De tijd gaat hier zo snel! Het is al weer bijna twee weken geleden dat ik iets heb achtergelaten op mijn blog (ik tel eventjes mijn censuurbericht van gisteren niet mee). Vorige week vrijdag was het een drukke dag. Op de middag hebben enkele studenten mij mee uit eten gevraagd en 's avonds waren we uitgenodigd bij Kimmy om te gaan eten. Het moet gezegd, het was een fantastisch lekkere dag. Hoe meer eten er op tafel staat, hoe beter. Mijn studenten namen me mee naar een restaurant waar je ook apart kan gaan zitten, dus dan ga je uitgebreid eten. Zo ongeveer bij elk gerecht dat ik niet kende, hebben ze dat op het menu gezet, en geloof me, er zijn nog veel gerechten die ik niet ken. Resultaat, veel te veel! Maar zo lekker allemaal.
's Avonds waren we dan uitgenodigd bij Kimmy. Kimmy en Serena geven bijles Chinees aan Sarah en Sarah geeft hen Westerse cultuur in de plaats. Ondertussen zijn we goede vrienden geworden. Regelmatig gaan we samen eten, naar de winkel, komen ze bij ons langs, vrijdag middag hebben ze met Rozanne hun Engels nog wat geoefend bij mij thuis. De mama van Kimmy had echt veel moeite gestoken in het eten, de tafel was gewoon te klein voor alle gerechten. We kregen er een lekker glaasje wijn bij en 's avonds wat gejunglespeed, wat misschien een iets minder goed idee was na die wijn ;).
Op de laatste foto zien jullie de ouders van Kimmy, dat zijn de mensen waar wij tussen zitten. Haar tante met haar dochtertje helemaal links waren er ook. Haar tante had helpen koken en het nichtje had de hele avond op de computer gespeeld en heeft nauwelijks een woord tegen ons gezegd. Blijkbaar zijn waiguoren (buitenlanders) heel intimederend.
Het is nog niet gedaan met eten. Op dinsdag hadden we afgesproken met Ryan, weten jullie nog, ons klein broertje? We wilden eens wat anders doen dan gewoon ergens noedels of rijst te eten dus het werd hotpot. De eerste keer dat ik hotpot gegeten heb. Je bestelt een hoop eten, dat gooi je in de ketel die voor u staat te koken en als het gaar is, dan pak je eruit wat je wil eten. Hoe noemen wij dat, fondu zeker? De Chinese manier van eten bevalt me wel, allemaal eten uit dezelfde pot, één grote familie.
Wat ik daar op de foto aan het eten ben, of toch aan het proberen ben om zonder al te grote problemen te verorberen is een stukje kip. Vlees wordt met alles erop en eraan in stukjes gehakt en er zo ingegooid. Dus in heel veel gerechten, niet alleen in hotpot vind je beentjes terug, de huid zit er nog aan, kippenpoten vind je met de nagels er nog aan, allicht want wie zou ze knippen? Niet iedereen vindt dat even lekker maar ik heb altijd al graag met mijn eten gespeeld en hoe kan je weten dat het niet lekker is als je het niet probeert? Voorlopig heb ik nog niet iets gehad waarvan ik zeg dat ik het echt niet lekker vind.
Deze week is het ook sinterklaas geweest en hij is langsgekomen! Joepie, hij was mij niet vergeten. Op dinsdagochtend stond er voor mijn deur een zakje met wat chocolade munten in, mandarijntjes, koekjes (het was geen speculaas maar het leek er een beetje op) en echte Belgische mignonnetjes. Dank je Sinterklaas! Ik had voor mijn studenten ook wat voorbereid in verband met sinterklaas. Er was een youtube-filmpje met de uitleg van wat sinterklaas nu eigenlijk is. Daar heb ik wat vragen op verzonnen en dan nog een liedje erbij. Luisteren is luisteren of het nu een dialoog is of een verhaaltje over sinterklaas. Op het einde van de les kregen ze allemaal een mandarijntje en een chocolademunt. Ze waren er wel blij mee :).
Mijn department is wel niet zo spraakzaam als het over examens gaat, of over uurroosters of over neem maar gelijk welk onderwerp. Ik moet alles zelf uitvinden en ze verwittigen altijd op het laatste moment. Zo'n drie weken geleden had ik al eens gevraagd aan Zhu, de leerkracht waar ik mee samenwerk, hoe het nu zit met de examens. Vorige week vrijdag kreeg ik een mail waarin stond dat het examen voor het luistervak voor maandag binnen moest zijn. Ik dus als een zot beginnen zoeken naar een geschikt dialoogje. Ik heb wel een goed examen in elkaar gestoken, al zeg ik het zelf. Nu eens afwachten hoeveel er gaan buizen. Goed, ok, ik had dat dus maandag binnengeleverd, te laat natuurlijk want ze hadden mij al de hele voormiddag zitten sms'en waar mijn examens nu eigenlijk bleven. Ik uitgelegd dat ik ermee bezig was en dat het wel kwam. Doen ze mij 's avonds nog een mail om te vragen naar mijn kopie B, blijkbaar het examen voor de tweede zit. Ik weer maar een ander examen kunnen maken. Dit was af op een half uur, ik word er nog goed in! Tja, als ze zelf zo schaars zijn met hun uitleg, dan moeten ze niet verwachten dat ik perfect op tijd ben met alles.
Het einde van deze week had weer heel wat leuks in het vooruitzicht. Vrijdagavond gaf Matt een concertje in Leipzig, het Westers café. Ik was 5 minuten te laat maar toen ik daar binnenkwam, moest ik wel eventjes lachen. Zo druk! Matt heeft een paar studenten die een beetje verliefd op hem zijn. Het was een avond helemaal op zijn Chinees. In plaats van iemand zijn nummers te laten spelen tot hij ze allemaal heeft gespeeld, werd het regelmatig eventjes stilgelegd om eventjes iets tussendoor te doen. Op een gegeven moment mocht bijvoorbeeld het publiek een nummer zingen voor Matt en een van zijn studenten zong het liedje van de Titanic 'my heart will go on'. Dan moest Matt een quiz-vraag oplossen in het Chinees. Na zijn concert ging de avond vlot over in Chinese karaoke. Alvin, een student en Manager van Leipzig nam deze taak vlot op zich. Sarah zat achter de volumeknop van de micro en moest het regelmatig stiller zetten of de ruiten zouden gesprongen zijn.
Ik ga dit bericht eventjes in twee kappen want anders lukt het niet met de foto's. Ik kan er maar zoveel tegelijk plaatsen per bericht. Om verder te lezen, zie bericht hierboven.
