Met Rita ben ik naar theater geweest om een jazz-concert bij te wonen. Zij bood het mij aan en - alhoewel ik nooit naar zo n concert ben geweest- heb ik de uitnodiging aangenomen..............een beetje uit beleefdheid, anderzijds was het DE gelegenheid het theater te bezichtigen van binnen.
We hadden plaatsen hoog in het gebouw, in een soort loge. We keken recht op het podium. Wel was het er hardstikke heet............de - verwachte - airco werkte niet en warmte stijgt op naar boven. Daar zat ik - in een overhemd met lange mouwen, voorbereid op kilte in het gebouw - te snakken naar wat koelte..........
Fotos mochten niet van het optreden worden genomen............Vooraf van het gebouw wel.......
Het concert draaide om een Amerikaanse componist/trombonist (als speciale gast), die steeds in het engels wat vertelde over of het ontstaan van het stuk of andere wetenswaardigheden, en wat hij vertelde werd dan steeds in het portugees vertaald voor het publiek door de dirigent van het orkest........... Ik moet zeggen, het was toch een interessante voorstelling.......... De verhalen over de te spelen stukken, de muziek, die best aardig was.............het kunnen zien van de spelers in combinatie met de muziek.........en vooral de bewegingen van de dirigent.....tesamen was het een voorstelling waarvan ik echt heb genoten. Daarna was er nog een tweede concert...........van een snaarinstrument met piano...........die klanken lagen mij beter in het gehoor.............dus zei ik tegen Rita, dat ik gitaarmuziek graag hoorde........... ¨dit is een mandoline¨ verbeterde ze me............... Al met al was ik blij dat ik dit had meegemaakt................alleen de warmte was wat vervelend.......
Rita stelde voor nog ergens wat te gaan drinken, maar realisserde zich dat Itala (de bij haar wonende kleindochter van 12 jaar) later op de avond alleen zou zijn............dus besloten we dat tot de volgende avond uit te stellen. Ik ben dus naar mijn hotel gebracht..........en heb geslapen als een os.............. Al die indrukken en de (altijd warme) temperatuur maken moe.........
Woensdag 20 juli 2011.
Rita haalde me om ongeveer 10 uur op bij het hotel.........We zouden de markt gaan bekijken........... Maar eerst zijn we naar het ¨Palacio Rio Negro¨gegaan..............een paleis, gebouwd in de 19e eeuw door een baron, rijk geworden door de rubber. In die tijd was rubber nog alleen afkomstig van Brazilie, hoofdzakelijk uit het Amazonegebied. De arbeiders in het regenwoud bleven arm, maar degenen die de rubber in de wereld verkochten werden schatrijk. Het paleis is door de baron gebouwd en ook door zijn gezin bewoond........ Toen (nadat een engelsman zaden van de rubberboom uit brazilie had gesmokkeld en geplant in azie) de concurrentie vanuit azie kwam en de rubberprijzen instortten, werden vele rubberbaronnen straatarm.............ze hadden er nooit mee gerekend dat dit mogelijk zou worden. Het betreffende paleis is later door de gouverneurs van de staat Amazonas gebruikt en sinds een 30 tal jaren is het een museum............. Prachtig is bv het gebruik van het vloerhout in 3 kleuren van hout dat in het amazonegebiedvoorkomt. En er staan nog steeds prachtige chinese kasten, ooit geschenken van chinezen aan de baron, en in het pand bewaard gebleven. Omdat het pand (met een prachtige tuin erom heen) als museum wordt gebruikt is het pand erg goed onderhouden.
Dat is bij de klimatologische situatie hier in de Amazonas best nog een klus........Hout verweert snel door o.m de luchtvochtigheid......
Na het paleis zijn we naar de markt gegaan.......... Om ongeveer elf uur s morgens was het buiten 40 graden, gelukkig heeft de auto van Rita airco !!! Het eerste gedeelte van de markt dat we bezochten was voor fruit..............lange tafels met bananen...., soms bananen opgestapeld en in een lange rij..............alsof het een bananenmarkt was............ maar ook enorme hoeveelheden sinaasappels (3,50 R$ de kilo)..........en onvoorstelbaar veel inheemse vruchten, waarvan ik de namen niet heb onthouden............het was een overweldigende indruk van fruit...................en heet !!!!!!!!!! Verderop was de afdeling groenten...............ik heb er onder meer aardappelen, wortelen, uien, tomaten en rode bieten gezien. En witte kool !!! Verder natuurlijk weer veel groenten die alleen hier (of in andere delen van brazilie) voorkomen. Wat ik wel herkende waren para-noten, die wij soms tegen kerst, met andere noten, kunnen kopen. Daarna de visafdeling..........onvoorstelbaar, zoveel soorten en grote hoeveelheden !! Wel lag de vis niet op ijs, zoals bij ons........... Dan de vleesafdeling..............ontzettend veel verscheidenheid.............en alles zo maar op de tafels, soms inclusief vliegen.............en dat in die hitte !!!!!
Rita heeft een en ander aan vis en groenten gekocht voor haar huishouden. Die inkopen doet ze zelf, die laat ze niet aan haar huishoudelijke hulp over............ Ook de inkopen in de supermarket doet ze zelf......zij het dat haar hulp (Donna Angela) haar een boodschappenlijstje geeft van wat er tekort in huis is.
Inmiddels was het lunchtijd............ Steeds een salade van sla, tomaten, komkommer en soms rode bieten als eerste gerecht. Deze keer een heerlijke salade van diverse ingredienten als tweede gerecht, dan biefstuk, en daarna fruit en koffie na. Rita behoort volgens mij tot de ¨gegoede klasse¨..........dat merk ik aan bv de lunches, maar ook aan wat haar kleinkind allemaal heeft om te gebruiken...........Laptop, muziekapparatuur, Nintendo, eigen TV enz ...enz... Verder betaalt Rita voor de zus van Talita ook het schoolgeld van een particuliere school........enz. Verder gaat ze een paar keer op vakantie naar het buitenland, Rome, Parijs, maar ook de Caribien.... Anders (financieel) dus dan de mensen waar ik vorige keer was.
Na de lunch zijn we naar de supermarkt gegaan, waar Rita de boodschappenlijst van Donna Angela afwerkte........... Toen ze de inkopen had gedaan heeft ze me wat winkels in de ¨mol¨ (winkelcentrum) laten zien en heeft wat gesnuffeld in de boekwinkel daar............. Na een kop koffie in een koffietentje hebben we de boodschappen naar huis gebracht....
Inmiddels was het avond geworden. En zoals eerder afgesproken zijn we naar de ¨ praça de san Sebastiao ¨gegaan. Dat ligt tegenover het theater (waar de avond ervoor het concert was)...........de hele vloer is van zwart-wit stenen, gelegd in een golfvorm. Dit als symbool voor de twee rivieren, die samen de Amazone-rivier vormen. De ene rivier is de Rio Negro (zwart dus) en de andere is de Solimões (wit dus) De laatste (rivier) is in werkelijkheid totaal niet wit, maar erg modderig...... Als je over het geplaveide plein loopt is het of je over golven loopt.......... Omdat de aan dat plein gelegen kerk open was, zijn we daar ook binnen gegaan. Wel heb ik gewacht met fotos maken totdat de dienst (rozenhoedje bidden) afgelopen was. Ook hier zag ik weer mensen op hun knieen met uitgestrekte armen......iets wat ik destijds ook heb gezien. Mij doet het wat extreem aan. Toen iedereen de kerk uit was heb ik wat fotos gemaakt, o.m. van het altaar...........de basis van het tafelblad bestond uit 2 grote handen, die de tafel dragen.
Op het pleintje hebben we wat gedronken....Rita water en ik Guarana...........en wat gekletst. Daarna heeft Rita mij naar het hotel gebracht.......... Ik was moe en heb heerlijk geslapen. Wel heb ik gemerkt dat de airco niet alleen maar prettig is...........hij blaast ook koude lucht, dus in de loop van de nacht, toen ik wakker werd, heb ik dat ding maar eens uitgezet. s Ochtends was het toch al weer behoorlijk warm in mijn kamer..............dus gauw maar weer aangezet!!
Nu moet ik nog donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag bijwerken................maar.......... ik ben dit lange weekend in een resort in de Amazonas geweest waar geen internet beschikbaar was........en dus ik moet naar mijn hotel terug en daar ¨opnieuw inchecken¨ Dus dat ga ik nu maar doen..............dan probeer ik mijn schrijfachterstand steeds een beetje in te lopen.
Zondagavond tegen twaalf uur gaan slapen en de wekker op 4 uur gezet................... Om half zes zou de bus naar het vliegveld gaan en de volgende bus pas uren later !! Inslapen was moeilijk.....heb ik steeds als ik s ochtends op een bepaalde(vroegere) tijd MOET wakker worden... Net iets voor 4 uur werd ik wakker...............opgestaan..gedoucht.....mijn douche- etc spullen in mijn grote koffer gedaan, zodat ik bij controle niet weer vanalles zou moeten wegdoen.... wel een reserve voorraad van mijn medicijnen in de handkoffer gedaan voor het geval mijn grote koffer eens zoek zou raken.............mijn medicijnen MOET ik regelmatig innemen en hoe zou ik zo snel aan nieuwe moeten komen...........
Om kwart over 5 naar beneden, nadat ik eerst nog wat foto¨s van mijn kamer heb gemaakt....... Daar mijn ¨toegangskaart¨van mijn kamer ingeleverd............(betaald had ik al toen ik aankwam !!) De hotelmedewerker is buiten gaan staan om de bus te laten weten dat er een klant was............heeft, toen de bus stopte voor het hotel (dat is een reguliere stopplaats voor de vliegveld-service, net als meerdere hotels zoals ik tijdens de rit zou ervaren) mijn koffers de trap van het hotel afgedragen en in de laadruimte van de bus gestopt. In de bus heb ik aan de chauffeur 33 R$ betaald en de bus zette zich in beweging............ We hebben een groot deel van het stadscentrum doorkruist van hotel naar hotel om meerdere gasten op te pikken..(sommige straten herkende ik van mijn wandelingen met Ivany)...........uiteindelijk na 3 kwartier stopte de bus voor het laatst.............toen in een grote drukte op de autobaan naar het vliegveld Daar kwam ik om 7 uur aan.............het vliegtuig zou om 10.30 SaoPaulo -tijd gaan....dus tijd genoeg!!
Om mijn grote koffer ingeleverd te krijgen moest ik weten waar op dat grote vliegveld (dit is het intercontinentale vliegveld van SP, van waar uit ook binnenlandse vluchten gaan)......... Een functionaresse van TAM bracht mij naar het geddelte waar ik zou moeten zijn en wees mij een speciale rij voor mensen met voorrang............er waren maar een paar mensen voor mij, terwijl in de normale rij het uitpuilde..................toen ik vlak bij het inceck gedeelte kwam zag ik waarom ik ¨preferença¨had...............net als in de bus en metro heeft men op het vliegveld respect voor de ouderdom !!!!!
Dus ik had tijd over..........
De controle verliep erg simpel.............de vraag beantwoorden of ik scherpe voorwerpen als schaar of mes bij mij had ????? Die had ik wijselijk deze keer in de grote koffer gedaan......... Door het poortje MET RIEM AAN.........(tot nog toe moest die altijd af!!) en klaar was ik.
In een stoel maar gehangen tot het moment dat we in het vliegtuig mochten............ook hier weer:: zwangere vrouwen, invaliden, mensen met kleine kinderen en oude van dagen (!! = al boven 60) mochten via een speciale rij eerst instappen...........daarna de rest...........
Naast mij in het vliegtuig (aan raamzijde) zat een meisje (jonge vrouw) die elke maand voor drie dagen vanuit SP naar Manaus moest voor haar bedrijf............voor controle aldaar..............zij was dus erg bekend met alles en vertelde me van tijd tot tijd waar we (ongeveer) waren, als we tenminste meer zagen dan wolken. Ik probeerde soms wat te slapen.....maar . alhoewel ik hardstikke moe was.........het lukte me niet. Toen we Manaus naderden wees mijn buurvrouw mij op de Amazone rivier, die als een groot , maar vooral breed lint door het gebied liep. Mooi om ook van bovenaf te zien.
Toen het vliegtuig was geland en ik mijn koffer had liep ik naar de uitgang..........afwachtend wat er zou komen:: zou ik Rita, die ik alleen ken van internet, herkennen, zou zij mij eventueel herkennen, zou ze er uberhaupt wel zijn (autopech kan daar ook).........en eventueel wat te doen ?? Bedenk dat ik had afgesproken daar een hotel te boeken, dus dat had ik ook nog niet!! Als je avonturen wilt moet je er alleen maar van genieten en geen zorgen maken......... Meteen bij de uitgang riep Rita al JAN !!...........ze had me meteen gezien en was er met een vriendin van haar, waar ze veel mee samen is...........
Met de bagage naar haar auto, een Renault Symbol,...........en naar haar huis..........ze heeft geregeld dat we eerst een lunch genieten in haar apartement......... De auto EN haar huis hebben (gelukkig) airco, want het was inmiddels 32 graden...........de overgang vanuit Sao Paulo met 12 graden in de ochtend tot 32 in Manaus in de middag is behoorlijk. Manaus is de hoofdstad van de Amazonas..........een van de staten van Brazilie dat zo groot is als Benelux, Frankrijks en Duitsland tesamen. Het ligt in de tropen, dus het kent geen winter- en zomer, zoals de andere staten, alleen natte periode en droge periode.........nu is het de droge periode........... Ook is het tijdsverschil met Nederland constant 4 uur en niet wisselend.......mijn horloge had ik inmiddels op plaatselijke tijd (1 uur terug) bijgesteld Thuis bij Rita trof ik haar tante van 91 jaar, die iedere dag te voet naar Rita komt en daar luncht.....en er vief en monter uitziet..........zelfs op muziek danst !!! Verder heeft Rita een hulp in huis (donkere vrouw) Donna Angela geheten........die het huishouden doet. Rita is advocaat voor de gemeentelijke overheid en hoogleraar aan de universiteit....... Ze heeft een ¨adoptief-kleinkind¨in huis (Itala-Victoria) van 12 jaar............
Als lunch hadden we eerst een salade van sla, tomaat, komkommer en wortel........ Daarna een soort salade van gerookte kip, appel, aardappel en rozijnen........verrukkelijk !! Daarna fruit (Mango en ananas) en koffie na!!
Daarna kwam haar nichtje die bij een reisburo werkt...............via haar hebben we het hotel Monaco geboekt omdat ik niet duur uit wilde zijn en het toch vooral om slapen en douchen en ontbijt zou gaan......... Kosten ditmaal, na enig ondehandelen en toezegging dat ik 9 nachten bleef en contant vooruit zou betalen (blijkbaar argumenten die tellen) 87,50 R$ per nacht.......iets meer dan 40 Euro per nacht, de helft van in Sao Paulo.
Rita heeft me met haar auto naar het hotel gebracht.Mijn kamer is op de 11e verdiepeinmg met een pracht uitzicht op de haven en de Amazone............ Maar de kamer zelf is pover.........een simpel bed, 1 nachtkastje.........om het licht aan en uit te maken moet ik mijn bed uit.........de wc is met een simpel kraantje, geen wastafel.de douche is aan het andere eind van de kamer............en wat me vooral tegenstond....het stonk er naar urine............ Kwam niet van de WC.............ook beneden was die geur...misschien van een bepaald soort bloemen?? Naar beneden gegaan en om een spuitbus gevraagd............Brise gekregen en mijn kamer ¨schoon-gespoten¨
Rita vroeg me of ik s avonds nog ergens heen wilde......maar ze begreep ook dat ik wilde uitrusten.... Na wat gerommel met mijn koffers (anders ingedeeld dan voor de vlucht) ben ik om 8 uur gaan slapen tot de volgende morgen (vandaag) om 8 uur...........
Dinsdag 19 juli 2011
Rita had beloofd me om 10.00u weer op te halen........toen ze er om half elf nog niet was wilde ik haar bellen of ik het misschien verkeerd begrepen had...........de telefoon van het hotel was buiten werking, ik kon alleen in een publieke telefooncel bellen, maar daarvoor moest ik weer een telefoonkaart hebben en die heb ik niet..........en het hotel verkocht die ook niet.............inmiddels was het bij na elf uur en ik wilde graag weten hoe en wat.............dus heb ik - bij hoge uitzondering - mijn eigen mobieltje gebruikt......benieuwd wat dat kost.!!!!............ Het bleek dat Rita haar ¨kleinkind ¨onverwacht moest ophalen, en ze kon mij niet bereiken per telefoon vanwege de telefoonproblemen van het hotel....... Kwart over elf kwam ze, maar moest wel nog naar een bijeenkomst van haar (vrijwilligers-)werk om de mensen daar van advies te dienen.......duurde maar een half uurtje en ik was met haar mee....... Daar heeft ze me uitgelegd dat ze fiscale en jurische zaken controleert van een groep maatschappelijk werkers die voor de gemeente werken.(gratis, voor het goede doel)
Daarop zijn we naar haar huis gegaan, waar haar tante al weer was en even later haar vriendin ook kwam.............en we een lunch van vis genoten...........met diverse fruit en koffie na... De vis kende ik niet.........zeker 2 x groter dan een schol.............in de dikte doormidden gedaan, zodat er twee halve vissen, geroosterd, op tafel waren. De naam van de vis is in het portugees ::Tambaqi
Na de lunch mocht ik de PC van Rita gebruiken en heb dus , behalve wat correspondentie afhandelen, ook dit log bewerkt. Zodadelijk gaan we naar mijn hotel, waar ik een overhemd met lange mouwen moet aandoen, want we gaan eerst het theater van Manaus bekijken en daarna een muziekconcert genieten.. Volgens Rita kan het s avonds tot 12 graden afkoelen en dan zijn korte mouwen wat fris.
Zondag 17 juli 2011 Omdat Ivany grieperig is is ze vandaag (ook) thuis gebleven. Ik heb op zaterdag de omgeving van het hotel in mijn eentje eens verkend (wat straten rechtdoor dan links, dan een paar keer doordraaien en ik kom weer op het uitgangspunt uit !!) Al wandelend (ook zonder Ivany moet ik minstens een half uur per dag lopen !!!) ontdekte ik allerlei leuke winkeltjes die we nooit zijn tegengekomen. Onder meer een erg grote supermarkt (bijna een hyper) waar vanalles te koop was...........
Vlakbij het hotel worden binnenkort apartementen gebouwd, 1 kamer- en tweekamer-apartementen. Ik was benieuwd wat zo¨n apartement in het oudere gedeelte van het centrum van SP zou kosten. Ik dus gevraagd............eerst kreeg ik een hele uitleg (in het portugees !!) maar omdat de dame (die de uitleg gaf) erg langzaam en duidelijk sprak was alles te begrijpen.........(soms worden woorden die je begrijpt in de samnehang toch duidelijk) Het waren luxe apartementen met bv als veiligheidssnufje, dat je alleen maar binnen kunt met een vinger-herkenning. Maar als je iemand anders vraagt om even iets in je huis te doen lijkt het me weer niet zo handig...........vergeten te vragen hoe het dan moet......... Zo¨n 2 kamer-apartement met keuken(tje), zithoek, leeshoek, balkon, eethoek, slaapkamer en douche/toilet kost , omgerekend in ons geld Euro 250.000 Als ik dan de verlopen/vergane huizen in de directe omgeving zie zou ik er voor niets nog niet willen wonen. Maar misschien worden die mettertijd ook vervangen door nieuwbouw, wie weet. De hotelbedienden vonden de prijs ook erg hoog, maar met de bemerking dat wonen in het (overigens grote) centrum van Sao Paulo onvoorstelbaar duur is. Je kunt hier beter aan de rand van de metropool wonen en de metro gebruiken als je in het centrum moet zijn.
Zondag 17 juli Vandaag de laatste dag in SP. Na het ontbijt eerst naar de fruitmarkt, (zit mijn verplichte wandeling er tenminste weer op) Lekkere kersen gekocht .Groot en sappig. Verder een rondje gelopen aan de andere kant van de hoofdstraat dan ik gisteren deed. Daarna alles uit mijn beide koffers uitgepakt , uitgestald en weer (goed verdeeld ivm de controle op van alles) ingepakt. De beide koffers gewogen..............toen maar een schatting gemaakt dat de weegschaal 2 kg zou kunnen wegen en besloten die in de handbagage mee te nemen............ten eerste omdat ik daar kg-capaciteit over had en ten tweede omdat ik denk dat in mijn handbagage de weegschaal minder risico loopt op breuk. Daarna op TV naar voetballen gekeken..........er is (hier in zuid-amerika) de ¨coppa america¨ het kampioenschap voor landen in latijns amerika. Brazilie speelde tegen Paraguay..........en het is inmiddels een ¨knock-out¨fase...........wie verliest ligt eruit. Na de normale speeltijd was het 0-0, dus verlenging, ook gelijk...toen penaltys...........en Brazilie ligt eruit. Ik vond dat ze ook erg nerveus speelden.
Na de voetbalwedstrijd even wat gegeten........... Nu nog even wat bijwerken in mijn blog, want ik had nog een tegoed in de LAN en dat probeer ik nu op te gebruiken. Want anders ben ik dat geld toch kwijt. Hierna ga ik slapen...alles is in gereedheid om morgen vroeg op reis te gaan naar het volgende deel van mijn avontuur.
