Ik ben Ibe, en gebruik soms ook wel de schuilnaam I.T..
Ik ben een vrouw en woon in drongen (Belgë) en mijn beroep is nog niet bekend want die heb ik niet.
Ik ben geboren op 05/10/1998 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen en nog zo veel meer.
yay!
ik weet dat mijn vorige verhaal (sterke verhalen) niet erg overtuigend was, dus vertel ik jullie nu wat er echt gebeurde: we zaten in boudewijn seapark, bij een haaienshow, dicht bij het aquarium, toen mijn rekker in het water viel. dit was mijn lievelings rekker en omdat de haai met een show bezig was sprong ik in het water. die haai dook natuurlijk meteen achter mij. op het moment dat de haai zich onder mij bevond, riep de trainer hem terug naar boven, maar ik zat vast aan zijn bovenvin. de haai moest door een brandende hoepel springen. op dat moment liet ik los en met een (opnieuw) achterwaartse salto raakte mijn been het vuur. gelukkig was de eerste hulp meteen ter plekke en hebben ze de schade kunnen beperken...
Emilia werd pas laat in de middag wakker met
een rammelende maag.In haar
geldzakje zat misschien net genoeg geld om een croissant mee te kopen. Ze was
niet zeker of het genoeg was en of ze het op tijd zou halen, maar ze moest het
er maar op wagen. En liefst zo snel mogelijk, want de bakker sloot bijna.
Onderweg passeerde ze de garage, waar ze geschreeuw hoorde. Vast een
ontevreden klant, dacht ze. Bij het geluid van brekend glas liep ze snel door.
Hier had ze het liefst zo weinig mogelijk mee te maken. De bakker haalde ze nog
net en ze had net genoeg geld voor een croissant.Vlug terug naar huis, dacht ze,dan kan ik verder werken
Toen Carma de garage uit stapte was Emilia
net uit het zicht verdwenen. Ze zou genoegen moeten nemen met een fiets. Omdat
er op dit uur nergens meer een open winkel te vinden was, liep ze maar meteen
naar het hotel. Na nog een kleine snack viel ze meteen in slaap.
Opnieuw
werkte Emilia bijna de hele nacht aan haar schilderij dat nu bijna af was. Met
haar laatste verfborstelstreek viel ze in slaap.
