Vandaag niets speciaals gedaan..............morgen gaan we naar Cachoeira en Sao Felix, 2 steden, slechts gescheiden door een rivier( Rio Paraguaçu) en verbonden door een meer dan 100 jaar oude stalen engelse brug. Maar daarover later meer ............
Zaterdag 3 september 2011
Bijtijds (6.00 uur) op, vandaag gaan we de zustersteden Cachoeira en Sao Felix bezoeken............ Eerst met de gewone bus naar de Rodoviaria...............een plek waar alle bussen, die naar steden rijden samen komen en vertrekken............zoals bij ons het station met de trein....... In Brazilie wordt nauwelijks of geen gebruik gemaakt van de trein..............het zijn hier busdiensten, die de steden verbinden..............(en steden liggen hier ver uit elkaar) Als een rit langher dan 4 uur duurt, wordt er een keer een plaspauze ingelegd...........soms ook een pauze van een half uur voor lunch bij een wegrestaurant, dat het dan hoofszakelijk van deze stops moet hebben......
We zouden om 9.00 vertrekken .........., maar moesten eerst nog een vervoersbiljet kopen bij de busmaatschappij, die deze rit uitvoert........(Het zijn diverse maatschappijen, die elkaar soms ook beconcurreren op prijs en comfort van de bus). Op het plaatsbiljet staat naam van de passagier, het nummer van de stoel in de bus en het nummer van het perron, waar de betreffende bus aankomt (en weer vertrekt) De rit ging door het gedeelte van Bahia dat ten noordwesten van Salvador ligt.................. De keuze voor deze stadjes is ontstaan, omdat ik wat kleinere plaatsjes wil bezoeken en mijn boekje over Brazilie er over schrijft.............moet dus de moeitge van het bezoeken waard zijn............ Verder kent Fatima de stadjes, want haar moeder heeft er een tijdje gewoond, en Fatima heeft daar haar eerste vriendje (later haar tweede man) leren kennen............. Het boekje schrijft echter ook over Sao Felix als het plaatsje, waar de (ook mij) bekende Dannemann-sigaar oorspronkelijk vandaan komt.........
Al toen we in de bus zaten regende het................het zou een bustocht van ruim 2 uur worden..........misschien zou het weer daar beter zijn......................... Over het landschap kan ik weinig vertellen.beregende ruiten maakten het beeld naar buiten alleen maar triest.
In het plaatsje Cachoeira plenste het van de regen.............de buschauffeur, die van Fatima hoorde, dat we o.m het Dannemann-museum wilden bezoeken, was zo aardig een beetje van zijn route af te wijken en ons voor de deur van het museum af te zetten..............Dat kan in Brazilie !!!!!!!!!!!!!!
In het museum, waar nog steeds een kleine produktie sigaren wordt gemaakt om de oorsprong levend te houden, werd een rondleiding in het portugees gegeven...............omdat ik de enige buitenlander was werd (na overleg met mij) geen vertaling in het engels gegeven............. We konden stap voor stap het maken van de sigaren zien...........eerst het zaad van de tabaksplant, daarna wat kleine tabaksplantjes en verder fotos van grote tabaksplanten.......... Ik herinner mij, dat mijn grootvader in Beek in de oorlog ook tabaksplanten teelde (eigen teelt !!!), dus ik kende tabaksplanten...............ook in Frankrijk tijdens mijn (laatste) vakantie met Anneke heb ik tabaksbladen helpen plukken.......... Maar deze waren veel groter( 3 meter) , en , terwijl in Nederland destijds en in Frankrijk nu nog de grootste bladeren zorgvuldig werden geplukt en gedroogd, werd hier de hele tabaks^boom^ gerooid en alle bladeren gebruikt voor tabak, vulling van de sigaar tot en met het dekblad.............
Er bleek een man aanwezig te zijn die Duits sprak en mij ook diverse andere apparaten voor controles e.d. liet zien met uitleg, hoe het werkte............ Hij was in Brazilie geboren, heeft in Zwitserland gestudeerd en is manager geweest over de fabrieken in Duitsland, waar de Dannemann-sigaar nu (geheel fabrieksmatig) wordt geproduceerd. Nu beheert hij het museum, op de plek waar de Duitser Dannemann, die speciale tabak zocht voor zijn sigaren en die hier vond, de Dannemann-sigaar oorspronkelijk maakte..................... Later is de produktie naar Duitslans verlegd............en heeft Sao Felix alleen nog maar dit museum als aandenken. Doordat deze man met mij in het duits sprak kreeg ik ook uitleg over controle-apparatuur inzake droogte, stevigheid van de sigaar, constantheid van stevigheid (zodat de sigaar egaal opbrandt) en kreeg ik ook de kamers te zien waar de sigaren (met vochtigheids-apparatuur) werden opgeslagen. De groep, die tegelijk een rondleiding kreeg, heeft dit allemaal niet te ien gekregen....wij hadden een prive-rondleiding........... De Dannemann-sigaar is bijna zwart............en smaakt wat kruidig/zoet..........anders dan bv ^van Susante^(nederlanse goede sigaar) Toen ik nog rookte heb ik veel genoten van deze sigaren....... Vandaar ook mijn belangstelling voor dit museum.
Het was inmiddels een beetje droog, toen we na afloop van de rondleiding het museum verlieten..........gelukkig......... Terug naar Cacoeira (de brug over) waar zaterdagmarkt (feira) was............ De brug is aardig lang, de rivier is ook redelijk breed (weet geen meters), en doet denklen aan Baily-bruggen uit de oorlog..............het blijkt een engelse brug te zijn van meer dan honderd jaar oud........... In het midden een wegdek voor autos, met een tramrail in het midden(uit de tijd van de tram), en aan de zijkanten de voetgangers-paden............
Aan de andere kant op weg naar de markt................drup voor drup ging het weer regenen..........totdat het zo stevig regende dat het niet leuk meer was............dus maar geschuild in een lanchonette............en daar een pastei-achtig gebak gegeten..............het nuttige met het aangename (voor de maag) verbonden.
De markt stelde niet veel voor, nadat ik er veel heb gezien blijken ze vaak hetzelfde en bieden niets nieuws...........veel fruit........allerlei gebruiksvoorwerpen............en in de regen (ook al is die niet al te hevig) is dat niet leuk........... Cacoeira is ook bekend, omdat hier een grote gemeenschap leeft die de candomble (voorouderverering uit afrika, met hun eigen vele goden) nog in ere houden, overigens gewoon naast het katholieke geloof. Dit stamt nog uit de tijd van de negerslaven, die vooral in Bahia leefden.
Behalve veel huizen uit de koloniale tijd heeft deze stad ook veel gebouwen, die behoren aan de candomble.Ook de Irmandade da boa morte (zusterschap van de goede dood) leeft hier en heeft een gebouw. Verder nog gezien (de regen hield weer voor even op) het gebouw van de prefectuur (stadhuis) en een mooie kerk, met klooster, Convento Nossa Senhora do Carmo................ Alleen, de kerk was gesloten en het klooster kostte een toegangsprijs............maar er mochten geen fotos gemaakt worden.............Onder het motto.........geen fotos geen reais (geld) zijn we maar weer verder gegaan.............de torenspitsen hadden gekleurd leien daken..... Nu naar de oevers van de rivier..............het zicht op de overkant was lieflijk...........een beetje zoals wanneer je over de Rijn lieflijke plaatsjes tegen de berghelling tegenover ziet............ Wat fotos gemaakt....totdat het weer begon te regenen........ Ik zag een uitspanning boven de rivier, daar was het tenminste droog.......... Vanaf deze uitspanning, die overigens heerlijke succo s had (vruchtendrank van puur fruit..........en dan fruit dat wij hier niet kennen) weer wat fotos gemaakt toen het weer wat droger werd.........
Het is op veel plaatsen mooi als de zon schijnt en triest als het regent............
We zijn dus maar weer, toen het iets droger werd, naar de bushalte gegaan en daarna terug naar fatima s huis.
Zondag 4 september 2011
Uitgeslapen tot 9.00 uur s morgens. Doordat ik s avonds redelijk vroeg ga slapen ben ik s morgens (voor mijn doen) vroeg wakker................ Omdat ik nu langzamerhand hier de weg weet ben ik in mijn uppie een uur gaan wandelen........... Niet zozeer omdat ik wandelen leuk vind, maar ik moet op gewicht blijven (nadat ik ben afgevallen) en beweging zorgt ervoor, dat vet wordt omgezet in spiermassa, en dat maakt de verhouding tussen spiermassa en vet weer wat beter................(heb ik begrepen)
Fatima woont tegen de duinen aan, tweehonderd meter lopen maar............ Mede hierdoor zie ik - ook rond het huis van Fatima - verschillende vogels, die ik elders nooit zag. Bij voorbeeld een soort duif, die maar zo n 10 centimeter groot is............en een vogel in zwart en wit, die ontzettend klein is.......ik schat zo n 6 tot 8 centimeter.............blijkt een kolibri te zijn. Die vliegt niet gewoon weg, maar fladdert eerst een tijdje ^op zijn plaats^ en vliegt dan ergens anders heen. Ook vogels met kleurencombinaties die ik nooit eerder zag, blijken hier normaal........... Doordat het achtergedeelte van Fatima s huis een dakloos deel kent, waar o m het zwembad is, vliegen de vogels ook regelmatig de keuken of de huiskamer in en uit................ En s morgens al vroeg is het een getsjilpt van je welste................
Luieren is ook fijn en dat heb ik verder de dag gedaan...............
Maandag 5 september 2011
Vandaag voorbereidingen getroffen voor een trip naar Aracaju.............een plaats aan de kust in Segipe (de deelstaat, die noordelijk van Bahia ligt en zuidelijk van Pernambuca, waar o.m. Recife ligt) Op het vliegveld van Sao Paulo, tijdens de terugreis vanaf de Pantanal, sprak ik een man uit die stad, die huizenhoog opgaf over deze stad en het strand............. Later sprak ik daar met Fatima over, en die vertelde , dat zij er is geboren, maar op 2 jarige leeftijd is verhuisd naar Salvador...............haar moeder heeft haar erover verteld...........
Ook deze keer ga ik alleen............maar met beperkte bepakking.............het meeste laat ik hier op mijn kamer bij Fatima.......... Wordt toch wel een avontuur...................bijvoorbeeld.............hier is het normaal, dat de bus, die je nodig hebt om ergens te komen, een keer komt...............wanneer ?? als ie komt........... Lastig als je gewend bent te denken in ^exact op tijd^situaties met bv aansluiting met grote buslijnen, die wel exact op tijd gaan............. Maar de plaatselijke bussen gaan zeer ongeregeld en ieder hier is daar aan gewend,weten niet anders......... Verder is mijn portugees weer niet zo goed dat ik alle mededelingen op een busstation (of vliegveld) versta..... En waar is de halte, waar ik moet uitstappen.......enzovoorts.......... Dat maakt de hulp van bv Fatima erg gemakkelijk, en alleen reizen meer een avontuur............
Luciana, die aan de universiteit studeert vlak bij de Rodoviaria (busstation) koopt voor mij het vervoersbewijs............bespaart mij het daarheen gaan............. De rit naar Aracaju zal ongeveer (!!!) 5 uren duren...................de bus gaat om 9.00 uur s morgens en als ik niet op tijd ben op de rodoviaria is de bus weg......en ik heb geboekt voor deze rit, met een vaste plaats in de bus...........een latere bus nemen betekent weer betalen (als er tenminste plaats in die bus is) en geld terug kent men hier niet.......... De afstand van Fatima s huis naar de rodoviaria is (per bus) ongeveer 3 kwartier tot een uur.......dus een taxi is onbetaalbaar............. Vroeg op en beter te vroeg dan te laat zal het recept moeten zijn............
Alles zal plaatsvinden op woensdag de 7e (tevens verjaardag van Ton, mijn broer, die dan 67 wordt)
Morgen hoef ik pas mijn kleine koffer te pakken..............dus vandaag kan ik wat lezen over de plaats en me erop voorbereiden.................
Ik wen maar slecht aan de gewoonte hier tweemaal warm te eten.........als ik s middags warm eten heb gehad is voor mij s avonds een boterham genoeg................en de maaltijden bestaan uit ^meerkeuze-gerechten^ Volgens mij (ik kook alleen wat ik nodig heb voor de maaltijd) is dat erg royaal, maar Fatima heeft me eens uitgelegd, dat goed eten met keuze een gewoonte is in haar gezin, omdat zij heel lang restaurants heeft gehad... Het is dus niet omdat ik er ben als gast..............en dat stelt me op een of andere manier gerust....... Vooral omdat ik hier lang eet............
Ook onderweg eet ik - na het ontbijt - bij voorkeur maar 1 keer warm.............hooguit wat kleins na de middag............... Maar als ik met Fatima (of Ivany of Vera) ben moet ik er rfekening mee houden dat zij dat wel gewend zijn. Ik eet dan meestal maar iets kleins............(maar dat is dan wel warm eten !!)
Morgen moet Fatima voor controle en CT-scan naar het hospitaal.............zij heeft een nier die steeds stenen aanmaakt, met alle gevolgen (operaties etc) vandien........ Ze heeft gevraagd of ik meega, want na afloop wil ze naar haar moeder op bezoek, en die wil ik graag zien. Die is inmiddels 85 jaar, en minstens zo vief als ma coenen (die overigens 98 wordt)
Dit was het voor deze dag
Dinsdag 6 september 2011
Vroeg op, want Fatima moet om 9.00 uur in het hospitaal zijn en de bussen gaan hier ^op hun tijd^ Inderdaad blijkt de bus, die nodig is om rechtstreeks naar het hospitaal te gaan, als maar uit te blijven....... De tijd dringt, dus Fatima besluit een andere bus te nemen die wel gaat, maar ergerns anders heen, waar ze hoopt alsnog de juiste bus te treffen................en anders maar een taxi...............maar gezien de afstand is dat erg duur..............(Fatima is werkeloos en heeft geen uitkering...............) Uiteindelijk blijkt in de andere plaats de betrffende bus op het punt van vertrek als we daar aankomen............dus mazzel.................maar het inmiddels al acht uur.............hoe lang doet de bus erover.............het is erg druk op de weg rond deze tijd.......... Tenslotte blijkt, als de bus vlak bij het hospitgaal stopt dat het vijf voor negen is.......dus op tijd !!!!!!
Dit soort zenuwengedoe kennen wij niet.............hier weet men blijkbaar niet beter...........
Fatima heeft een brief, waarin staat, dat er 6 onderzoeken gedaan worden op die dag............. Bij het melden, dat ze er is, blijkt, dat de administratie er maar 2 op papier heeft gepland............ Fatima dus aan het overleggen met allerlei figuren daar.............. veel excuses, maar gepland is gepland..................totdat Fatima een oudere verpleegkundige treft, die ook vind, dat dit eigenlijk niet kan. En dan kan er ineens wel van alles............4 onderzoeken kunnen.....2 niet omdat die niet samen kunnen met de 4 die wel zullen worden uitgevoerd Alleen, in verband met een contrastvloeistof, moet Fatima om 5 uur terugkomen voor deze vierde (de CT-scan) Een organisatie waar (planmatig) van alles misgaat.............en tegelijkertijd niet geplande onderzoeken wel kunnen...............onbegrijpelijk voor mij als west-europeaan........ Ik zou het vertrouwen in de medische kant ook op een klein pitje hebben...............maar het schijnt het meest gerenomeerde hospitaal op dit gebied te zijn (en particulier betaald door een tante van Fatima)
Nadat de 3 onderzoeken zijn verricht gaan we naar het appartement van Fatima s moeder..........waar we een almoço (lunch) krijgen............... Daarna vertelt de moeder over de familie-bijeenkomst, die een week geleden heeft plaatsgehad in het geboortedorp van de moeder, waar nog zussen wonen en waar haar broers en zussen elk jaar bijeen komen. Van deze familie-bijeenkomst heeft Fatima s moeder een presentje voor mij meegebracht......een hangmat !!!!! (Rede...........spreek uit.........hetsjie) Ik was verbluft....................wist niet wat ik moest zeggen....................zo totaal onverwacht........... Ik had er nog met niemand over gesproken, maar had bedacht, dat ik er wel een wilde kopen op enig moment........... Ik heb de moeder hartelijk bedankt....................en later aan Fatima gevraagd, hoe de moeder wist, dat ik een hangmat fijn zou vinden.................Antwoord..............ieder in de familie heeft een hangmat en de moeder mag mij graag.............dus moest ik er ook een hebben...........
In het ziekenhuis blijkt, dat onderzoeken (in dit geval een CT-scan) ook vlot gedaan kunnen worden.......
Nadat deze CT-scan was gemaakt en we klaar waren, zijn we nog even naar een dichtbijzijnde supermarkt geweest om vlees/kip te kopen voor de komende dagen...............deze supermarkt is stukken goedkoper dan de plaatselijke in Stella Maris en we waren er nu toch vlakbij..........
Na het avondeten heb ik de kleine koffer gepakt met voor drie a vier dagen benodigdheden......... En vroeg naar bed...........de volgende morgen zou ik om 5 uur gewekt worden en (met broodjes meenemen) zonder ontbijt naar de bus gaan..............wachten totdat de juiste bus zou komen.........
Woensdag 7 september 2011
Om 5uur gewekt...............de vorige avond gedoucht, dus nu niet, in verband met tijd.............en op weg naar de bushalte............veel goede raadgevingen van Fatima.....en ik op weg........ Bij de bushalte waren al mensen.maar niermand hoefde naar de rodoviaria..............dus wachten, totdat de juiste bus kwam..............met opschrift RODOVIARIA........ Wachten vanaf half zes tot bijna half zeven....................bedenken wat te doen als de bus niet komt........... vertrouwen hebben, en weten dat ik in elk geval veel tijd heb.............. Ik hnad aan diverse mensen gevraagd over de bus en op een gegeven moment werd ik geattendeert op een bus, waar ik niets aan herkende, maar die blijkbaar mijn bus zou kunnen zijn. Gezwaaid naar de busschauffeur (gewoonte om aan te geven dat je met de bus mee wilt) en gevraagd of deze bus naar de rodoviaria ging.....................ja !!!!!!!!!!! Eerste hindernis genomen..............
Op de rodoviaria kwam ik om ongeveer half acht aan......dus tijd genoeg om rustig uit te zoeken, op welk perron ik moest zijn.................in elk geval in hal C...............en daar wachten totdat het bijnas tijd was........eerder mag ik er niet in.......net zoals bij het inchecken op een vliegveld ongeveer......... Ook een SMS naat Ton gestuurd, want die werd 67 vandaag........ Dus maar vast een (meegenomen) broodje gegeten en wat koffie gekocht bij een tentje daar............ Terwijl ik zat te eten kwam een man van het toeristenburo van de staat Bahia om mij wat dingen te vragen ten behoeve van de statistieken inzake buitenlanders op vakantie in Bahia.........(Bahia is groter dan Frankrijk) De man sprak ook wat gebrekkig duits, z n grootmoeder was duits, getrouwd met een portugees (dus ik geen bijgedachten !!!) maar zijn duits was volgdens mij slechter dan mijn portugees...........verscheidene keren begreep ik zijjn duits niet en zijn portugees wel........ Maar al ´pratend en vragen invullend door hem verging de tiojd van wachten snel...........kwart voor negen mocht ik het perron op................op halte nr 35 zou mijn bus aankomen............ En inderdaad..............zo n tien minuten voor tijd van vertrek kwam de bus, de passagiers stapten uit en ik kon mijn koffer afgeven aan de bijrijder, die de koffers nummerde en mij een corresponderend nummer gaf als bewijs.............. Bij het instappen moest ik mijn paspoort tonen....................vooral voor de stadsbussen (gratis vervoer) heb ik een kopie en die volstond ook........ Mijn zit was aan het gangpad......door mij aan Luciana gevraagd voordat zij het plaatsbewijs ging halen voor mij.....na langere tijd in bus of vliegtuig heb ik er de behoefte aan mijn benen te kunnen strekken.......
Precies op tijd vertrok de bus........deze grote lijndiensten vertrekken wel op tijd.....wanneer ze aankomen hangt af van wat ze onderweg tegenkomen...... Het eerste uur had de bus nodig om uit Salvador (en de files) te komen............daarna ging het door midden en noord Bahia...........een streek met veel bos (in elk geval langs de weg) en weinig huizen.............en slechts enkele plaatsjes................. Wel viel mij op, dat, als er een boerderij of zo was, het pad daarheen niet geasfalteerd was...........gewoon een zandpad...............steeds............ En de hoofdweg, wel geasfalteerd, was vol kuilen en gaten....................... Later zou Fatima mij uitleggen, dat de overheid van Bahia al vele jaren geen geld besteedde aan het onderhoud van wegen.....................dus niet alleen in de stad Salvador, maar in de hele staat, zijn de wegen erbarmelijk slecht............moet je je eens indenken, dat dat in heel Frankrijk zo zou zijn !!!!!!!!!!
Na zo n drie uur werd het landschap opener............zag ik meer boerderijen.............en bleken we in de staat Sergipe te zitten............De weg was hier ook stukken beter........... Om een uur stopte de bus...................lunchtijd !!!!! (in dit opzicht lijkt het ook wel op Frankrijk !!) een half uur voor wat warm eten en toilet.........ik had 4 broodjes mee (op mijn verzoek) en peuzelde mijn tweede en derde broodje op...................daarna even plassen en wachten totdat ieder weer in de bus zat om verder te gaan............
Om half drie draaide de bus de rodoviario in Aracuja op ................ Nu de bus naar het hotel.............. Even vragen........en weer merkte ik, dat brazilianen ontzettendhulpvaardig zijn voor vreemdelingen (misschien ook voor eiegen mensen,maar dat weet ik minder goed...........) Mij werd uitgelegd, dat ik in het vak moest gaan staan waar de naam van het schiereiland (Atalaya) stond.........de bus die daar stopte zou daar heen gaan.....en ik moest maar even met de chauffeur overleggen waar mijn hotel zou kunnen zijn.......... Ik had de naam van het hotel opgescgreven.....dat helpt vond ik............. De bus verscheen op enig moment en ik erin .............aan de buschauffeur gevraagd naar mijn hotel, maar de naam zei hem niets..............ik moest maar wachten totdat hij in Atalaya was............misschien dat iemand dan wist wat en hoe................. Daar werd ik niet wijzer van.................maar wat kon ik meer dan op een stoel gaan zitten met mijn koffer..........als ik lang zou blijven staan zouden de stoelen gauw bezet zijn ............... Het was nog een hele rit...........zo n 45 minuten............toen wende de buschauffeur zich tot mij met de vraag naar de naam van het hotel..............en vroeg in de bus of iemand dit hotel wist...............niemand.... Ik wist wel, dat het hotel aan de boulevard langs het strand lag..............en vertelde dat............ Toen besloot de buschauffeur maar de boulevard langs te rijden (niet zijn route) en hij keek hotelnaam voor hotelnaam na.............totdat hij de naam van mijn hotel ontdekte............Praia & Mar (strand en zee).... en hij stopte voor mijn hotel........................en draaide daarna weer terug (ik denk naar het punt waar hij afweek van zijn route !!) Dit kan volgens mij alleen in Brazilie................en het feit, dat bussen niet op tijd rijden wordt hierdoor voor mij acceptabeler...............
Ik had bij Fatima het hotel gereserveerd en (omdat Fatima geen copieer mogelijkheid heeft) alles opgeschreven, inclusief reserveringsnummer......... Ik kon een kamer krijgen voor de afgesproken prijs aan de achterzijde van het hotel en voor 10 Reais meer (5 euro) was er een kamer met zee-zicht..................ik dus luxe gekozen....... De kamer was met airco....had een mooie badkamer..........een ruime kamer........een tweepersoonsbed......(lekker ruim slapen dus) en zicht op zee............. .......de volgende morgen zou blijken dat er ook nog een zeer uitgebreid ontbijtbuffet zou zijn (= inclusief) En dat voor nog geen 60 euro
Wel bleek, dat de boulevard vlak voor het hotel langs liep en dat oversteken uitkijken was............. Toen ik - net goed en wel op mijn kamer - uitkeek via het balkonnetje naar buiten, stak een meisje van zo n zestien jaar schat ik...........over, zonder goed op te letten en ze werd door een hardrijdende auto geraakt........... Hoe het met haar is afgelopen weet ik niet, maar het was niet leuk om te zien en het gaf mij de zekerheid, dat ik goed moest opletten bij het oversteken.............men rijdt hier als gekken.......... Het strand ligt wat verder van de boulevard........er is een stuk grond van zo n 500 meter tussen de boulevard en het eigenlijke strand...........en er lopen houten bruggen als verbinding tussen boulevard en strand.........
Langs de boulevard staan restaurantjes en allerlei mooie beelden.............bv van de presidenten van het land en ook van fantasie-figuren, die of zitten lezen, of over de weg uitkijken..............allemaal levensgroot.......... Omdat het nog even zou duren voordat het zes uur zou zijn (dan is het donker) ben ik de omgeving maar eens gaan verkennen...................en ook even het strand opgeweest...............waar de vloedlijn is is het gemakkkelijk lopen en de temperatuur was heerlijk........een beetje wind, niet veel, maar voldoende om het niet te warm te hebben.................dus mijn (verplichte) wandeling van meer dan een half uur maar gemaakt langs de golven.........
In de verte zag ik - ik dacht eerst boten - olie-boortorens van de braziliaanse oliemaatschappij Petrobras.........zo n 6 stuks.....................maar ook een boot in de verte............. Het liep inmiddels tegen de avond, dus heb ik wat fotos gemaakt van de ondergaande zon, die overigens hier niet in zee ondergaat..de zee ligt oostelijk !!!!! Maar wat wolken met de zonneschijn erin zijn toch mooi............
Op zoek naar een eettentje ben ik de boulevard een eind afgelopen, ontdekkendwat er zoal te zien zou zijn.......... Zo bleek er een soort kermisachtig geheel te zijn................en er was heel wat volk daar met kinderen, terwijl het al acht uur was.............. Gegeten heb ik in een visrestaurantje, waar ik een garnalengerecht met rijst kreeg..............was niet geweldig..........maar goed............ Terug naar het hotel, waar ik - op mijn vraag - te horen kreeg dat het gebruik van de computer gratis was, dat men 1 exemplaar had en dat die stuk was............ Dus maar naar bed...............geen TV gekeken, maar gaan slapen............... De eerste dag van dit avontuur zat erop........
Donderdag 8 september 2011
Om 8.00 uur op, douchen en naar het ontbijt...................benieuwd hoe dat hier is............ Het ontbijt, bijna altijd in de prijs inbegrepen, verschilt van hotel tot hotel...............soms erg uitgebreid, met diverse soorten brood en verscheiden beleg...............soms erg pover................bv alleen maar kaas als beleg............ Hier was het redelijk luxe..............5 soorten verschillend fruit................5 soorten broodjes...........verder veel diverse ^gebakjes^ in plaatselijke uitvoering (brazilianen houden erg van zoet)..............scrambled eggs, worstjes en tapioca................3 soorten frisdrank...............en koffie natuurlijk........... Ik heb me tegoed gedaan...........en wat van die ^gebakjes^ geprobeerd...............sommige zijn verrukkelijk, andere erg droog of erg zoet....................maar voor de komende dagen weet ik dat tenminste.
Na het ontbijt even aan de receptie gevraagd waar de bus naar het stadscentrum stopt..............om de hoek bij het hotel.............
Deze bus, die snel kwam, nam een kortere route dan de bus, die me had gebracht............nl langs de kust, via een brug, die het schiereiland (waar ik zat) verbindt met het vasteland (waar ook de stad ligt) Bij de receptie had men geen gegevens over de stad en het centrum.............dus ik ga daar wel kijken of ik een VVV vind............ Aan een mede-passagiere heb ik gevraagd waar het centrum was.............zij zou mij waarschuwen......... Op aanwijzing van deze dame ben ik op enig moment uitgestapt bij een mooi plein, gelegen aan de straat, waar ook de bushalte was........ Het plein had op de vier hoeken mooie paviljoens.........goudkleurig..............en er stonden beelden op het plein........met muziekinstrumenten...........ook goudkleurig.........en oude bomen (erg dikke onderkanten), die heerlijke schaduw gaven.............een paradijselijke sfeer...........
Aan het eind van het plein liep een wandelpad, vrij breed en dat leidde naar de kathedraal............. Dus fotos gemaakt, van zowel het hele gebouw als van het interieur............ Wat me opviel in de (metropolitane) kathedraal was het plafond..........gothische lijnen, die in de nok met elkaar verbonden zijn............wit en creme tegen een blauwe achtergrond........ En natuurlijk had ook deze kerk een zwarte madonna.......... Vlakbij de kathedraal zag ik ineens het ^centro de turismo^.................hier was alleen een kleine kaart van het centrum beschikbaar en geen gegevens over speciale mooie punten in de stad.............maar ik kon in elk geval dwalen zonder te verdwalen........... Het VVV is gevestigd in een mooi pand in koloniale stijl en was eerder een kazerne..................nu zijn er, behalve de VVV, wat kleine winkeltjes gevestigd..............
Achter het VVV gebouw begonnen de winkelstraatjes..............nou hoef ik niet zo nodig winkels te kijken, maar om een indruk te krijgen van een stad, moet ik ze toch zien................ De winkelstraten (voetgangersgebied) lopen in een kader van haaks op elkaar lopende straten, relatief breed en (dus) zonder sfeer van een mooie stad.......... Aan het eind was er ook een (onvermijdelijke) mercado.................maar na zoveel mercados is er niet zo veel nieuws meer aan............ Van Fatimas moeder had ik gehoord, dat er een speciale kerk in het stadje was (sao Antonio) die ik beslist zou moeten zien...........het was de oudste kerk van het stadje........ Ik dus gevraagd hoe ik er kon komen.......... Er gaat geen bus heen.................maar de taxis hebben een regeling, dat ze voor de prijs van de bus (2 R$) je erheen brengen, maar dan met tenminste 4 mensen in de taxi........... En welja......er zaten in de taxi al drie mensen achterin..............voor mij was er dus voorin nog plaats....... De taxi stopte precies voor de kerk, die op een heuvel lag............een pracht zicht op de stad.........dus weer fotos gemaakt........... De kerk was gesloten..............bij een inlichtingenkioskje dichtbij heb ik gevraagd of de kerk ook te bezichtigen was...................misschien wel......ik moest tegenover de kiosk aanbellen bij wat een klooster bleek............en ja..........een oude non (in burger) wilde zo vriendelijk zijn om mij de kerk te laten zien........ omdat ik helemaal uit holland kwam.......... De kerk was erg simpel...............het uitzicht buiten op de stad was interessanter.........maar de non vertelde, dat zij van de orde van de kleine Teresia van Lisieux was.............en of ik daarvan gehoord had....... Ik heb haar verteld dat ik in Lisieux was geweest en de kerk daar had bezocht...........ze was enthousiast......en bood me aan mij ook het klooster te laten zien.......... Dat was een eenvoudig klooster met een mooie kapel, hoofdzakelijk voor oude nonnen, die daar hun laatste levensdagen sleten............ Na afloop ben ik maar weer eens begonnen aan mijn half uur lopen (had ik de hele dag al gedaan !!!), want het ging nu bergaf...............en er was geen bus en een taxi vond ik niet nodig......... Teruggelopen naar de kathedraal en onderweg nog een kerk gezien op de hoek van twee winkelstraten........ er was een dienst bezig, maar ik heb toch maar gauw wat fotos gemaakt vanaf de ingang/uitgang.......... het interieur was erg eenvoudig...............maar er hingen mooie kruiswegstaties.............zwarte metalen achtergrond en zilveren beeld..........opvallend en mooi......... Ineens zag ik - richting terug naar kathedraal - een parkje..............met daarin (aan een kant) tentjes met allerlei kanten kleden...........in kleuren en in wit..............en enkele vrouwen, die zaten te handwerken..... Aan de andere kant van het parkje waren pook wat tentjes, maar nu om te consumeren............ Ik had wat trek en vooral dorst................. Bij een van de tentjes vroeg ik naar quarana zero...........maar dat had de dame niet.........wel riep ze alle andere tentjes of die soms quarana zero hadden...............en ja, er was er een, dus te drinkern had ik ...........(zero is zeldzamer dan gewone quarana, net zoals cola light iets mionder voorkomt dan gewone cola met suiker) Bij het tentje waar ik eerst gevraagd had had men ook TAPIOCA...........een op couscous lijkend spul (maar echt wit), wat gebakken wordt en waarin dan iets anders wordt gedaan, alsof het ommelet is.......... Hier kreeg ik er banaan met kaneel in................heerlijk......... De temperatuur was heerlijk onder de bomen...........het was er erg rustig...met een enkele klant af en toe................ik zou er wel een dag kunnen zitten genieten..............dus heb ik dat een uurtje gedaan..........en wat gekletst met de mensen daar.........(doe ik graag).......... Een buurvrouw van mijn tentje maakte cana (het in een soort wals uitpersen van suikerriet, waardoor ze het vocht vrij kreeg)............ik heb er wat fotos van gemaakt, alhoewel ik dat inmiddels vaker had gezien....... Na nog wat fotos van een klimplant rond een oude boom ben ik weer op weg gegaan naar de bushalte........ na een klein uur was ik weer terug in het hotel............ Omdat ik toch wat trek had gekregen en de boulevard bij avond weer wilde zien ben ik weer gaan wandelen...............en heb in een tentje vis gegeten.............het viel tegen, want de saus, die er kennelijk bij hoorde, was niet lekker en de vis was erin gestoofd................jammer............ Na deze drukke dag heerlijk naar bed...............
Vrijdag 9 september 2011
Vandaag zou ik nog hier blijven, wat genieten van het geheel EN regelen dat ik terug ga naar Salvador, naar Fatimas huis.......... Eerst een wandeling gemaakt langs het strand.........er was een wedstrijd surfen, dus daar heb ik wat naar gekeken.............toen mijn (verplichte !!) 3 kwartier langs de waterlinie gelopen...........wat gedronken (cocosmelk) en toen naar het hotel terug om wat spullen te pakken..............ik moest nl weer naar de stad naar de rodoviaria om mijn terugreis met de bus te regelen............ Daar kreeg ik een tegenvaller............ik kon pas om 6.00 uur s avonds terug.....dat gaat betekenen dat ik pas tegen middernacht of later bij Fatima aankom.................vervelend.............maar er was geen plaats meer in een eerdere bus........ Gelukkig had ik het telefoonnummer van Fatima en ik heb haar op de hoogte gesteld van het probleem....... Zij adviseerde mij tijdens het stoppen van de rit (plaspauze) met de chauffeur te praten en te vragen of hij niet vlak bij het vliegveld mij kon laten uitstappen, dat zou mij niet alleen tijd, maar vooral geld gaan schelen........want zo laat zou er vanaf de rodoviaria (waar de bus uiteindelijk stopt) geen gewone bus meer naar Stella Maris en een taxi op die afstand zou een vermogen kosten..........(een uur rijden!!!)
Dus de terugreis geboekt...............wat rondgelummeld op de rodoviaria............er diverse mij onbekende vogels gezien (erg mooie kleuren) en een kolibri (hier ^kus- de bloem^genoemd). Daarna terug naar mijn hotel en mijn spullen wat gesorteerd................ Tegen de avond weer langs de boulevard..............een ander eettentje..............deze keer kip............lekker met ham en kaas.............smaakte goed en was goedkoper dan de vis van de vorige dag............. Toch goede afsluiting van de laatste dag...............
Zaterdag 10 september 2011
Uitgeslapen tot negen uur, want het ontbijt eindigt om half tien................vlug gedoucht en toen naar het ontbijt...........gelukkig was er nog vanalles.......... Na het ontbijt wat fotos gemaakt van de kamer..........tegenover het hotel nog cocosnootmelk gedronken en toen de koffers gepakt en op weg naar de rodoviaria.......... Ik moest om twaalf uur mijn kamer verlaten en om zes uur giong mijn bus pas.........wat te doen in die tussentijd.......... Ik bedacht, dat als ik eerst met de bus naar de rodoviaria zou gaan, daar misschien een mogelijkheid zou zijn om mijn koffer in depot te geven..dan kon ik daarna kijken of er in dat parkje nog de stalletjes open waren....... En warempel..........tegen betaling van 5 R$ (2,50 euro) mocht ik mijn koffer achterlaten........... Toen met de bus naar het stadscentrum.................daat bleek, dat , omdat op zaterdagmiddag vrijwel alle winkels dicht waren, ook de eettentjes er niet meer waren............. Dus maar wat door de winkelstraten gezworven.............totdat ik een winkel zag, waar tassen e.d. verkocht werden............. Daar heb ik een rugzak gekocht.............voor 17,50 Euro.............. Ik heb nl, doordat ik een hangmat kado heb gekregen, meer bagage dan ik in mijn koffers kwijt kan en ik reis nog bijna 4 weken...............
Met mijn nieuwe aanwinst ben ik teruggegaan naar de rodoviaria............wat te eten gekocht (viel tegen van smaak), mijn koffer opgehaald en mijn ziel in zaligheid bezeten.............wachten tot 6 uur........... Om 6 uur is het donker...............en in de bus alle lichten uit............het was maar uitzitten............ Op enig moment, na zo n drie uur............stopte de bus voor de plaspauze..en ik de buschauffeur aangerklampt met het verzoek of ik er bij het vliegveld uit kon, met als argument, dat er zo laat geen bussen meer naar Stella Maris gingen..................(wat als hij nee zou zeggen................) Er bleken wat meer mensen met hetzelfde probleem te zitten, ook wonend in de buurt van het vliegveld....... dus akkoord..... Op een voor mij totaal onverwacht moment stopte de bus weer en gingen er een aantal mensen uit.......... ik dus vragen of ik er hier ook uit moest......ja dus...............en er stond een rij taxis te wachten op klanten............... Om half twaalf was ik bij Fatimas huis.................Fatima had een pizza laten komen, zodat ik nog wat te eten had............. Daarna naar bed..............na een avontuur in mijn uppie........... De hulp van ^amigas^is toch wel erg gemakkelijk heb ik nu weer ervaren............ maar ik kan het ook alleen...........vooral omdat ik nu ook wat in de taal kan praten/vragen.....
