Ik ben Isabel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam isaatje70.
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 09/07/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, ....
welkom op mijn blogje. Ik vertel graag over allerlei zaken die mij bezighouden!
Het Zwitserse kanton Appenzell heeft de buik vol van toeristen die in hun blootje door de bergen wandelen. Nog voor de zomer eraan komt, hebben de autoriteiten een reglement goedgekeurd dat naaktlopers beboet. Wie betrapt wordt, zal vanaf 9 februari 200 Zwitserse frank of 135 euro mogen dokken. Deze maatregel oogst wrevel bij de fervente naaktlopers. "We willen gewoon één worden met de natuur," zegt Dietmar, een Duitse jurist. "We doen niemand kwaad". Daar denken ze in Appenzell anders over. "De miserie begon vorig jaar toen onze regio op het internet werd aangeprezen als 'paradijs voor naaktlopers'. Sindsdien worden we overstelpt door blote mensen en dat stoort de plaatselijke bewoners," aldus Markus Dörig van de Appenzellse kantonregering. De man zegt dat de stappers vooral uit Duitsland afzakken. Overtreders die de boete niet meteen kunnen betalen, omdat ze bijvoorbeeld geen geld op zak hebben (lijkt me logisch als je naakt aan het stappen bent...) kunnen voor de rechter gedaagd worden. Je ziet het: in Zwitserland zijn ze dan toch niet zo tolerant tegenover de (blote) medemens. Achja, VDB wist het ook al: trop is teveel en teveel is trop...
Ik weet niet of onderstaand verhaal echt gebeurd is of alleen maar een stadslegende, maar ik vond het te leuk om niet op mijn blog te zetten!
Een man zag in de krant een advertentie voor een "zo goed als nieuwe" Porsche, in uitstekende staat, prijs 50 dollar. Hij was er zeker van dat dit een drukfout was, maar zelfs voor 5.000 dollar zou het een koopje zijn, dus haastte hij zich naar het adres om de auto te bekijken. Een vriendelijke vrouw deed de deur open. Ja, zij had de advertentie geplaatst. De vraagprijs was inderdaad 50 dollar. "De auto staat in de garage", zei ze, "kom gerust een kijkje nemen." De man was overdonderd. Het was een heel mooie Porsche en "zo goed als nieuw", net zoals in de advertentie stond. Hij vroeg of hij een testrit mocht maken. De vrouw zei: "Natuurlijk", en ging met hem mee. De Porsche reed als een droom. De man haalde 50 dollar uit zijn portefeuille en gaf het geld aan de vrouw. Zij overhandigde hem de nodige papieren en de auto was van hem. Uiteindelijk kon de nieuwe eigenaar het niet meer uithouden en vroeg heel nieuwsgierig aan de vrouw waarom ze de auto voor zo een belachelijk lage prijs verkocht had. Haar antwoord was eenvoudig: "Mijn man is ervandoor met zijn secretaresse en liet een briefje voor mij achter dat ik de wagen en het huis moest verkopen en hem het geld opsturen...".
Italiaanse steden gaan 'buitenlands' eten schrappen om de culinaire traditie en eigenheid van Italiaans eten te waarborgen, zo las ik onlangs op een internetsite. De steden Milaan en Lucca geven geen vergunningen meer aan mensen die een zaak met buitenlands eten willen beginnen. Ook de Siciliaanse keuken mag niet meer, omdat die te veel Arabische invloeden heeft. De Franse keuken mag nog wel. De regering van Berlusconi staat volledig achter de campagne, maar linkse politieke partijen en topkoks spreken wel van "gastronomisch racisme". Ik weet niet hoe jij hierover denkt, maar volgens mijn bescheiden mening overdrijven die Italianen toch een beetje. Protectionisme in de keuken, zou je dit kunnen noemen. Pffff, ik denk dat ik nu pizza's en spaghetti ga boycotten.... Wie doet mee?
Al eens stilgestaan bij één van de beste uitvindingen van de 20e eeuw: de computermuis? De muis werd rond 1963 uitgevonden door de Amerikaan Douglas Engelbart (°1925). Engelbart kreeg patent op zijn uitvinding op 17 november 1970. Twee jaar eerder demonstreerde hij de muis al tijdens een demonstratie aan het publiek. Hij deed zijn uitvinding in 1964. De muis die hij had ontwikkeld lijkt niet erg meer op onze huidige muis. Het apparaat was niet meer dan een houten doosje met twee metalen wielen waarmee de X/Y- positie op het scherm kon worden weergegeven. In het laboratorium van Engelbart werd de muis zowel "bug" als "mouse" genoemd. De laatste naam werd uiteindelijk wereldberoemd. De Amerikaan werd overigens niet erg rijk van zijn uitvinding. Althans, qua geld werd hij er niet rijk van. Wel kreeg hij talloze onderscheidingen, zoals in 2000 toen hij uit handen van president Clinton de National Medal of Technology ontving. In de tijd dat de muis uitgevonden werd, bestond de personal computer nog niet. Computers waren er al wel, maar ze waren zo gigantisch groot dat ze voor thuis niet erg handig waren. Pas nadat Steve Jobbs- de oprichter van Apple - in 1979 de muis had gezien, begon deze aan een opmars. Apple maakte een kleine muis met daarop een knop en introduceerde die in 1984 bij de Apple Macintosh. Muizen werden al snel gemeengoed. Ook Microsoft maakte er gebruik van en momenteel kan geen computer zonder muis. De huidige muizen zijn behoorlijk doorontwikkeld. Enkele belangrijke nieuwere aanpassingen zijn de optische muis en de muis met wieltje (draairad).
Ik heb niet veel inspiratie vandaag... misschien omdat het maandag is? Hoedanook, ik zet gewoon een leuk clipje op mijn blog vandaag (beter dat dan helemaal niks...):
Een pinguïn in de Blackbrook Zoo in de Britse stad Leek weigert om het koude water in te duiken. Kentucky, zo heet het beestje, blijft op zijn steen staan en verroert zich niet. Verzorgers dwingen het 11-jarige dier daarom een paar keer per dag in het water te gaan, zodat zijn veren schoon blijven. Door zijn aparte fobie is Kentucky wel een publiekstrekker geworden in de dierentuin. Kentucky was bij zijn geboorte kleiner dan zijn broertjes en zusjes. Ook heeft hij problemen met zijn vetlaag, waardoor hij het snel koud heeft, met name in het water. Daarom loopt de pinguïn het liefst heen en weer op een steen, volgens zijn verzorger.
En blijkbaar zijn er nog meer pinguïns met watervrees: de zwartvoetpinguïns van Dierenpark Amersfoort (Nederland) hebben het water een jaar lang angstvallig vermeden, maar durven nu toch hun eigen golfslagbad in. Het golfslagbad werd in juni vorig jaar aangelegd, maar zwemmen was er voor de pinguïns niet bij. De beestjes lieten het bad stelselmatig links liggen. Volgens het dierenpark was een voedertraining in het water dé oplossing. De verzorgers voerden de pinguïns twee weken lang vanuit het water en gingen steeds een beetje dieper. De pinguïns voelen zich volgens het park inmiddels helemaal thuis in het water en nemen elke dag gezamenlijk een duik!
Een Canadese baby die met een telefoon speelde, belde per ongeluk het alarmnummer en lapte onbedoeld zijn wiet telende papa erbij (het zal je maar overkomen!). De politie kreeg een telefoontje maar aan de andere kant van de lijn werd opgehangen. De Mounties gingen naar het huis maar niemand deed open. Daarop besloten de agenten naar binnen te gaan. De 29-jarige bewoner, die 'nogal verrast' was door de onverwachte komst van de politie, hield vol dat hij niet had gebeld. Ook de suggestie van de agenten dat zijn kind misschien gebeld had, wees hij van de hand omdat zijn zoontje veel te jong was om met een telefoon om te kunnen gaan. Op dat moment zagen de agenten de baby, met de telefoon nog in de hand. "Hij speelde met de draadloze telefoon en drukte alle knopjes in, dus hij belde 911", aldus een agent. Toen dat mysterie was opgelost, besloten de agenten het huis te doorzoeken. Ze stuitten op een wietplantage van 500 planten. De vader werd gearresteerd en moet in april voor de rechter komen wegens productie van verdovende middelen. De baby is door de kinderbescherming meegenomen en overgedragen aan de moeder, die elders woont. Zij beweert dat ze niet op de hoogte was van wat er zich in het huis van de vader afspeelde.
Gisteren wees ik op de symptomen van een internetverslaving, vandaag geef ik een 12 stappenplan om van die verslaving af te geraken!
1. Ik ga de krant weer lezen met een kop koffie, zoals voor ik internet had; 2. Ik zal ontbijten met mes en vork en niet met één hand typend; 3. Ik kleed me aan voor de middag; 4. Ik ga een poging doen om het huishouden te doen, te wassen en avondeten bedenken voor aan internet te denken; 5. Ik ga brieven en kaarten sturen aan de weinige vrienden en familie die geen internet hebben; 6. Ik zal iemand opbellen die via internet geen contact kan hebben; 7. Ik ga een boek lezen... als ik ten minste nog weet hoe dat moet; 8. Ik zal naar de mensen om me heen luisteren en ze niet meer zeggen dat ze de tv zachter moeten zetten, omdat ik anders de muziek van het internet niet kan horen; 9. Ik ga niet meer gauw tijdens de reclame op tv kijken of er nieuwe mails voor me zijn; 10. Ik zal proberen tenminste één keer per week de deur uit te gaan, of dat nu nodig is of niet; 11. Ik zal merken dat de aanmaningen niet meer komen, omdat ik vergeten ben te betalen omdat ik te druk bezig was met internet; 12. En als laatste zal ik maar eens op tijd naar bed gaan... want internet is er morgen ook weer!
Het was onlangs nog in het nieuws: steeds meer Belgen zouden verslaafd zijn aan internet. Dat zal mij niet overkomen, ik ben he-le-maal niet verslaafd aan internet (maar ik word wel zenuwachtig als mijn man achter de PC zit en ik 5 minuten op mijn beurt moet wachten! En ik noem onze hond niet langer Whisky maar Dotcom. Hoezo verslaafd?).
Je weet dat je een ernstige internetverslaving hebt als:
- je de homepage van je vriendin kust; - je droomt in HTML; - je uit je kamer komt en je merkt dat je ouders verhuisd zijn en je weet niet wanneer dat gebeurd is; - je de intercom aanzet als je de kamer verlaat zodat je kunt horen wanneer er nieuwe e-mail is; - je vrouw een blonde pruik over de monitor hangt om je eraan te herinneren hoe ze eruit ziet; - al je vrienden een @ in hun naam hebben; - je kat een eigen homepage heeft; - je je moeder niet kunt bellen... ze heeft geen modem; - je je mail checkt en bij "geen nieuwe berichten" je nog een keer checkt; - je het geslacht niet weet van drie van je beste vrienden omdat ze neutrale chatnamen hebben en je het niet durfde te vragen; - je echtgenoot je vertelt dat hij al twee maanden een baard heeft; - het laatste meisje dat je versierd hebt alleen maar een JPEG was; - je vrouw zegt dat communicatie belangrijk is in een huwelijk en je vervolgens nog een computer koopt en een tweede telefoonlijn aanlegt zodat je samen kunt chatten; - je auto tegen de vangrail rijdt en je automatisch zoekt naar de knop 'vorige'; - je "com" achter elke punt schrijft.
Het leven van een voetbalscheidsrechter is niet gemakkelijk. Word je voor een keer niet onder vuur genomen door ontevreden supporters of opvliegende spelers, dan is het een papegaai die roet in het eten komt strooien. Het overkwam een Britse arbiter uit de lagere reeksen. Een vrouwelijke toeschouwer had het lumineuze idee opgevat om haar geliefde papegaai Me-Tu mee te nemen naar de match. De vogel liet zich echter iets te hard meeslepen door de gebeurtenissen op het veld en begon de scheidsrechter te imiteren. Bij elk fluitsignaal bootste de papegaai steevast het geluid na, wat uiteraard voor de nodige verwarring zorgde op het speelterrein. Uiteindelijk moest de arbiter Me-Tu laten verwijderen omdat zijn fluitgedrag het verloop van de wedstrijd onmogelijk maakte.
Moraal van het verhaal? Als je ergens naartoe gaat, laat dan je huisdier gewoon thuis!
Vraag jij je soms ook af wat de icoontjes op je PC allemaal uitsteken nadat je de computer hebt af gelegd? Klik dan op de link om daar achter te komen:
Omdat het vandaag gedichtendag is, zet ik een mooi gedicht van Herman de Coninck op mijn blog:
