Een jaar in de rurale streken van Isaan Van begin juli 2013 tot en met mei 2014 ga ik, Inge Bleyweert, in een Thais gastgezin leven. Deze jaaruitwisseling maak ik met de internationaal bekende organisatie AFS. Ook al laat ik met pijn in het hart mijn dierbaren voor een tijdje achter in het België, ik hoop dat ik terugkom met bakken levenservaring en avonturen die me mijn hele leven gaan bijblijven! Veel leesplezier - xxx X xxx -
09-07-2013
De eerste week
Na een enorm emotioneel en hartbrekend afscheid van de liefste Fabian, mama en papa ben ik op het vliegtuig gestapt. Vol goede moed en vertrouwen!
Dat zakte me in de voeten toen we op de Airbus van Helsinki naar Bangkok zaten. Ik voelde me eenzaam en bang (ik heb het niet op vliegtuigen). Op die schermpjes kon ik zien waar we vlogen, en ik zag dat we op een bepaald moment boven Pakistan, Syrië, vlogen ... En een gevoel van 'what the hell zijt ge hier toch aan het doen?!' bekroop me enorm. Toen heb ik daar zielig en bang in dat vliegtuig zitten huilen, tussen 60 (toen slapende) jonge, LUIDE Italiaanse AFS-studenten -> rotste gevoel OOIT.
Eens aangekomen in Bangkok gingen we naar een fancy, groot hotel voor het oriëntatiekamp, dat 5 dagen heeft geduurd.
Ik weet niet of de enige ben, maar volgens mij is het toch normaal dat als ge naar Thailand gaat, ge niet direct aan warme kleren, jeans broeken en sweaters denkt he? Wel, in dat hotel was het VERREKT koud. Buiten 35 graden en binnen 18. Niet echt ideaal of vakantieachtig haha.
Het oriëntatiekamp was heel verhelderend, we hebben veel over de cultuue en gewoontes gehoord, en ook al wat Thais geleerd! Mezelf voorstellen en tellen (getallen) gaan al heel goed. Het jammere aan het kamp was dat we opgesloten zaten: we hebben niets van Bangkok gezien, behalve tijdena de busrit van de luchthaven naar het hotel. Ik begrijp dat wel, maar het blijft jammer: in zo een mooie stad zijn en er dan niets van zien.
Sinds gisteren ochtend, maandag om 05u30, ben ik bij mijn gastfamilie. Super lieve mensen!! Er is natuurlijk wel een beetje (veel) taalbarrière, maar ze zijn zo vriendelijk, behulpzaam en begrijpelijk. Sinds ik thuis vertrokken ben heb ik met momenten zitteb huilen gelijk een baby, door de vermoeidheid en het heeeele felle gemis, maar iedereen wilt me troosten en helpen, en dat doet wel heel goed.
De school gaat vanaf morgen tegoei beginnen en er staat vooral veel Thaise privéles op het programma. Ook cultuurvakken als Thaise dans en 'banana leaves', ik ben benieuwd!
Reacties op bericht (1)
09-07-2013
Na lang wachten... het begin van een spannend jaar!
Hey Inge,
het doet goed om te horen dat de vlucht en de aankomst in je gezin goed verlopen zijn. Ik had juist hetzelfde gevoel wanneer ik in het vliegtuig zat :) maar met jouw tonnen positieve energie ben ik er zeker van dat je er een super jaar van gaat maken! Ook heel fijn dat je deze blog hebt gemaakt, ik ga hem zeker blijven volgen!
Geniet er van meid!
Heel veel liefs, Cathérine
PS: ook de groetjes van Valy :)
09-07-2013 om 12:13
geschreven door Cathérine Brück
