Na het ontbijt hebben we de bus genomen naar een totaal ander deel van Sao Paulo..............de wijk waar de millionairs wonen......... Het was met de bus ruim een half uur. Op enig moment zei Ivany :: hier moeten we eruit !! We stapten uit bij een kerk. De naam van de kerk is Nosso Signora Do Brasil ( onze lieve vrouw van brazilie). Werkelijk een prachtige kerk !! alle wanden waren bedekt met tegelwerk (zoals portugal kent) ..........heel bijzonder.... Eerst dacht ik dat dit nog was uit de tijd van de portugezen, maar toen zag ik afbeeldingen van diverse recente pausen (Johannes XXIII, Paulus VI) dus het moest van later zijn. In een bepaalde kapel was er gebruik gemaakt van rose tegels............ Ik nogal wat foto¨s gemaakt...............wij kennen dat niet............ik vond het geweldig. Daarna zijn we op weg gegaan om een groot (en bekend) park in SP te zien........ ¨¨O parque da Ibrapuera¨¨ . Maar voordat we daar konden komen hebben we eerst op een bus gewacht die ons daar brengen kon. Want voor lopen was het (wist Ivany) te ver. Wachtend op de bus.............(ruim een half uur) aan de Avenida Augusta (een enorm drukke verkeersweg met gescheiden banen met elk 4 stroken) zag ik plotseling op de afscheiding tussen de verkeersrichtingen zo¨n bord waar elektronisch tijd en temperatuur werd aangegeven. 32 Graden !!!!!!, welis waar gaf het volgende bord 31 graden aan, maar toch............het was warm !!! En dat, terwijl het in dit jaargetijde in Sao Paulo zo¨n 12 tot 18 graden is.
Rondkijkend zag ik kapitale villa, ommuurd of omgeven met een groot hekwerk. En enorme hoge gebouwen. Daarin zijn apartementen die elk zo¨n 800.000 to 1.000.000 EURO !!! kosten.............Zo¨n apartement is niet - zoals bij ons - slechts een gedeelte van een verdieping, maar bestijkt de hele verdieping. Ivany heeft kennissen daar..zodoende weet ze dat.
Na een hele tijd, soms ons afvragend of de bus nog wel zou komen, kwam er plotseling toch een bus. Die bracht ons naar de ingang van het park. Het was een groot gebied met waterpartijen, meren, grasvelden, boomgroepen........... en asfaltwegen, waarop geen autos¨s mochten komen. Totaal wandelgebied, alhoewel er ook fietsers waren. Ik heb er o.m. veel zwarte zwanen gezien.............mooie bloemen............en het was redelijk koel onder de bomen. Ook zag ik er een laan van bamboestruiken, hoog opgegroeid en een boog vormend waar we onderdoor liepen. Het was een hele wandeling. Tegen 5 uur zochten we een bus op..........maar in de wijk van zeer rijke mensen.(met eigen auto¨s) lopen weinig bussen........ ook nu dus een tijd gewacht...........maar uitendelijk kwam er een bus, die weliswaar niet richting ons hotel ging, maar ons naar een gebied bracht waar onze bus reed. Wat mij er opviel was dat het verkeer over die avenidas enorm druk is.....en constant..........de avenidas zijn de verkeeraders naar de andere delen van de stad..........(vergelijk de Periferique in Parijs qua drukte)
Vlak bij ons hotel zijn we uitgestapt en hebben in een winkelcentrum op de Avenida Paulista gegeten. Je hebt daar een hele ¨winkelvloer¨ me ttafeltjes een stoelen en aan de rand allemaal verschillende eettentjes.........zo kun je kiezen uit diverse soorten eten (afhankelijk van het tentje dat je kiest op basis van wat je lekker vindt). Ivany had een voorkeur voor arabisch eten maar ik wilde graag ¨normaal¨¨ eten..................rondkijkend wat de eettentjes te bieden hadden vond ik ¨¨zalm + salade¨¨ en Ivany had graag biefstuk............dus hebben we besteld..............na enige tijd kwam ons bestelnummer op een elektronisch bord...........he teten afgehaald. en gesmuld........de zalm was gegrild en een groot stuk.............de salade was verrukkelijk. Ivanys biefstuk was (volgens haar) erg goed en zij had een kleine salade erbij. Later verder lopend zag ik een eettentje waar je (voor een vast bedrag) uit allerlei gerechten kunt kiezen, dus en , en , en ........ Met Ivany heb ik afgesproken dat we zaterdagavond daar weer heengaan, Ivany haar eten haalt bij het arabische tentje en ik bij het ¨¨veelkeuze¨¨ restaurantje......gezien de tafeltjes, (die niet bij 1 tentje horen maar voor alle tentjes zijn), kunnen we eten wat onze voorkeur heeft, en toch gezamenlijk. Vanavond gaan we naar een restaurant met Ivanys zoon en dochter, waar ik vorige keer (2009) ook met hen ben geweest als afscheid toen. Wil ik nu weer. Maar daar schrijf ik wel weer over als ik er geweest ben. Na het eten is Ivany naar huis gegaan en ik naar de LAN. Ik had nl nog steeds geen contact gehad met Rita, de dame in Manaus waar ik volgende week heenga............ En ik had haar goede emailadres niet.......(mijn mail kwam terug )...........dus ik wilde weten of zij zelf al gemaild had. Nee dus. Vanochtend (Vrijdag), voordat ik mijn weblog ging bijwerken zag ik, dat ze me een berichtje had gestuurd en dat ze me op het vliegveld opwacht. Nu nog in overleg met haar een hotel zoeken en dan is dat ook weer geregeld............ Dit was mijn belevenis van gisteren, Donderdag.......................veel moois gezien.....veel gelopen........maar niet afgevallen volgens de inmiddels gekochte weegschaal. De weegschaal heb ik gecontroleerd met 3 kilo-zakken zout uit de keuken van het hotel...afwijking 100 gram........ dus ¨niet afgevallen ¨ is dus waar................. Morgen schrijf ik weer verder.
Zondag 10 juli 2011 Zondagmorgen werd ik wakker iets na achten. Omdat het ontbijt tot tien uur is en er is geregeld dat ik met Ivany ontbijt, heb ik Ivany gebeld, dat ik heelhuids ben aangekomen en dat ik haar verwachtte in het hotel voor het ontbijt(buffet) Ivany woont niet ver hiervandaan. Ze was dus om 9.15u hier en het was erg leuk om elkaar na twee en een halfjaar weer in persoon terug te zien. In 2009 heeft Ivany mij ook ¨¨gegidst¨¨ in Sao Paulo. Ik heb mij bij het ontbijt netjes aan mijn twee sneetjes brood gehouden, met kaas hier, omdat men geen suikerloze jam heeft........ Ivany heeft ruimer genoten van het ontbijtbuffet. Wel heb ik mij voorgenomen steeds een stuk fruit erbij te nemen in het vervolg.
Na het ontbijt hebben we plannen gemaakt voor de zondag. Toen ik zaterdagavond in de bus langs Praça da Republica had ik gezien dat er marktkraampjes stonden. Ivany wist dat er zondag in een zijstraat van ons hotel een fruitmarkt was omdat deze markt precies voor de school is , waar Ivany werkt. En inderdaad was er een markt op Praça da Republica, zij het , dat Ivany het daar wat gevaarlijk vond. (Vlak bij Praça da Publica ben ik in 2009 van mijn geld beroofd !!!!!!) Verder vertelde Ivany, dat haar zus en zwager ons hadden uitgenodigd bij hen een lunch te gebruiken en ik zou daar haar moeder weer kunnen ontmoeten. (Ivanys moeder woonde in 2009 bij Ivany, zodoende kende ik de moeder al, maar sinds een jaar woont de moeder bij haar andere dochter) Ik vond dat een leuk idee.
Dus zijn we eerst naar de fruitmarkt geweest..............onvoorstelbare hoeveelheden van allerlei soorten fruit..............erg grote kersen, bananen in een heel lange rij stalletjes.......manga¨s (zo heten mango¨s hier) appels en peren, maar ook veel exotisch (lees braziliaans) fruit. Door lopend kwamen we eerst langs een kerk, daar was een mis, dus daar zijn we niet binnen gegaan, misschien later nog eens, als die dan open is. Na enkele straten kwamen aan de Praça da Republica...........veel groentekramen...maar ook kramen met andere gebruikvoorwerpen. Ik vind het altijd erg leuk om te zien wat zo¨n markt te bieden heeft..........zeker in het buitenland. Op deze markt heb ik 2 leren riemen gekocht............dat had ik me thuis al voorgenomen...... Na enig voorzichtig pingelen betaalde ik 35 R$ (= ong Euro 15) voor de twee. De verkoper legde uit dat hij deze riemen zelf moest inkopen en er daarom niet zoveel winst op had als op die hij zelf sneed........en er dus weinig af kon. Voor mij een niet zo¨n sterk verhaal, maar ik was tevreden met de prijs.
De zus en zwager van Ivany wonen in het noordelijke deel van SP, met de bus ruim een uur rijden. Ik merk dat Sao Paulo ¨een grote stad¨ is. (Praça da Republica is zo ongeveer het centrum van de stad) Wij namen de metro.........en uiteraard verlaat ik mij wat de weg betreft volledig op Ivany........
Bij de metro ontdekte ik twee zaken die ik nog niet wist.......ten eerste kan ik op vertoon van de fotokopie van mijn paspoort gratis reizen met de metro.(met de stadsbus ook, maar dat had ik de vorige keer al ontdekt) en ten tweede:: de metro heeft normaal groene stoelen, maar her en der staan blauwe stoelen. Deze blauwe stoelen zijn speciaal voor 4 groepen mensen : zwangere vrouwen, vrouwen met een baby bij zich, invaliden EN mensen boven de 60 jaar. Verschillende keren in de loop van de verdere dagen heb ik beleefd dat een man van bv 40 jaar opstond voor mij en mij zijn (blauwe) zitplaats aanbood. Hardstikke fijn dat ik dan kan zitten..........maar ook een beetje confronterend dat men kennelijk aan mij ziet dat ik een oude vent ben !!!! Overigens is dat vrij reizen met metro en stadsbus in heel Brailie!!
Omdat het aardig is een kleinigheidje mee te nemen als je op visite gaat kochten wij een geroosterde kip om deel uit te gaan maken van de lunch. Daarvoor moesten we uitstappen en naar een tentje waar ook een kippengrill aan verbonden was. Wat mij opviel was dat daar (we waren inmiddels in het noordelijke stadsgedeelte) de straten erg steil waren. Vanaf de grill namen we een taxi, omdat er geen bus liep naar het betrekkelijk nieuwe gedeelte waar Ivanys zus en zwager wonen. Ook in de taxi viel me op dat de straten ¨¨erg op en neer¨¨ gingen.........steil omhoog en dan weer steil omlaag....met hellingpercentages van naar schatting 15%........
Door Jose (zwager) en Rosely(zus) werden we heel hartelijk ontvangen.........met veel aandacht voor mij als gast.......Jose spreekt redelijk engels en dochter Emmely spreekt het zelfs heel goed. Toch lieten ze mij ook mijn portugees gebruiken........ Later kwamen ook de getrouwde zoon met zijn vrouw erbij ......... Het was voor mij aardig Ivanys moeder weer eens terug te zien...........ze was pas enkele dagen terug 83 geworden.
De lunch bestond uit eerst een heerlijke gemengde salade, daarna een soort quiche van brocoli, dan rijst of pasta met geroosterde kip en ,omdat de moeder van Ivany en Rosely pas jarig geweest was.........een rest taart na. Thuis ben ik begonnen met afvallen door minder veel te eten en hier wil ik dat zoveel mogelijk volhouden.......maar soms is dat moeilijk .......
Na de lunch kregen we nog koffie. Na nog wat kletsen , o.m. over het feit dat Jose inmiddels met pensioen is en zo........zijn we weer teruggegaan. Jose heeft ons met zijn auto naar het dichtsbijzijnde metrostation gebracht, toch nog een rit van ruim 10 minuten. Toen ik een opmerking maakte over de zo steile straten vertelde Jose, dat hij het zo geweldig vond dat hij in dit deel van de stad woonde:: hij waande zich steeds in San Francisco !!!!!
Omdat de lunch zowel laat als overvloedig was hebben geen ¨jantar¨ (diner/avondeten) meer genomen. Na nog wat koffie is Ivany naar huis gegaan.......ze zou maandagmorgen er weer om 9.15 zijn. Ik was toch moe..........ben dus vroeg naar bed gegaan en heb als een blok geslapen tot 8.00 u maandagmorgen.
Maandag 11 juli 2011. Toen ik zaterdagavond op het vliegveld in SP aankwam was het kil............goed dat ik een T-shirt en een overhemd met lange mouwen aanhad. Zondag was het ook fris........minder kil dan zaterdag, maar te kil voor korte mouwen. (Overigens heeft de kamer airco, zodat ik zaterdagavond de kille kamer wat kon verwarmen) Maar ik heb op warm weer gerekend :: alleen het overhemd dat ik (inmiddels vanaf vrijdagavond) aanhad was met lange mouwen. Dus na het ontbijt op stap om - voor een niet te hoge prijs - wat overhemden met lange mouw te kopen. Ivany kent - zeker dit deel - van de stad, dus wij naar Avenida Paulista...........een straat met alle grote banken en huizen van de rijkste mensen in SP. Toch bleek er een wijk te zijn waar groepen kleine winkeltjes waren met redelijke prijzen.........Ivany noemt dat ¨ de chinezen-winkels¨. Ik heb er geen chinees gezien ! Wel een Arubaan, met wie ik wat nederlands heb gepraat. In zo¨n winkel heb ik gebruik gemaakt van een aanbod : 3 voor 99,99 R$ (3 voor 45 euro) Niet erg goedkoop (Makro heeft vaak betere aanbiedingen) maar het was betaalbaar en ik had 3 overhemden met lange mouwen meer bij me.
Ook moest ik nog naar de bank....geld pinnen ...want bij aankomst zaterdagavond in het hotel werd mij gevraagd meteen cash af te rekenen voor de hele 9 dagen !!! Ik heb uitgelegd dat ik net aankwam in Brazilie, dus nauwelijks enig Braziliaans geld had, maar dat ik zondag zou zien of de bank open was. EN dat ik verder twee dagen nodig had om te pinnen omdat mijn pas uit veiligheidsredenen gelimiteerd was. Na deze uitleg was men accoord (bij cash betaling kreeg ik korting boven betalen met creditcard) Dus heb ik na onze tocht via de belangrijkste straat van Sao Paulo nog even 1000 R$ gepind en in het hotel maar meteen afgedragen i mindering op mijn nota. Daarna zijn Ivany en ik nog naar een restauarantje gegaan. Op weg naar het hotel hadden we dat gezien en Ivany vertelde dat ze gek is op pizza en dat restaurantje had pizza¨s..........en diverse vleesgerechten (zo stond er op een aanplakbord) Toen we er aankwamen bleek dat van de pizza¨s te kloppen, maar het andere was alleen in de middag (lunch/almoço) Dus kreeg ik een gerecht van gefrituurde kipdijen en een soort frites, maar van een speciaal soort meel gemaakt (polenta) Beiden waren bremzout.............jammer..........Ik heb ook daar weer gelet op mijn ¨¨regime¨( portuguees voor dieet)....dus de helft niet opgegeten. Die rest is meegegaan in een plastic zakje en de volgende dag door Ivany gegeven aan een man die in een parkje lag. Weer tegen 9 uur naar bed.....heb het enerzijds nodig en anderzijds wil ik ook niet alleen in deze grote stad gaan zwerven.
DINSDAG 12 juli 2001 Na het ontbijt samen met Ivany naar de bank......ik moest de rest pinnen voor het hotel en Ivany moest betalingen doen. Terug naar het hotel en afgerekend. Deze laatste medewerker is bezig duits te leren ¨ en of hij duits mocht proberen te spreken met mij¨ Och, er is nog een medewerker die goed (en graag ) duits mij met spreekt. Ik ga straks nog Guy Thijs evenaren !!!! Daarna zijn we naar Ivanys huis gegaan. Ze heeft in de loop van de tijd (na mijn vorige bezoeken in 2009) haar kamer verrijkt met mooie nieuwe meubelen en een grote TV !! Best een aardige inrichting nu............en fijn voor haar dat ze dat nu kennelijk kan. (Toen ik haar in 2009 ontmoette had ze met haar gezin nauwelijks te eten) En uiteraard was ze trots op haar nieuwe spulletjes. Met haar dochter Maiara (spreek uit MAJADA) zijn we gaan lunchen in her estaurant ¨¨ Ponto Chique¨, volgens Ivany een erg bekend en goed aangeschreven restaurant. Ivany koos een vleesgerecht, Mariara kip met een groenteschotel en ik een mix-salade. Jullie zien :: tot nu toe houd ik me streng aan mijn plan niet veel zwaarder terug te komen. !!!! De salade was overigens erg lekker. Ik heb vanaf zondag Quarana Zero gedronken, zoals ik de laatste weken in Nederland Rivella dronk. Het smaakt ook een beetje zo. Nadat we Mai (de roepnaam) weer thuis hadden afgezet zijn we terug gegaan naar het hotel. Wel heb ik inmiddels met Mai en Ivany afgesproken dat we (samen met Ivanys zoon Rodrigo) op vrijdagavond naar het restaurant gaan, waar we destijds ook een ¨¨afscheidsdiner¨¨ hebben gehouden. Ik verheug me daar nu al op !!! Kan ik uit veel lekkere dingen steeds een beetje kiezen......lekker en toch binnen mijn ¨¨regime¨. Vanaf dinsdag schrijf ik ook weer mijn weblog......dus ..........ook ¨s avonds heb ik wat te doen als Ivany weg is.
WOENSDAG 13 juli 2011
Opstaan, douchen en aankleden vermeld ik maar niet meer............dat is vast elke dag. Ontbijten samen met Ivany ook. Vandaag (woensdag) zijn we eerst naar het Mercado central geweest. Een grote overdekte markt met ontzettende grote keuze in allerlei eetwaren. En van alles heel veel............je kijkt je ogen uit. Boven is er een soort restaurant, waar geluncht wordt of waar je wat gebruikt. Vooral veel fotos gemaakt. En rondgekeken. Daarna zijn we naar een straat gegaan die Ivany ¨¨ perigoso¨ (gevaarlijk) vindt. Natuurlijk voelt zij zich wat verantwoordelijk voor mijn welzijn, maar ik heb het gevoel dat zij wat erg angstig is. Da twas vorige keer - na de beroving - helemaal erg. Ik vind dat wat lastig, want het zijn de drukke, sfeervollere straten met veel kleine winkeltjes, maar destijds ook Fatima (Salvador) was meer bezorgd dan ik nodig vond. En ik ben niet roekeloos, wel weet ik minder van gevaar dan zij. Goed.....in een van deze straten Avenida de 25 Março......heb ik een weegschaal gekocht. Dat wilde ik, niet op de eerste plaats voor mijn gewichtscontrole, maar zodra ik weer vlieg (binnenlandse vluchten met TAM) mag mijn koffer niet het toegelaten gewicht overschrijden of ik moet relatief veel bijbetalen (Ryan-air gebruik) En dat terwijl ik in totaal met ruim-bagage plus handbagage niet boven het toegestane uitkom. Een kwestie dus van het juiste aantal kgs in de juiste koffer. Daarna zijn we naar het oude gedeelte van de stad gegaan. Erg monumentale gebouwen, maa rwel brede straten !! Niet zoals in middeleeuwse stadjes in Frankrijk of Italie sfeervole kleine smalle straatjes........... Ook hebben we daar (weer) de basilica San Bento bezocht. (Ik was daar de vorige keer ook geweest) Ik herkende de buurt zelfs !! Ook nu mocht ik in de basiliek geen fotos maken, jammer want deze basiliek heeft een onvoorstelbaar prachtig glas-in-loodraam. Gelukkig hen ik er destijds een kaart van gekocht. In een van die straatjes hebben we in een zgn kilo-restaurant wat gegeten. In dit restaurant was ik met Ivany in 2009 ook. Het systeem is dat je op je bord kunt leggen wat je maar van de aangeboden produkten hebben wilt (wat en zoveel je wilt)........aan het eind wordt je bord gewogen, onder aftrek van het gewicht van het bord en zo betaal je het gewicht tegen een vaste prijs. Zaak is het dus om niet teveel rijst of aardappelen of pastas te nemen, maar zoveel mogelijk de lekkere dingen. Kostten evenveel !!!! Verder hebben we nog het Theatro Municipal (van buiten) bekeken. Omdat ook nu de lunch wat laat uitviel hebben we besloten niet nog vanavond te gaan uit eten. Ivany is naar huis gegaan en ik naar de LAN (internet-lokaal) Mijn eerste proberen te schrijven in dit weblog (wat overigens mislukte omdat ik niet wist hoe op te slaan) deed ik op een oude computer van het hotel. Mij was gezegd dat dit gratis was. Later bleek dat ik daar 6 R$ per uur voor moest betalen. 4 huizen voorbij het hotel is een LAN-house, waar de prijs R$ 2 is per uur. En omdat ik nogal veel tijd gebruik aan mijn weblog is dit best voordeliger. Het resultaat van mijn werk heb je inmiddels gelezen als je tot hier gekomen bent. Ik ben bij met mijn vertellen. En ga nu naar bed.
In verband met nog wat noodzakelijke werkzaamheden in de maand juli kon ik pas op 9 juli (2011) voor de tweede keer naar Brazilie gaan.
Omdat ik de vorige keer (in 2009) gebruik gemaakt hen van Vliegwinkel te Arnhem en daar erg over tevreden was, heb ik hen mijn vlucht naar Brazilie en terug, plus 4 binnenlandse vluchten, weer laten verzorgen.
De vlucht naar Sao Paulo (mijn eerste stop) start op zaterdag 9 juli om 7.15 u. Het wordt dus een dagvlucht. En ik zal ¨s avonds om 7.00u plaatselijke tijd in Sao Paulo zijn. Weliswaar pas op het vleigveld, maar toch.
De reden is, dat het 200 Euro scheelt met een nachtvlucht rond dezelfde datum.
Maar de schaduwzijde is, dat ik ontzettend vroeg op schiphol moet zijn. Op internet heb ik ontdekt dat ik om ongeveer kwart voor twaalf met de trein vanuit station Nijmegen (via overstappen in Den Bosch en Utrecht) om 2.00 u ¨s nachts op schiphol kan zijn. Dan moet ik nog wel een aantal uren daar op schiphol rondhangen, maar ik hoef niemand lastig te vallen.
Toen ik dat aan Maaike vertelde bood zij mij aan me met haar auto te brengen. Ik heb daar eerst nog eens over nagedacht, want wat doe je iemand aan !!!! Toen ze later nog eens bevestigde dat ze het graag zou doen heb ik haar aanbod dankbaar aangenomen. Kon ik langer thuis blijven EN natuurlijk is het leuker met Maaike naar schiphol te reizen dan alleen. Afgesproken dat ze rond drie uur bij mij zou zijn.
Monica had mij uitgenodigd om vrijdagavond bij haar te komen eten. Hoefde ik de laatste avond niet nog eens te koken en het was toch ook voor het laatst dat we elkaar in lange tijd zouden zien. Dit aanbod heb ik ook graag aangenomen. Dus ging ik vrijdagavond eerst naar Monica. Daar heb ik genoten van het lekkere eten (Monica kookt altijd erg lekker). Na een kop koffie heb ik afscheid van Monica genomen en ben tegen half elf naar huis gegaan. Ik wilde proberen in mijn hete bad noch een paar uurtjes te slapen. Slapen in bad lukte toch niet. Voor alle zekerheid had ik de wekker van mijn mobieltje gezet op half drie en de mobiele telefoon op het verrijdbare kastje naast mijn bad gelegd. In de loop van de week had ik een fles rode wijn geopend en daar zat nog een restje in. Kon ik mooi in bad opdrinken. De lege fles zette ik ook op dat verrijdbare tafeltje. Om half drie ging mijn wekker en ik wil uit bad gaan. Maar de ¨losgemonteerde¨ handgreep op het bad verschoof, zodat ik bijna mijn evenwicht verloor. In mijn poging niet om te vallen stootte ik tegen het tafeltje met als gevolg dat de fles op de grond in diggelen viel en mijn mobieltje in 3 stukken. Ook bleek de afvoerstop van het bad vast te zitten. Ik heb toen maar met een emmer het bad vrijwel volledig leeggehaald (het water in de WC gegooid) en ¨aan den lijve ¨ ervaren hoeveel water er in mijn bad kan zitten ............. Verder heb ik de grote scherven opgepakt en de kleine wat bij elkaar geschoven in de verwachting dat Marlies zowel de kleine scherven als het restant van het badwater zal regelen. Als ik dan terug ben kan ik mijn broer Ger vragen de afvoer te repareren. Dat heeft hij al eens eerder gedaan. Misschien van spanning, misschien van het hete bad, misschien van allebei :: ik zweette me een ongeluk en het hield maar niet op !! Inmiddels was Maaike gekomen en zij had een goed advies:: trek een T-shirt aan, dan nemen we je overhemd in de auto mee en kun je op schiphol je overhemd aan doen. Leek me een uitstekend advies!!! De koffers in de auto gedaan, even Wiebe (Maaikes hond) opgehaald omdat ik het wel leuk vond die ook nog even te zien (ik ben gek op die hond) en toen richting Schiphol. Om tien voor vier reden we weg en goed 5 uur waren we op Schiphol. Met Wiebe aan de lijn vanaf de parkeerplaats gelopen naar de plek waar ik mijn koffer kon inleveren. De hond heeft de hele weg perfect naast megelopen, zonder te trekken, van tijd tot tijd naar me kijkend alsof hij wilde vragen ¨doe ik het zo goed¨?? Ik vond dat geweldig.
Thuis had ik via internet al ingecheckt en mijn bordingcard uitgedraaid, zodat ik alleen nog maar mijn bagag-koffer hoefde af te geven. Dat gaf tijd voor even samen nog wat te drinken (Maaike thee, ik koffie en Wiebe water). Daarna zijn we naar de controle gelopen en heb ik afscheid van Maaike (en ook Wiebe) genomen. Zij mochten niet verder mee. Maaike is nog even blijven zwaaien, maar toen ik meer tussen andere passagierss raakte is Maaike naar huis gegaan.
Bij de controle bleek, dat ik thuis niet goed had nagedacht:: ik had mijn toilettas met alle benodigde spullen in mijn handbagage gedaan en daarin zaten scheerzeep, douchgel en deodorant die in te grote hoeveelheid aanwezig waren.............weggegooid dus. Verder mocht het schaartje dat ik nodig heb voor een van mijn medicijnen ook niet in de handbagage. Ook weg dus. Had ik de toilettas maar in de bagagekoffer gedaan. Jammer, maar ja..........had ik maar beter aan die verboden moeten denken !!!! Daarna moesten ook mijn schoenen uit en mijn riem af............ Uiteindelijk ben ik dan toch door de controle gekomen.
Niet lang daarna kon ik aan boord.........ik wist mijn plaats al..........aan het raam bij de nooduitgang. Blijkt dat je daar bij de nooduitgang niets op de grond mag hebben EN engels moet spreken ! Voor het geval van een noodgeval moet ieder daar (3 stoelplaatsen) de instructies van de bemanning kunnen verstaan en uitvoeren. Zo is mij bv , omdat ik aan de deurzijde zat, uitgeled hoe ik in noodgeval de deur middels een handgreep moest openen.
In de loop van de vlucht kregen we wat brood en kaas te eten (ontbijt) en koffie of thee. We zaten bijna constant boven een bewolkt gebied dus we keken op de bovenkant van de wolken. Pas vlakbij Parijs zagen we wat grond.
We kwamen tegen kwart over acht aan op Charles de Gaulle. Het was een onspannen en prettige vlucht.
Ook op vliegveld Charles de Gaule werd mijn handbagage weer gecontroleerd en de controle- dame laadde alles uit.............en vond een reserve tube douchtgel...........die dus ook verdween!!!!
Het vliegtuig naar Sao Paulo zou pas om 10.15 vertrekken, dus ik had nogal wat wachttijd. Uiteindelijk mochten we tegen tien uur door de ¨bording¨, maar niet in het vliegtuig, maar in een bus. Die bus bracht ons naar het enorm grote vliegtuig met een hoge trap............en we moesten in de regen vanuit de bus het vliegtuig in. Ook daar zat ik aan het raam, nu niet bij de EXIT. Ik zat in een tweepersoonsrij. Al met al werd het al snel 10.15u, maar er stroomden nog steeds passagiers uit steeds weer een nieuwe bus het vliegtuig in, en voordat iedereen zijn handbagage had geplaatst en zat.............Tegen kwart voor elf vertelede de purser dat het nog een kwartierje later zou worden.........om kwart over elf kwam het bericht dat er vertraging was ivm de bagage.........om kwart voor twaalf kwam de melding dat het technische probleem in de bagageruimte snel zou zijn opgelost. Uiteindelijk vlogen we om half een weg.......meer dan twee uur later.............Goed dat ik geen aansluitende vlucht meer had !!!!
In het vliegtuig was een scherm waarop de vlucht in beeld werd gebracht. Ik was erg benieuwd hoe de route zou zijn, over Afrika of niet en waar weer over Brazilie.........Deze vlucht trok een vrijwel rechte lijn vanaf Parijs over de Golf van Biscaye, langs Portugal, over de Atlantische Oceaan naar Sao Paulo. (De korste verbinding tussen twee punten is een rechte lijn !!) Ik probeerde, net als de meeste mensen, maar te gaan slapen, want kijken naar de bovenkant van wolken verveelt snel en ik was (zonder te hebben geslapen) behoorlijk moe. Maar, net als bij de andere vluchten destijds, lukte het mij niet. Aan boord kregen we tegen 2 uur een ¨lunch¨......een stukje varkenshaas met wat groente en gerst en wat kwark.En een klein flesje rode wijn. (Ik kon ook champagne vragen of witte wijn, of frisdrank. Anderhalf uur voor aankomst op Sao Paulo kregen nog een koude maaltijd........couscous met twee schijfjes vlees.Deze keer heb ik tomatensap te drinken genomen. Er werd enkele malen te drinken aangeboden tijdens de vlucht en je mocht naar achteren lopen om zelf drinken te pakken. Enkele malen mijn benen gestrekt en tegelijkertijd tomatensap gedronken. Ik had inmiddels met mijn buurman geruild van plaats............hij sliep wel en als ik mijn benen wilde(moest) strekken hoefde ik hem niet in zijn slaap te storen.
Om zeven uur (plaatselijke tijd.....het tijdsverschil is 5 uur) kwamen we op het vliegveld in SP aan. De vertraging was er vrijwel geheel uitgevlogen...........
Het ¨inchecken¨ in Brazilie (bij de Policia Federal) verliep snel en gemakkelijk. Na de uitgang heb ik een functionaris gevraagd of en waar er een Banco do Brasil was op het vliegveld (de eerste keer dat ik portugees moest praten want deze man sprak geen woord engels) want ik had geen Braziliaans geld. En ik was te weten gekomen dat er een busdienst van het vliegveld naar de stad loopt, die een halte heeft precies voor mijn hotel. En dat voor de prijs van 33 R$ ( ong 15 Euro, terwijl een taxi ongeveer 60 Euro kost) Maar ik moest die bus wel betalen !! De betreffende functionaris wees mij niet alleen waar er een bank was, maar hielp mij met mijn 2 koffers de twee trappen op naar de verdieping waar de automaat stond en later weer de trappen af. Op mijn verzoek wees hij mij ook waar ik een kaartje kon kopen voor die bus. Toen ik het kaartje had gekocht en de vertrektijd van de bus zag bleek, dat ik precies 5 minuten te laat was voor deze bus en 55 minuten moest wachten........
Uiteindelijk was ik tegen tien uur in het hotel !!!! Op mijn kamer heb ik alleen het hoogstnodige uitgepakt en ben daarna als een blok in slaap gevallen.
