen ik door het poortje moest.
Mijn riem moest af........
Omdat ik mijn broekriem behoorlijk moet aanhalen vanwege gewichtsverschil (niet van armoe gelukkig)
moest ik met een hand mijn broek ophouden en zo door het poortje.achter het poortje mocht mijn riem er weer in.
Bij het aan boord gaan werd weer aangegeven, dat mensen met kleine kinderten en îdosos (mensen boven de 60 jaar) eerst aan boord mochten........Iets waarin Brazilie voorloopt op nederland !!!!
Het vliegtuig vertrok exact om 2.40...............
Tot mijn verrassing kregen we op deze vlucht van bijna 2,5 uur toch te drinken aangeboden in het vliegtuig.
Verder kon je van alles tegen zgn lage prijzen kopen.zoals vaak op vluchten.......
Om 5.15 kwam ik aan op het (internationaal) vliegveld in Sao Paulo.
Van zo n groot vliegveld zou je verwachten dat het vliegtuig aan een slurf zou gekoppeld worden, maar nee.........we moesten uit het vliegtuig een trap af.........in een bus....en zo naar de hal voor het ophalen van de bagage...
(Parijs kent dat ook zo............je zou dit toch alleen maar van derde-wereldlanden verwachten)
Bij de band waarop de bagage kan worden opgepikt duurde het eerst een hele tijd voordat de eerste bagage kwam opdagen.
Er hing een bord bij, dat als je klachten had over de bagage, je met de vliegmaatschappij moest praten, omdat die voor de bagage verantwoordelijk waren en niet het luchthavenpersoneel.
Er bleek maar een kleine portie bagage te komen..........de meeste mensen stonden nog maar steeds te wachten...............
Eindelijk...........na bijna een uur......kwam er weer een portie, en mijn koffer was er gelukkig ook bij......
Maar goed dat ik (op advies van Fatima) niet de direct-aansluitende vlucht naar Campo Grande geboekt had...........die had ik totaal gemist.
(Een vlucht vanaf Salvador rechtstreeks naar Campo Grande bestaat ook, maar dat is tegen de normale (veel hogere) prijs...)
Met mijn bagage ben ik naar een wachtruimte gegaan...........heb daar eerst 2 broodjes verorberd........heb een kop koffie gekocht en ben toen maar gaan zitten wachten.........
De vlucht naar Campo Grande zou gaan om 13.40 gaan, dus inchecken van de bagage (het is een nieuwe vlucht) zou pas tegen 12.00 uur kunnen.
Een stelletje jonge Italianen (groepje van 6 meiden) zat ook te wachten op een of andere vlucht........en gingen aan het kaarten............
Een vroeg me of ik het spelletje kende.......(jokeren)...dus keek ik steeds met dat meisje mee.......en zo verging de tijd wat sneller.........
Tegen twaalf uur ben ik naar de incheckhal gegaan.......mocht weer voor de anderen (idoso !!)..........snel door de controle............nu geen last van de riem (!!!)..........en wachten tot het aan boord gaan zou beginnen.
Ook hier had ik een plaats aan het raam (door Luciana geregeld bij het boeken per internet) en het vliegtuig bleek maar matig bezet.............ik had alle drie stoelen voor mij alleen..........
Ook nu vertrok het vliegtuig weer op tijd...........
Naar buiten kijken is wel leuk, maar ik weet toch niet wat ik zie, omdat ik de streek toch niet ken.......
Het vliegtuig zou om 14.20uur in Campo Grande landen..............maar dat werd 15.20uur..........
Er blijkt een uur tijdsverschil te bestaan in Matto Grosso do Sul...........de deelstaat zuidelijk van de Amazonas, waar Campo Grande ligt en ook het Pantanalgebied.
De koffer was deze keer snel ter beschikking en bij de uitgang stond een jonge man mij op te wachten.....Ik werd naar de beloofde hostel gebracht.
Het was behoorlijk warm bij aankomst.........warmer dan in Sao Paulo.....
De kamer die ik kreeg in het hostel was erg simpel..........bed, douche met toilet.........en de volgende ochtend een ontbijt.
Bij aankomst moest ik de jonge man, die mij afhaalde van het vliegveld, het bedrag betalen dat was overeengekomen per internet.
En er werd een afspraak gemaakt dat ik de volgende morgen om half elf zou worden opgehaald om naar de fazenda gebracht te worden, tesamen met nog een aantal andere mensen......
Omdat ik een nacht slapen had overgeslagen was ik doodmoe.....dus ...........vlug in bed....!!
Op maandag heb ik volop in de schaduw in een hangmat genoten van het feit, dat het zonnig was..........Wel met Fatima naar haar bank geweest en naar een supermercado...............in de zon was het heet............ Maar verder weinig gedaan...................geluierd..........
Dinsdag 9 augustus 2011
Deze keer alleen maar geluierd..............bedacht dat ik dat thuis ook goed kan !!........Maar hier voelt het als echte vakantie..............
Woensdag 10 augustus 2011
Vandaag zijn we naar het centrum van Salvador geweest........... Gisteren is er - niet ver hiervandaan - een bouwlift ingestort en zijn er 9 mensen bij omgekomen. Vanuit de bus vlak bij de plaats van het ongeluk was er een zgn stille mars van heel veel mensen om de overledenen te gedenken............het verkeer op dat gedeelte van de weg lag stil............. Zoals vaak bij zo n ongeval is op TV de schuld steeds op de ander ge-schoven...........de..bouwonderneming had meer zorgvuldigheid moeten betrachten..........de plaatselijke overheid had beter moeten controleren.....de overheid van de staat Bahia had betere regels moeten hebben...........niemand heeft de schuld, steeds de ander...........Enfin............zoals overal gebruikelijk!!
In de stad..........na ruim een uur bussen....zijn we uitgestapt in het oude centrum, dat ik nog herken van de vorige keer..............omdat ik in elk geval kaarten wilde kopen en postzegels nodig had zijn we met de Elevador (lift van het hoge gedeelte naar het lage gedeelte van de stad, 62 meter hoogteverschil) naar beneden gegaan.......... Daar hebben we eerst diverse lokaties bezocht die ik al kende van de vorige keer, maar weer eens wilde zien.....mercado.......fort, dat de nederlanders hebben gebouwd destijds toen ze hier de baas waren.....het kantoor van de marine.......... Toen naar het postkantoor om postzegels te kopen...............de vorige keer(2009) had ik de kaarten al geschreven en verwonderde ik mij over het feit, dat de postbeambte voor mij de postzegels een voor een op mijn kaarten plakte, terwijl er achter mij een hele rij mensen geduldig stond te wachten...... Nu was er niemand....we waren de enige.............. Ook had het kantoor (hoofdpostkantoor in Salvador !!) geen postzegels vam R$ 2,50 (tarief Nederland) in voorraad..........uitleg...........er wordt tegenwoordig met email etc weinig meer geschreven, dus weinig postzegels meer gevraagd..................ik kreeg dus voor elke kaart 3 zegels............
Na het postkantoor zijn we naar het museum voor cacao gegaan......... Tegenwoordig zijn er in Brazilie nog maar weinig cacao-plantages...............de dichtsbijzijnde is in zuid Bahia...........zo n 700 km verderop...............voor mij te ver om alleen voor zo n plantage daar heen te reizen................. In het museum is met foto s en vruchten duidelijk hoe het proces is.......... De cacao-vrucht ziet er uit ongeveer als een avocado.............iets steviger en groeit aan een boom... In de vrucht zitten kernen, die de eigenlijke cacao zijn..............die kernen worden eerst gedroogd (destijds voornamelijk in de zon), daarna werd de cacaoboter (wit) gescheiden van de rest van de vrucht (de eigenlijke cacao)...........de cacao-kern (noot) wordt daarna eerst gebrand en dan verpulverd tot cacao.....................vermengd met wat cacaoboter, eventueel melk en suiker wordt er dan bonbons of chocola van gemaakt....... Dit is wat ik in het museum begreep...............later op de avond bevestigde Fatima s buurman dit verhaal............zijn vader had vroeger een cacaoplantage en de buurman maakt nog steeds zelf chocola....(liet mij ook proeven van wat hij gemaakt had....)
Na het museum hebben we een aantal kerken bezocht.............Salvador heeft er 362 in totaal........ maar de echt mooie staan (volgens mij) in het oude centrum............
De basiliek had ik de vorige keer niet gezien, was toen gesloten, dus nu een aantal fotos gemaakt..
De voor mij belangrijkste kerk is de San Francisco..............een kerk waar ik de vorige keer geen foto s mocht maken.......en nu wel, zij het zonder flits.............. Vrijwel alles in deze kerk is bedekt met bladgoud, vandaar ..............het interieur mooi vinden is een kwestie van smaak...........maar het geheel is overweldigend................ Ook heeft de kerk in het achter de kerk gelegen gedeelte (ommegang van het oorspronkelijke klooster) prachtige blauwwitte tegelwerken met religieuze voorstellingen........ Daar had ik in 2009 al foto s van gemaakt.............maar wilde dat nu weer doen............ Maar toen was mijn batterij op............en ik had geen reserve bij me........ Normaal op vakantie heb ik een tas om mijn schouders waarin ik allerlei spullen meesjouw die ik nodig heb of kan hebben...................maar in verband met de risico s hier van stelen, resp ¨opvragen¨ door junkies maak ik daar in brazilie geen gebruik van............(op advies draag ik zelfs geen horloge) Wel heeft Fatima een tas bij zich, waarin ze o.m. mijn camera bewaart, totdat ik foto s maak en da ngauw weer terug................maar ik ben hierop blijkbaar nog niet goed ingesteld............ Inmiddels heb ik gezien dat het tasje van mijn nieuwe camera een zijvakje heefty, daar kan dus een reserve-batterij in...
Na het bezoek aan de kerken was het tijd voor almoço........(lunch)........ Ik had niet zoveel zin in warm eten...............en nam dus in plaats daarvan een stuk chocolade-taart met koffie........misschien niet goed voor mijn dieet, maar erg lekker (en de eerste keer in langere tijd...) s Avonds zijn we op de verjaardag van de buurman genodigd en ook daar werd gebak gepresenteerd....... De volgende morgen op de weegschaal woog ik 95,3 kg..het laagste gewicht sinds erg lang............ Ik bedacht dat een dieet van taart best lekker zou zijn.................
Donderdag 11 augustus 2011
Vandaag is Fatima jarig..56 jaar...................van haar kinderen heeft ze tbv haar nieuwe laptop een draagtas gekregen en een muis...............ik heb haar (in overleg met de dochter) een plant kado gedaan. s Avonds kwam er familie en buren op verjaarsvisite............... Het verschil van verjaarsvisite met wat ik van bij ons ken is, dat er gewacht werd totdat ieder verwachte gast er was..........daarna werd gezongen...........en toen pas werd koffie of andere drank aangeboden, met taart........... Bij ons wordt vrijwel bij binnenkomst gevraagd wat je wilt drinken..............hier duurde het ruim een uur......waarin heel gemoedelijk werd gekletst....
Ook nu heb ik weer taart gegeten.............heb me voorgenomen vanaf nu (ik zit in de buurt van mijn streefgewicht) niet te krampachtig op mijn eten te letten (voornamelijk op de hoeveelheid) en te ontdekken hoe het gaat.................op gewicht blijven is moeilijker dan afvallen............
De taart heeft mijn gewicht op de weegschaal niet beinvloed !!
Verder heb ik een deel van de dag besteed aan het schrijven van kaarten.............. Ook heb ik een stuk van mijn weblog geschreven, maar juist bij het opslaan was er een probleem met de internetverbinding, waardoor het opslaan misging................opnieuw geschreven dus............
Vrijdag 13 augustus 2011
We hebben een begin gemaakt uit te zoeken hoe ik - anders dan boeken bij een reisburo - naar de Pantanal kan...............het gebied waar veel dieren te zien zijn in het wild (zoals ze daar in de natuur leven) Gezocht naar mogelijkheden, welke vliegroutes het voordeligst zijn.............. Andere kwestie is, waarheen in de Pantanal................de fazendas (agricultures) zijn behoorlijk prijzig en het is niet altijd helder wat ze bieden voor de prijs. Mijn portugees is niet voldoende om alles te begrijpen wat er staat, maar vaak ook niet voldoende om te begrijpen wat Fatima uitlegt.....................dus.....het kost tijd, voordat ik het precies weet wat en hoe. Maar voorlopig is de vliegtocht erheen en terug naar Salvador (Ik wil vanaf hier ook de binnenlanden/kleine plaatsen bezoeken) een stuk goedkoper uitgevallen dan via een reisburo...........Dus toch profijt............ Verder heb ik wat geluierd..........wil donderdag 18 augustus naar de Pantanal voor zo n 11 of twaalf dagen.........dus voorafgaand daaraan wandel ik wat en ga soms kijken aan het strand........ Verder heb ik kaarten geschreven....... Uitslapen zou ook een mogelijkheid zijn, maar om een of andere reden ben ik steeds tegen 8.00 uur klaar wakker............
Zaterdag 13 augustus 2011
Fatima heeft een afspraak om 10.00 uur in een kliniek voor controle. De kliniek is dichtbij het centrum en haar oom en tante hebben haar en mij uitgenodigd voor een lunch. Dus ga ik ook mee naar de kliniek. In de kliniek blijkt dat Fatima nog een CTsan moest laten maken..............maar dat moest dan weer in een andere kliniek............ Om die reden was het al 1.00 uur voordat we naar haar oom en tante konden...... Die hebben in een van de betere wijken een apartement............. Toen de oom mij het apartement liet zien bleek, dat zij twee apartementen naast elkaar hadden plus een erboven............en dat op de grond ook...............dus een apartementencomplex in zijn geheel. Hij legde uit, dat zij ooit beneden waren gestart, en successievelijk, als er een vrij kwam, dat hebben gekocht. En zij zijn een echtpaar zonder kinderen...... Toen ik Fatima vertelde dat ik dat rijkelijk veel ruimte vond vertelde Fatima dat de oom en tante ook een huisje aan het strand hadden vlak bij waar Fatima woont.... Voor de lunch was ook de moeder van Fatima uitgenodigd. Die woont vlakbij.......... De lunch was rijkelijk...........vis en vlees en kip.........diverse groenten.........en voor mij (speciaal) Guarana Zero, omdat Fatima dat verteld had......de anderen dronken coca-cola of water..... Als toetje kreeg ik manga............de anderen konden kiezen uit ander diverse fruit.........(Fatima had verteld dat ik zo dol ben op mango (mangA in het portugees) Met de oom heb ik redelijk kunnen praten, alhoewel hij totaal geen engels kent en ik het dus moest hebben van portugees moeten begrijpen...........
Omdat gezelligheid ook hier geen tijd kende.........de moeder van Fatima is een zus van de betreffende tante en zij hadden elkaar veel te vertellen.........was het snel 5.00 uur..........dus terug naar het huis van Fatima, want zij moest voor haar kinderen het avondeten nog maken..........
Op de terugweg bleek, dat het postkantoor in het kleine plaatsje waar Fatima woont, gesloten was op zaterdagmiddag.....dus de kaarten, die ik inmiddels had geschreven op vrijdag, moesten tot maandag wachten voordat ze gebust konden worden........
Omdat de lunch uitgebreid was geweest had ik geen honger meer s avonds..............toch een broodje gegeten.............en vroeg naar bed. Het weer is afwisselend..................als de zon schijnt is het (voor mij) heet, maar als het regent (en dat doet het hier toch wel vaak in de winter) is de temperatuur voor mij goed........... Het regent gelukkig niet lang op een dag..........en de wind maakt, dat het vaak een fijne temperatuur is (voor mij)
Zondag 14 augustus 2011
Na het douchen heb ik, net als thuis, me gewogen.............afvallen is een, op gewicht blijven is minstens zo belangrijk...... Gisteren bij de lunch heb ik (uit beleefdheid, maar ook omdat het zo lekker was) van alles wat geproefd.............weliswaar kleine beetjes, maar toch, bijeen was het toch veel.............maar de weegschaal was vriendelijk voor mij...............
Na het ontbijt zijn we weer aan de slag gegaan inzake de trip naar Pantanal............het verblijf op zo n fazenda is behoorlijk prijzig...van de andere kant wil ik ook dieren zien.............. Geen beslissing nog genomen........... Naar de broer van Fatima......die o.m. mij van het vliegveld heeft afgehaald en dichtbij Fatima woont.......bij hem is de lunch vandaag.............. Het is in Brazilie vaderdag vandaag....... De lunch bestaat uit een barbeque..............met veel schotels diverse groentes en veel fruit........ Vlees is (volgens mij) biefstuk, verder kip en varkensvlees..............ook kippenhartjes aan een spies...
Ook hier redelijk gekletst in mijn portugees...........het verstaan gaat ook redelijk, als men tenminste langzaam praat........soms, als ik een woord niet ken, kan ik gissen, omdat ik de zin begrijp.........soms moet ik om uitleg vragen........ Men is zeer vriendelijk, men vindt het blijkbaar al mooi, dat ik iets in hun taal kan zeggen en begrijpen. Dat is niet alleen het geval bij Fatima s familie, maar op straat of in een winkel ook.
Maandag ga ik (zonder Fatima) naar het volgende dorp om de kaarten te posten en een boek inzake reis- en gegevens over brazilie te kopen. Daarin staan beschrijvingen over hotels, poussades en fazendas en veel meer............wat de prijs is, wat het te bieden heeft etc..........
Maandag 15 augustus 2011
Omdat ik de geschreven kaarten nog moest posten ben ik (wel met het adres van Fatima op zak voor alle zekerheid) naar het naastgelegen dorp gegaan e nheb daar de kaarten gepost..........en voor drie ook nog postzegels gekocht.
De Correiros (postkantoor) was gemakkelijk te vinden.........
Bij binnenkomst door de draaideur werd ik aangesproken door een beambte in uniform met de vraag waarvoor ik kwam. Ik wilde postzegels kopen (comprar sejos) en werd naar een bepaalde hoek van het vertrek verwezen..daar zat een dame, die me de postzegels verkocht..........ze er voor mij opplakte en de overige kaarten in ontvangst nam.
Buiten nog even rondgekeken naar wat het plaatsje nog meer te bieden had........maar het was maar een klein gehuchtje............dus op weg terug.
Aan de conductrice van de bus (terug) heb ik gevraagd me te waarschuwen als ik in Petromas (halte dichtstbij) zou zijn........
Op een gegeven moment dacht ik een parkje dicht bij Fatima te herkennen, dus vroeg ik aan mijn buurvrouw in de bus of dit Petromas was...........Antwoord JA.
Ik dus de bus uit.............de conductrice lag te slapen (letterlijk)
Tegenover de bushalte is een boekenstalletje..daar het betreffende boek gekocht...........geeft (beknopte) informatie over plaatsen, adressen en korte beschrijvingen van hotels en restaurants met indicatieve prijzen in 2011.
Omdat dit boek over heel brazilie gaat lijkt het mij nuttig toch maar te kopen...........er is meteen een grote kaart van brazilie bij.
Met deze gegevens gewapend ben ik weer teruggegaan naar Fatima s huis.
s Avonds, na het avondeten, hebben we er de computer bijgehaald en heb ik definitief besloten gebruik te maken van de (internet)aanbieding om naar de fazenda Santa Clara te gaan.
Ik zou worden opgehaald op het vliegveld Campo Grande, zou een nacht gratis overnachting krijgen, vervolgens vervoer naar de fazenda (bleek later ruim 5 uur rijden), 3 dagen allerlei activiteiten in de Pantanal en vervoer terug naar Campo grande of andere plaats van keuze.
Een vriend van Luciana (Fatima s dochter) heeft een reisburo en die heeft ook een aanbieding gedaan........zelfde trip.....verschil bijna 1000 euro !!!!!!!!!
Alhoewel de trip toch nog niet goedkoop is is het verschil wel erg groot...........
Zoeken loont !!!!!!
Dinsdag 16 augustus 2011
Op dinsdag ben ik met Fatima naar een grote supermercado geweest. Zij koopt een keer in de veertien dagen alle benodigdheden in die supermarkt, die ze nog kent uit de tijd van haar restaurant.......ze kan daar wezenlijk goedkoper inkopen.
Wel is het bijna een half uur per bus, daarna overstappen op een andere lijn en weer meer dan twintig minuten bussen................het lijkt voor mij dus erg ver van haar huis, maar het blijkt, dat we min of meer een cirkel hebben afgelegd.............nodig omdat de bus van Stella Maris niet naar de wijk van de supermarkt gaat.
Het lijkt een beetje op de Makro.........het is ook alleen voor bedrijven............maar Fatima heeft haar pasje nog altijd.
Ze koopt zeer prijsbewust in...........maar heeft toch nog 2 karretjes nodig voor de artikelen.......
Op mijn vraag hoe ze dit alles thuis krijgt legt ze uit, dat ze daarvoor een taxi gebruikt...........
Klinkt mij duur in de oren....goedkoper inkopen, maar met een taxi naar huis........
In de praktijk blijkt dat het inderdaad redelijk dichtbij haar huis is...........de taxi kost ongeveer 10 euro.
Verder heb ik mijn spullen geordend voor mijn trip naar de Pantanal;
Na afloop ga ik terug naar Fatima om in Bahia tochten te maken, dus ik neem mee wat ik daar nodig denk te hebben
Omdat het programma aangeeft dat ik zelf voor handdoeken moet zorgen leen ik die van Fatima.
Ook zorg ik, dat ik in mijn handbagage wat medicijnen heb voor het (onwaarschijnlijke) geval dat mijn grote koffer niet of niet tegelijk met mij aankomt........
Bij Fatima is het gewoonte dagelijks s middags warm te eten, en s avonds wat warm eten, met eventueel wat brood en beleg.
Daarna vroeg naar bed.....vooruitslapen............want de vliegtocht naar Campo Grande zal in twee etappes gaan (in verband met het prijsverschil).......de start om 2.40 in de nacht in Stella Maris
en aankomst ongeveer 4 uur in de middag in Campo Grande..........met een wachttijd op aansluiting in Sao Paulo van ongeveer 8 uren..........
De eerdere (aansluitings-)vlucht zou 30 minuten na geplande aankomst in SP zijn en bij enige vertraging zou ik de vlucht missen, met alle gevolgen van dien...........
In verband met het financiele voordeel plus wat zekerheid dus maar gekozen voor tijd doorbrengen op een vliegveld...............
Zoals gewoon inmiddels kwam Vera in het hotel, nu om 9.00uur , om wat koffie te drinken terwijl ik genoot van fruit en twee sneetjes brood met omelet.
Vandaag zouden we - op mijn verzoek - naar Olinda gaan, een plaatsje niet ver van het centrum vam Recife............
In het boekje dat ik destijds van de kinderen heb gekregen ter informatie over plaatsen/streken in Brazilie werd dit dorpje aanbevolen. En omdat ik met mijn verbrande voeten niet naar het strand kon was dit een mooie oplossing. Het plaatsje staat op de lijst erfgoed Unesco Met de bus eerst naar het centrum van Recife en daar de bus naar Olinda. De naam van de plaats is ontstaan toen een belangrijk braziliaan ooit eens schreef............dat de plaats LINDA (MOOI) was. We hebben deze keer, omdat Vera ook niet thuis was in deze plaats en het boekje mooi aangaf hoe je waar kon komen, de methode MONICA gevolgd..............ZELF uitzoeken waar wat is en kiezen wat je wilt zien............ Het plaatsje bestaat uit een oud gedeelte en dat werd aanbevolen en uit een uitbreiding die niet interessant is voor toeristen.
De bus stopte op de startplaats van onze trip, precies zoals het boekje aangaf.........
De eerste kerk was in restauratie..........(overigens al meer dan 8 jaar) De ligging van de kerk is mooi,op een heuvel, maar zolang de kerk zowel uitwendig als inwendig wordt gerestaureerd is er weinig moois aan te zien..... Toen langs de post ¨politie voor toerisme¨¨ naar wat straatjes die romantisch aandeden.........huisjes uit de koloniale tijd met mooie kleuren.......... Echt mooi vond ik het Mosteiro san Bento...een klooster van Benedictijnen met een prachtige kerk......het altaar verguld of misschien wel van bladgoud.......... Ik heb met twee monniken gesproken..........er leven nog 19 monniken in het klooster...............en ze zingen de getijden (in het gregoriaans) in de kerk (6 x per dag). Op diverse dagen is dit zingen toegankelijk voor publiek..................erg jammer dat dat vandaag niet was..............ik had graag de completen (laatste op een dag) gehoord................in het missiehuis destijds zongen we de completen ook (voor het naar bed gaan).........
Na het mosteiro van de benedictijnen naar het mosteiro van de franciscanen..................op zoek langs welke route............. Onderweg kwamen we voorbij een eettentje............in brazilie is het de gewoonte s middags ook warm te eten, dus.............. Wel heb ik mij aan mijn streven (niet teveel) gehouden en vooral sla en tomaten opgeschept.
Door mooie sfeervolle straatjes zijn er gegaan waar wij dachten dat het mosteiro van franciscanen was.................. aan de top van een hoge heuvel was (dachten wij) de kerk (later bleek dit een andere kerk te zijn............men heeft kerken in overvloed !!!) Het was een steile klim naar die kerk................als je dacht boven te zijn was er na een bocht weer een steile klim...............ik denk dat we zo n 800 meter hebben geklommen............ Bovenaan hadden we een prachtig uitzicht op de zee en op de stad Recife............ Er was inderdaad een klooster met kerk, maar niet van de franciscanen.............. Een pater (overigens in burger) legde uit dat dit tegenwoordig een seminarie voor priesterstudenten is en dat er 78 studenten waren................. Verder liet hij ons de kerk vanbinnen zien............bv een beeld, dat uit zilver bestaat, maar zwart is geverfd................en een gangenstelsel, dat leidt vanaf het inwendige van de kerk naar een geheime plaats nabij het strand..............een vluchtweg, indien nodig bij gevaar........... Ook is een deel van de kerk onderkelderd..........te merken aan het feit, dat de vloer enigszins meegeeft als je erop staat.....
Het mosteiro van de franciscanen bleek wat lager te liggen............maar toen we daar aankwamen werden we niet meer toegelaten............het was 6.00u geweest............ Dit klooster is bekend om zijn tegelvoorstellingen............ik heb door de tralies van het raam toch nog enkele fotos gemaakt.
Daarna zijn we naar de bushalte gegaan..................naar Boa Viagem....het hotel
Vera had geen honger , ik ook niet, dus zij is naar haar tante gegaan en ik naar mijn hotel.
Mijn koffers heb ik gereorganiseerd..........de grote mag niet meer dan 23 kilo wegen bij een vlucht........ En dan slapen...............de laatste nacht hier..............
Vrijdag 5 augustus 2011
Mijn vliegtuig zou pas om 4.00u s middags gaan................maar ik moest mijn kamer verlaten om 12.00u..............Wel mochten mijn koffers bij de receptie blijven, totdat ik werkelijk weg moest. Vera stelde voor om...als ik dat op prijs zou stellen.......met de bus naar huis te gaan, zodat ik haar huis zou kunnen zien................we skypen steeds, maar dan zie ik alleen een achterwand......... Omdat ik graag wil zien hoe mensen hier leven vond ik het fijn dat ze dit aanbood........
Het bleek, dat ze wel in de gemeente Recife woont, maar in een van de buitenwijken.............. Het was met de bus ruim anderhalf uur................ De buitenwijk deed (mij) armoedig aan..........Vera woont in een flatje (apartement hier) op twee hoog zonder lift............haar flat heef teen betrekkelijk kleine leefruimte, een banheiro (douche en toilet en wastafel) en twee piepkleine slaapkamertjes.............een voor haar zoon en een voor haarzelf.......... Door de ramen tegenover elkaar open te zetten heeft men enige wind, verkoeling.......... Vera is op dit moment werkloos, haar zoon heeft een redelijkl goede job............. de inrichting was sober...............maar met een enorme TV !!!!! Ik vond het fijn dat ik mocht zien hoe zij woont.............. Nogal verschillend met Rita in Manaus !! Rita is welgesteld........Vera zal net kunnen rondkomen.....
Met de snelbus weer terug naar het hotel, want ik moest om uiterlijk 3.00u op het vliegveld zijn........
Bij het afrekenen met hotel was er nog een kleine verassing................bovenop het afgesproken bedrag moest ik 5% extra betalen............... Op de vraag waarvoor kreeg ik als antwoord, dat dit bij dit hotel gebruikelijk was.............. Ik heb geweigerd deze opslag te betalen me tals argument, dat ik met de manager van het hotel een prijs had afgesproken en dat in dat gesprek niets is gezegd over opslag voor wat dan ook......... Na een telefoontje door de balie-medewerker met (ik denk) deze manager hoefde ik slechts de afgesproken prijs te betalen............ Ik houd niet zo van dergelijke verassingen achteraf !!! En mijn portugees was toereikend om argumenten duidelijk te maken.......
Met een taxi zijn we naar het vliegveld gegaan.............Vera zou vandaaruit een bus naar haar huis nemen........... Omdat Vera jaren (tot voor kort) op dit vliegveld gewerkt heeft in een lunchroom wist ze feilloos de weg..........bespaarde mij zoeken................
Bij de controle-post heb ik afscheid van Vera genomen.................zij was een fijne vriendin-gids voor mij...........
Omdat de vlucht naar Salvador doorgaat naar Buenos Aires (Argentinie) en daardoor een internationale vlucht is, is de controle op handbagage wat strenger dan bij binnenlandse vluchten.............. Maar ik heb alles, waar maar commentaar op kan zijn, in de grote koffer................ Wel in de handbagage een kleine voorraad medicijnen, voor het geval de grote koffer niet tegelijk met mij aankomt...............
Het inchecken ging snel.............in het vliegtuig had ik een plaaats aan het raam, ruim achter de vleugel. Kon dus fijn naar buiten kijken...................maar op hoogte zie je alleen maar wolken onder je. Fatima had laten weten, dat ze mogelijk niet zelf op het vliegveld zou kunnen zijn, maar dat haar dochter Luciana mij dan zou afhalen.............
De vlucht duurde iets meer dan een uur.............we kregen weer de (mij) bekende sandwich en alcoholvrij drinken............... De grote koffer was snel ter beschikking.....dus ik was snel naar de uitgang..................... daar stond inderdaad Luciana, de dochtyerr van Fatima, mij op te wachten.............. Kort daarna kwam ook Fatima in de auto van haar broer (die in de straat naast die van Fatima woont) en we gingen naar Fatima s huis............. Daar vertelde Fatima mij, waarom haar dochter mij had opgewacht en niet zij zelf...................ze had net een chirurgische ingreep (onder narcose) gehad................maar had mij daar niets van willen vertellen vooraf........ Fatima heeft veel last van nierstenen...... Ik zal proberen in de komende dagen niet teveel tot last te zijn..........
Het huis van Fatima (dat van haarzelf is, maar dat ik de vorige keer niet heb gezien, omdat ze dat toen verhuurd had en zelf ivm haar restaurantje in het centrum woonde) is vrij groot............ Behalve living en ruime keuken heeft het nog een ruimte beneden, waarvan een gedeelter niet overdekt is...........daarin is ook een zwembad van 3 meter............en verder n wasruimte, een barbeque en diverse andere kleine ruimtes......... Via een trap kom je boven...............daar zijn badkamer (met toilet), 2 redelijke slaapkamers (zoon en dochter) en een grote kleedruimte annex grote slaapkamer voor Fatima, met en groot balkon......... Het huis is veel en veel groter dan het huis waar ze destijds in Campo Grande woonde.
Ik heb de kamer van de dochter ter beschikking..............die slaapt bij haar moeder.
Na een verwelkoming met champagne hadden we een heerlijk maal................ Daarna nog even napraten............en toen ging Fatima rusten en ik naar mijn kamer............ik heb mijn pyama gepakt en ben gaan slapen zonder me verder om mijn koffers te bekommeren.
Zaterdag 6 augustus 2011
Fatima is gewend om om 5 uur op te staan..............ze adviseerde mij de vorige avond te slapen totdat ik wakker werd.............zonder wekker zetten lukt mij dat best !!!! De temperatuur was (voor mij) redelijk.niet te warm....... Toen ik wakker werd regende het..................en dat heeft het de hele dag gedaan.............soms zachtjes, soms enorm hard, met windstoten............ (Ik waande me in Nederland).........
door de ligging van Stella Maris vlak bij het strand is de temperatuur hier in hun winter wat te vergelijken met bij ons heerlijk zonning zomerweer..........zo,n 28 graden.............als het regent wat koeler...... Het is vooral het windje, dat het aangenaam maakt. Ik heb wat bijgepraat en mijn koffer geleegd in de kast die ik voor kleren ter beschikking heb gekregen...........
Ik heb mij voorgenomen hier bij Fatima eerst eens wat te luieren in de zon en pas later weer op sjouw te gaan en op ontdekking naar nieuwe dingen........ Ik ben nu bijna een maand in Brazilie en heb elke dag nieuwe dingen gezien en veel gesjouwd.............ook de temperatuur was vaak heet..............het totaal maakt dat ik me wat moe voel.......... Fatima moet zich (volgens mij) wat ontzien, dus dat combineert goed...........
Ondermeer heb ik heerlijk geluierd in een van de hangmatten, die ze hier hebben.......
Zondag 7 augustus 2011
Om 9.00 wakker geworden, gedoucht en ontbeten.............fruit en 2 sneetjes brood met (door Fatima) zelfgemaakte suikerloze jam.....
Daarna met de bus naar Fatima s moeder..........uit wier huis ik destijds carnaval heb meegemaakt. Het is een heel lieve dame van inmiddels 85 jaar, maar nog heel vief............. Onderweg heb ik wat bloemen gekocht om haar te geven........... Met Fatima en haar moeder zijn we naar een dichtbijgelegen winkelcentrum gegaan om daar met z n drieen te lunchen............ We hebben wat door het winkelcentrum gelopen, ik herkende diverse zaken daar van de vorige keer............. We zijn met een taxi naar het huis van Fatima s moeder gegaan en hebben daar gezellig koffie gedronken..............in tegenstelling tot de vorige keer (2009) kon ik nu redelijk met de moeder praten........en ik begreep alles wat ze zei............. Is toch fijner dan met handen en voeten praten...........
Met de bus naar Stella Maris terug langs de strandzijde..............een klein stukje lopen en we waren weer bij Fatima s huis........ Na een avondmaal ben ik vroeg gaan slapen............
Het restaurant was -als verwacht - geweldig.... Alhoewel mij in het hotel was verzekerd, dat reserveren op een doordeweekse dag onnodig was bleek dat we op een wachtlijst kwamen, met nogal veel wachtenden voor ons. Vera sprak met de man aan de deur....maar dat hielp niet... Na even wachten ben ik naar de man gegaan en heb met mijn portugees verteld, dat mij in het hotel (dat gasten naar dit restaurant stuurt) was verzekerd dat reserveren onnodig was en dat op folders van het restaurant, die in het hotel lagen, niets over reserveren stond vermeld............... en dat ik dus vond, dat het wachten op een tafel hoogst onaangenaam was. Ik moest maar even gaan zitten, hij zou zien wat hij kon doen................slechts enkele tellen daarna werden wij opgeroepen en kregen we een tafeltje. Ben blij dat ik toch wat portugees spreek !!!!
In het restaurant heb ik maar eensa gezondigd tegen mijn dieet...........te beginnen met 2 caipirinhas........en verder zonder ¨beperkingen¨genoten van al het lekkers dat bv het voorgerechtenbuffet bood............ Als vlees aan spies weet ik inmiddels dat ik de voorkeur heb voor wat wij riblap noemen (draadjesvlees)..........het is niet bloederig als biefstuk en zacht........
De taxi naar mijn hotel ging via de tante van Vera.......(zo was zij thuis) en daarna naar mijn hotel..... Naar bed en slapen......
De kamer die ik nu gekregen heb ligt een verdieping hoger, is iets praktischer ingericht, iets kleiner wel, maar heeft en uitzicht (tussen 2 flatsdoor) op zee en een groot balkon............ Boffen dus maar !!
Het zeeweater stond bij eb inderdaad zo laag, dat de riffen (of is het rifs) te zien waren/ je kon er zelfs overheen lopen........ Bij ons aan het strand heb je soms ook dat er bij eb zandbanken bovenuit steken........ervoor is dan nog een plas water............... Zo ook hier............ Ik had mijn sandalen aan en mijn zwembroek (bermuda-size) en ook een overhemd, ik wilde niet verbranden. Verder was ik in de morgen goed ingesmeerd met zonnebrandolie nr 30, dus wat kon mij gebeuren ??? Dat mijn sandalen nat zouden worden is geen ramp....ze zijn wel van leer, maar leer droogt ook op !
Het rif is een beetje hetzelfde als bv bij ons een granieten afscheiding in het water............alleen is dit koraal............dat zie je niet als je er overheeh loopt en ook niet als je er tegenaan kijkt, maar ik vond een stukje op het strand, en daaraan kon je goed de opbouw zien. De bovenkant was bedekt met allerhand begroeing, in diverse kleuren.......... Ook is de bovenkant niet glad, net alsof het overal eeen beetje is uitgesleten.... Mooi is het als golven over het rif slaan...........bij het terugtrekken van de golf blijft er water achter, dat dan kleine watervalletjes laat zien............ik heb er diverse op de foto gekregen..........
Ook diverse zeediertjes waren nu te fotograferen.........bij vloed leven ze onder water........ Ik heb ontzettend genoten van het - als het ware - beleven van het rif..... Omdat ik toch al met mijn voeten in het water was geweest (om van het ene rif naar het andere te waden) en ik ook mijn zwembroek aan had, ben ik - net als Vera - door wat dieper water gegaan om naar het strand terug te lopen.
Om mijn natte zwembroek wat te laten drogen liepen we een tijdje langs het strand, er blies een lekker windje en met een natte broek naar het hotel gaan is ook niet alles........
Op het strand ontdekte ik, waar het water van de golven op en neer was gegaan, typische sporen in het zand..............alsof iemand bloementakken had getekend in het zand, helemaal uitgewerkt tot aan de topjes toe........... Maar er was niemand geweest, dat kon je aan het zand zien, geen sporen van voeten........ Verderop was het ineens weg..........weer verderop was het er weer............ Daar, waar rif was, was ook de tekening in het zand, waar geen rif was ook geen tekening........ Blijkbaar (dat denk ik tenminste) zit er in het water dat over het rif spoelt koraal, dat deze tekening in het zand maakt.........
Vera wilde nog graag in zee, ik niet............ik heb dus op een strandstoeltje onder een parasol gezeten en wat gedronken, genietend van het zicht op het rif en de zee.......... Toen ook Vera wat had gedronken en droog was (ze had ook bovenkleding bij zich om over de bikini te doen) zijn we naar het hotel gegaan........... Maar niet nadat we aan de boulevard in een eethuisje wat hadden gegeten........Vera wat vles en groente........ik alleen wat sla..... Omdat ik nog wat boodschappen wilde doen (drinken halen enz) ben ik naar boven gegaan om me om te kleden.................en toen bleek, dat ik teveel heb vertrouwd op het s morgens insmeren van mijn lijf......mijn voeten voelden wat verbrand aan en zagen zo rood als eeen kreeft........ Dus heb ik bij de Carrefour ook maar een aftersun gekocht........... Terug van de Carrefour kwamen we langs een strattentje waar heerlijke stokjes met geroosterde kip was...........dat maar als avondmaal gebruikt........ Daarna Vera naar haar tante en ik naar bed, want...........de volgende dag zou ik weer vroeg op zijn..........niet om weer naar het strand te gaan (met mijn net niet erg verbrande voeten was dat geen optie), maar om naar een bijzonder mooi strand te gaan (100 km ten zuiden van Recife), een strand, dat als uitstapje bij het hotel was te boeken voor 90 R$ (als een van de attracties die de VVV aanbood) en waarvan Vera zei, dat - omdat zij weet welke bus en zo, dat veel goedkoper zelf kon. Dus ik maar weer vroeg naar bed en de wekker op 6.00 uur !!
Woensdag 3 augustus 2011
Om zeven uur was ik beneden in de ontbijtzaal en kwam Vera een kop koffie meedrinken. Ik had na het douchen mijn voeten nog een goed ingesmeerd met aftersun, mijn sokken daaroverheen aangedaan, mijn schoenen aan (i p v sandalen) en mijn bermuda...... Het moet geen gezicht zijn geweest, maar ja..........wie kent mijn gat in een vreemde stad !! Het was practisch voor mij en ik wordt toch meestal voor amerikaan aangezien !!
Na mijn ontbijt met de bus naar Recife- stad, en daar de bus naar Porto de Galinhas........ Een comfortabele bus met airco..........maar door o.m. druk verkeer en slechte wegen duurde de reis erheen twee en een half uur.......... Op weg daaarheen (en natuurlijk ook op de terugweg) reden we door suikerrietplantages.............. zoals je in Frankrijk (of Duitsland) soms door enorme wijngebieden kunt rijden, zo reden we hier door suikerrietplantages............. Ik heb eerder al eens gezien hoe suikerriet wordt verwerkt...........de houten stam wordt door een wals gehaald en zo wordt het sap eruit geperst..........en dat is dan het produkt dat je - vermengd met andere dranken - kunt drinken...........het maakt de andere drank bijzonder zoet. Een van de wensen op mijn verlanglijstje is een suikerrietplantage te zien............misschien kan ik er ook nog een bezoeken, maar gezien heb ik ze tenminste. Overigens doet het een beetje denken aan maisvelden...... Na 2,5 uur kwamen we dus in Porto de Galinhas aan........ De naam is ontstaan toen portugesen het land wilden veroveren ze er hele hoeveelheden kippen (Galinhas) aantroffen......... Ik heb nog wat fotos gemaakt van het (erg toeristische) kleine plaatsje.............en toen was de batterij van mijn (nieuwe) fototoestel leeg...........en ik had geen reserve bij me ......
Normaal heb ik op vakantie een schoudertas, waarin ik altijd dergelijke dingen heb zitten...... maar in verband met risico s hier in brazilie heb ik dieniet meegenomen..............maar daardoor ook niet nagedacht om andere oplossingte bedenken.
Erg jammer, want het strand was een plaatje...................een bountystrand in een halve cirkelbaai
We hebben een tijd gezeten onder een parasol met een drankje (guarana zero / een soort rivella) en genoten van het (hier echt) tropische strand............. Ik wilde ook wat eten (Vera is , net als alle brazilianen, gewend aan drie maaltijden per dag) maar op de kaart kon ik zien, dat men erg op toeristen was ingesteld.......... voor een kleinigheidje betaalde je al gauw 40 euro........... Ondrweg hadden we een klein geinig eethuisje gezien, en daar waren de prijzen redelijk. Omdat ik al een tijdje minder eet, heb ik ook niet meer zo n trek in veel eten......... als ikalleen zou zzijn zou ik he tkiefst s middags niets eten.........nu eet ik bij voorkeur wat sla, met eventueel wat kip.......
Daarna weer met de bus terug..............weer 2,5 uur............ Het laatste stukje hebben we gelopen (20 minuten)....... Toen is Vera naar haar tante gegaan om zich te verkleden.........ze komt om 8.00uur weer hier en dan gaan we naar een churrascariarestaurant, waar ik haar op lekkere dingen wil trakteren.......... Zo n restaurant heeft een enorm uitgebreid buffet met veel voorgerechten en later komen obers met vleesspiezen van alle delen van het rund.....en je kunt zoveel eten als je wilt. Ik heb hetzelfde gedaan in Sao Paulo met Ivany en haar dochter........ Ik stop nu, want het is 8.00 uur (hier) en Vera is er
Vandaag om half zeven opgestaan, om zeven kwam Vera me ophalen om naar het strand te gaan. Ze vindt dat ik wat moet bijkleuren, in mijn bermuda steken mijn witte melkflessen (benen) erg af tegen haar bruine benen (en die van alle andere mensen hier) Verder vindt ze dat de ochtendzon het beste is om te bruinen en minder risico te verbranden. Verder is s ochtends de temperatuur nog lekker.
Ik merk dat op deze PC enkele tekens niet werken.......de apostrof, het vraagteken, en nog meer.
Ik had met behulp van Vera Nivea gekocht meteen hoge factor, die ook wat bruint..... Vera heeft me aan het strand ingesmeerd ermee en toen, sandalen in de hand, lopen langs de waterlijn........ Proberen wat bij te kleuren is een goed doel..........inmiddels wandel ik ook ruim een half uur....
Na deze ochtendwandeling heb ik me even omgekleed, heb ontbijt genomen (Vera kon ook wat koffie pakken) en toen zijn we met de bus naar de LAN in de stad gegaan om mijn weblog bij te werken.
Als je mijn verhaal al gelezen hebt dan weet je, dat ik het verhaal tot (eer)gisteren bij het opslaan kwijt raakte en opnieuw moest schrijven........... Na het foute opslaan zijn we eerst naar een eettentje gegaan (het was inmiddels half 3) en hebben een kleinigheid genomen met wat koffie. Vera espresso en ik een cappucino. De capuciono hier is met cacao en kaneel ...smaakt iets anders dan in Italie !!!!
Nadat we de koffie op hadden zijn we teruggegaan naar de LAN en heb ik het verhaal opnieuw geschreven........(dit is herhaling, maar ik schreef gisteren over wat mij toen overkwam en nu wat er gisteren gebeurde.........vandaar de overlapping)
Nadat we klaar waren op de LAN (6.00uur) met de bus naar het hotel terug.................maar het duurde tot vijf voor zeven voordat de bus naar onze richting ging.............veel bussen bij de halte maar steeds voor een ander deel van de stad.
De weg van Boa Vista (het strandgedeelte dat zo n 12 km van het stadscentrum afligt) heeft 2 grote avenidas.......een heen en een terug.......de weg heeft 5 banen elk.........maar s avonds tegen 6 uur loopt op de (normaal al drukke) weg het verkeer compleet vast. Dus wat heen een half uur duurt duurt s avonds anderhalf uur.
Wat mij opviel op de wegen waren de stoplichten............bij ons groen-oranje-rood, maar hier, afhankelijk van het soort weg .............avenida ...bij groen licht gaat er een soort laddertje in goen lopen, dat steeds kleiner wordt, totdat het op is. Dan wordt het rood, met net zo n laddertje........ zo kun je zien hoe lang groen, resp. rood duurt.......... Een ander systeem dat ik zag was.........bij groen gaat er een groen blokje naast het groene licht aan met het aantal seconden dat het licht groen blijft..........het aantal secondes loopt dan terug tot nul, dan wordt het rood, met net zo n blokje in het rood........ Ik vind het een kien systeem, je weet steeds hoe lang rood of groen duurt....... Op kleinere wegen is het systeem zoalsbij ons.
Dit was het relaas tot en met maandag
DINSDAG 2 augustus.
Vanmorgen weer om half zeven op, om 7 uur naar het strand, weer ruim een half uur in de ochtendzon gelopen....... Niet verkleurd, maar in elk geval gelopen...... In het hotel blijkt de PC te werken, dus heb ik maar gauw gebruik ervan gemaakt .... s Ochtends vroeg opstaan is niet mijn favoriete bezigheid, maar vroeg op de dag is de temperatuur zelfs aangenaam.......
In de afgelopen 3 dagen heb ik 3 keer gehad dat, op het moment dat ik ingezeept onder de douche stond, de electriciteit uitviel............het douchewater wordt electrisch verwarmd.........dus koud water in het donker..........Na een tijdje ging het licht (en de verwarming van het douchewater) wel weer aan, maar het blijft onaangenaam. Vanochtend heb ik gesproken met de dame die mij ontving bij de wisseling van het andere hotel....ze begreep, dat ik, na mijn ervaringen bij het andere hotel, niet blij was met (weer) dit probleem....... Het blijkt te liggen aan de card, die we gebruiken voor opening van de deur en tegelijkertijd voor de electriciteitsvoorziening va nde kamer (zonder card geen electriciteit) Nu ga ik een andere kamer krijgen, is mij zojuist verteld.............ga dadelijk kijken welke........
Hierna gaan we zien of het zeewater (bij eb) zo laag staat, dat we bij het rif kunnen lopen, of in elk geval er dichtbij kunnen komen.........het lijkt me wel leuk om fotos te hebben van het rif, waarna de stad genoemd is (overigens door Hollanders !!)
De volgende keer ga ik weer verder.........ik ben nu bij tot dit moment (dinsdag 10.14uur) Plaatselijke tijd natuurlijk.........met nederland verschilt dat 5 uren........is het 15.14 !!
De gegevens over de vorige dagen heb ik twee keer moeten schrijven, omdat er bij het opslaan weer iets mis ging. Frusterend om tekst over twee dagen opnieuw te moeten doen. Heb inmiddels besloten steeds een klein stukje op te slaan en daarna via ¨wijzigen¨ in het programma de tekst aan te vullen.........gaat het mis, dan is he tmaar een klein stukje.
Kende eerder het gebruik van dit programmaonderdeel niet.
Zondagmorgen eerst een lekkere douche !! Daarna het ontbijt..........veel gezelliger ruimte dan in het vorige hotel..........en tenminste normale kaas voor op mijn brood. In tegenstelling tot normaal gebruik ik hier melk in mijn koffie......... De keuze uit fruit is hier ruimer, ananas, watermeloen, gewone meloen en druiven....................... Ik heb een gebakken ei op brood gehad, (kon erom vragen) en op advies van Vera, toen we over ontbijt spraken, gevraagd om tapioca te mogen proeven. Dat heeft een wat neutrale smaak..........lijkt op witte couscous, gebakken als een omelet.......... Vera legde mij uit, dat men hier, vanwege de neutrale smaak, veelal cocos erbij.............
Omdat ik niet graag te lang wil wachten met schrijven, en de zondag niet zonnig was............besloten we naar een dichterbij zijnde LANhouse te gaan,zodat ik nog wat kon bijwerken. Dichtbij, dat was in de Carrefour................maar daar was geen mogelijkheid tot gebruik van internet.............. Dan maar naar de SHOP, een groot winkelcenrtum............niet zo veraf (volgens Vera !!)........dus lopen..
Het was ontzettend heet.........ik transpireerde me rot........eindelijk, na een hele tocht, kwamen we er......om half twaalf.........en de shop opende om 12.00 uur.............wachten maar weer.
Op een gegeven momoent bedacht ik, dat ik beter mijn laptop had kunnen meenemen , met alle risico¨s van dien...........want dit kost wel erg veel tijd en energie........... Van de andere kant heb ik tot hier(Recife) geen problemen ondervonden............misschien is het alleen hier.............
Toen de shop om twaalf uur opende gingen wij naar boven.......daar bleek dat de LAN pas om 13.00uur opende............ Toen uiteindelijk de stand open was, bleek er nog maar 1 computer terbeschikking te zijn. De prijs (normaal 2 R$ ( 1 euro) bleek daar 12 R$ per uur te zijn.........(6 euro per uur) Dat was mij te veel.......... Afgesproken da twe dan maar op maandag naar de ons bekende LAN zouden gaan, want ik zit toch gauw zo n 4 uur achter de computer !! (Later zou blijken, dat bij problemen met opslag tekst de tijd veel meer was)
Inmiddels was het na twee uur en we hebben in een goede tent, vlakbij het hotel, een almoço genoten. Vera koos voor garnalen in deeg gefrituurd............ik koos voor een salade met fruit............lekker veel verschillende slasoorten en veel mango, kiwi en aarbeien...........
Daarna een tijd gewandeld langs de boulevard, wat gekeken naar wat jeugd daar op het strand speelde (voetbal en volley)...........en naast genieten van de temperatuur, die inmiddels was gezakt (en er was een heerlijke wind).....was een aangename manier om mijn ¨wandelen¨ bij te houden.
Tegen zes uur ging Vera naar huis en ik naar het hotel........ Daar heb ik nog wat TV gekeken en geprobeerd te verstaan wat er werd gezegd...........valt nog steeds niet mee, maar de aanhouder wint!!
Op een gegeven moment kreeg ik slaap en ben gaan slapen................... want we hadden de afspraak gemaakt, dat ik om 7.00 uur s morgens aan de poort van het hotel zou staan in zwembroek en sandalen.......Vera wilde perse op het echte strand genieten va nde vroege zon........... Dus..............ik moest wel vroeg gaan slapen
Om 8.00uur wakker geworden...............mogelijk laatste keer de rot-douche.........ontbijt en wachten op Vera. We hebben om 10.00 uur afgesproken en zij is nog steeds op tijd geweest..............in tegenstelling tot anderen. Vera wist waar de straat (navegantes) was............dichtbij volgens haar........dus we gaan lopen !! Als ik uitboek uit het andere hotel moet ik om 12.00uur weg zijn............dus ik heb nbiet zo heel veel tijd..................maar goed........als het echt dichtbij is ..............
De straat is enorm lang........het begon onderwijl nog te regenen ook................eindelijk, na 25 minuten vonden we het hotel. Ze hadden plaats, de prijs was gelijk aan het andere (75 euro p/n)..........en de douche werkte perfect. De dame die ons de kamer liet zien demonstreerde, dat ik constant dezelfde temperatuur zou krijgen......en dat was een lekkere douche-temperatuur. Wel was de kamer wat kleiner, had geen tafeltje om op te schrijven, maar het zag er veel gemoedelijker uit......................
Dus besloot ik deze kamer te boeken............Vera legde uit, waarom ik van hotel wilde wisselen. Dus besloten we een taxi te nemen, want het was inmiddels kwart over elf...........en ik moest mijn koffer nog pakken. Bij het oude hotel snel alle spullen in de koffer gemikt, was toch maar voor even, naar beneden en uitgeboeken !! (5 voor twaalf)
Hier kreeg ik weer een nieuwe verrasing:: de prijs blijkt 10 % hoger te zijn dan op internet is aangegeven! Toen ik daar een opmerking over maakte werd mij uitgelegd, dat ik bij het reserveren van de kamer gebruik gemaakt had van Booking.com en da tik daarom de 10% voor deze organisatie extra moest betalen !! Het blijkt dat in de site in het portugees vermeld staat dat de prijs is exclusief de kosten van de reserveringsorganisatie. OK ik ga nu toch hier weg............er is nu een eind aan mijn ergernissen hier !!
Met een taxi weer naar het nieuwe hotel.
Nadat ik de koffers op mijn kamer had gezet (en de eerste dag had betaald!) zijn we naar de bushalte gegaan: Vera wilde mij,ook al was het al later op de dag, nog interessante zaken in de stad laten zien. Al voor de bushalte begon het alweer te regenen............ Even geschuild, totdat de bus eraan kwam........snel in de bus........daar was het droog. Wat mij opviel is dat hier het snel donker is.........zeker bij regenachtig weer.
Tot hier (tekst) heb ik mijn oude camera gebruikt. Vanaf hier mijn nieuwe...........iets ongemakkelijker wegens ongewoonte.............maar zonder te gebruiken went het nooit.............en ik hoop op betere mogelijkheden bij grote gebouwen.
Voordat we de stad ingingen kwamen we op een pleintje, waar (o.m) een man paraplu s verkocht Vera heeft wat van de prijs afgepingeld en voor ongeveer 7 euro heb ik nu een invouwbare zwarte plu!! Het regent hier redelijk vaak, en met z n twee onder een plu is behelpen, vooral omdat Vera altijd een grote tas bij zich draagt.
In de stad zijn we naar de voormalige (staats)gevangenis gegaan (Van de staat Pernambuco). Het gebouw is nog in de originele staat, alleen zijn de voormalige cellen in gebruik voor diverse culturele tentoonstellinkjes, of verkoopplekken........... Maar verder kon ik exact zien hoe de gevangenis er uitgezien heeft in die tijd (maar nu zonder gevangenen) De cellen, met het celnummer boven de deur.............de grote hoge ijzeren hekken, met een metalen deur om in een ander deel te komen.........diverse steile trappen om de bovengalerei te bereiken.................aan het eind van de vleugel een groot traliehek, waardoor je de buitenwereld wel kon zien, maar geen mogelijkheid had daarheen te gaan.
Ik heb alleen maar 1 vleugel bekeken en er fotos van gemaakt, want de andere 3 vleugels zijn identiek.
De huidige naam van het gebouw is casa da cultura...............vanwege het huidige gebruik........... maar is een belangrijk toeristisch punt nu.
Daarna heeft Vera mij meegenomen naar diverse andere gebouwen, om te laten zien (aan de buitenkant) , ondanks het feit dat het inmiddels donker was. Zo zag ik het theater (groots aangelicht, het Praça da Republica (park met een hek erom en een fontein in het midden),en het Palace do Governo (gebouw waar de overheid van de staat Pernambuco zetelt). Onderweg naar deze gebouwen zag ik nog een interesante kerk, had ramen met figuren erin............. Toen ik fotos wilde maken bleek, dat er weer een dienst was........ Dus heb ik vanuit achter in de kerk wat fotos van het geheel gemaakt..........zonder flits stoort dat niet zo erg denk ik.
Daarna naar Praça do Marco Zero..........waar een heel grote cirkel de zodiac aangeeft.............maar...... ik kon er geen fotos meer van maken, want de ¨motregen¨was overgegaan in een stortbui !! Goed dat er ivm een activiteit op de volgende dag er tentjes werden gezet........konden we schuilen !!
Na een hele tijd wachten, en zien dat het alsmaar niet minder werd, besloten we onze paraplus te gebruiken en naar de bushalte te gaan.
Wachten op bus was een geduldszaak................maar uiteindelijk kwam de bus...........en bereikten we onze wijk. (Onze, omdat de tante van Vera ook daar woont) Vera heeft mij bij het hotel afgezet en wilde geen taxi naar haar tante.........ze moest haat portie lopen nog doen !!!!
Op mijn kamer heb ik eerst eens een fijne douche genomen. En toen naar bed..
Vrijdagmorgen opgestaan met de idee mijn weblog bij te werken..................in het hotel is mij verteld, dat zij de beschikking hadden over het gebruik van PC voor gasten.
Eerst nog het probleem douche beleefd...................ondanks belofte er wat aan te doen was het hetzelfde.................begint met ijskoud water en daarna doorelektriciteit verhit water, dat gloeiend heet is. Het knopje in andere stand zetten lostte ook niks op............ Als het nou alleen maar koud was..............niet erg lekker, maar te doen.............Nu echter had ik alleen maar heel even ijskoud water en daarna constant loeiend heet.........
Na het ontbijt, toen Vera er was, gevraagd waar ik gebruik kon maken van internet....... In het hele gebouw !!!! ???? !!!! Bleek, dat ze wel internet capaciteit hadden maar geen PC s voor gasten. Het was niet een taalprobleem, want toen ik er naar gevraagd had was Vera erbij en ook zij had begrepen, dat in een verdieping lager het gebruik van PC mogelijk was.
Maar...................vlakbij was een LANhouse...............
Nu had ik in Sao Paulo de ervaring dat het hotel (daar) veel duurder was voor PCgebruik dan een LANhouse............dus.............misschien nog niet zo gek !! Aan Vera is uitgelegd waar we moesten zijn............
Na een paar keer navragen hebben we het LANhouse(je) gevonden..........4 PC s !!! Maar we konden er geen gebruik van maken, want................het internet was niet intact !! Waar is er dan nog een LANhouse ?? De dame van dit onderneminkje heeft aan Vera uitgelegd waar en wij daarheen. Lopend, want Vera is een voorstander van lopen !!!! Ze is 48 jaa, maar heeft het figuur van een twintiger, in vergelijking met de meeste braziliaanse vrouwen die ik heb gezien. En lopen is goed voor mij,............maar in deze warmte ook ?? Ik zweette in elk geval enorm.
Na zoeken en vragen hebben we het LANhouse gevonden................het had zelfs airco !!! Maar alle PC s waren bezet en we konden wel wachten, maar de eerste PC die vrij zou komen was geboekt voor nog ruim 2 uren.........
Dan maar naar de stad.............. Het was inmiddels rond de middag en erg warm........... Met bus naar het stadscentrum was gauw 50 minuten............maar ik wilde graag mijn weblog bijwerken EN mijn emails bezien.......... In het centrum heeft Vera steeds nagevraagd en nagevraagd............steeds werden we alle richtingen uitgestuurd !! Vera gebruikt bij haar thuis een PC van haar zoon, die de notebook mee naar zijn werk neemt, dus ook daar konden we niet terecht.
Eindelijk bleek een aanwijzing van een houder van een eettentje te leiden tot de vondst van dit LANhouse, waar ik op vrijdag mijn weblog heb bijgewerkt tot en met woensdag.
Na het bijwerken van mijn weblog zijn we eerst wat gaan eten in een tentje vlakbij. Toen ik vertelde - op de vraag van de eigenaar van het restaurantje waar ik vandaan kwam - dat ik Hollander was vroeg hij of ik duits sprak............... Dus hem in het duits geantwoord..............en hij genoot kennelijk van de mogelijkheid zijn kennis van het duits ten toon te stellen............... Zo vertelde hij dat zijn vader direct na de oorlog naar brazilie was gekomen..............en dat hij daarom ook wat duits sprak................... Ik heb niet gereageerd op de mededeling inzake zijn vader..............hem alleen gecomplimenteerd met zijn goede duits !!!! Mogelijk weet hij niet eens over nazi¨s die naar zuid-amerika zijn gevlucht !!!
Na een keuze uit diverse groenten en wat kip voor mij en een eigen keuze van Vera zijn we de stad ingegaan. Allereerst naar een mooie brug (Ponte da Boa Vista), een van de vele bruggen die de rivier Capibaribe overbruggen. De rivier meandert namelijk door de stad en mondt in Boa Vista (waar mijn hotel ligt) uit in zee. Verder heb ik nog een aantal fotos gemaakt van de rivier en de aanliggende panden. Zo ook van de brug Ponte Princesa Isabel. Hierna zijn we terug gegaan naar de wijk Boa Vista (het deel waar het strand ligt en mijn hotel) Na een wandeling langs het strand.............(Eva is strand-gek en bij een redelijk windje is de temperatuur goed te houden, maar nog steeds warm) benik door Eva bij het hotel afgezet.
In het LANhouse had ik inmiddels gekeken naar de mogelijkheid vaneen ander hotel, want de gebreken en het gebrek aan oplossingen daarvan stoorden me hevig. Het bleek dat er - wat dichter bij het strand - een hotel was voor dezelfde prijs.............. Als dat nou goed was.............hoefde niet luxe te zijn, maar wel behoorlijk.............zou een mogelijkheid zijn om mijn ergenissen over het huidige hotel op te lossen.
We hebben dus besloten om zaterdag eerst te gaan kijken................en dan pas mijn huidige hotel op te zeggen. Met dit goede voornemen ben ik lekker gaan slapen
Omdat ik mijn wekker had gezet werd ik om 9.00 uu wakker.................maar was nog lang niet uitgeslapen. Vera zou tegen 10.00 uur komen (ze logeert zolang bij haar tante, omdat haar eigen huis meer dan een uur bussen ver ligt. Ze is overigens vaak bij deze tante..die woont vlak bij het strand en Vera is een zonaanbidster.........bruin als een bv Antiliaan, maar in wezen ias ze net zo blank als ik................ Maar als zonaanbidster is ze elk weekend bij haar tante (lees aan het strand) Eerder in het jaar, toen ze op de airport werkte (ook vlakbij het strand) was zo steeds voor en na werktijd ¨¨na praia¨¨om te bruinen !! Lopend naast haar is het erg duidelijk dat ik een blanke toerist ben. Na het gebruik van het toilet wilde ik gaan douchen............maar........het is een douche dit direct warm water moet geven via elektrische verwarming. En..wat ik ook probeerde..........het begon met ijskoud water.......en direct daarna loeiend heet....... en ik kon het ding ook niet op koud alleen zetten............. dus me zo goed mogelijk gedoucht in de momenten dat het water (steeds bij start) koud was........... Vragen bij de receptie heeft dit probleem niet opgelost.......het hoorde zo werd mij verteld.......ik moest maar proberen de kraan meteen volledig open te zetten.........dan zou het wel beter gaan....
Het ontbijt was sober...en ik eet bij voorkeur wat fruit en da n2 sneetjes brood met kaas............maar de kaas hier was donkergeel, opgerold en brokkerig........en zonder enige smaak........ Dus maar 1 sneetje met ham (nat) nadat ik mijn eerste met de onmogelijke kaas had veroberd. De koffie is scherp.......(is anders dan sterk) zodat ik die drinkbaarder maak met een scheut warme melk............overigens in elk hotel totnogtoe altijd aanwezig......
Inmiddels was Vera gekomen.......dronk een kop koffie mee en stelde voor de eerste dag naar het oude centrumvan Recife te gaan.........goed idee !!!! In verband met mijn leeftijd mag ik gratis reizen........Vera niet....is veel jonger........ De afstand naar de stad vanaf het hotel is ongeveer 12 kilometer..........dus een taxi zou erg duur zijn.
Het eerste wat we bezochten was de mercado............het geraamte is ontworpen door Eifel en de overdekte mercado is de de oudste van zuid-america.........(Mercado Sao Jose) Binnen was er vanalles te zien........... veel groente en fruit, maar ook gebruiksvoorwerpen......... Enkele bijzondere dingen voor mij :: tabak, opgerold als een kabeltouw............net een afmeertouw van een schip......., een soort schort waarop geschreven stond ¨¨als je nieuwgierig bent, ligt dan dit op ¨¨ en als je dat dan doet komt onder dat schortdeel een penis in opgerichte stand..........veel vruchten op alcohol.......ook hebben we fotos van Vera en van mij gemaakt met een oude pijp....... Er was, zoals op elke markt, meer te zien dan op te schrijven valt. Na het bezoek van de mercado hebben we vlakbij ¨een cocosnoot gedronken¨ een wat flauwe drank, maar omda thij ijskoud was toch erg lekker......... Want de temperatuur !!!!!!!!!! Meer dan 30 graden...en de luchtvochtigheid hier is hoog.......... Op het strand heb je nog wat verkoelende wind, maar in de stad niet.
Door sfeervolle straatjes met veel stalletjes zijn we naar een plein gelopen (Praça do Carno) waar een mooie kerk staat (Basilica do Carno).Onderweg nog een boom met bloemen gefotograveerd.......het is winter hier !! Toen ik daar wilde binnengaan bleek dat er een dienst gehouden werd. De kerk puilde uit.............er werd gezongen eerst door de voorganger en daarna door de gelovigen. Vera is erg practizerend gelovig, dus zij stond meteen in de groep mensen mee te doen..zingen en met de armen in de lucht als he tgezang dat blijkbaar vroeg......... Het was een bijzonder beleving, op een doordeweekse dag, zoveel mensen, die enthousiast meebeden en meezongen........ Voor mij leken sommige van die liederen wel strijdliederen .......... Ik was er in wezen alleen om fotos te maken, maar tijdens een dienst kan je dat niet doen. Dus maar even wachten tot na de mis....... Maar het hield maar niet op......steeds weer een nieuw lied dat met enorm enthousiasme luid werd meegezongen door de hele menigte in de kerk...... Op gegeven moment zijn we uit de kerk gegaan (we stonden vrij achterin) en zijn door een zij-ingang gegaan naar de ruimtes naast de kerk........... In de grote hal (misschien ooit in gebruik door kloosterlingen) zat een dame achter een buro te werken. De hal was daarom interessant omdat de wanden bekleed waren met tegeltaferelen, allerlei religieuze onderwerpen voor stellend............prachtig om te zien... Deed me denken het tegelwerk dat je in portugal ook veel ziet......... Wat verder lopend in de gangen naast de kerk kwamen we in een zaal (volgens mij ooit een sacristie) met veel beelden en schilderijen en met een verbinding met de voorkant van kerk........vlak bij het altaar. Hier waren wat stoelen, dus we besloten hier op de afloop te wachten.................. Maar er kwam geen einde aan............de mis was allang uit.......(zoveel weet ik wel van een mis)........maar het leek mij, dat men steeds weer nieuwe mogelijkheden vond om de gelovigen bezig te houden !!!!! Openig moment kwam een priester met de monstrans uit de kerk................dus afgelopen dacht ik....... maar hij liep alleen maar om, om achterin de kerk de gelovigen de gelegenheid te geven voor de montrans te zingen.........en dat duurde weer een hele tijd......... Na ruim 2 uren (en de mis was al een tijdje bezig toen wij kwamen) was de dienst afgelopen en lipen de gelovigen de kerk uit.............maar lang niet allen........velen wilden nog een of ander beeld aanraken, er wat extra bidden of zo.......dus het duurde toch nog ruim een half uur voordat de meesten weg waren. Toen fotos gemaakt.........de kerk is vanbinnen prachtig, een prachtig altaar tegen een achtergrond met veel beelden, die als het ware, opgestapeld, een grote groep heiligen moest voorstellen. Het plafond was voor een deel prachtig beschilderd, het andere deel met kunstig stucwerk . Een heel rijk interieur......... Aan de andere kant van het plein zag ik nog een kerk.....(en ¨kerk-bezoek¨ maakt altijd een wezenlijk deel uit van mijn vakanties [met nadruk op BEZOEK]) Het was de Igreja de Sao Pedro.........dichterbij bleek de kerk bijna zwart van vuil(veel vuile plekken op het oorspronkelijke wit)............maar binnen had de kerk een prachtig (volgens mij als niet deskundige) barrok interieur...........een heel mooi plafond. In mijn boekje over Recife staat dat de stad 62 kerken heeft......ik ben niet van plan ze alle te bezoeken !!!!
Hierna zijn we door wat straatjes gegaan naar een van de bruggen over de rivier de Capibaribe, die door de stand meandert. Het is een brede rivier, die hier ook in zee uitmondt. Deze brug is bijzonder mooi........Heeft standbeelden op elke hoek van de brug en heeft een stenen hekwerk in diverse kleuren.......(Ponta da boa Vista) Vanaf deze brug heb ik maar meteen fotos gemaakt van de andere bruggen, die hoofdzakelijk voor het doorgaande verkeer worden gebruikt. Tot dit deel van het verslag heb ik gebruik gemaakt van mijn oude camera......omdat dat vertrouwder werkte. Nadat mijn kaartje vol was ben ik overgestapt op mijn nieuwe...... In Salvador (mijn volgende pleisterplaats) wil ik ëen dvd laten maken van elke plek (Sao Paulo/Manaus/Recife) om te voorkomen dat, als mijn camera zou worden gestolen (of er iets anders mee gebeurt) ik in elk geval de fotos overheb.........
Na het bezoek aan de stad zijn we weer teruggegaan naar het hotel.......... In een klein tentje wat gegeten.....Vera naar haar tante en ik naar mijn kamer. Afgesproken da tik de volgende dag tenminste een deel van de dag zou gebruiken voor mijn weblog en emails, het hotel had immers de mogelijkheid van internet !!! Op de kamer heb ik mijn spullen wat geordend en ben vroeg gaan slapen. In de tijd dat ik in Brazilie ben heb ik veel gelopen, gereisd, en veel indrukken opgedaan.......... Eigenlijk zou ik misschien beter een dag niets doen..........en veel slapen.........maar van de andere kant wil ik natuurlijk ook gebruik maken van het feit dat Vera zich beschikbaar heeft gesteld me vanalles te laten zien. Morgen ga ik alles opschrijven in mijn weblog; als ik te lang wacht raak ik delen van wat ik beleefd heb kwijt in mijn herinnering (Het geheugen is niet meer je dat !!)
Op dit moment zit ik al in Recife, mijn volgende plaats. In Manaus had ik al wat geschreven over de dagen tot aan de vlucht naar Recife, maar dat verdween weer bij het opslaan.........en daarna had ik geen tijd meer in Manaus.............
Ik vervolg dus mijn verhaal over Manaus en hoop mijn start in Recife ook te kunnen vertellen...... (met computers weet ik maar nooit !!)
Zaterdag 23 juli 2011
Het is zalig wakker worden in een luxe kamer.........een fijne douche.....regendouche......met veel ruimte....veel ruimer dan in MIJN hotels......... Het ontbijt om 9.30 uur deden we gezamenlijk........grote keuze uit diverse broodsoorten (meestal broodjes) en vooral diverse soorten fruit. Wat fruit genomen en 2 sneetjes donker brood met kaas..........veelal mijn normale ontbijt. Alleen bij het fruit heb ik me toegoed gedaan aan mango.........ik ben daar dol op en hier (in Brazilie) zijn ze tenminste echt rijp.
Na het ontbijt hebben we weer met zijn allen een wandeling gemaakt................ Alhoewel de mensen hunbest deden ¨verstaanbaar voor mij ¨te praten is het toch moeilijk een gesprek te volgen tussen brailianen onderling.....
Na de wandeling was er almoço.....lunch........warme gerechten, zoals bij het avondeten ook.
Na de lunch ging het echtpaar naar hun kamer en ik ben met Rita bij het zwembad in de schaduw gaan zitten.......kijkend naar zwemmers en zonnebaders........en wat kletsend over allerlei dingen........vooral over hoe in Nederland dingen anders zijn dan in Brasil.................bv topless badeb is verboden........naturisme kan alleen in sommige steden en dan ook nog ¨besloten¨
Tegen 7.00 uur s avonds weer aan tafel..........nu in een andere ruimte, met live-muziek....... Weer keuze uit diverse mogelijkheden als voorgerecht, als hoofdgerecht weer rijst//gebakken rijst/pasta en puree. Diverse vleessoorten, kip en 2 soorten vis..... En voor brazilianen belangrijk........de toetjes (nagerecht/sobramesa)
Tijdens het eten was er rustige muziek..............later - we dronken nog een koffie - was er dansmuziek........ Daar hebben we naar geluisterd..............., maar tegen 10.00 uur ging Rita naar haar kamer en ik ken de ¨gastheer/gastvrouw ¨ te weinig om daar nog lang mee te praten....dus ben ik wat later ook gaan slapen.
Zondag 24 juli 2011
Wat uitgeslapen........er was afgesproken pas tegen 10.00uur aan het ontbijt te zijn....... Na het ontbijt ging het echtpaar naar huis en Rita zwemmen.........Ik heb aan de kant toegezien...
Tegen 13.00 uur was er weer lunch (warm eten)...........en daarna de koffer in de auto en terug...
Op de terugweg heeft Rita mij nog de Rio Preto da Eva laten zien, waarover ik al eerder heb geschreven.
Het is daarna toch nog een uur rijden naar Manaus........... In Rita s huis hebben we - met de tante van 91 jaar en Rita s vriendin - nog wat nagepraat over de belevenissen....... Omdat ik totaal geen honger had heb ik het aanbod om nog wat te eten voor dat ik terug zou gaan naar mijn hotel afgeslagen............Ook de anderen aten niet meer, dus denk ik dat het meer een beleefd aanbod was, voor het geval ik nog trek zou hebben. Begin van de avond heeft Rita mij teruggebracht naar mijn hotel........(WAT EEN VERSCHIL met het luxe verblijf waar ik 2 nachten was)............en we spraken af dat ik om 10.00uur de volgende ochtend zou worden opgehaald. Oogjes dicht en slapen maar !!!
Maandag 25 juli 2011
Iets na 10 uur was Rita er met haat auto..........op naar het museum over indianen, de oorspronkelijke bewoners van - in elk geval - de amazonas...........er leven er nog wel..maar hun levenswijze in min of meer aangepast aan onze cultuur.......... In de buurt van Manaus verbouwen indianen groentes, die in Manaus verkocht worden en hen zodoende een klein inkomen verschaffen.. Dit echter ging over de indianen in de tijd voordat de westerlingen kwamen.
De naam van het museum gaf aan wat je er kon zien.......Museu Amazonico..... Er waren maskers, beeldjes , pijlen die gebruikt werden met curare (bekend dodelijk gif)..........en ook de blaaspijpen....... Interessant was ook te zien een een kaart, waarop in beeld is gebracht waar in brazilie nog indianen - min of meer authentiek - in reservaten wonen..........het is een hele spreiding over heel brazilie........maar het zijn meestal nog maar kleine groepen... Een origineel indiaanse hangmat, pijlen voor direct gebruik, en schalen en urnen. Interessant te horen was dat in diverse stammen een gebruik is, dat kannibalistisch kan overkomen, maar een diepere betekenis (voor hen) heeft:: Als iemand is gestorven wordt het lijkt gecremeerd...........daarna wordt de as vermengd met bananen en dat wordt dan weer opgegeten door de familie.... Op deze wijze is de persoon (letterlijk) dichtbij...........Het officielere verhaal is dat door dit gebruik de ziel hierdoor bevrijd is van het lichaam en naar ¨betere oorden¨ kan vertrekken.
Verder nog veel artikelen als maskers etc...............ook artikelen die door indianen gebruikt werden.........bv de bast van een bepaalde boom voor sexuele energie !!
Na het museum heeft Rita mij de sloppen van Manaus laten zien......veelal aan de waterkant gebouwde ¨onderkomens¨ van hout, wat ijzer, golfplaten en ander afvalmateriaal............vlak bij elkaar alsof elke centimeter benut moest worden............met veel vuil op de stoepen....... De ¨huisjes¨zijn allemaal op de helling van de rivier gebouwd, erg tegen elkaar.....het is (vind ik) een enorm triest gezicht............. Kinderen spelen aan de waterkant.......de rivier (Rio Negro) is een grote rivier met een behoorlijke stromimg........zal zo n kind in het water vallen............
Hiermee heb ik eigenlijk alle zaken, die ik interessant vond in Manaus, plus wat Rita meent dat interessant is te beleven voor mij, meegemaakt.
Deze keer een wat eenvoudiger lunch in Rita s huis..... Op enig moment vroeg zij mij wat typisch nederlandse gerechten zijn (ze kookt erg graag en goed) Ik vertelde toen over erwtensoep en stamppot........ Erwtensoep kent men hier ook, maar dan met bonen.....(bonensoep dus, sopa de feijão) Voor deze keer had Rita de bonen vervangen door erwten..........als verassing voor mij dus erwtensoep !! (Buiten meer dan 30 graden !!)
Na de lunch, waarbij altijd haar tante en vaak haar vriendin zijn, praatten we over het feit, dat Rita tegen het eind van het jaar een nieuw appartement wil betrekken.......Ze legde aan de hand van papier en potlood uit hoe ongeveer het eruit ou zien......Ze wil haar tante dan voor vast in huis hebben, want Rita is de enige die wat voor deze tante zorgt......... Op mijn vraag of ze een (bouw)-tekening had was het antwoord ontkennend....maar. we konden naar de bouw als ik dat leuk zou vinden. Mogelijk dat men daar een bouwtekening zou hebben. Want het appartament zelf bezichtigen was wat moeilijk.......het ligt op de 25e verdieping (op 1 na de hoogste) van een gebouwencomplex ion aanbouw. Maar........wij erheen........In de ¨directiekeet¨ was er inderdaad een bouwtekening van haar type appartement en daar kon ze me duidelijker aangeven welke wijzigingen zij graag wil hebben. Omdat ik en vaker bouwtekeningen heb gezien (bij Mathieu) en ik ook nog uitleg kreeg van de opzichter werd mij duidelijk hoe luxe haar nieuwe onderkomen zou zijn. Behalve living, studeerkamer en ontvangstkamer (zij ontvangt vaak studenten, die zij moet begeleiden bij hun promotie-scripties ) heeft ze 5 slaapkamers met elk een eigen badkamer (= wastafel/toilet, douche). Verder nog een balkon over de hele breedte, afsluitbaar met glas, en ........haar trots.......een ingebouwde barbeque........ En ze vertelde dat dit appartement zo n half miljoen kost. Toen ik haar vroeg welk in welk van de 5 in aanbouw zijnde ¨appartementen-torens¨haar appartement lag...........................................moest ze het antwoord schuldig blijven !!!!!!! Ze heeft het nu nagevraagd bij de opzichter en die wees het aan............bleek een ander bouwwerk te zijn dan zij in gedachten had............. Ook mijn vraag of haar uitzicht wel of niet belemmerd werd (nu of in de toekomst) door andere gebouwen, bleek dat dit iets is waar ze geen navraag naar heeft gedaan...... Wel wist ze dat haar slaapkamer op hert oosten zou liggen, omdat ze graag met ochtendlicht wakker wil worden.
Alhoewel ik weet dat men in Brazilie meer binnen het huis leeft dan aandacht heeft voor de omgeving, heeft mij dit erg verbaasd. Een hoogintelligente vrouw, gewend om alles te zelf te regelen, had geen aandacht voor deze (volgens mij) belangrijke lelementen als je een appartement koopt van ruim een half miljoen !!!!
Na nog wat rondrijden in de omgeving van haaar nieuwe huis, om te zien hoe haar toekomstige appartement ligt ten opzichte van de andere bouwwerken, heeft Rita mij weer naar mijn hotel gebracht........
Mijn tijd in Mamzus zit er bijna op. Dinsdag moet ik aandacht besteden aan het splisen van mijn spullen in de beide koffers. Zo moet ik eraan denken, dat ik mijn toilettas in mijn grote koffer doe (i v m schaar etc) EN dat ik een kleine voorraad medicijnen in mijn kleine handkoffer heb voor het geval mijn grote koffer niet gelijk met mij aankomt.........(ik moet mijn medicijnen echt elke dag innemen.............en hoe kom ik in brasil aan dezelfde medicijnen op korte termijn)
Wat nagedacht over de verdeling, (gewicht van mijn grote koffer is ook belangrijk) en toen gaan slapen....
Dinsdag 26 juli 2011
Omdat ik in alle rust mijn koffers wilde regelen had ik met Rita afgesproken dat ze me pas om 13.00 uu zou komen ophalen.........zou gedaan. Rita nam mij meteen met haar mee naar haar huis i v m de lunch............. Na de lunch (met een kopje koffie na) hebben we wat gepraat over de overeenkomsten en verschillen in het braziliaanse recht en het nederlandse...... Vooral over het feit dat kinderen onder een bepaalde leeftijd wel (ernstig) strafbare dingen kunnen doen, maar i v m hun leeftijd geen straf kunnen krijgen......... Ook de regels over echtscheiding hebben we wat vergeleken...... Wat betreft het kinderrecht is er niet zo n verschil......... Echtscheiding verschilt vooral in het feit, dat bij ons de alimentatieplicht gelimiteerd is tot maximum 12 jaar en in Brazilie is de alimentatieplich levenslang.......
De lunch nogal rijkelijk was en ik had tegen de avond niet echt trek.........Rita ook niet. Dus geen avondeten (jantar) Maar Itala (het aangenomen kleinkind, dat bij Rita woont alsof ze een echter dochter zou zijn) had een chocoladetaart gebakken ter gelegenheid van het feit dat het ¨vovo-dag¨¨ (dag van de grootouders, dat men daar kent naast moederdag en vaderdag) Dus hebben Rita (grootmoeder van Itala) en ik (ook grootvader van mijn kleinkinderen) ieder een stuk taart genoten...............Was erg lekker.. Bij een van de keren, dat we in het winkelcetrum tegenover Rita s huis rondliepen was mij opgevallen, dat ze steeds weer een bepaald boek inkeek, maar het daarna weer weglegde. Omdat ik niet wist wat ik haar als presentje zou kunnen geven had ik bedacht met haar dit boek voor haar te kopen. Ze stelde dit erg op prijs.......vertelde dat ze dat boek later in de week inderdaad had willen kopen
Toen heeft Rita me weer naar het hotel gebracht......... Laatste nacht daar......
Woensdag 27 juli 2011
Om 9.00 uur opgestaan, om 10.00 uur opgehaald door Rita en in haar huis weer een gezamenlijke lunch. Deze keer wat vroeger (normaal tegen 2.00uur., nu om 12.00uur) omdat ik naar het vliegveld gebracht moest worden........... Afscheid genomen van Rita s tante, de vriendin ging mee naar het vliegveld.......
Om 13.30 waren we op het vliegveld. Daar heb ik nog gauw een foto gemaakt van de schildpadden, die daar in een vijver leven. Dat had ik bij mijn aankomst ook al gezien, maar gedacht dat ik die in Manaus wel vaker zou zien...... Maar die leven niet in de amazonas..........zijn daar op het vliegveld zoals elders soms ook vreemde dieren zijn (flamingo s in Nederland bv)
In de meeste vliegvelden moet je je grote bagage eerst inleveren en kreeg je je boardingpass en kun je nog even met de je begeleidende mensen een kop koffie drinken of zo..........hier was alles in een. Dus afscheid van Rita genomen (en haar vriendin) en Rita nog eens erg bedankt voor alles wat ze voor mij heeft gedaan in deze 9 dagen. Het was voor mij onvoorstelbaar fijn.
Toen in de incheckruimte..........koffer afgeven........(was onder het gewicht) .de controle in.........nauwelijks enige controle (zelfs mijn riem hoefde niet af) en doorlopen naar de gate........
Nu was het mij niet erg duidelijk waar de gate was, maar met mijn portugees kwam ik daar achter.
Ook hier werd ¨¨preferença¨ gegeven aan o.m. ouderen.........dus ik was als tweede in het vliegtuig. Van Manaus tot Fortaleza had ik stoel 19 F (aan het raam), in Forteleza moest in wel in het vliegtuig blijven zitten, maar naar plaats 21 C (gangpad)
Het vliegtuig vertrok om half vier Manaustijd (1 uur verschil met de rest van Brasil), zodat ik tijdens de vlucht mijn horloge 1 uur vooruit moest zetten. Omdat ik aan het raam zat kon ik mooi de rivier volgen..........ook de ¨samenkomst van e rivieren¨ gekenmerkt doordat kilometers lang de kleur van de Solimões (modderrijke rivier) en de Rio Negro (zwart)samen afgescheiden langs elkaar gaan............ De vlucht ging van Manaus naar Belem (de havenstad aan het einde van de Amazone-rivier), dan naar Forteleza en dan pas naar Ricife Dat wil zeggen, dat de vlucht in Belem stopte, er veel mensen uit gingen en enkele er weer bij kwamen........en hetzelfde gebeurde in Fortaleza. Op het traject Manaus - Belem kregen we een warme sandwich en te drinken wat je wilde (alcoholvrij)..........op he ttraject Belem - Forteleza weer...............en op het traject Forteleza - Recife weer. Op deze wijze had ik netjes verdeeld over tijd toch gegeten. In het vliegtuig heb ik va ntijd to tijd wat fotos gemaakt, van het interieur, maar ook va nwat ik buiten zag,in de hoop, dat deze foto s later op mijn computer laten zien wat ik zelf zag. (Vaak zijn foto s minder scherp i v m de ruiten va nhet vliegtuig) In Belem was het een uur wachten.............Toen de reizigers, die in Belem eruit moesten, weg waren, kwam een schoonmaakploeg alle prullen en papieren van de grond opruimen en werd er het gangpad gestofzuigd. Deze ceremonie was ook bij de stop in Forteleza......... Ook in Forteleza was de stop bijna een uur.
Uitindelijk landde het vliegtuig in Recife........(22.30)
nde er vast op dat Vera mij zou afhalen, want ik had de confirmatie van het hotel niet uitgepring thuis en wist ook de naam van het hotel niet meer.............
Terwijl er maar weinig passagiers waren uitgestapt in Recife duurde he teen hele tijd voordat de koffers op de band verschenen..............op enig moment waren de koffers allemaal opgepakt en met een paar mensen hadden wij nog steeds geen koffer............. Net toen ik me afvroeg waar ik zou kunnen reclameren verscheen het laatste portie koffers voor de 5 wachtenden(met mij) Het geeft je een vreemd gevoel als vrijwel iedereen z n koffers heeft en die van jou komt alsmaar niet..........
Met mijn grote koffer en mijn handkoffer naar de ontvangsthal....zien of Vera er zou zijn......... (ze had niet per email bevestigd da tze er zou zijn !!) Maar ja hoor...ze stond me stralend op te wachten........ Na de begroeting eerst een kop koffie gedronken samen en toen naar de taxi........ Het bleek dat het vliegveld maar tien minuten taxi van het hotel verwijderd was.........
Na het inchecken in het hotel afscheid van Vera genomen, die ging met de bus naar haar huis om de volgende dag tegen 10.00u weer bij mij te zijn Het hotel is nog minder luxe dan het vorige.....en de prijs is bijna dubbel !!!! Recife is een toeristenstad en Manaus niet !! Zonder mijn koffers uitgebreid uit te pakken ben ik gaan slapen. Ik was doodmoe..........
Vrijdagmorgen tegen 11.00 uur (brazilianen hebben ook zo hun ¨braziliaans kwartiertje¨) werd ik opgehaald.............ik had inmiddels mijn kleine handkoffer ingepakt met wat ik nodig dacht te hebben voor een paar dagen in het resort............ZELFS een zwembroek !!
Eerst werd er weer geluncht...........vooraf groente met fruit........een soort pie van garnalen........rosbief met ¨mijn aardappel¨........en kaas toe. (Wat ik wel moet vermelden is dat we wel lunchen, later in de middag, maar daarna geen avondeten meer gebruiken. Rita doet dat niet in verband met haar poging enkele kilo s af te vallen en ik zou na al dat lekkers in de middag zelfs niets meer lusten)
Daarna mijn koffer en die van Rita achter in haar auto en op weg.............naar ????? het resort, dat weet ik, maar omdat ik geen kaart heb gezien heb ik geen idee waar de weg heenleidt. Het was een hoofdverkeersweg, maar met veel kuilen en gaten en we reden in de Amazone -rainforest....... Ergens onderweg was er een afslag en Rita vertelde mij dat de weg naar Venezuela was. Caracas 2250 km stond er op het verkeersbord !!!! Als Rita op vakantie gaat naar de Antillen, wat ze graag doet, vliegt zij vanaf Manaus via Caracas naar bv Willemstad....
Ter hoogte ongeveer daar loopt een rivier(tje) parallel aan de Rio Negro :: de Rio Preto da Eva. Bijzonder is dat de namen alhoewel verscheiden toch gelijk zijn ............zowel negro als preto betekenen zwart . Alleen is de Rio Negro (voedsterrivier van de Amazone-river) zo n 3 km breed en de Rio Preto zo n 30 meter........... De Rio Preto wordt, ter hoogte van de verkeersweg, gebruikt als zwembad/ontspanningsgebied voor gezinnen en is (zoals vaak een rivier) gratis. Er staan wat winkeltjes en een marktje waar je wat kunt kopen.
Na bijna een uur rijden kwamen we in het resort aan.........de vrienden van Rita - apart gegaan van ons, omdat ze van elders kwamen, waren er al. WAT EEN LUXE aan gebouw, inrichting en vooral ook het park waarin het gebouwencomplex was gelegen. Het gebouw was in een soort halve cirkel gebouwd, zodat elke kamer uitzicht had op het zwemparadijs met plekken waar je kun liggen op gemakkelijke luie stoelen... Alhoewel ik een eenpersoons kamer had ha dde kamer toch een veel breder bed dan ik thuis heb........airco ..........en een mooi uitzicht, niet alleen op dat zwemparadijs, maar ook op de bossen daarachter en een deel van het park. Het andere stel was een echtpaar.............hij ook advocaat.....zij weet ik niet....... Wat mij erg opviel in de tuin waren boom-struiken met zwarte en rode ¨bolster-achtige¨vruchten...zoals wij de tamme kastanjes kennen............maar wat mij opviel was, dat zowel de zwarte als de rode aan 1 struik zaten. Rita wist wat dat was...........de rode zijn nog niet rijp. de zwarte wel..........als je die open maakt komen er kleine pitjes uit..............en als je die kleine pitjes fijn maakt komt er een rode substantie uit..........die door de indianen wordt gebruikt om hun gezicht met (rode) strepen te bewerken..... Rita deed wat ervan op haar vingers en het heeft meer dan een dag geduurd voordat het eraf was.......met zeep lukte dat niet.
Vrij vroeg was het avondeten........een soort buffet met keuze uit salade-onderdeln, (als groente denk ik ) diverse vleessoorten en vis, rijst en pasta........... Verder natuurlijk het in Brazilie altijd (belangrijk) aanweizge ¨sobramesa¨ nagerecht/ toetje, bestaande uit allelei soorten pudding, taartjes, zoete geleien, peertjes (met kaneel) etc.......... Brazilianen houden erg van zoet........... Ik heb mij verplicht er alleen maar wat van te proeven !!!!!
Daarna hebben we een wandeling in het bos gemaakt, totdat het donker begon te worden (Er waren wel overal lataarns) De temperatuur was heerlijk in de avond, met een klein windje..........(rond de 32 graden)
Het slapen in zo n luxe resort is toch anders dan in ¨mijn hotel¨, maar ook duurder, want ik zag bij de receptie een dagprijs van (1 persoons) 690 R$ (345 EURO) De vrienden van Rita , met wie wij waren, hadden zakelijke contacten met de eigenaresse van de lodge. Waarschijnlijk dus niet die prijs...............maar dat weet ik niet.
Ik heb (26 juli 2011)nog veel bij te werken in mijn weblog, want morgen ga ik alweer naar Recife. Gisteravond had ik een groot stuk geschreven:: over donderdag en vrijdag, maar bij het opslaan ging iets mis, en nu moet ik dat opnieuw doen.
Op donderdag morgen tegen 10.00 uur heeft Rita mij, zoals steeds, opgehaald bij het hotel. Deze keer wilde ze mij wat van de buitenwijken van Manaus laten zien, want het museum over indianen was op deze dag gesloten. Na een rit door de stad, waar het verkeer ontzettend druk is, kwamen we in een buitenwijk, waar de gebouwen / gebouwtjes veel kleiner en veel armoediger waren dan in het centrum. Nog luxer zijn de villa¨s en de apartamenten-hoogbouw in de wijken van de rijken. Toch was deze buurt niet de ¨palafitas¨ die Manaus kenmerken, als je de stad vanaf het water ziet. Deze huisjes waren veelal van steen, alhoewel golfplaten daken er normaal waren. Zoals ik begreep was dit de ¨¨ armere wijk ¨
Hierna gingen we naar Rita s huis voor een lunch................verrukkelijk zijn deze (uitgebreide) lunches steeds. En elke keer weer wat anders. Deze keer alle 3 de gerechten (voorgerecht/2e gerechtcht /hoofdgerecht) waren gemaakt van garnalen..............(speciaal voor mij waren de garnalen gepeld....de brasileiros eten de kleine garnalen ongepeld en nemen de schil daarna uit hun mond.........min of meer zoals wij bij de kersenpitten) Het voorgerecht was een saus met garnalen, het tweede gerecht was een pastei met garnalen en het hoofdgerecht was garnalen met rijst...........en voor mij gebakken aardappel. Eerder had Rita mij eens gevraagd of ik liever rijst of aardappel had en of ik dan de aardappel gekookt of gebakken wilde hebben. Ik heb toen gezegd dat ik dol was op ¨gebakken aardappel¨..........niet beseffend dat zij dat niet kennen. Dus kreeg ik een paar gekookte hele aardappelen, die aan de zijkant wat geroosterd waren................Ik heb niet durven zeggen, dat voor mij gebakken aardappelen gebakken schijfjes zijn............het is zo geweldig dat zij de moeite nemen om mij te verwennen met dingen die ik graag lust......... Zoals ik ook iedere dag manga krijg................(Toen ik eens Rita op internet sprak thuis was zij een mango aan het eten en vroeg mij of ik mangA lustte. Ik zei haar toen dat ik dol op mango ben) In Nederland noemen wij de vrucht mangO in brasil heet de vrucht mangA. En als toetje een mangomousse....... Met als afsluiting koffie........
Voor na de lunch, waarbij ook de tante van Rita en haar vriendin Janny mee aten, had Rita gepland mij haar universiteit te laten zien. Deze universiteit ligt in een groot natuurreservaat, grenzend aan de rainforest en de enige gebouwen in dit reservaat zijn die van de universiteit. Het is een heel bijzondere ervaring in een enorm woud te lopen waar slechts een enkele asfaltweg loopt.........geluiden te horen van vogels, die elkaar toeroepen, en soms ook aapjes, die van boom naar boom springen.... De gebouwen zijn voor een deel van hout (de oudere gebouwen) en er is - voor deze faculteit - een nieuwbouw van steen in de maak. Bij navraag blijkt dat Rita hier hoogleraar familierecht is en tegelijkertijd hoofd van de sectie recht. (Verder is ze ook advocaat voor gemeente en staat Amazonas..............over haar werk als adviseur bij een groep sociaal werkers schreef ik al eerder ) De leslokalen voor kleinere groepen zijn - net als bij ons - in een gesloten ruimte, een klaslokaal. Voor colleges tbv grotere groepen wordt gebruik gemaakt van een ruimte met een ¨amphiteather¨ Ik heb er kennis gemaakt met diverse medewerkers van Rita en een enkele hoogleraar.........er waren geen studenten, want het is vakantie nu. (daarom heeft Rita ook vrij ) Het is niet goed te beschrijven : een groot woud met daarin wat ¨¨verloren gebouwen¨............alsof die gebouwen per ongeluk in dat oerbos zijn neergegooid............. Ook vanuit de ruimtes, veelal open naar de zijkanten, zie je alleen maar bos........ Voor mij indrukwekkend...... Ook de nieuwbouw in wording heb ik even gezien............dat is meer wat wij bij ons ook kennen.........een stenen (of beton ?) gebouw met heel moderne inrichting en overal airco. Airco is er in de oude gebouwen niet, alleen de ramen tegen elkaar open........
Op weg naar Ritas huis vertelde ze me dat ze nog een verassing voor mij had......... Vrijdag begin van de middag zouden we - met vrienden van Rita - gaan naar een resort............bijna 100 km ten noorde van Manaus.....tot zondagmiddag...........Rita was daarvoor uitgenodigd en dus ik ook.........als ik tenminste wilde meegaan.......
Donderdagavond heb ik gebruikt voor wat correspondentie beantwoorden en wat praten met Rita. Zij praat vrijwel constant Portugees met mij in hun gewone tempo, dus ik moet heel vaak om uitleg vragen, maar vaak kan ik ook al begrijpen wat ze vertelt, ook versta ik niet elk woord. Ik ben verplicht zeer attent te luisteren.............want - zoals hier gebruikelijk - wordt in een snel tempo gepraat en volgen er veel zinnen in een verhaal..........Als ik niet erg oplet raak ik de draad kwijt. Overigens beheerst ze de engelse taal redelijk goed............en heel soms gebruiken we het woordenboek of google traduzor (vertaalprogram van google dat ik in nederland ook gebruik in gesprekken met brazilie)
Tegen 10.00 uur weer naar mijn hotel gebracht, waar ik vertelde (zonder Rita) dat ik 2 nachten afwezig zou zijn en dat ik deze nachten dus in mindering gebracht wilde hebben.........En het is mij - in het portugees - gelukt !!!!! Dus enig rendement van mijn cursussen portugees...........
Met Rita ben ik naar theater geweest om een jazz-concert bij te wonen. Zij bood het mij aan en - alhoewel ik nooit naar zo n concert ben geweest- heb ik de uitnodiging aangenomen..............een beetje uit beleefdheid, anderzijds was het DE gelegenheid het theater te bezichtigen van binnen.
We hadden plaatsen hoog in het gebouw, in een soort loge. We keken recht op het podium. Wel was het er hardstikke heet............de - verwachte - airco werkte niet en warmte stijgt op naar boven. Daar zat ik - in een overhemd met lange mouwen, voorbereid op kilte in het gebouw - te snakken naar wat koelte..........
Fotos mochten niet van het optreden worden genomen............Vooraf van het gebouw wel.......
Het concert draaide om een Amerikaanse componist/trombonist (als speciale gast), die steeds in het engels wat vertelde over of het ontstaan van het stuk of andere wetenswaardigheden, en wat hij vertelde werd dan steeds in het portugees vertaald voor het publiek door de dirigent van het orkest........... Ik moet zeggen, het was toch een interessante voorstelling.......... De verhalen over de te spelen stukken, de muziek, die best aardig was.............het kunnen zien van de spelers in combinatie met de muziek.........en vooral de bewegingen van de dirigent.....tesamen was het een voorstelling waarvan ik echt heb genoten. Daarna was er nog een tweede concert...........van een snaarinstrument met piano...........die klanken lagen mij beter in het gehoor.............dus zei ik tegen Rita, dat ik gitaarmuziek graag hoorde........... ¨dit is een mandoline¨ verbeterde ze me............... Al met al was ik blij dat ik dit had meegemaakt................alleen de warmte was wat vervelend.......
Rita stelde voor nog ergens wat te gaan drinken, maar realisserde zich dat Itala (de bij haar wonende kleindochter van 12 jaar) later op de avond alleen zou zijn............dus besloten we dat tot de volgende avond uit te stellen. Ik ben dus naar mijn hotel gebracht..........en heb geslapen als een os.............. Al die indrukken en de (altijd warme) temperatuur maken moe.........
Woensdag 20 juli 2011.
Rita haalde me om ongeveer 10 uur op bij het hotel.........We zouden de markt gaan bekijken........... Maar eerst zijn we naar het ¨Palacio Rio Negro¨gegaan..............een paleis, gebouwd in de 19e eeuw door een baron, rijk geworden door de rubber. In die tijd was rubber nog alleen afkomstig van Brazilie, hoofdzakelijk uit het Amazonegebied. De arbeiders in het regenwoud bleven arm, maar degenen die de rubber in de wereld verkochten werden schatrijk. Het paleis is door de baron gebouwd en ook door zijn gezin bewoond........ Toen (nadat een engelsman zaden van de rubberboom uit brazilie had gesmokkeld en geplant in azie) de concurrentie vanuit azie kwam en de rubberprijzen instortten, werden vele rubberbaronnen straatarm.............ze hadden er nooit mee gerekend dat dit mogelijk zou worden. Het betreffende paleis is later door de gouverneurs van de staat Amazonas gebruikt en sinds een 30 tal jaren is het een museum............. Prachtig is bv het gebruik van het vloerhout in 3 kleuren van hout dat in het amazonegebiedvoorkomt. En er staan nog steeds prachtige chinese kasten, ooit geschenken van chinezen aan de baron, en in het pand bewaard gebleven. Omdat het pand (met een prachtige tuin erom heen) als museum wordt gebruikt is het pand erg goed onderhouden.
Dat is bij de klimatologische situatie hier in de Amazonas best nog een klus........Hout verweert snel door o.m de luchtvochtigheid......
Na het paleis zijn we naar de markt gegaan.......... Om ongeveer elf uur s morgens was het buiten 40 graden, gelukkig heeft de auto van Rita airco !!! Het eerste gedeelte van de markt dat we bezochten was voor fruit..............lange tafels met bananen...., soms bananen opgestapeld en in een lange rij..............alsof het een bananenmarkt was............ maar ook enorme hoeveelheden sinaasappels (3,50 R$ de kilo)..........en onvoorstelbaar veel inheemse vruchten, waarvan ik de namen niet heb onthouden............het was een overweldigende indruk van fruit...................en heet !!!!!!!!!! Verderop was de afdeling groenten...............ik heb er onder meer aardappelen, wortelen, uien, tomaten en rode bieten gezien. En witte kool !!! Verder natuurlijk weer veel groenten die alleen hier (of in andere delen van brazilie) voorkomen. Wat ik wel herkende waren para-noten, die wij soms tegen kerst, met andere noten, kunnen kopen. Daarna de visafdeling..........onvoorstelbaar, zoveel soorten en grote hoeveelheden !! Wel lag de vis niet op ijs, zoals bij ons........... Dan de vleesafdeling..............ontzettend veel verscheidenheid.............en alles zo maar op de tafels, soms inclusief vliegen.............en dat in die hitte !!!!!
Rita heeft een en ander aan vis en groenten gekocht voor haar huishouden. Die inkopen doet ze zelf, die laat ze niet aan haar huishoudelijke hulp over............ Ook de inkopen in de supermarket doet ze zelf......zij het dat haar hulp (Donna Angela) haar een boodschappenlijstje geeft van wat er tekort in huis is.
Inmiddels was het lunchtijd............ Steeds een salade van sla, tomaten, komkommer en soms rode bieten als eerste gerecht. Deze keer een heerlijke salade van diverse ingredienten als tweede gerecht, dan biefstuk, en daarna fruit en koffie na. Rita behoort volgens mij tot de ¨gegoede klasse¨..........dat merk ik aan bv de lunches, maar ook aan wat haar kleinkind allemaal heeft om te gebruiken...........Laptop, muziekapparatuur, Nintendo, eigen TV enz ...enz... Verder betaalt Rita voor de zus van Talita ook het schoolgeld van een particuliere school........enz. Verder gaat ze een paar keer op vakantie naar het buitenland, Rome, Parijs, maar ook de Caribien.... Anders (financieel) dus dan de mensen waar ik vorige keer was.
Na de lunch zijn we naar de supermarkt gegaan, waar Rita de boodschappenlijst van Donna Angela afwerkte........... Toen ze de inkopen had gedaan heeft ze me wat winkels in de ¨mol¨ (winkelcentrum) laten zien en heeft wat gesnuffeld in de boekwinkel daar............. Na een kop koffie in een koffietentje hebben we de boodschappen naar huis gebracht....
Inmiddels was het avond geworden. En zoals eerder afgesproken zijn we naar de ¨ praça de san Sebastiao ¨gegaan. Dat ligt tegenover het theater (waar de avond ervoor het concert was)...........de hele vloer is van zwart-wit stenen, gelegd in een golfvorm. Dit als symbool voor de twee rivieren, die samen de Amazone-rivier vormen. De ene rivier is de Rio Negro (zwart dus) en de andere is de Solimões (wit dus) De laatste (rivier) is in werkelijkheid totaal niet wit, maar erg modderig...... Als je over het geplaveide plein loopt is het of je over golven loopt.......... Omdat de aan dat plein gelegen kerk open was, zijn we daar ook binnen gegaan. Wel heb ik gewacht met fotos maken totdat de dienst (rozenhoedje bidden) afgelopen was. Ook hier zag ik weer mensen op hun knieen met uitgestrekte armen......iets wat ik destijds ook heb gezien. Mij doet het wat extreem aan. Toen iedereen de kerk uit was heb ik wat fotos gemaakt, o.m. van het altaar...........de basis van het tafelblad bestond uit 2 grote handen, die de tafel dragen.
Op het pleintje hebben we wat gedronken....Rita water en ik Guarana...........en wat gekletst. Daarna heeft Rita mij naar het hotel gebracht.......... Ik was moe en heb heerlijk geslapen. Wel heb ik gemerkt dat de airco niet alleen maar prettig is...........hij blaast ook koude lucht, dus in de loop van de nacht, toen ik wakker werd, heb ik dat ding maar eens uitgezet. s Ochtends was het toch al weer behoorlijk warm in mijn kamer..............dus gauw maar weer aangezet!!
Nu moet ik nog donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag bijwerken................maar.......... ik ben dit lange weekend in een resort in de Amazonas geweest waar geen internet beschikbaar was........en dus ik moet naar mijn hotel terug en daar ¨opnieuw inchecken¨ Dus dat ga ik nu maar doen..............dan probeer ik mijn schrijfachterstand steeds een beetje in te lopen.
Zondagavond tegen twaalf uur gaan slapen en de wekker op 4 uur gezet................... Om half zes zou de bus naar het vliegveld gaan en de volgende bus pas uren later !! Inslapen was moeilijk.....heb ik steeds als ik s ochtends op een bepaalde(vroegere) tijd MOET wakker worden... Net iets voor 4 uur werd ik wakker...............opgestaan..gedoucht.....mijn douche- etc spullen in mijn grote koffer gedaan, zodat ik bij controle niet weer vanalles zou moeten wegdoen.... wel een reserve voorraad van mijn medicijnen in de handkoffer gedaan voor het geval mijn grote koffer eens zoek zou raken.............mijn medicijnen MOET ik regelmatig innemen en hoe zou ik zo snel aan nieuwe moeten komen...........
Om kwart over 5 naar beneden, nadat ik eerst nog wat foto¨s van mijn kamer heb gemaakt....... Daar mijn ¨toegangskaart¨van mijn kamer ingeleverd............(betaald had ik al toen ik aankwam !!) De hotelmedewerker is buiten gaan staan om de bus te laten weten dat er een klant was............heeft, toen de bus stopte voor het hotel (dat is een reguliere stopplaats voor de vliegveld-service, net als meerdere hotels zoals ik tijdens de rit zou ervaren) mijn koffers de trap van het hotel afgedragen en in de laadruimte van de bus gestopt. In de bus heb ik aan de chauffeur 33 R$ betaald en de bus zette zich in beweging............ We hebben een groot deel van het stadscentrum doorkruist van hotel naar hotel om meerdere gasten op te pikken..(sommige straten herkende ik van mijn wandelingen met Ivany)...........uiteindelijk na 3 kwartier stopte de bus voor het laatst.............toen in een grote drukte op de autobaan naar het vliegveld Daar kwam ik om 7 uur aan.............het vliegtuig zou om 10.30 SaoPaulo -tijd gaan....dus tijd genoeg!!
Om mijn grote koffer ingeleverd te krijgen moest ik weten waar op dat grote vliegveld (dit is het intercontinentale vliegveld van SP, van waar uit ook binnenlandse vluchten gaan)......... Een functionaresse van TAM bracht mij naar het geddelte waar ik zou moeten zijn en wees mij een speciale rij voor mensen met voorrang............er waren maar een paar mensen voor mij, terwijl in de normale rij het uitpuilde..................toen ik vlak bij het inceck gedeelte kwam zag ik waarom ik ¨preferença¨had...............net als in de bus en metro heeft men op het vliegveld respect voor de ouderdom !!!!!
Dus ik had tijd over..........
De controle verliep erg simpel.............de vraag beantwoorden of ik scherpe voorwerpen als schaar of mes bij mij had ????? Die had ik wijselijk deze keer in de grote koffer gedaan......... Door het poortje MET RIEM AAN.........(tot nog toe moest die altijd af!!) en klaar was ik.
In een stoel maar gehangen tot het moment dat we in het vliegtuig mochten............ook hier weer:: zwangere vrouwen, invaliden, mensen met kleine kinderen en oude van dagen (!! = al boven 60) mochten via een speciale rij eerst instappen...........daarna de rest...........
Naast mij in het vliegtuig (aan raamzijde) zat een meisje (jonge vrouw) die elke maand voor drie dagen vanuit SP naar Manaus moest voor haar bedrijf............voor controle aldaar..............zij was dus erg bekend met alles en vertelde me van tijd tot tijd waar we (ongeveer) waren, als we tenminste meer zagen dan wolken. Ik probeerde soms wat te slapen.....maar . alhoewel ik hardstikke moe was.........het lukte me niet. Toen we Manaus naderden wees mijn buurvrouw mij op de Amazone rivier, die als een groot , maar vooral breed lint door het gebied liep. Mooi om ook van bovenaf te zien.
Toen het vliegtuig was geland en ik mijn koffer had liep ik naar de uitgang..........afwachtend wat er zou komen:: zou ik Rita, die ik alleen ken van internet, herkennen, zou zij mij eventueel herkennen, zou ze er uberhaupt wel zijn (autopech kan daar ook).........en eventueel wat te doen ?? Bedenk dat ik had afgesproken daar een hotel te boeken, dus dat had ik ook nog niet!! Als je avonturen wilt moet je er alleen maar van genieten en geen zorgen maken......... Meteen bij de uitgang riep Rita al JAN !!...........ze had me meteen gezien en was er met een vriendin van haar, waar ze veel mee samen is...........
Met de bagage naar haar auto, een Renault Symbol,...........en naar haar huis..........ze heeft geregeld dat we eerst een lunch genieten in haar apartement......... De auto EN haar huis hebben (gelukkig) airco, want het was inmiddels 32 graden...........de overgang vanuit Sao Paulo met 12 graden in de ochtend tot 32 in Manaus in de middag is behoorlijk. Manaus is de hoofdstad van de Amazonas..........een van de staten van Brazilie dat zo groot is als Benelux, Frankrijks en Duitsland tesamen. Het ligt in de tropen, dus het kent geen winter- en zomer, zoals de andere staten, alleen natte periode en droge periode.........nu is het de droge periode........... Ook is het tijdsverschil met Nederland constant 4 uur en niet wisselend.......mijn horloge had ik inmiddels op plaatselijke tijd (1 uur terug) bijgesteld Thuis bij Rita trof ik haar tante van 91 jaar, die iedere dag te voet naar Rita komt en daar luncht.....en er vief en monter uitziet..........zelfs op muziek danst !!! Verder heeft Rita een hulp in huis (donkere vrouw) Donna Angela geheten........die het huishouden doet. Rita is advocaat voor de gemeentelijke overheid en hoogleraar aan de universiteit....... Ze heeft een ¨adoptief-kleinkind¨in huis (Itala-Victoria) van 12 jaar............
Als lunch hadden we eerst een salade van sla, tomaat, komkommer en wortel........ Daarna een soort salade van gerookte kip, appel, aardappel en rozijnen........verrukkelijk !! Daarna fruit (Mango en ananas) en koffie na!!
Daarna kwam haar nichtje die bij een reisburo werkt...............via haar hebben we het hotel Monaco geboekt omdat ik niet duur uit wilde zijn en het toch vooral om slapen en douchen en ontbijt zou gaan......... Kosten ditmaal, na enig ondehandelen en toezegging dat ik 9 nachten bleef en contant vooruit zou betalen (blijkbaar argumenten die tellen) 87,50 R$ per nacht.......iets meer dan 40 Euro per nacht, de helft van in Sao Paulo.
Rita heeft me met haar auto naar het hotel gebracht.Mijn kamer is op de 11e verdiepeinmg met een pracht uitzicht op de haven en de Amazone............ Maar de kamer zelf is pover.........een simpel bed, 1 nachtkastje.........om het licht aan en uit te maken moet ik mijn bed uit.........de wc is met een simpel kraantje, geen wastafel.de douche is aan het andere eind van de kamer............en wat me vooral tegenstond....het stonk er naar urine............ Kwam niet van de WC.............ook beneden was die geur...misschien van een bepaald soort bloemen?? Naar beneden gegaan en om een spuitbus gevraagd............Brise gekregen en mijn kamer ¨schoon-gespoten¨
Rita vroeg me of ik s avonds nog ergens heen wilde......maar ze begreep ook dat ik wilde uitrusten.... Na wat gerommel met mijn koffers (anders ingedeeld dan voor de vlucht) ben ik om 8 uur gaan slapen tot de volgende morgen (vandaag) om 8 uur...........
Dinsdag 19 juli 2011
Rita had beloofd me om 10.00u weer op te halen........toen ze er om half elf nog niet was wilde ik haar bellen of ik het misschien verkeerd begrepen had...........de telefoon van het hotel was buiten werking, ik kon alleen in een publieke telefooncel bellen, maar daarvoor moest ik weer een telefoonkaart hebben en die heb ik niet..........en het hotel verkocht die ook niet.............inmiddels was het bij na elf uur en ik wilde graag weten hoe en wat.............dus heb ik - bij hoge uitzondering - mijn eigen mobieltje gebruikt......benieuwd wat dat kost.!!!!............ Het bleek dat Rita haar ¨kleinkind ¨onverwacht moest ophalen, en ze kon mij niet bereiken per telefoon vanwege de telefoonproblemen van het hotel....... Kwart over elf kwam ze, maar moest wel nog naar een bijeenkomst van haar (vrijwilligers-)werk om de mensen daar van advies te dienen.......duurde maar een half uurtje en ik was met haar mee....... Daar heeft ze me uitgelegd dat ze fiscale en jurische zaken controleert van een groep maatschappelijk werkers die voor de gemeente werken.(gratis, voor het goede doel)
Daarop zijn we naar haar huis gegaan, waar haar tante al weer was en even later haar vriendin ook kwam.............en we een lunch van vis genoten...........met diverse fruit en koffie na... De vis kende ik niet.........zeker 2 x groter dan een schol.............in de dikte doormidden gedaan, zodat er twee halve vissen, geroosterd, op tafel waren. De naam van de vis is in het portugees ::Tambaqi
Na de lunch mocht ik de PC van Rita gebruiken en heb dus , behalve wat correspondentie afhandelen, ook dit log bewerkt. Zodadelijk gaan we naar mijn hotel, waar ik een overhemd met lange mouwen moet aandoen, want we gaan eerst het theater van Manaus bekijken en daarna een muziekconcert genieten.. Volgens Rita kan het s avonds tot 12 graden afkoelen en dan zijn korte mouwen wat fris.
Zondag 17 juli 2011 Omdat Ivany grieperig is is ze vandaag (ook) thuis gebleven. Ik heb op zaterdag de omgeving van het hotel in mijn eentje eens verkend (wat straten rechtdoor dan links, dan een paar keer doordraaien en ik kom weer op het uitgangspunt uit !!) Al wandelend (ook zonder Ivany moet ik minstens een half uur per dag lopen !!!) ontdekte ik allerlei leuke winkeltjes die we nooit zijn tegengekomen. Onder meer een erg grote supermarkt (bijna een hyper) waar vanalles te koop was...........
Vlakbij het hotel worden binnenkort apartementen gebouwd, 1 kamer- en tweekamer-apartementen. Ik was benieuwd wat zo¨n apartement in het oudere gedeelte van het centrum van SP zou kosten. Ik dus gevraagd............eerst kreeg ik een hele uitleg (in het portugees !!) maar omdat de dame (die de uitleg gaf) erg langzaam en duidelijk sprak was alles te begrijpen.........(soms worden woorden die je begrijpt in de samnehang toch duidelijk) Het waren luxe apartementen met bv als veiligheidssnufje, dat je alleen maar binnen kunt met een vinger-herkenning. Maar als je iemand anders vraagt om even iets in je huis te doen lijkt het me weer niet zo handig...........vergeten te vragen hoe het dan moet......... Zo¨n 2 kamer-apartement met keuken(tje), zithoek, leeshoek, balkon, eethoek, slaapkamer en douche/toilet kost , omgerekend in ons geld Euro 250.000 Als ik dan de verlopen/vergane huizen in de directe omgeving zie zou ik er voor niets nog niet willen wonen. Maar misschien worden die mettertijd ook vervangen door nieuwbouw, wie weet. De hotelbedienden vonden de prijs ook erg hoog, maar met de bemerking dat wonen in het (overigens grote) centrum van Sao Paulo onvoorstelbaar duur is. Je kunt hier beter aan de rand van de metropool wonen en de metro gebruiken als je in het centrum moet zijn.
Zondag 17 juli Vandaag de laatste dag in SP. Na het ontbijt eerst naar de fruitmarkt, (zit mijn verplichte wandeling er tenminste weer op) Lekkere kersen gekocht .Groot en sappig. Verder een rondje gelopen aan de andere kant van de hoofdstraat dan ik gisteren deed. Daarna alles uit mijn beide koffers uitgepakt , uitgestald en weer (goed verdeeld ivm de controle op van alles) ingepakt. De beide koffers gewogen..............toen maar een schatting gemaakt dat de weegschaal 2 kg zou kunnen wegen en besloten die in de handbagage mee te nemen............ten eerste omdat ik daar kg-capaciteit over had en ten tweede omdat ik denk dat in mijn handbagage de weegschaal minder risico loopt op breuk. Daarna op TV naar voetballen gekeken..........er is (hier in zuid-amerika) de ¨coppa america¨ het kampioenschap voor landen in latijns amerika. Brazilie speelde tegen Paraguay..........en het is inmiddels een ¨knock-out¨fase...........wie verliest ligt eruit. Na de normale speeltijd was het 0-0, dus verlenging, ook gelijk...toen penaltys...........en Brazilie ligt eruit. Ik vond dat ze ook erg nerveus speelden.
Na de voetbalwedstrijd even wat gegeten........... Nu nog even wat bijwerken in mijn blog, want ik had nog een tegoed in de LAN en dat probeer ik nu op te gebruiken. Want anders ben ik dat geld toch kwijt. Hierna ga ik slapen...alles is in gereedheid om morgen vroeg op reis te gaan naar het volgende deel van mijn avontuur.
Na het ontbijt zijn we eerst naar de bank gegaan......het geld (dat moet rollen volgens zeggen) doet ook hier zijn uiterste best. Alhoewel ik me financieel redelijk gedraag verdwijnt het geld beetje voor beetje............ Nou had ik gerekend op het feit dat reizen geld kost............maar ik had een inschatting gemaakt op mijn ervaring van vorige keer. Wat ik merk is dat enerzijds de prijzen in Brazilie zelf aanzienlijk zijn gestegen EN de koers nu veel slechter is. In 2009 was de koers 3 reais voor 1 euro....nu hooguit 2,2 reais voor 1 euro......... Inflatie hier plus slechtere koers maakt een ¨¨gecumuleerd verschil¨¨ Het is niet om te klagen, alleen uit te leggen waarom ik zovaak naar de bank moet.
Vrijdag hebben we na het ontbijt eerst uitgebreid besproken wat we nog willen..............ik merk nl dat ik wat vermoeid begin te raken. Veel indrukken, veel lopen, en dat dagen achtereen. Het is tijd om wat te rusten...........ik kan toch niet alles in SP zien in 9 dagen. Besloten hebben we om, nadat ik in de LAN (computer-zaak) ben geweest om mijn emails te beantwoorden en mijn blog bij te werken, naar ¨¨chinatown¨¨ te gaan. Chinatown in SP is een wijk waar chinezen hun winkeltjes hebben............In tegenstelling tot wat ik verwacht had ook hier brede straten........ maar onvoorstelbaar veel kleine shops............meestal een gang waarin mini-ruimtes als winkeltje zijn ingericht........hooguit een paar vierkante meters. De prijzen daar zijn ook bijzonder laag. Zo kocht Ivany een jurk voor zichzelf voor 19R$ (8,50 Euro). Ik heb wat fotos gemaakt en verder hebben we alleen maar rondgekeken. Ik had eerder in de week Ivany en haar gezin uitgenodigd om i neen ¨¨churascaria¨¨ te eten. Dat is een restaurant met een onvoorstelbaar uitgebreid buffet met voorafjes en daarna komen kellners met vleesspiezen (steeds van een ander deel van het rund) en je kunt dan steeds een ander deel proeven als je wilt. Ik ken dat van de vorige keer, toen heb ik ook met Ivany en haar gezin daar genoten.... Dus voor mij 2 x de voorafjes en daarna slechts 1 soort vlees............van de rib..........dat is smakelijk en wat los vlees (denk aan draadjesvlees, maar dan geroosterd) Alhoewel ik al lange tijd probeer het ¨van alles wat minder¨¨-regime te hanteren heb ik vrijdagavond dat maar eens vergeten !!!! We hebben genoten !!! Jammer was dat de zoon van Ivany, Rodrigo, plots moest laten afweten wegens onverwacht moeten overwerken. In verband met het feit dat het avond was hebben we een taxi genomen, eerst Ivany naar huis en toen ik naar het hotel. Ik had me wat zorgen gemaakt over mijn uitgebreid genieten op die vrijdagavond, maar op zaterdagmorgen gaf mijn weegschaal 97 kg aan..................dus ik zit hardstikke goed met mijn gewicht. Wel wil ik de komende tijd me niet te vaak te buiten gaan in hoeveelheden.........kleine beetjes kunnen ook lekker zijn!!! Maar ik wil wel genieten !! Waarschijnlijk zal ik pas over een paar dagen weer schrijven in mijn blog...........vandaag (zaterdag) wil ik rustig aan doen en zondag moet ik alles ompakken, zodat er een goede verdeling in de koffers ontstaat voor het vliegtuig. En ik wil zondag vroeg naar bed, want ik moet maandagmorgen om half 6 met de bus naar het vliegveld om naar Manaus te gaan...... Een nieuw avontuur tegemoet !!!!!
Na het ontbijt hebben we de bus genomen naar een totaal ander deel van Sao Paulo..............de wijk waar de millionairs wonen......... Het was met de bus ruim een half uur. Op enig moment zei Ivany :: hier moeten we eruit !! We stapten uit bij een kerk. De naam van de kerk is Nosso Signora Do Brasil ( onze lieve vrouw van brazilie). Werkelijk een prachtige kerk !! alle wanden waren bedekt met tegelwerk (zoals portugal kent) ..........heel bijzonder.... Eerst dacht ik dat dit nog was uit de tijd van de portugezen, maar toen zag ik afbeeldingen van diverse recente pausen (Johannes XXIII, Paulus VI) dus het moest van later zijn. In een bepaalde kapel was er gebruik gemaakt van rose tegels............ Ik nogal wat foto¨s gemaakt...............wij kennen dat niet............ik vond het geweldig. Daarna zijn we op weg gegaan om een groot (en bekend) park in SP te zien........ ¨¨O parque da Ibrapuera¨¨ . Maar voordat we daar konden komen hebben we eerst op een bus gewacht die ons daar brengen kon. Want voor lopen was het (wist Ivany) te ver. Wachtend op de bus.............(ruim een half uur) aan de Avenida Augusta (een enorm drukke verkeersweg met gescheiden banen met elk 4 stroken) zag ik plotseling op de afscheiding tussen de verkeersrichtingen zo¨n bord waar elektronisch tijd en temperatuur werd aangegeven. 32 Graden !!!!!!, welis waar gaf het volgende bord 31 graden aan, maar toch............het was warm !!! En dat, terwijl het in dit jaargetijde in Sao Paulo zo¨n 12 tot 18 graden is.
Rondkijkend zag ik kapitale villa, ommuurd of omgeven met een groot hekwerk. En enorme hoge gebouwen. Daarin zijn apartementen die elk zo¨n 800.000 to 1.000.000 EURO !!! kosten.............Zo¨n apartement is niet - zoals bij ons - slechts een gedeelte van een verdieping, maar bestijkt de hele verdieping. Ivany heeft kennissen daar..zodoende weet ze dat.
Na een hele tijd, soms ons afvragend of de bus nog wel zou komen, kwam er plotseling toch een bus. Die bracht ons naar de ingang van het park. Het was een groot gebied met waterpartijen, meren, grasvelden, boomgroepen........... en asfaltwegen, waarop geen autos¨s mochten komen. Totaal wandelgebied, alhoewel er ook fietsers waren. Ik heb er o.m. veel zwarte zwanen gezien.............mooie bloemen............en het was redelijk koel onder de bomen. Ook zag ik er een laan van bamboestruiken, hoog opgegroeid en een boog vormend waar we onderdoor liepen. Het was een hele wandeling. Tegen 5 uur zochten we een bus op..........maar in de wijk van zeer rijke mensen.(met eigen auto¨s) lopen weinig bussen........ ook nu dus een tijd gewacht...........maar uitendelijk kwam er een bus, die weliswaar niet richting ons hotel ging, maar ons naar een gebied bracht waar onze bus reed. Wat mij er opviel was dat het verkeer over die avenidas enorm druk is.....en constant..........de avenidas zijn de verkeeraders naar de andere delen van de stad..........(vergelijk de Periferique in Parijs qua drukte)
Vlak bij ons hotel zijn we uitgestapt en hebben in een winkelcentrum op de Avenida Paulista gegeten. Je hebt daar een hele ¨winkelvloer¨ me ttafeltjes een stoelen en aan de rand allemaal verschillende eettentjes.........zo kun je kiezen uit diverse soorten eten (afhankelijk van het tentje dat je kiest op basis van wat je lekker vindt). Ivany had een voorkeur voor arabisch eten maar ik wilde graag ¨normaal¨¨ eten..................rondkijkend wat de eettentjes te bieden hadden vond ik ¨¨zalm + salade¨¨ en Ivany had graag biefstuk............dus hebben we besteld..............na enige tijd kwam ons bestelnummer op een elektronisch bord...........he teten afgehaald. en gesmuld........de zalm was gegrild en een groot stuk.............de salade was verrukkelijk. Ivanys biefstuk was (volgens haar) erg goed en zij had een kleine salade erbij. Later verder lopend zag ik een eettentje waar je (voor een vast bedrag) uit allerlei gerechten kunt kiezen, dus en , en , en ........ Met Ivany heb ik afgesproken dat we zaterdagavond daar weer heengaan, Ivany haar eten haalt bij het arabische tentje en ik bij het ¨¨veelkeuze¨¨ restaurantje......gezien de tafeltjes, (die niet bij 1 tentje horen maar voor alle tentjes zijn), kunnen we eten wat onze voorkeur heeft, en toch gezamenlijk. Vanavond gaan we naar een restaurant met Ivanys zoon en dochter, waar ik vorige keer (2009) ook met hen ben geweest als afscheid toen. Wil ik nu weer. Maar daar schrijf ik wel weer over als ik er geweest ben. Na het eten is Ivany naar huis gegaan en ik naar de LAN. Ik had nl nog steeds geen contact gehad met Rita, de dame in Manaus waar ik volgende week heenga............ En ik had haar goede emailadres niet.......(mijn mail kwam terug )...........dus ik wilde weten of zij zelf al gemaild had. Nee dus. Vanochtend (Vrijdag), voordat ik mijn weblog ging bijwerken zag ik, dat ze me een berichtje had gestuurd en dat ze me op het vliegveld opwacht. Nu nog in overleg met haar een hotel zoeken en dan is dat ook weer geregeld............ Dit was mijn belevenis van gisteren, Donderdag.......................veel moois gezien.....veel gelopen........maar niet afgevallen volgens de inmiddels gekochte weegschaal. De weegschaal heb ik gecontroleerd met 3 kilo-zakken zout uit de keuken van het hotel...afwijking 100 gram........ dus ¨niet afgevallen ¨ is dus waar................. Morgen schrijf ik weer verder.
Zondag 10 juli 2011 Zondagmorgen werd ik wakker iets na achten. Omdat het ontbijt tot tien uur is en er is geregeld dat ik met Ivany ontbijt, heb ik Ivany gebeld, dat ik heelhuids ben aangekomen en dat ik haar verwachtte in het hotel voor het ontbijt(buffet) Ivany woont niet ver hiervandaan. Ze was dus om 9.15u hier en het was erg leuk om elkaar na twee en een halfjaar weer in persoon terug te zien. In 2009 heeft Ivany mij ook ¨¨gegidst¨¨ in Sao Paulo. Ik heb mij bij het ontbijt netjes aan mijn twee sneetjes brood gehouden, met kaas hier, omdat men geen suikerloze jam heeft........ Ivany heeft ruimer genoten van het ontbijtbuffet. Wel heb ik mij voorgenomen steeds een stuk fruit erbij te nemen in het vervolg.
Na het ontbijt hebben we plannen gemaakt voor de zondag. Toen ik zaterdagavond in de bus langs Praça da Republica had ik gezien dat er marktkraampjes stonden. Ivany wist dat er zondag in een zijstraat van ons hotel een fruitmarkt was omdat deze markt precies voor de school is , waar Ivany werkt. En inderdaad was er een markt op Praça da Republica, zij het , dat Ivany het daar wat gevaarlijk vond. (Vlak bij Praça da Publica ben ik in 2009 van mijn geld beroofd !!!!!!) Verder vertelde Ivany, dat haar zus en zwager ons hadden uitgenodigd bij hen een lunch te gebruiken en ik zou daar haar moeder weer kunnen ontmoeten. (Ivanys moeder woonde in 2009 bij Ivany, zodoende kende ik de moeder al, maar sinds een jaar woont de moeder bij haar andere dochter) Ik vond dat een leuk idee.
Dus zijn we eerst naar de fruitmarkt geweest..............onvoorstelbare hoeveelheden van allerlei soorten fruit..............erg grote kersen, bananen in een heel lange rij stalletjes.......manga¨s (zo heten mango¨s hier) appels en peren, maar ook veel exotisch (lees braziliaans) fruit. Door lopend kwamen we eerst langs een kerk, daar was een mis, dus daar zijn we niet binnen gegaan, misschien later nog eens, als die dan open is. Na enkele straten kwamen aan de Praça da Republica...........veel groentekramen...maar ook kramen met andere gebruikvoorwerpen. Ik vind het altijd erg leuk om te zien wat zo¨n markt te bieden heeft..........zeker in het buitenland. Op deze markt heb ik 2 leren riemen gekocht............dat had ik me thuis al voorgenomen...... Na enig voorzichtig pingelen betaalde ik 35 R$ (= ong Euro 15) voor de twee. De verkoper legde uit dat hij deze riemen zelf moest inkopen en er daarom niet zoveel winst op had als op die hij zelf sneed........en er dus weinig af kon. Voor mij een niet zo¨n sterk verhaal, maar ik was tevreden met de prijs.
De zus en zwager van Ivany wonen in het noordelijke deel van SP, met de bus ruim een uur rijden. Ik merk dat Sao Paulo ¨een grote stad¨ is. (Praça da Republica is zo ongeveer het centrum van de stad) Wij namen de metro.........en uiteraard verlaat ik mij wat de weg betreft volledig op Ivany........
Bij de metro ontdekte ik twee zaken die ik nog niet wist.......ten eerste kan ik op vertoon van de fotokopie van mijn paspoort gratis reizen met de metro.(met de stadsbus ook, maar dat had ik de vorige keer al ontdekt) en ten tweede:: de metro heeft normaal groene stoelen, maar her en der staan blauwe stoelen. Deze blauwe stoelen zijn speciaal voor 4 groepen mensen : zwangere vrouwen, vrouwen met een baby bij zich, invaliden EN mensen boven de 60 jaar. Verschillende keren in de loop van de verdere dagen heb ik beleefd dat een man van bv 40 jaar opstond voor mij en mij zijn (blauwe) zitplaats aanbood. Hardstikke fijn dat ik dan kan zitten..........maar ook een beetje confronterend dat men kennelijk aan mij ziet dat ik een oude vent ben !!!! Overigens is dat vrij reizen met metro en stadsbus in heel Brailie!!
Omdat het aardig is een kleinigheidje mee te nemen als je op visite gaat kochten wij een geroosterde kip om deel uit te gaan maken van de lunch. Daarvoor moesten we uitstappen en naar een tentje waar ook een kippengrill aan verbonden was. Wat mij opviel was dat daar (we waren inmiddels in het noordelijke stadsgedeelte) de straten erg steil waren. Vanaf de grill namen we een taxi, omdat er geen bus liep naar het betrekkelijk nieuwe gedeelte waar Ivanys zus en zwager wonen. Ook in de taxi viel me op dat de straten ¨¨erg op en neer¨¨ gingen.........steil omhoog en dan weer steil omlaag....met hellingpercentages van naar schatting 15%........
Door Jose (zwager) en Rosely(zus) werden we heel hartelijk ontvangen.........met veel aandacht voor mij als gast.......Jose spreekt redelijk engels en dochter Emmely spreekt het zelfs heel goed. Toch lieten ze mij ook mijn portugees gebruiken........ Later kwamen ook de getrouwde zoon met zijn vrouw erbij ......... Het was voor mij aardig Ivanys moeder weer eens terug te zien...........ze was pas enkele dagen terug 83 geworden.
De lunch bestond uit eerst een heerlijke gemengde salade, daarna een soort quiche van brocoli, dan rijst of pasta met geroosterde kip en ,omdat de moeder van Ivany en Rosely pas jarig geweest was.........een rest taart na. Thuis ben ik begonnen met afvallen door minder veel te eten en hier wil ik dat zoveel mogelijk volhouden.......maar soms is dat moeilijk .......
Na de lunch kregen we nog koffie. Na nog wat kletsen , o.m. over het feit dat Jose inmiddels met pensioen is en zo........zijn we weer teruggegaan. Jose heeft ons met zijn auto naar het dichtsbijzijnde metrostation gebracht, toch nog een rit van ruim 10 minuten. Toen ik een opmerking maakte over de zo steile straten vertelde Jose, dat hij het zo geweldig vond dat hij in dit deel van de stad woonde:: hij waande zich steeds in San Francisco !!!!!
Omdat de lunch zowel laat als overvloedig was hebben geen ¨jantar¨ (diner/avondeten) meer genomen. Na nog wat koffie is Ivany naar huis gegaan.......ze zou maandagmorgen er weer om 9.15 zijn. Ik was toch moe..........ben dus vroeg naar bed gegaan en heb als een blok geslapen tot 8.00 u maandagmorgen.
Maandag 11 juli 2011. Toen ik zaterdagavond op het vliegveld in SP aankwam was het kil............goed dat ik een T-shirt en een overhemd met lange mouwen aanhad. Zondag was het ook fris........minder kil dan zaterdag, maar te kil voor korte mouwen. (Overigens heeft de kamer airco, zodat ik zaterdagavond de kille kamer wat kon verwarmen) Maar ik heb op warm weer gerekend :: alleen het overhemd dat ik (inmiddels vanaf vrijdagavond) aanhad was met lange mouwen. Dus na het ontbijt op stap om - voor een niet te hoge prijs - wat overhemden met lange mouw te kopen. Ivany kent - zeker dit deel - van de stad, dus wij naar Avenida Paulista...........een straat met alle grote banken en huizen van de rijkste mensen in SP. Toch bleek er een wijk te zijn waar groepen kleine winkeltjes waren met redelijke prijzen.........Ivany noemt dat ¨ de chinezen-winkels¨. Ik heb er geen chinees gezien ! Wel een Arubaan, met wie ik wat nederlands heb gepraat. In zo¨n winkel heb ik gebruik gemaakt van een aanbod : 3 voor 99,99 R$ (3 voor 45 euro) Niet erg goedkoop (Makro heeft vaak betere aanbiedingen) maar het was betaalbaar en ik had 3 overhemden met lange mouwen meer bij me.
Ook moest ik nog naar de bank....geld pinnen ...want bij aankomst zaterdagavond in het hotel werd mij gevraagd meteen cash af te rekenen voor de hele 9 dagen !!! Ik heb uitgelegd dat ik net aankwam in Brazilie, dus nauwelijks enig Braziliaans geld had, maar dat ik zondag zou zien of de bank open was. EN dat ik verder twee dagen nodig had om te pinnen omdat mijn pas uit veiligheidsredenen gelimiteerd was. Na deze uitleg was men accoord (bij cash betaling kreeg ik korting boven betalen met creditcard) Dus heb ik na onze tocht via de belangrijkste straat van Sao Paulo nog even 1000 R$ gepind en in het hotel maar meteen afgedragen i mindering op mijn nota. Daarna zijn Ivany en ik nog naar een restauarantje gegaan. Op weg naar het hotel hadden we dat gezien en Ivany vertelde dat ze gek is op pizza en dat restaurantje had pizza¨s..........en diverse vleesgerechten (zo stond er op een aanplakbord) Toen we er aankwamen bleek dat van de pizza¨s te kloppen, maar het andere was alleen in de middag (lunch/almoço) Dus kreeg ik een gerecht van gefrituurde kipdijen en een soort frites, maar van een speciaal soort meel gemaakt (polenta) Beiden waren bremzout.............jammer..........Ik heb ook daar weer gelet op mijn ¨¨regime¨( portuguees voor dieet)....dus de helft niet opgegeten. Die rest is meegegaan in een plastic zakje en de volgende dag door Ivany gegeven aan een man die in een parkje lag. Weer tegen 9 uur naar bed.....heb het enerzijds nodig en anderzijds wil ik ook niet alleen in deze grote stad gaan zwerven.
DINSDAG 12 juli 2001 Na het ontbijt samen met Ivany naar de bank......ik moest de rest pinnen voor het hotel en Ivany moest betalingen doen. Terug naar het hotel en afgerekend. Deze laatste medewerker is bezig duits te leren ¨ en of hij duits mocht proberen te spreken met mij¨ Och, er is nog een medewerker die goed (en graag ) duits mij met spreekt. Ik ga straks nog Guy Thijs evenaren !!!! Daarna zijn we naar Ivanys huis gegaan. Ze heeft in de loop van de tijd (na mijn vorige bezoeken in 2009) haar kamer verrijkt met mooie nieuwe meubelen en een grote TV !! Best een aardige inrichting nu............en fijn voor haar dat ze dat nu kennelijk kan. (Toen ik haar in 2009 ontmoette had ze met haar gezin nauwelijks te eten) En uiteraard was ze trots op haar nieuwe spulletjes. Met haar dochter Maiara (spreek uit MAJADA) zijn we gaan lunchen in her estaurant ¨¨ Ponto Chique¨, volgens Ivany een erg bekend en goed aangeschreven restaurant. Ivany koos een vleesgerecht, Mariara kip met een groenteschotel en ik een mix-salade. Jullie zien :: tot nu toe houd ik me streng aan mijn plan niet veel zwaarder terug te komen. !!!! De salade was overigens erg lekker. Ik heb vanaf zondag Quarana Zero gedronken, zoals ik de laatste weken in Nederland Rivella dronk. Het smaakt ook een beetje zo. Nadat we Mai (de roepnaam) weer thuis hadden afgezet zijn we terug gegaan naar het hotel. Wel heb ik inmiddels met Mai en Ivany afgesproken dat we (samen met Ivanys zoon Rodrigo) op vrijdagavond naar het restaurant gaan, waar we destijds ook een ¨¨afscheidsdiner¨¨ hebben gehouden. Ik verheug me daar nu al op !!! Kan ik uit veel lekkere dingen steeds een beetje kiezen......lekker en toch binnen mijn ¨¨regime¨. Vanaf dinsdag schrijf ik ook weer mijn weblog......dus ..........ook ¨s avonds heb ik wat te doen als Ivany weg is.
WOENSDAG 13 juli 2011
Opstaan, douchen en aankleden vermeld ik maar niet meer............dat is vast elke dag. Ontbijten samen met Ivany ook. Vandaag (woensdag) zijn we eerst naar het Mercado central geweest. Een grote overdekte markt met ontzettende grote keuze in allerlei eetwaren. En van alles heel veel............je kijkt je ogen uit. Boven is er een soort restaurant, waar geluncht wordt of waar je wat gebruikt. Vooral veel fotos gemaakt. En rondgekeken. Daarna zijn we naar een straat gegaan die Ivany ¨¨ perigoso¨ (gevaarlijk) vindt. Natuurlijk voelt zij zich wat verantwoordelijk voor mijn welzijn, maar ik heb het gevoel dat zij wat erg angstig is. Da twas vorige keer - na de beroving - helemaal erg. Ik vind dat wat lastig, want het zijn de drukke, sfeervollere straten met veel kleine winkeltjes, maar destijds ook Fatima (Salvador) was meer bezorgd dan ik nodig vond. En ik ben niet roekeloos, wel weet ik minder van gevaar dan zij. Goed.....in een van deze straten Avenida de 25 Março......heb ik een weegschaal gekocht. Dat wilde ik, niet op de eerste plaats voor mijn gewichtscontrole, maar zodra ik weer vlieg (binnenlandse vluchten met TAM) mag mijn koffer niet het toegelaten gewicht overschrijden of ik moet relatief veel bijbetalen (Ryan-air gebruik) En dat terwijl ik in totaal met ruim-bagage plus handbagage niet boven het toegestane uitkom. Een kwestie dus van het juiste aantal kgs in de juiste koffer. Daarna zijn we naar het oude gedeelte van de stad gegaan. Erg monumentale gebouwen, maa rwel brede straten !! Niet zoals in middeleeuwse stadjes in Frankrijk of Italie sfeervole kleine smalle straatjes........... Ook hebben we daar (weer) de basilica San Bento bezocht. (Ik was daar de vorige keer ook geweest) Ik herkende de buurt zelfs !! Ook nu mocht ik in de basiliek geen fotos maken, jammer want deze basiliek heeft een onvoorstelbaar prachtig glas-in-loodraam. Gelukkig hen ik er destijds een kaart van gekocht. In een van die straatjes hebben we in een zgn kilo-restaurant wat gegeten. In dit restaurant was ik met Ivany in 2009 ook. Het systeem is dat je op je bord kunt leggen wat je maar van de aangeboden produkten hebben wilt (wat en zoveel je wilt)........aan het eind wordt je bord gewogen, onder aftrek van het gewicht van het bord en zo betaal je het gewicht tegen een vaste prijs. Zaak is het dus om niet teveel rijst of aardappelen of pastas te nemen, maar zoveel mogelijk de lekkere dingen. Kostten evenveel !!!! Verder hebben we nog het Theatro Municipal (van buiten) bekeken. Omdat ook nu de lunch wat laat uitviel hebben we besloten niet nog vanavond te gaan uit eten. Ivany is naar huis gegaan en ik naar de LAN (internet-lokaal) Mijn eerste proberen te schrijven in dit weblog (wat overigens mislukte omdat ik niet wist hoe op te slaan) deed ik op een oude computer van het hotel. Mij was gezegd dat dit gratis was. Later bleek dat ik daar 6 R$ per uur voor moest betalen. 4 huizen voorbij het hotel is een LAN-house, waar de prijs R$ 2 is per uur. En omdat ik nogal veel tijd gebruik aan mijn weblog is dit best voordeliger. Het resultaat van mijn werk heb je inmiddels gelezen als je tot hier gekomen bent. Ik ben bij met mijn vertellen. En ga nu naar bed.
