Ik krijg af en toe mailtjes van iemand die iets te nieuwsgierig is:
Ine, Mooie tekst, maar ik zou ook graag wat foto's zien van de stoffenstraat en de
meubelstraat. En ook een foto van de appartementen en eventueel een
plaatsbepaling via google earth waar je ergens zit. En hoever van het centrum,
... En hoe
groot is Xi'an eigenlijk? En hoe is het weer, het klimaat, ... veel verschil in
China of niet? Regent het nog hard? In Indonesië zit alles onder water. Gr. Papa
Geduld! Ik zit hier nog elf maanden, het zal nog wel een keer komen, maar alé,
om uw nieuwsgierigheid een beetje in te tomen, hier volgen de antwoorden op uw
vragen:
Als ge mijn vorig stukje blog goed had gelezen, dan had ge begrepen dat ik nog
niet in de stoffenstraat geraakt ben. Dat is voor wanneer ik er effectief
naartoe ga. Van de tweedehandsmeubelstraat die uiteindelijk toch niet
tweedehands was heb ik inderdaad geen foto's gemaakt, maar ik ga er misschien
toch nog wel eens naartoe. Geduld. Van de tweedehandsmeubelstraat die ook effectief tweedehands is, staat er sinds gisteren een foto op.
Dit is een kaart van Xi'an. Het centrum ligt in het midden, de school ligt ten zuid-westen van het centrum. Ik neem bus 300 om in het centrum te geraken wat ongeveer 45 minuten duurt en bus 400 om bij de grote pagode van de wilde gans te geraken (daar hebt ge ze weer, die domme gans).
Wij zitten met vier appartementen in deze blok. Dit is mijn appartement vanaf de buitenkant gezien. Er is nog een andere kant, ook met een balkon.
(Jaja, ik heb twee balkonnetjes.) Aan de linkerkant achter die bosjes ligt ons appartement.
Dat is de bewakerspost en daar moeten wij altijd langs om binnen en buiten te gaan, De guards zijn heel vriendelijk maar het moet toch maar een saai jobke zijn.
Nog een bewakershutje waar we ook eventueel doorkunnen, maar ik neem eigenlijk altijd de hoofdingang.
Voor- en achterkant van de andere appartementsblokken. Daar wonen bijvoorbeeld Emmy en Sarah.
De bib waar ik Chinese les volg op de derde verdieping.
Lesgebouw 1 waar ik Franse les geef. Op de achtergrond zie je de gebouwen waar ze aan het werk zijn. In China bouwen ze altijd en overal. Als een gebouw versleten is, dan gooien ze het plat en beginnen opnieuw. Maar onderhouden, dat kennen ze toch niet.
Deze twee gebouwen stonden er nog niet toen ik een maand geleden aankwam.
Het meer achter onze appartementsblokken. Hier heb ik jammer genoeg geen zicht op, er staat nog een appartementsblok in de weg.
Het weer: Het heeft de laatste tijd heel veel geregend en dat was blijkbaar niet normaal.
Volgens de inwoners van Xi'an zijn de goden boos omdat er een metrolijn in
Xi'an gebouwd is die sinds september in gebruik is, maar ik ben nog niet heel
zeker wat ik daarvan moet geloven. Nu is het ondertussen toch al een weekje
zonnig met zelfs blauwe lucht en temperaturen tussen 15 en 22 graden. Dus ik hoop dat het zo nog eventjes blijft! Het is hier gelukkig niet zo erg als in Indonesië.
Druk druk druk! Dat is het deze week geweest. Vorig weekend moesten per se de lessen ingehaald worden van donderdag en vrijdag dus dat betekende dat we van zaterdag tot vrijdag les moesten volgen en geven. Dodelijk vermoeiend! Tijdens het weekend had ik een donderdag- en vrijdaggevoel. Toen de eigenlijke week begon, dacht ik al dat het woensdag was, op woensdag wist ik echt niet meer welke dag het was en toen het uiteindelijk vrijdag was en het weekend begon, toen dacht ik dat we de volgende dag ook weer les hadden. Ok, dat stadium is nu achter de rug en vanaf nu loopt het weer normaal. Ik ben vanaf deze week ook overgestapt naar niveau twee en dat is heel wat comfortabeler. De teksten zijn heel wat korter en ik kan zo goed als alle karakters lezen. En nu neem ik tenminste in mij op wat ze mij allemaal wijsmaken terwijl in niveau drie ik het wel hoorde en verstond maar het daarna ook weer vergat. Het enige kleine nadeel is dat ik ingestapt ben en nu maandag volgt er een testje over de hoofdstukken die ik niet gehad heb. Zelfstudie! Ach, als het dat maar is.
Vorige maandag had ik eigenlijk ook wel een leuke Franse les. Op maandag geef ik luisteren, wat wil zeggen dat ik in een soort taallabolokaal zit, ik steek de cd in de computer en iedereen kan volgen op een schermpje voor hen. Maar... die maandag was de stroom op de hele campus uitgevallen. Tja, wat doe je dan? Ik had hen gelukkig gevraagd een monoloog voor te bereiden over hun toekomstplannen dus ik dacht, dat komt dan goed uit, maar zoals ze hier blijkbaar gewend zijn om taken te maken, had niemand, op een enkeling na dan, dat voorbereid. Aangezien ik toch niets anders kon doen, heb ik ze nog een half uurtje gegeven om het alsnog voor te bereiden en die enkelen die wel zo ijverig waren geweest, heb ik meer punten gegeven. De macht aan de prof, yeah!
Nu was ik dinsdag na de les mijn gsm toch vergeten in die klas zeker! Toen ik het merkte, was het al te laat want was het gebouw gesloten. Dat zegt veel over mijn gsm-gewoontes, ik mis het ding niet vlug. Maar ik gebruik mijn gsm ook als wekker en ik moest de volgende dag voor acht uur in die klas geweest zijn dus ik in zeven haasten nog naar de winkel die hier gelukkig open zijn tot tien uur om daar de minst mottige wekker uit de rek te halen, liefst zonder glitter of Disney of nog andere tierlantijntjes aan om toch maar zeker de volgende ochtend als eerste die klas binnen te gaan. En jawel hoor, hij lag er nog! Oef...
Na onze lange, lange week les, zijn we vrijdag een paar leuke dingen gaan doen. Ik ben gaan uiteten met Rozanne, Sarah en enkele van onze Koreaanse vrienden. We zijn een restaurantje binnengegaan en daar kregen we een tafel apart in een kamer. Je krijgt dan thee voorgeschoteld en een menukaart met prentjes. We zitten allemaal in niveau 1 en 2 behalve een meisje in niveau 4 dus zij deed het woord. Het was een allegaartje van Chinees, Engels en Koreaans. Heel gezellig en heel lekker! In het midden van de tafel staat een ronddraaiende glazen plaat waarop alle gerechten gezet worden en dat kan je dus ronddraaien om zo aan alle gerechten te kunnen. Het is dus niet zoals bij ons dat iedereen zijn eigen bord en gerecht heeft, in China heeft iedereen zijn eigen kommetje rijst en de gerechten worden in het midden van de tafel gezet zodat iedereen kan pakken wat hij graag heeft.
Na de maaltijd zijn Rozanne en ik doorgegaan naar een tweedehands meubelmarktje. Ik was al op zo'n marktje geweest, dat was zogezegd ook tweedehands maar dat waren eigenlijk nieuwe spullen. Dit marktje was echt tweedehands. Ik heb twee nachtkastjes gekocht voor 4 en vier stoelen voor 12. Alleen een tafel heb ik nog niet gevonden maar ik ga gewoon nog eens terug want de uitzet verandert daar voortdurend. Nu kunnen mijn gasten toch al zitten.
Ik heb ook het tweede boekje van Harry Potter in het Chinees gekocht. Tegen dat het jaar om is, heb ik ze allemaal! Die winkeljuffrouw vroeg heel verbaasd of ik dat kon lezen. "Natuurlijk kan ik dat lezen", heb ik haar verzekerd. Nu zullen we zien of het waar is. :)
Die avond hebben we ook de verjaardag van Emily en Della gevierd. Emily is mijn klasgenoot van Antwerpen die hier ook les geeft en Della is de beste vriendin van Emmy (de Franse leerkracht). Voor Della was dit de eerste keer dat haar verjaardag gevierd werd met een verrassingsfeestje dus ze was wel heel blij. Er waren nog heel wat andere "waiguoren", buitenlanders, waar ik mee gebabbeld heb en ik heb toch wel wat interessante verhalen gehoord.
