Ik ben Ibe, en gebruik soms ook wel de schuilnaam I.T..
Ik ben een vrouw en woon in drongen (Belgë) en mijn beroep is nog niet bekend want die heb ik niet.
Ik ben geboren op 05/10/1998 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen en nog zo veel meer.
yay!
Alles kan zomaar uit de lucht vallen. Dat werd beslist. Dat is gewoon zo. Wie dat heeft beslist weet niemand. Niemand was er bij. Je kunt niet overal zijn en zeker niet op hetzelfde tijdstip. En nu heb ik geen inspiratie meer. Ik heb ook niets anders te doen en ik moet iets doen dus schrijf ik. Dit is dus of meer tijdverdrijf. Dus dit moet je echt niet lezen want het is saai en staat vol onzinnige nonsens. Nu laat ik het bijna leuk klinken, geloof me, dat is het niet. Dus als je niet dood wil gaan van verveling, lees dan niet verder. Moest dit gebeuren dan heb je er zelf voor gekozen, het is dus lezen op eigen risico. Ik heb je gewaarschuwd en een verwittigd mens is er 2 waard. Ik weet niet of dat echt zo is, want het is alleen zo als je de waarschuwing gebruikt. Ik ben nu aan het schrijven en zit heel comfortabel. Maar het is wel doodsaai als je niets te schrijven hebt. Ik zeg ook de hele tijd hetzelfde. Hier is een idee: ik schrijf over nul. Nul is een raar woord. En het lijkt op een o. kijk maar: o0. Het is ook een uitvergroot punt (doorverwijzing naar mijn filosofie) dat is zo ongeveer alles wat er te zeggen valt over nul. Ik zei toch dat het saai was! Moest ge maar niet verder lezen. Maar nu is het te laat want uw ogen zitten vastgekleefd aan de tekst en ondanks het feit dat dit ongelooflijk saai is moet ge verder lezen want je wilt weten hoe het eindigd. Zoals ik al schreef: op eigen risico maar je bent te eigenwijs en leest toch verder. Dat is niet erg want dat zou ik ook doen. Dat is zowat alles. Ik wist dat je verder zou lezen!
Ik ben er trouwens achter gekomen wie heeft beslist dat alles uit de lucht kan vallen: de zwaartekracht. Dat houd ons ook op de grond en zorgt dat we ons hooft niet verliezen of dat het in de wolken zweeft. Fantastisch spul, echt waar.
Plots was daar een MONSTER. Meer een MON dan een STER, want zo sierlijk was hij niet echt. En hij zou het vreselijk doen op de Rode Loper. Hij haat namelijk flitsen. Hoe ik dat weet? Daarmee heb ik hem boos gekregen en nu stormt hij als een MONSTER mijn kamer binnen. Nee, ik heb het niet over een zevenkoppige draak die vuur spuwt en als je een kop afhakt er twee in de plaats komen. Ik wou dat ik het daarover had, want waar ik het er nu over heb is veel erger: het is haha, nu vertel ik je nooit waar ik het over heb! Ok, ik zeg het: niets. Het alles opslorpende, onbekende, monsterlijke, doorzichtige, prachtige, nietsvermoedende maar alles wetende, toekomstvoorspellende, onbegrijpelijke, tot verhalen inspirerende, interessante, ruimtelijke, grootse, vreselijke niets. Het kwam dus niet echt op me af, maar het leek zo. Alles wat op zijn weg kwam verdween. Als op commando: ik dook naar een stoel, maar net toen ik hem vast had verdween hij. In het niets. Letterlijk. Natuurlijk zou ik (wie niet) een foto trekken van dit natuurfenomeen. Op sen minst proberen dan. Want een foto trekken van niets is moeilijker dan het lijkt. En het lijkt heel moeilijk dus kun je je al voorstellen hoe het werkelijk gaat. Ik ga je nu even niet vervelen met details, maar als ik jou was zou ik het niet proberen. Als je ooit eens niets tegenkomt, of zijn broer niemand, laat ze dan gewoon met rust en neem VOORAL GEEN fotos (zeker niet met een flits), want ze zijn goed in achtervolgen en je raakt ze niet gemakkelijk kwijt. Vooral omdat je niet goed weet of je ze nu werkelijk ziet of niet.
