23-03-2012 om 00:00 geschreven door I.T.  

Emilia was eindelijk thuis gekomen. Ze stalde haar nieuwe spulletjes uit. Het waren verfspullen. Toen ze nog heel klein was had haar moeder eens gezegd dat ze tekentalent had. Sinds die dag droomde ze ervan om schilder te worden. Ze ging een portret schilderen. Van iemand die ze vaag had gezien toen ze aan het werk was. Ze begon meteen met het gezicht. Drie uur later was ze nog steeds aan het schilderen. Ze kon niet meer stoppen. Ze schilderde de hele nacht door.

Terwijl zij schilderde, zocht Carma.  Ze zocht niet langer naar Emilia, maar naar een slaapplaats. Ze stapte een hotel met stijl binnen. Haar paard liet ze lopen, ze kocht morgen wel een brommer of zo. In het hotel was nog net één kamer vrij. Met de sleutel in de hand liep ze naar de lift. Ze drukte op het vijfde knopje en de lift ging, samen met haar, de lucht in. Op de vijfde etgae stapte ze uit en bij de laatste deur ging ze naar binnen. In de kamer stonden twee dubbele bedden, een mini-bar en een raam ter grootte van een halve muur. In de badkamer stond een gigantische douche en een bubbelbad.  Toen Carma de suite had geïnspecteerd riep ze minachtend: “Is dat alles?”

Ze plofte op één van de bedden. “Zelfs de matras is te zacht!” Nog even bleef ze naar het plafond staren. Uiteindelijk kroop ze onder de lakens en probeerde ze de slaap te pakken te krijgen. Dat was nogal moeilijk omdat ze neerlag.

19-03-2012 om 00:00 geschreven door I.T.