Wat wordt het thema van de week? Jawel hoor, wat eten we vandaag? Zoals jullie al wel hebben kunnen vermoeden, kook ik hier niet. Ik weiger. Waarom de moeite doen om zelf iets niet zo heel lekker in elkaar te knutselen - ik denk dat iedereen mijn kookkunsten wel kent, voor diegenen die deze niet kennen, ze zijn niet denderend - terwijl hier overal zo'n lekker eten te krijgen is.
Dit zijn enkele drankjes. Het eerste is op basis van bonen, mais, aardappel en nog vanalles wat ik niet herkende. Dat mixen ze in de blender en doen er gekookt water bij. De meeste buitenlanders noemen het een drankje dat smaakt alsof er modder inzit, maar zoals gewoonlijk vind ik dit soort dingen wel heel lekker. Het tweede is melk, soms wit, soms bruin, dat staat overal klaar, kan je zo aanduiden en meenemen. Het derde is thee dat je kan krijgen in de restaurantjes. Terwijl je eten wordt klaargemaakt, krijg je alvast wat thee. Soms is het geen thee, maar kan je een afkooksel krijgen van de noedels of wat ze dan precies aan het maken zijn, een soort bouillon zeg maar.
Dit zijn maaltijden die ik in het cafetaria van de school ga halen. Als ik les moet geven in de namiddag, dan heb ik een uur en veertig minuten om te eten en ondertussen wil ik op mijn gemak mijn lessen nakijken of volgende lessen plannen in plaats van in het cafetaria te eten. Echt aan te raden is dat ook niet want overal wordt er gekookt en als je daar te lang zit, ruik je zelf helemaal naar het eten. Ik vraag dan altijd om het mee te nemen naar huis en dan krijg je dat mee in een plastiek zakje. Je kan noedels kiezen of rijst, het best vraag je ook eventjes of het niet te pikant is, maar ik kies meestal iets en zie wel wat ik krijg. Tot nu toe is dat nog niet mislukt :).
De eerste foto zijn baozi, een soort broodje gevuld met een vulling (allicht!) van vlees, of groente, of iets pikant. De groentebaozi smaken vrij zoet en ik vind deze samen met de pikante vulling het lekkerste. De tweede foto is iets wat ik moest proberen, dat is iets krokants, dus gebakken in olie en de vulling is een bonenpasta die hier ook wel veel wordt gebruikt, ook zoet en zo lekker. Als vieruurtje na de Franse les, ga ik vaak een bolletje deeg halen gevuld met diezelfde bonenpasta. Heerlijk!
Dit zijn straatjes vlakbij onze school waar het ene restaurantje naast het andere ligt. Het een ziet er nog viezer uit als het andere maar overal kan je dus wel heerlijk gaan eten. Je krijgt hier toch een heel ander idee over hygiëne en je maakt je eigenlijk ook niet meer zoveel zorgen. Ik ben nu al twee maanden mijn keuken aan het poetsen maar als ik zie waar ik dat eten ga halen, waar maak ik mij eigenlijk dan nog zorgen om? In deze straatjes zijn Rozanne en ik ergens gaan eten waar ze plaatjes hadden om aan te duiden wat we wilden en het was heel lekker, een gerecht met bonen en aubergines en het andere met vlees in een heel lekker sausje wat je dan in een soort wrap draait.
Vrijdag zijn Rozanne en ik met de metro naar de stoffenmarkt gegaan. Sinds kort is de metro geopend in Xi'an. Vorig jaar hebben we lopen zoeken naar de metro en werden we een bibliotheek ingestuurd waar dan zogezegd de metro-ingang was maar dit jaar is hij er dus wel. Het kost twee kuai, is nog heel proper - want het is nog nieuw maar geef het een jaar - en heel gemakkelijk.
Op de stoffenmarkt was ik eigenlijk op zoek naar een baar om mijn gordijn op te hangen. Het gordijn zelf had ik al, maar niets om het op te hangen. We hebben wat rondgekeken op zoek naar een mooie baar. Toen we die gevonden hadden, toen moesten we nog uitleggen wat we precies wilden. Eerst moet je dan weer onderhandelen over de prijs. We waren uitgekomen op 54 kuai voor de baar maar toen duidelijk was dat er een werkman moest komen om die te installeren, kwam er nog eens 30 bij. Waarschijnlijk zijn we afgezet maar ik had geen zin om ervoor te gaan vechten dus ik heb ja gezegd. Hier zie je mijn werkman, vriendelijke jongen, maar ik heb hem wel instructies moeten geven hoe hij het moest doen. Als ik hier het materiaal had, dan had ik het zelf gedaan, maar ik kan er moeilijk een boor voor gaan kopen. Het is wel heel leuk om daar rond te lopen. Er is heel veel te zien, alles wordt daar op maat gemaakt, veel stofjes, kleurtjes, douchegordijnen, matten,... Ik ben ook nog op zoek naar een mat maar ik heb niet de juiste kleur gevonden. Wat wel grappig was, ik vroeg de prijs van een klein matje en de verkoopster zegt mij 35 kuai. Nog geen twee minuten later vraagt een Chinese de prijs voor diezelfde mat, zegt die verkoopster toch niet 25 kuai. Dus ik vraag opnieuw hoeveel, zegt ze tegen mij weer 35. Dacht ze nu echt dat ik dat niet kon verstaan? Ik zeg tegen haar, waarom moet zij maar 25 betalen en ik 35? Ik geef u er 20 voor. Maar dat heeft ze niet willen doen, dus ik heb de mat laten liggen. Ik denk dat ze dollartekens zien in de plaats van ons gezicht. Buitenlanders = geld! Dan zijn ze bij mij toch aan het verkeerde adres! %%%FOTO21%%%
Gisteren hebben we ook nog eens een wandelingetje in de buurt gemaakt en we zijn een wijk tegengekomen waar we voor de nieuwsgierigheid eens zijn doorgewandeld. Alle wijken worden 's nachts afgesloten met hekken en er staan altijd bewakers bij de poort maar je kan er wel in. Aan de hoofdpoort was er een pleintje om te sporten met daarrond winkeltjes en restaurantjes, naarmate je verder liep, kwam je voornamelijk appartementsblokken tegen. Het geheel oogde nog vrij gezellig en we werden een tijdje achtervolgd door kinderen die als we ons omdraaiden vlug de andere kant opliepen en zenuwachtig tegen elkaar begonnen te lachen. %%%FOTO22%%% %%%FOTO23%%%%%%FOTO24%%%
Reacties op bericht (3)
02-11-2011
Chinese cultuur
Hey Ine,
elke keer lees ik je blog met veel plezier en via jou leren we de chinese cultuur ook een beetje kennen. Eigenlijk is het goed dat je niet zelf kookt, dan kan je eens de echte chinese keuken leren kennen. Alhoewel zelf leren koken ook geen slecht idee is, dan kan je eens voor ons koken als je terugkomt. Hoe zit het met de verhalen van hondenvlees, insecten, etc... Daar nog niet mee in contact gekomen? ;)
Ik ben Davy aan het proberen te overtuigen om misschien tegen februari u te komen bezoeken, maar het gaat allemaal een beetje van mijn examens en zijn nieuw werk afhangen (hij begint in januari vast bij de Persgroep en ik weet niet of hij dan snel verlof gaat kunnen krijgen). Maar afkomen willen we wel, want jou blog heeft onze nieuwsgierig gewekt.
Blijf schrijven! Je blog wordt met veel plezier gelezen :) Nicky
PS: je hebt de groetjes van iedereen hier thuis, vooral mijn mama en bomma.
02-11-2011 om 15:03
geschreven door Nicky
24-10-2011
geweldig!
Zeg Ine,
Dat eten zou ik ook wel eens willen proeven. Zo'n lekker zoet pikant groenteburgertje. Dat is nogal wat anders dan hamburgers! Zorg wel dat je niet te mager wordt!!
Misschien kunt ge eens een kookcursus gaan volgen en bij thuiskomst een chinese avond organiseren met lekker écht chinees eten.
Ik verheug er mij al op.
Lydie
24-10-2011 om 20:27
geschreven door Lydie
23-10-2011
zomaar
Ine,
Blijven schrijven hé , want ik vind het ongelooflijk interessant allemaal. Zo leren wij ook een beetje van de cultuur van de chinezen. Af en toe toch een raar volkje hoor ...
De koekjes worden nu doorgegeven aan Jonny ...
PS. Dien werkman staat al op je nieuwe nachtkastje. Precies toch degelijk spul, al is het tweedehands.
%%%FOTO21%%%
