Dit is van alles en nog wat deel 2, om deel 1 te lezen, moet je het vorig bericht lezen. Kwestie om eventjes duidelijk te zijn.
Goed, waar waren we gebleven? Oh, ja, zaterdagochtend, gisteren dus. Sarah had ons allemaal uitgenodigd bij haar voor Mexicaanse avond maar voordat er een Mexicaanse avond op het menu kan staan, moet er eerst naar de winkel gegaan worden. Op zaterdag is er een busje voor de buitenlandse leerkrachten om naar Metro te gaan, een grote winkel à la Colruyt waar er met de heftruck rondgereden wordt tijdens openingsuren dus kinderen onder de zoveel meter mogen er niet binnen. Daar kan de Ikea nog een puntje aan zuigen! Ik heb in die winkel eigenlijk nooit iets nodig aangezien ik toch niet kook maar ik ga mee voor de gezelligheid. Osse pa wilde wel eens weten wat voor soort elektrisch materiaal er allemaal voorhanden is in China. Ik heb vooral de tv's eens bekeken, niet dat Metro de meest geweldige winkel is om dat soort toestellen te kopen, maar dan kan je eens kijken naar de verschillende merken.
Ik heb prijzen gezien tussen 1500 en 4000 yuan voor die tv's wat dus neerkomt op iets meer dan 150 tot iets meer dan 400 euro. Zoals jullie zien, vind je er ook bekende merken zoals een strijkijzer van Philips voor 259 yuan. Dit eventjes tussendoor voor de geïnteresseerden in elektro-huishoud.
De voorbereidingen voor Mexicaanse avond waren nog niet gedaan. Lotus is een supermarkt op vijf haltes van de universiteit vandaan. Daar hadden we ook nog enkele dingen nodig maar op het middaguur is er altijd iets mis met die bussen. Er kwam maar geen bus 400. Dan besloten we maar te voet te gaan, het was een hele zonnige dag, blauwe hemel (voor die keer dat er dat is, moeten we ervan profiteren), nauwelijks verkeer (voor China dan toch), ik kreeg zowaar een lentegevoel.
De rest van de namiddag heb ik Sarah geholpen met voorbereiden. Hier kreeg ik een mussenburggevoel. Sarah aan het koken, ik aan het afwassen. Hiërarchie moet er zijn. Maar het resultaat mocht er wezen.
Die foto met die pot op en een gele smurrie in, dat is kaassaus om met tortillachipjes te eten. Zo lekker! Heel zoet, blijkbaar iets te zoet, maar daar kan mijn zoete tand wel tegen. Ik zei er in ieder geval geen nee tegen. Een avond zonder Junglespeed is geen volledig geslaagde avond dus natuurlijk werd er gespeeld en zoals dat hoort gevochten om de totem.
Als extra verrassing van de avond was er in China een volledige maansverduistering. Ik kreeg een berichtje van een studente van mij dat het weer heel goed was om half 11 's avonds. Ik snapte er natuurlijk niets van. Ik was al aan het denken dat ik ergens een overboeking had vastgelegd met haar maar ik had toch niets afgesproken? Toen bleek dus dat het de maansverduistering was. Het verhaal hier in China gaat dat er een hond de maan stukje bij beetje opeet. Ik heb geprobeerd er wat foto's van te maken maar daarvoor is mijn toestelletje net niet professioneel genoeg. Het heeft geleid tot wat grappige effecten.
Die ene foto lijkt bijna een beetje op een hond, nee?
De tijd gaat hier zo snel! Het is al weer bijna twee weken geleden dat ik iets heb achtergelaten op mijn blog (ik tel eventjes mijn censuurbericht van gisteren niet mee). Vorige week vrijdag was het een drukke dag. Op de middag hebben enkele studenten mij mee uit eten gevraagd en 's avonds waren we uitgenodigd bij Kimmy om te gaan eten. Het moet gezegd, het was een fantastisch lekkere dag. Hoe meer eten er op tafel staat, hoe beter. Mijn studenten namen me mee naar een restaurant waar je ook apart kan gaan zitten, dus dan ga je uitgebreid eten. Zo ongeveer bij elk gerecht dat ik niet kende, hebben ze dat op het menu gezet, en geloof me, er zijn nog veel gerechten die ik niet ken. Resultaat, veel te veel! Maar zo lekker allemaal.
's Avonds waren we dan uitgenodigd bij Kimmy. Kimmy en Serena geven bijles Chinees aan Sarah en Sarah geeft hen Westerse cultuur in de plaats. Ondertussen zijn we goede vrienden geworden. Regelmatig gaan we samen eten, naar de winkel, komen ze bij ons langs, vrijdag middag hebben ze met Rozanne hun Engels nog wat geoefend bij mij thuis. De mama van Kimmy had echt veel moeite gestoken in het eten, de tafel was gewoon te klein voor alle gerechten. We kregen er een lekker glaasje wijn bij en 's avonds wat gejunglespeed, wat misschien een iets minder goed idee was na die wijn ;).
Op de laatste foto zien jullie de ouders van Kimmy, dat zijn de mensen waar wij tussen zitten. Haar tante met haar dochtertje helemaal links waren er ook. Haar tante had helpen koken en het nichtje had de hele avond op de computer gespeeld en heeft nauwelijks een woord tegen ons gezegd. Blijkbaar zijn waiguoren (buitenlanders) heel intimederend.
Het is nog niet gedaan met eten. Op dinsdag hadden we afgesproken met Ryan, weten jullie nog, ons klein broertje? We wilden eens wat anders doen dan gewoon ergens noedels of rijst te eten dus het werd hotpot. De eerste keer dat ik hotpot gegeten heb. Je bestelt een hoop eten, dat gooi je in de ketel die voor u staat te koken en als het gaar is, dan pak je eruit wat je wil eten. Hoe noemen wij dat, fondu zeker? De Chinese manier van eten bevalt me wel, allemaal eten uit dezelfde pot, één grote familie.
Wat ik daar op de foto aan het eten ben, of toch aan het proberen ben om zonder al te grote problemen te verorberen is een stukje kip. Vlees wordt met alles erop en eraan in stukjes gehakt en er zo ingegooid. Dus in heel veel gerechten, niet alleen in hotpot vind je beentjes terug, de huid zit er nog aan, kippenpoten vind je met de nagels er nog aan, allicht want wie zou ze knippen? Niet iedereen vindt dat even lekker maar ik heb altijd al graag met mijn eten gespeeld en hoe kan je weten dat het niet lekker is als je het niet probeert? Voorlopig heb ik nog niet iets gehad waarvan ik zeg dat ik het echt niet lekker vind.
Deze week is het ook sinterklaas geweest en hij is langsgekomen! Joepie, hij was mij niet vergeten. Op dinsdagochtend stond er voor mijn deur een zakje met wat chocolade munten in, mandarijntjes, koekjes (het was geen speculaas maar het leek er een beetje op) en echte Belgische mignonnetjes. Dank je Sinterklaas! Ik had voor mijn studenten ook wat voorbereid in verband met sinterklaas. Er was een youtube-filmpje met de uitleg van wat sinterklaas nu eigenlijk is. Daar heb ik wat vragen op verzonnen en dan nog een liedje erbij. Luisteren is luisteren of het nu een dialoog is of een verhaaltje over sinterklaas. Op het einde van de les kregen ze allemaal een mandarijntje en een chocolademunt. Ze waren er wel blij mee :).
Mijn department is wel niet zo spraakzaam als het over examens gaat, of over uurroosters of over neem maar gelijk welk onderwerp. Ik moet alles zelf uitvinden en ze verwittigen altijd op het laatste moment. Zo'n drie weken geleden had ik al eens gevraagd aan Zhu, de leerkracht waar ik mee samenwerk, hoe het nu zit met de examens. Vorige week vrijdag kreeg ik een mail waarin stond dat het examen voor het luistervak voor maandag binnen moest zijn. Ik dus als een zot beginnen zoeken naar een geschikt dialoogje. Ik heb wel een goed examen in elkaar gestoken, al zeg ik het zelf. Nu eens afwachten hoeveel er gaan buizen. Goed, ok, ik had dat dus maandag binnengeleverd, te laat natuurlijk want ze hadden mij al de hele voormiddag zitten sms'en waar mijn examens nu eigenlijk bleven. Ik uitgelegd dat ik ermee bezig was en dat het wel kwam. Doen ze mij 's avonds nog een mail om te vragen naar mijn kopie B, blijkbaar het examen voor de tweede zit. Ik weer maar een ander examen kunnen maken. Dit was af op een half uur, ik word er nog goed in! Tja, als ze zelf zo schaars zijn met hun uitleg, dan moeten ze niet verwachten dat ik perfect op tijd ben met alles.
Het einde van deze week had weer heel wat leuks in het vooruitzicht. Vrijdagavond gaf Matt een concertje in Leipzig, het Westers café. Ik was 5 minuten te laat maar toen ik daar binnenkwam, moest ik wel eventjes lachen. Zo druk! Matt heeft een paar studenten die een beetje verliefd op hem zijn. Het was een avond helemaal op zijn Chinees. In plaats van iemand zijn nummers te laten spelen tot hij ze allemaal heeft gespeeld, werd het regelmatig eventjes stilgelegd om eventjes iets tussendoor te doen. Op een gegeven moment mocht bijvoorbeeld het publiek een nummer zingen voor Matt en een van zijn studenten zong het liedje van de Titanic 'my heart will go on'. Dan moest Matt een quiz-vraag oplossen in het Chinees. Na zijn concert ging de avond vlot over in Chinese karaoke. Alvin, een student en Manager van Leipzig nam deze taak vlot op zich. Sarah zat achter de volumeknop van de micro en moest het regelmatig stiller zetten of de ruiten zouden gesprongen zijn.
Ik ga dit bericht eventjes in twee kappen want anders lukt het niet met de foto's. Ik kan er maar zoveel tegelijk plaatsen per bericht. Om verder te lezen, zie bericht hierboven.
Censuur,
het bestaat in China. Dit wist natuurlijk iedereen al langer maar ik ben er nu
zelf aan onderworpen. Dawei had aan mij gevraagd een tekstje te schrijven voor
de schoolkrant. Dat was dan in het Engels, dus ik mijn beste Engels
bovengehaald in de hoop dat ze dan alles in dat krantje zetten.
Dit was mijn tekst:
Lets introduce myself first. My
name is Ine and Im from Belgium where I studied French and Chinese. Last year,
I decided to come to China to improve my Chinese and to pass on my knowledge of
the French language to the Chinese students. Its a choice I dont regret
making.
The first month was difficult.
Although Ive met a lot of friendly people who helped me to find my way in
China, the language barrier is hard to conquer. After landing in China, still a
bit jetlagged and drowsy, immediately you get drowned in the new language. It
is sometimes frustrated not to be able to tell people exactly what you mean.
Its been now three months since my arrival in China and I notice already a big
difference. Its still difficult but my Chinese has improved a lot so its less
frustrated.
Remembering names can also be
troublesome sometimes. Not only the names of my students but the names of all
people I meet are difficult to remember. Ive been meeting so many new people
that it is impossible to remember them all. Sometimes people say hello to me
and I really cant remember when Ive met them. Its easy for Chinese people to
remember when they meet a foreigner but it is not so easy for the foreigner to
remember all the times when he has met Chinese people. But I will get there.
Of course, its not all bad news.
When I arrived at the airport in Xian, the school provided a car from the
university to pick me up. I was welcomed by Tina and Andi, who helped me both
through the first days. We got warm words of welcome from the head of the
international department of the university. I met Dawei and Grace whom I helped
rebuilding the international café. The first contact with my students went by
without any problems and in the meantime, they took me to get to know the city
of Xian and the mountains surrounding Xian.
Im already three months here and
there are still so many more months to go to meet people and to experience
Xian and China. Im looking forward to it.
Dit schoot er nog van over:
First,
lets introduce myself. My
name is Ine and Im from Belgium where I studied French and Chinese. Last year,
I decided to come to China to improve my Chinese and to pass on my knowledge of
the French language to the Chinese students. Its a choice I dont regret
making.
When I arrived at the airport in Xian, the school provided a car from the university
to pick me up. I was welcomed by Tina and Andi, who helped me both through the
first days. We got warm words of welcome from the head of the international
department of the university. The first contact with my students went along
without any problems and in the meantime, they took me to get to know the city
of Xian and the surrounding mountains.
Im already three months here and there are still so many more months to go to
meet people and to experience Xian and China. Im looking forward to
it.
Wat
er in het Chinees staat, dat zal allicht nog helemaal anders zijn :).
Onder de foto staat er ook nog een citaat van mij: Lachen en altijd blijven lachen. Ik moet toch gaan geloven dat ze een andere persoon voorhebben want ik heb dat nooit gezegd :d.
