Ik ben Isabel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam isaatje70.
Ik ben een vrouw en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 09/07/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schrijven, ....
welkom op mijn blogje. Ik vertel graag over allerlei zaken die mij bezighouden!
Een 56-jarige man uit het Italiaanse Viterbo die veroordeeld werd voor verkeersagressie, verkiest een celstraf van vijf maanden boven huisarrest. Een vreemde beslissing, al heeft de man naar eigen zeggen voldoende reden om 'vrijwillig' de gevangenis in te gaan: de Italiaan zou vijf maanden in hetzelfde huis met zijn vrouw niet volhouden, klinkt het. Tijdens zijn proces verzette de verkeersovertreder zich al met handen en voeten tegen de rechter die hem huisarrest wilde geven. "Het is voor mij gewoon onmogelijk om zo'n lange tijd bij mijn vrouw te verblijven. We hebben voortdurend ruzie en dan zou ik zelfs het huis niet uitkunnen!" staafde de Italiaan zijn bewering. De rechter probeerde uit alle macht de man te overtuigen toch voor huisarrest te kiezen, maar ondertussen zit hij toch in de cel. Of hij over vijf maanden opnieuw thuis welkom is, is nog maar de vraag...
Er waren eens twee monniken die al veertig jaar bij elkaar woonden en nog nooit ruzie hadden gehad. Nog niet één keer. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: "Vind je het ook niet eens tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?" "Goed," antwoordde de andere monnik. "Laten we meteen maar beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?" "Over dit stuk brood misschien?" opperde de ene monnik. "Oké, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?" vroeg de andere weer. "Dit brood is van mij, en van mij alleen," zei de eerste monnik. "O ja? Hou het dan maar," zei de tweede monnik.
Een Zuid-Afrikaanse vrouw met opera-ambities zal in de toekomst wel twee keer nadenken alvorens ze zomaar haar zangstem oefent. De vrouw was met andere leden van een Zuid-Afrikaans koor op doortocht in Zweden toen ze besloot in haar hotelkamer nog gauw enkele aria's in te oefenen. Zweedse politieagenten die in de buurt aan het patrouilleren waren, merkten een verdachte man op die in de buurt van het hotel stond, hoorden de vrouw 'schreeuwen' en gingen er van uit dat ze in nood was. Luttele momenten later bestormden de ordetroepen het hotel, stampten ze de deur van de kamer in, en troffen ze de zingende dame aan. Enkele excuses later mocht de schreeuwerige zangeres haar oefensessie 'rustig' verderzetten. Tsss, waar gaat dat toch naartoe, als men zelfs het onderscheid niet meer kan maken tussen 'zingen' en 'schreeuwen'...?
Met ambtenaren lachen mag wel een keertje, daarom vandaag enkele moppen over ambtenaren!
- Toppunt van durf: een ambtenaar op het ministerie die zijn kaak verrekt tijdens het gapen en dat aangeeft als een werkongeval.
- "Het is nogal zwoegen zeker, op het ministerie"? "Dat valt best mee. Het is moeilijker om er te raken dan om er te zijn".
- Paniek op het gemeentehuis! Melding van de postkamer: "De bestelformulieren voor de bestelformulieren zijn op!"
- Weet je waarom 21 maart is uitgeroepen tot de dag van de ambtenaar? Op 21 maart is de winterslaap voorbij en begint de voorjaarsmoeheid.
- Een ambtenaar zit koffie te drinken. De kantinejuffrouw vraagt hem: "Wilt u nog een tweede kopje?" "Neen, dank u wel, anders kan ik vanmiddag niet slapen!"
- Wat staat er op het graf van een ambtenaar? "Hier rust hij verder."
- Twee ambtenaren zijn druk bezig een bord aan het timmeren met de tekst: "Genoeg is genoeg. Wij staken". Plots komt een derde man verschrikt het bureau binnen lopen: "Stop met werken, de staking is gedaan!"
- Wat is de drukste werkdag voor een ambtenaar? Maandag, want dan moet hij drie blaadjes van de kalender scheuren.
- Baas tegen zijn werknemer: "Je werkt langzaam, je praat langzaam en je loopt langzaam. Is er dan helemaal niets dat jou vlug afgaat?" Werknemer: "Oh jawel hoor, ik ben vlug moe."
- Waarom kijkt een ambtenaar thuis niet uit de ramen? Omdat hij anders op zijn werk niets meer te doen heeft.
De Canadees Suresh Joachim heeft het wereldrecord tv-kijken verbroken. Hij bleef maar liefst 72 uur non-stop voor de buis zitten. Om zich al die tijd wakker te houden, bekeek hij drie seizoenen van de Amerikaanse serie '24' achter elkaar, terwijl hij in totaal een dertigtal koppen koffie binnenslurpte (mocht hij een plaspauze houden of niet?). Surresh was hiermee niet aan zijn proefstuk toe. In 2005 hield hij het al 69 uur en 48 minuten vol voor de kijkkast. Bovendien is het niet de eerste keer dat hij in het Guinness Book of Records belandt. Hij heeft onder meer de langste karaoke marathon (ruim 25 uur), de langste radio-uitzending (120 uur) en het wereldrecord non-stop strijken (55 uur) op zijn naam staan. Ook slaagde hij erin om ruim 76 uur op één voet te staan en 84 uur lang onophoudelijk te drummen (leuk voor de buren). "Allemaal om het lijden van de kindjes in de arme landen aan te klagen", zegt hij zelf.
Spandau Ballet was een Britse popgroep die bestond uit Tony Hadley, Gary Kemp, zijn tweelingbroer Martin Kemp, Steve Norman en John Keeble. De groep werd vernoemd naar de Berlijnse wijk Spandau. Het liedje "Gold" is van 1983 (zucht... we worden oud).
(bronnen: YouTube, Wikipedia en www.geocities.com voor de afbeelding)
Je hebt uitvindingen die de hele wereld veranderen en uitvindingen die gewoon leuk zijn. De uitvinding van de Amerikaan John Cornwall is er zo een. Hij vond recent de bierwerpende koelkast uit. De koelkast kan vanuit je luie zetel met een afstandsbediening geactiveerd worden. Een liftmachine haalt geheel automatisch een biertje uit de ijskast en gooit het naar je toe. De arm kan tot drie meter ver gooien. De uitvinder: "Er bestaat wel een kleine kans dat het blikje bier tegen je hoofd vliegt, maar na veelvuldig gebruik vermindert dit gevaar". Dus: eerst een helm op zetten, een veiligheidsbril (je kan niet voorzichtig genoeg zijn) en dan een blikje bier laten brengen door je nieuwe machine... als dat maar goed afloopt! Misschien kunnen de dames dit toestel kopen voor hun mannen: een tip voor Valentijn??
Vandaag: "Don't you want me" van The Human League. The Human League is een Engelse synthpopgroep. De band heette aanvankelijk 'The Future' (de toekomst). Met het liedje "Don't you want me" stonden ze eind 1981 op één in Groot-Brittannië; in 1982 werd het een wereldwijde hit.
Veertien februari is weer in aantocht. De dag waarop alle geliefden nog nét ietsje meer tonen hoe graag ze elkaar wel zien. Het Dolfinarium in Nederland maakt daar gebruik van om een recordpoging aan te gaan. Ieder koppeltje dat zich op Valentijnsdag bij het Dolfinarium aanmeldt en daar voor de ingang elkaar durft te zoenen, mag nadien gratis het dierenpark bezoeken. Op die manier wil Nederland een nieuw zoenrecord vestigen. Volgens een woordvoerder van het Dolfinarium staat het officieuze record in Nederland momenteel op 1.250 zoenende koppels. "Hoeveel mensen we naar ons park kunnen lokken, zal afhangen van het weer," aldus de zegsman. "Maar we rekenen toch op duizend koppeltjes". Wie wil deelnemen, moet zich tussen acht en tien uur 's ochtends gaan inschrijven aan de ingang van het Dolfinarium. "Na een korte opwarming met zang en dans, zal er om half elf dan echt gezoend worden," laat de woordvoerder nog weten. Ik zou zeggen: allen daarheen! Want kussen, daar kunnen wij wat van!
Vandaag het liedje "Kids in America" van Kim Wilde: http://www.youtube.com/watch?v=-hWZqllm3mQ. Kim Wilde, geboren als Kim Smith in West-Londen op 18 november 1960, is een Britse zangeres en tuinier. Ze debuteerde in 1981 met de new wave classic "Kids in America". In 1987 haalde ze nummer 1 in Amerika met haar versie van The Supremes "You Keep Me Hangin' On". Wilde's carrière was onvoorspelbaar, met veel pieken en dalen. Tussen 1998 en 2005 was ze voornamelijk bekend als tuinier in Engeland, en in 2006 keerde ze met redelijk succes terug als solo-artiest.
(bronnen: YouTube, Wikipedia en www.nndb.com voor de afbeelding)
Misschien wist je dit niet, maar iemand doen schrikken kan wel degelijk dodelijke gevolgen hebben. In bedreigende situaties zal ons lichaam immers adrenaline aanmaken. Dat is een neurotransmitter die de verschillende delen van het lichaam verwittigt, waardoor de mens in staat is te reageren op gevaar. Dat gebeurt ofwel door te vechten, ofwel door te vluchten. Toch kan adrenaline ook giftig zijn als het in te grote hoeveelheden vrijkomt en zo het hart, de lever, de longen of de nieren beschadigt. Een plotse dood wordt echter bijna altijd veroorzaakt door hartfalen, omdat een beschadiging bijvoorbeeld van de lever nooit onmiddellijk dodelijk is. Bovendien komen door de adrenaline ook calciumionen vrij, die de hartspier doen samentrekken. Als er te veel adrenaline vrijkomt, kan de hoeveelheid calcium zo hoog zijn dat het hart uiteindelijk bezwijkt. Met andere woorden: best twee keer nadenken vooraleer je iemand 'doet verschieten'!
Vandaag: het liedje "Don't Answer Me" van The Alan Parsons Project. The Alan Parsons Project is een Britse rockband uit de late jaren '70 - einde jaren '80. De band werd opgericht door Alan Parsons en Eric Woolfson. Vooral de vroegere albums lijken te zijn geïnspireerd door Pink Floyd's Dark Side of the Moon; aan dit album werkte Parsons mee als geluidstechnicus. Een andere merkwaardigheid van The Alan Parsons Projects is de sterk wisselende bezetting. Vooral de zang leek steeds te worden afgewisseld tussen Woolfson en een grote verscheidenheid aan gastvocalisten, die speciaal gekozen lijken te zijn vanwege hun specifieke zangstijl, om die zo goed mogelijk te laten aansluiten bij de stijl en de sfeer van elk nummer. "Don't Answer Me" dateert van 1984.
Een Duits koppel had een onvergetelijke eerste huwelijksnacht. Ze reserveerden een hotel in de sprookjesachtige Duitse wouden, maar na het feest stuurde het gps-toestel hen de verkeerde kant op. Ondanks een gesloten slagboom stuurde hij hen rechtdoor, en reden ze zich vast ergens op een bosweg. De politie had twee uur nodig om hen te vinden in het donker. Maar daarna werden ze onder politiebegeleiding dan toch naar hun droombestemming gevoerd.
