Ik ben Isabel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam isaatje70.
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 09/07/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, ....
welkom op mijn blogje. Ik vertel graag over allerlei zaken die mij bezighouden!
- "Hoe oud is uw zoon, degene die bij u woont?" "Achtendertig of vijfendertig, ik weet het niet precies." "En hoe lang woont hij al bij u?" "Vijfenveertig jaar."
- "Wat was het eerste wat uw man tegen u zei toen hij die morgen wakker werd?" "Hij zei: 'Waar ben ik, Cathy?' " "En waarom was u zo overstuur?" "Omdat ik Susan heet."
- "Wel dokter, is het niet waar dat wanneer iemand in zijn slaap overlijdt, hij dat niet weet tot de dag daarna?"
- "De jongste zoon, die van tweeëntwintig jaar, hoe oud is hij?"
- "Was het u of uw jongere broer die omkwam tijdens de oorlog?"
- "Heeft hij u vermoord?"
- "Ze had drie kinderen, juist?" "Ja." "Hoeveel zonen had ze?" "Geen." "Had ze ook dochters?"
- "U zegt dat de trap naar de kelder ging?" "Ja." "En die trap, gaat die ook naar boven?"
- "Mr. Slatery, u heeft nogal een grote huwelijksreis gemaakt, nietwaar?" "Ik ben naar Europa gegaan, mijnheer." "En u heeft uw nieuwe vrouw meegenomen?"
- "Hoe kwam er een eind aan uw eerste huwelijk?" "Door een overlijden." "En door wiens overlijden kwam er een eind aan?"
- "Kunt u de persoon beschrijven?" "Hij was van gemiddelde lengte en had een baard." "Was dit een man of een vrouw?"
- "Dokter, hoeveel lijkschouwingen heeft u uitgevoerd op dode mensen?" "Al mijn lijkschouwingen zijn uitgevoerd op dode mensen."
- "Al uw antwoorden moeten mondeling zijn, oké? Naar welke school bent u gegaan?" "Mondeling."
- "Herinnert u zich nog wanneer u het lijk onderzocht?" "De autopsie begon rond half 9 's ochtends." "En Mr. Dennington was dood op dat moment?" "Neen, hij zat op de tafel en vroeg zich af waarom ik een autopsie deed."
- "Bent u bevoegd om een urinestaal te geven?"
- "Dokter, voor u de overlijdensakte ondertekende, controleerde u of er een polsslag was?" "Neen." "Heeft u de bloeddruk gecontroleerd?" "Neen." "Heeft u gecontroleerd of de patiënt nog ademde?" "Neen." "Dus het is mogelijk dat de patiënt nog leefde toen u de overlijdensakte ondertekende?" "Neen." "Hoe weet u dat zo zeker, Dokter?" "Omdat zijn hersenen in een pot op mijn bureau stonden. Maar nu u het zegt, het is mogelijk dat hij nog leefde en nu ergens als advocaat werkt."
Het ziet er naar uit dat tramlijn 13 in de Kroatische hoofdstad Zagreb vervloekt is. Steeds opnieuw vallen er immers doden en gewonden op die lijn. Het laatste ongeval gebeurde vorige week woensdag, toen een bejaarde vrouw onder de wielen van een tramstel terechtkwam. Het is het meest recente in een lange reeks ongevallen: in 1954 gebeurde het totnutoe ergste Kroatische tramongeval waarbij 19 mensen om het leven kwamen en 37 anderen zware verwondingen opliepen. Het nummer 13 werd dan maar afgeschaft, en pas in 1996 opnieuw in gebruik genomen. En weer sloeg het noodlot toe. Alleen al in 2006 waren er op twee maanden tijd vier ongevallen, met twee doden. In 2008 ontspoorde een tramstel, waarbij 13 (!) passagiers gewond raakten. Een automobilist die naar die tram keek, reed bovendien een fietser ondersteboven. Vreemd genoeg deed dat ongeval zich voor om exact 13u13. Toeval of niet...?
Een Chinese inbreker, die eerder al een sjofele dvd-speler buit maakte, is teruggekeerd naar de plaats van het misdrijf. Hij was namelijk de afstandsbediening vergeten. De eerste inbraak vond in december plaats, maar de vijfentwintigjarige inbreker Chong realiseerde zich nu pas dat een afstandsbediening wel zo gemakkelijk is. Alleen dit maal trof hij de verbouwereerde bewoner aan, die in de woonkamer naar zijn nieuwe televisietoestel zat te kijken. Chong biechtte meteen zijn eerdere vergrijp op en liet zich door bewoner Dai naar het politiebureau begeleiden. Daar rekende de politie hem aanvankelijk in, maar oordeelde dat de dvd-speler van amper 100 euro de gang naar de rechter eigenlijk niet waard was en liet hem, tot grote ontzetting van Dai, weer vrij...
Enkele grappige/ leuke/ interessante verhaaltjes met dieren in de hoofdrol!
Hole-in-one Dat een hond in zijn enthousiasme al eens een kiezeltje naar binnen werkt, is tot daar aan toe. Maar in het Schotse Dunfermline maakte een labrador het wel erg bont. Oscar stond op een dieet van vloeibare voeding, maar was daar niet mee opgezet. Omdat hij na verloop van tijd flink rammelde bij het lopen, brachten zijn baasjes hem naar de dierenarts, die tijdens een operatie 13 (!) golfballen uit zijn maag viste. Die had Oscar vrolijk opgekauwd tijdens de dagelijkse wandelingen op een golfterrein in de buurt. Voortaan mag hij alleen nog met muilkorf de grasmat op.
Aaaah... een spin! Duitse wetenschappers hebben ontdekt dat de angst voor spinnen van generatie op generatie wordt doorgegeven. Ze stamt uit de tijd dat er nog grote plagen heersten. Mensen namen toen aan dat de harige beestjes vieze ziektes verspreidden. We zijn niet bang voor hen omdat sommige soorten gif spuiten, anders zouden we even bang moeten zijn voor kevers, wespen en bijen. Naar verluidt lijdt 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 5 mannen aan arachnafobie (angst voor spinnen).
Allo Coco? In de rubriek 'vreemde vogels': de telefonerende papegaai. In een uithoek van Groot-Brittannië wist Smokey, de huiskaketoe van de familie Edwards, te ontsnappen. Twee dagen later streek hij een paar kilometer verderop neer op de schouder van de nietsvermoedende mevrouw Hill. Die belde de dierenbescherming en kreeg het nummer van de Edwards, die hun vogel als vermist hadden opgegeven. Toen mevrouw Hill de vrouw des huizes aan de lijn kreeg, herkende de kaketoe meteen haar stem en begon als gek "Smokey! Smokey!" te roepen. Binnen de kortste keren werd de papegaai veilig en wel thuis afgeleverd.
Het moet ook niet veel gekker worden! In Amerika (waar anders) heeft de reclamedrang van McDonalds een nieuw dieptepunt bereikt. De fastfoodketen adverteert dit jaar voor het eerst op schoolrapporten. In Seminole County, Florida, prijkt Ronald McDonald breed grijnzend op de hoes die de negen- tot tienjarige kinderen gebruiken om hun rapport in te vervoeren. McDonalds nam de drukkosten van de hoezen voor haar rekening, zo'n 1.600 dollar, en kreeg daar de reclameplaatsen voor terug. Het is opvallend dat McDonalds voor deze vorm van adverteren kiest, dit omdat ze eerder beloofden geen kinderen jonger dan twaalf jaar 'lastig te vallen' met reclames. Volgens de directie van de school wordt er al jaren geadverteerd op de hoezen. Dit is het eerste jaar dat McDonalds de reclames op de hoezen drukt. "De tien jaar hiervoor werden de reclames verzorgd door Pizza Hut," aldus de directie. Stel je eens voor dat ze zoiets bij ons in Vlaanderen zouden doen! Ik zie het al voor me: "Dit rapport wordt u aangeboden door Dash". Neen, ik denk niet dat dit hier zou kunnen...
Een 56-jarige man uit het Italiaanse Viterbo die veroordeeld werd voor verkeersagressie, verkiest een celstraf van vijf maanden boven huisarrest. Een vreemde beslissing, al heeft de man naar eigen zeggen voldoende reden om 'vrijwillig' de gevangenis in te gaan: de Italiaan zou vijf maanden in hetzelfde huis met zijn vrouw niet volhouden, klinkt het. Tijdens zijn proces verzette de verkeersovertreder zich al met handen en voeten tegen de rechter die hem huisarrest wilde geven. "Het is voor mij gewoon onmogelijk om zo'n lange tijd bij mijn vrouw te verblijven. We hebben voortdurend ruzie en dan zou ik zelfs het huis niet uitkunnen!" staafde de Italiaan zijn bewering. De rechter probeerde uit alle macht de man te overtuigen toch voor huisarrest te kiezen, maar ondertussen zit hij toch in de cel. Of hij over vijf maanden opnieuw thuis welkom is, is nog maar de vraag...
Er waren eens twee monniken die al veertig jaar bij elkaar woonden en nog nooit ruzie hadden gehad. Nog niet één keer. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: "Vind je het ook niet eens tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?" "Goed," antwoordde de andere monnik. "Laten we meteen maar beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?" "Over dit stuk brood misschien?" opperde de ene monnik. "Oké, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?" vroeg de andere weer. "Dit brood is van mij, en van mij alleen," zei de eerste monnik. "O ja? Hou het dan maar," zei de tweede monnik.
Een Zuid-Afrikaanse vrouw met opera-ambities zal in de toekomst wel twee keer nadenken alvorens ze zomaar haar zangstem oefent. De vrouw was met andere leden van een Zuid-Afrikaans koor op doortocht in Zweden toen ze besloot in haar hotelkamer nog gauw enkele aria's in te oefenen. Zweedse politieagenten die in de buurt aan het patrouilleren waren, merkten een verdachte man op die in de buurt van het hotel stond, hoorden de vrouw 'schreeuwen' en gingen er van uit dat ze in nood was. Luttele momenten later bestormden de ordetroepen het hotel, stampten ze de deur van de kamer in, en troffen ze de zingende dame aan. Enkele excuses later mocht de schreeuwerige zangeres haar oefensessie 'rustig' verderzetten. Tsss, waar gaat dat toch naartoe, als men zelfs het onderscheid niet meer kan maken tussen 'zingen' en 'schreeuwen'...?
Met ambtenaren lachen mag wel een keertje, daarom vandaag enkele moppen over ambtenaren!
- Toppunt van durf: een ambtenaar op het ministerie die zijn kaak verrekt tijdens het gapen en dat aangeeft als een werkongeval.
- "Het is nogal zwoegen zeker, op het ministerie"? "Dat valt best mee. Het is moeilijker om er te raken dan om er te zijn".
- Paniek op het gemeentehuis! Melding van de postkamer: "De bestelformulieren voor de bestelformulieren zijn op!"
- Weet je waarom 21 maart is uitgeroepen tot de dag van de ambtenaar? Op 21 maart is de winterslaap voorbij en begint de voorjaarsmoeheid.
- Een ambtenaar zit koffie te drinken. De kantinejuffrouw vraagt hem: "Wilt u nog een tweede kopje?" "Neen, dank u wel, anders kan ik vanmiddag niet slapen!"
- Wat staat er op het graf van een ambtenaar? "Hier rust hij verder."
- Twee ambtenaren zijn druk bezig een bord aan het timmeren met de tekst: "Genoeg is genoeg. Wij staken". Plots komt een derde man verschrikt het bureau binnen lopen: "Stop met werken, de staking is gedaan!"
- Wat is de drukste werkdag voor een ambtenaar? Maandag, want dan moet hij drie blaadjes van de kalender scheuren.
- Baas tegen zijn werknemer: "Je werkt langzaam, je praat langzaam en je loopt langzaam. Is er dan helemaal niets dat jou vlug afgaat?" Werknemer: "Oh jawel hoor, ik ben vlug moe."
- Waarom kijkt een ambtenaar thuis niet uit de ramen? Omdat hij anders op zijn werk niets meer te doen heeft.
De Canadees Suresh Joachim heeft het wereldrecord tv-kijken verbroken. Hij bleef maar liefst 72 uur non-stop voor de buis zitten. Om zich al die tijd wakker te houden, bekeek hij drie seizoenen van de Amerikaanse serie '24' achter elkaar, terwijl hij in totaal een dertigtal koppen koffie binnenslurpte (mocht hij een plaspauze houden of niet?). Surresh was hiermee niet aan zijn proefstuk toe. In 2005 hield hij het al 69 uur en 48 minuten vol voor de kijkkast. Bovendien is het niet de eerste keer dat hij in het Guinness Book of Records belandt. Hij heeft onder meer de langste karaoke marathon (ruim 25 uur), de langste radio-uitzending (120 uur) en het wereldrecord non-stop strijken (55 uur) op zijn naam staan. Ook slaagde hij erin om ruim 76 uur op één voet te staan en 84 uur lang onophoudelijk te drummen (leuk voor de buren). "Allemaal om het lijden van de kindjes in de arme landen aan te klagen", zegt hij zelf.
Spandau Ballet was een Britse popgroep die bestond uit Tony Hadley, Gary Kemp, zijn tweelingbroer Martin Kemp, Steve Norman en John Keeble. De groep werd vernoemd naar de Berlijnse wijk Spandau. Het liedje "Gold" is van 1983 (zucht... we worden oud).
(bronnen: YouTube, Wikipedia en www.geocities.com voor de afbeelding)
Je hebt uitvindingen die de hele wereld veranderen en uitvindingen die gewoon leuk zijn. De uitvinding van de Amerikaan John Cornwall is er zo een. Hij vond recent de bierwerpende koelkast uit. De koelkast kan vanuit je luie zetel met een afstandsbediening geactiveerd worden. Een liftmachine haalt geheel automatisch een biertje uit de ijskast en gooit het naar je toe. De arm kan tot drie meter ver gooien. De uitvinder: "Er bestaat wel een kleine kans dat het blikje bier tegen je hoofd vliegt, maar na veelvuldig gebruik vermindert dit gevaar". Dus: eerst een helm op zetten, een veiligheidsbril (je kan niet voorzichtig genoeg zijn) en dan een blikje bier laten brengen door je nieuwe machine... als dat maar goed afloopt! Misschien kunnen de dames dit toestel kopen voor hun mannen: een tip voor Valentijn??
Vandaag: "Don't you want me" van The Human League. The Human League is een Engelse synthpopgroep. De band heette aanvankelijk 'The Future' (de toekomst). Met het liedje "Don't you want me" stonden ze eind 1981 op één in Groot-Brittannië; in 1982 werd het een wereldwijde hit.
Veertien februari is weer in aantocht. De dag waarop alle geliefden nog nét ietsje meer tonen hoe graag ze elkaar wel zien. Het Dolfinarium in Nederland maakt daar gebruik van om een recordpoging aan te gaan. Ieder koppeltje dat zich op Valentijnsdag bij het Dolfinarium aanmeldt en daar voor de ingang elkaar durft te zoenen, mag nadien gratis het dierenpark bezoeken. Op die manier wil Nederland een nieuw zoenrecord vestigen. Volgens een woordvoerder van het Dolfinarium staat het officieuze record in Nederland momenteel op 1.250 zoenende koppels. "Hoeveel mensen we naar ons park kunnen lokken, zal afhangen van het weer," aldus de zegsman. "Maar we rekenen toch op duizend koppeltjes". Wie wil deelnemen, moet zich tussen acht en tien uur 's ochtends gaan inschrijven aan de ingang van het Dolfinarium. "Na een korte opwarming met zang en dans, zal er om half elf dan echt gezoend worden," laat de woordvoerder nog weten. Ik zou zeggen: allen daarheen! Want kussen, daar kunnen wij wat van!
Vandaag het liedje "Kids in America" van Kim Wilde: http://www.youtube.com/watch?v=-hWZqllm3mQ. Kim Wilde, geboren als Kim Smith in West-Londen op 18 november 1960, is een Britse zangeres en tuinier. Ze debuteerde in 1981 met de new wave classic "Kids in America". In 1987 haalde ze nummer 1 in Amerika met haar versie van The Supremes "You Keep Me Hangin' On". Wilde's carrière was onvoorspelbaar, met veel pieken en dalen. Tussen 1998 en 2005 was ze voornamelijk bekend als tuinier in Engeland, en in 2006 keerde ze met redelijk succes terug als solo-artiest.
(bronnen: YouTube, Wikipedia en www.nndb.com voor de afbeelding)
Misschien wist je dit niet, maar iemand doen schrikken kan wel degelijk dodelijke gevolgen hebben. In bedreigende situaties zal ons lichaam immers adrenaline aanmaken. Dat is een neurotransmitter die de verschillende delen van het lichaam verwittigt, waardoor de mens in staat is te reageren op gevaar. Dat gebeurt ofwel door te vechten, ofwel door te vluchten. Toch kan adrenaline ook giftig zijn als het in te grote hoeveelheden vrijkomt en zo het hart, de lever, de longen of de nieren beschadigt. Een plotse dood wordt echter bijna altijd veroorzaakt door hartfalen, omdat een beschadiging bijvoorbeeld van de lever nooit onmiddellijk dodelijk is. Bovendien komen door de adrenaline ook calciumionen vrij, die de hartspier doen samentrekken. Als er te veel adrenaline vrijkomt, kan de hoeveelheid calcium zo hoog zijn dat het hart uiteindelijk bezwijkt. Met andere woorden: best twee keer nadenken vooraleer je iemand 'doet verschieten'!
Vandaag: het liedje "Don't Answer Me" van The Alan Parsons Project. The Alan Parsons Project is een Britse rockband uit de late jaren '70 - einde jaren '80. De band werd opgericht door Alan Parsons en Eric Woolfson. Vooral de vroegere albums lijken te zijn geïnspireerd door Pink Floyd's Dark Side of the Moon; aan dit album werkte Parsons mee als geluidstechnicus. Een andere merkwaardigheid van The Alan Parsons Projects is de sterk wisselende bezetting. Vooral de zang leek steeds te worden afgewisseld tussen Woolfson en een grote verscheidenheid aan gastvocalisten, die speciaal gekozen lijken te zijn vanwege hun specifieke zangstijl, om die zo goed mogelijk te laten aansluiten bij de stijl en de sfeer van elk nummer. "Don't Answer Me" dateert van 1984.
Een Duits koppel had een onvergetelijke eerste huwelijksnacht. Ze reserveerden een hotel in de sprookjesachtige Duitse wouden, maar na het feest stuurde het gps-toestel hen de verkeerde kant op. Ondanks een gesloten slagboom stuurde hij hen rechtdoor, en reden ze zich vast ergens op een bosweg. De politie had twee uur nodig om hen te vinden in het donker. Maar daarna werden ze onder politiebegeleiding dan toch naar hun droombestemming gevoerd.
Level 42 is een Britse popgroep die in de jaren tachtig grote hits scoorde met de nummers 'Lessons in Love', 'It's over', 'To be with you again' en het mooie 'Running in the Family' (dat vandaag op mijn blog staat). De band bestaat intussen niet meer. Onderlinge ruzies en het vele toeren hadden hun tol geëist: op 14 oktober 1994 gaven ze hun afscheidsconcert in de Royal Albert Hall in Londen.
(bronnen: YouTube, Wikipedia en www.showclix.com voor de afbeelding)
Ik ben nu eenmaal een kind van de jaren tachtig: soms heb ik nog heimwee naar mijn simpele Atari-computer met spelletjes zoals Pacman en Space Invaders, of wil ik op tv nog kunnen kijken naar The Hulk en The A-Team! Daarom, uit pure nostalgie, zet ik een hele week lang clipjes van muziek uit de jaren tachtig op mijn blog!
George Michael is geboren in Londen op 25 juni 1963 en mag één van de succesvolste zangers uit de jaren tachtig genoemd worden. Hij was de helft van het populaire duo Wham! maar hij wilde zich richten op een meer volwassen publiek dan de tienermeisjes die hij aantrok met dat groepje en koos voor een solocarrière. "A Different Corner" was trouwens zijn derde solo-nummer 1 hit en de eerste single die hij niet zelf had geschreven.
Het Zwitserse kanton Appenzell heeft de buik vol van toeristen die in hun blootje door de bergen wandelen. Nog voor de zomer eraan komt, hebben de autoriteiten een reglement goedgekeurd dat naaktlopers beboet. Wie betrapt wordt, zal vanaf 9 februari 200 Zwitserse frank of 135 euro mogen dokken. Deze maatregel oogst wrevel bij de fervente naaktlopers. "We willen gewoon één worden met de natuur," zegt Dietmar, een Duitse jurist. "We doen niemand kwaad". Daar denken ze in Appenzell anders over. "De miserie begon vorig jaar toen onze regio op het internet werd aangeprezen als 'paradijs voor naaktlopers'. Sindsdien worden we overstelpt door blote mensen en dat stoort de plaatselijke bewoners," aldus Markus Dörig van de Appenzellse kantonregering. De man zegt dat de stappers vooral uit Duitsland afzakken. Overtreders die de boete niet meteen kunnen betalen, omdat ze bijvoorbeeld geen geld op zak hebben (lijkt me logisch als je naakt aan het stappen bent...) kunnen voor de rechter gedaagd worden. Je ziet het: in Zwitserland zijn ze dan toch niet zo tolerant tegenover de (blote) medemens. Achja, VDB wist het ook al: trop is teveel en teveel is trop...
Ik weet niet of onderstaand verhaal echt gebeurd is of alleen maar een stadslegende, maar ik vond het te leuk om niet op mijn blog te zetten!
Een man zag in de krant een advertentie voor een "zo goed als nieuwe" Porsche, in uitstekende staat, prijs 50 dollar. Hij was er zeker van dat dit een drukfout was, maar zelfs voor 5.000 dollar zou het een koopje zijn, dus haastte hij zich naar het adres om de auto te bekijken. Een vriendelijke vrouw deed de deur open. Ja, zij had de advertentie geplaatst. De vraagprijs was inderdaad 50 dollar. "De auto staat in de garage", zei ze, "kom gerust een kijkje nemen." De man was overdonderd. Het was een heel mooie Porsche en "zo goed als nieuw", net zoals in de advertentie stond. Hij vroeg of hij een testrit mocht maken. De vrouw zei: "Natuurlijk", en ging met hem mee. De Porsche reed als een droom. De man haalde 50 dollar uit zijn portefeuille en gaf het geld aan de vrouw. Zij overhandigde hem de nodige papieren en de auto was van hem. Uiteindelijk kon de nieuwe eigenaar het niet meer uithouden en vroeg heel nieuwsgierig aan de vrouw waarom ze de auto voor zo een belachelijk lage prijs verkocht had. Haar antwoord was eenvoudig: "Mijn man is ervandoor met zijn secretaresse en liet een briefje voor mij achter dat ik de wagen en het huis moest verkopen en hem het geld opsturen...".
Italiaanse steden gaan 'buitenlands' eten schrappen om de culinaire traditie en eigenheid van Italiaans eten te waarborgen, zo las ik onlangs op een internetsite. De steden Milaan en Lucca geven geen vergunningen meer aan mensen die een zaak met buitenlands eten willen beginnen. Ook de Siciliaanse keuken mag niet meer, omdat die te veel Arabische invloeden heeft. De Franse keuken mag nog wel. De regering van Berlusconi staat volledig achter de campagne, maar linkse politieke partijen en topkoks spreken wel van "gastronomisch racisme". Ik weet niet hoe jij hierover denkt, maar volgens mijn bescheiden mening overdrijven die Italianen toch een beetje. Protectionisme in de keuken, zou je dit kunnen noemen. Pffff, ik denk dat ik nu pizza's en spaghetti ga boycotten.... Wie doet mee?
Al eens stilgestaan bij één van de beste uitvindingen van de 20e eeuw: de computermuis? De muis werd rond 1963 uitgevonden door de Amerikaan Douglas Engelbart (°1925). Engelbart kreeg patent op zijn uitvinding op 17 november 1970. Twee jaar eerder demonstreerde hij de muis al tijdens een demonstratie aan het publiek. Hij deed zijn uitvinding in 1964. De muis die hij had ontwikkeld lijkt niet erg meer op onze huidige muis. Het apparaat was niet meer dan een houten doosje met twee metalen wielen waarmee de X/Y- positie op het scherm kon worden weergegeven. In het laboratorium van Engelbart werd de muis zowel "bug" als "mouse" genoemd. De laatste naam werd uiteindelijk wereldberoemd. De Amerikaan werd overigens niet erg rijk van zijn uitvinding. Althans, qua geld werd hij er niet rijk van. Wel kreeg hij talloze onderscheidingen, zoals in 2000 toen hij uit handen van president Clinton de National Medal of Technology ontving. In de tijd dat de muis uitgevonden werd, bestond de personal computer nog niet. Computers waren er al wel, maar ze waren zo gigantisch groot dat ze voor thuis niet erg handig waren. Pas nadat Steve Jobbs- de oprichter van Apple - in 1979 de muis had gezien, begon deze aan een opmars. Apple maakte een kleine muis met daarop een knop en introduceerde die in 1984 bij de Apple Macintosh. Muizen werden al snel gemeengoed. Ook Microsoft maakte er gebruik van en momenteel kan geen computer zonder muis. De huidige muizen zijn behoorlijk doorontwikkeld. Enkele belangrijke nieuwere aanpassingen zijn de optische muis en de muis met wieltje (draairad).
Ik heb niet veel inspiratie vandaag... misschien omdat het maandag is? Hoedanook, ik zet gewoon een leuk clipje op mijn blog vandaag (beter dat dan helemaal niks...):
