Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
19-01-2009
Op tijd slapen???
Niet dus, 't is al kwart voor 12 en ik ben nog bezig... Ik wou graag nog iets afronden, en ik denk dat dat nog een klein uurtje zal duren . Anders lukt het me morgen niet zo goed denk ik...
Maar ja.. Het is dat het zo moet zijn zeker?!
Slaapwel Vava!! Liefs, Ines XXX
0u40... Nu ga ik slapen... Spijtig genoeg maar voor 7uurtjes...
Het heeft gisteren langer geduurt dan verwacht, maar het resultaat van mijn houten koffer mag er zijn vind ik. Ik ben wel blij dat het gedaan is. Samen met ons vake (= papa) hebben we gisteren een hele dag vanachter in het kot gezeten om eraan te werken. Ijskoud was het daar! Ik had 3 paar kousen aan, schoenen, en mijn voeten waren nog bevrozen! Het duurde lang voordat ze 's avonds weer ontdooid waren!
Maar, ik ben wel moe. Zo moe dat ik zelfs gisteren in't kot eventjes op een emmer ben gaan zitten en in slaap ben gevallen! Maar nog een dikke week, en dan zijn we ervan af...
Nu ga ik nog wat verder leren. En op tijd slapen, dat ik morgen nog goed kan doorwerken...
Het examen van vandaag... Wel...ik weet eigenlijk nooit hoe ik een examen heb afgelegd... Het was er ééntje met meerkeuzevragen... Dus, je begint te twijfelen. Het is ook zo dat dit examen maar voor 50% meetelde.. De andere helft zit in een presentatie... Dus 't wordt wel heel bang afwachten. Maar, ik heb het examen afgelegd, nu op naar het volgende, met een even klein hartje... Maar (nog een maar).. Ook tijdens het examen heb ik aan jou gedacht Vava... En aan ons Mega-Lotte*, Piraat Seppe* en Dorien*... Ik droomde soms eventjes weg... Maar ontwaakte weer in de realiteit...
Even een berichtje voor Jill (zusje Seppe*): Waarschijnlijk lag je al te slapen in je nieuwe, lekker warme bedje, maar ik heb juist gekeken naar Steracteur/Sterartiest... En weet je wie meedeed??? TOBY!!! Ja, ook mijn hartje sloeg wel eens wat sneller toen hij aan het zingen was... Bij jou ook wanneer je hem ziet, die Toby? Nogal een kerel hé!?
Nu ga ik slapen, Vava... Morgenvroeg komt ons papa naar hier en dan gaan we wat in elkaar timmeren voor die presentatie (de andere 50%). Hopelijk vlot het een beetje!
Vava... Ik zie je heel graag... Kon ik het je maar eens één keertje vertellen... Het zou al heel veel betekenen voor mij... Spijtig genoeg heb ik jou dat nooit kunnen vertellen ...
6 jaar geleden... Dorien* 6 weken geleden... Seppe* en Lotte*
We hebben nog steeds heel veel pijn We voelen ons dan ook zo klein Vele dagen van verdriet Ja altijd iemand die het ziet Telkens we dan een straaltje zon zien schijnen denken we aan jou, en hopen we dat de pijn zal verdwijnen Het was slechts een kleine hoop Wij hebben daar niet over te beslissen Zelfs als ik in het kleinste holletje op aarde kroop We zullen jullie blijven missen!
Serge, Ann en Jill... Ik denk aan jullie Gert en Inge... Ik denk ook aan jullie Mama en papa van Dorien*... Ik denk ook aan jullie
Zijn er al niet genoeg sterretjes? Tè veel zelfs! Waarom? Dat er elke dag maar bijkomen, ik wordt daar heel stil van! Ik voel me zo machteloos.
Vava,
En voor morgen ga je toch voor mij duimen hé? Het eerste examen van de reeks... Ik weet helemaal niet wat ik er mag van verwachten... Vanavond toch nog maar goed doordoen... Maar jij helpt me wel hé, Vava!? Je foto hangt nog steeds naast men bed aan de muur. Eigenlijk hang je boven men bed, want men bed staat tegen de muur... Dus, kan ik veel naar je kijken en denken 'Voor jou zal ik slagen!' En jij, kijk jij naar mij...???
Ik hoop dat je me toch een beetje kan zien daar, vanop je sterretje.
Hier ben ik terug. Daarstraks had ik toch wel een serieuze dip. Ik zag het allemaal even niet meer zitten... Nu zit ik ook nog wel met de stress, maar soit... Het hoort erbij zeker!?
Maar nu ben ik al wel een beetje opgeschoten met het leren. Nog niet heel veel, maar het begint. Vanavond ga ik doordoen. Ik ga me in men bed zetten, en dan verder leren. Eerst beneden nog een lekkere tas 'Alpen'-thee gaan drinken. En daarna doe ik verder.
Het moet. Ik ga proberen! Ik wil er door zijn! Voor jou!
Voor jou zet ik alles op alles Jij kan me alles vragen
Ik doe mijn uiterste best
Maar... het leren lukt me niet altijd goed
Ook nu zit ik hier weer
t gaat altijd oh zo traag
Aan leren heb ik geen plezier
Maar ik wil het graag proberen
Zodat jij van daarboven kan zeggen ik ben echt heel fier Ik zou het je zo graag horen zeggen... Ik zou het je zo graag willen-zien-horen-zeggen Het is soms heel moeilijk uit te leggen...
Maar jij begrijpt mijn verdriet Ook al was ik 8 toen je ons verliet... Ik heb nog enkele beelden van jou in mijn hoofd Ja, ik vergeet je niet! Het is al zo lang geleden Maar de beelden raken nooit uitgedoofd... Jij bent en blijft mijn peter Dat heb je me bij men geboorte beloofd! Je bent mijn alles!
Vava, De tranen zijn er weer, mijn moed is op... En dan weer die examens! Waarom gaat het leren niet wat gemakkelijker voor mij?
Kon ik maar even naar je toe lopen en je eens vasthouden!
Ik zou toch eventjes de mensen die tot hiertoe al eens mijn blogje gelezen hebben, of die al gereageerd hebben willen bedanken. Het doet me enorm veel deugd te zien dat mijn blogje gelezen wordt en om de reacties van jullie te lezen. Deze betekenen veel voor mij!
Ik ben zo moe... Vandaag heel de dag weggeweest voor naar school te gaan, en erna nog te werken voor een taak van school. Om 21.45u was ik pas thuis!! En dan wat opgeruimd, ons mama nog wat helpen kuisen... En hier ben ik dan... Bij jou... Enfin, op ons blogje.
Bij jou... Ik zou het nog zo graag eens willen zeggen... "Ik ben bij mijn Vava op bezoek geweest! Het was er reuze leuk. We hebben elkaar lang niet gezien, we namen elkaar vast, en we zeiden zonder woorden: Laat me niet los, alsjeblief!"
Elke dag wordt ik wakker met die gedachte... Jou te kunnen vasthouden, en nooit meer willen loslaten... Kon er ook niets met je gebeuren!
Waarom kan het leven gewoon niet dragelijk zijn, voor iedereen?! Waarom bestaat er zoiets als dat K-monster? Heeft iemand daarom gevraagd??? Het doet vele mensen verdriet, en pijn!! Heel veel pijn!!
Mijn dikke vriend, je zit diep in mijn hartje... Mijn lieve peter, ik zie je ontzettend graag! Vava, ik mis je...
-Ik vroeg me sinds vandaag af wanneer ik nog eens een mailtje zou krijgen van een bepaalde persoon (dat was al lang geleden...) Vandaag, daarstraks rond 8 uur was het zover! Een mail in mijn mailbox! Ben jij haar dat gaan influisteren??? -Eergisterennacht hoorde ons mama om 3 uur een deur in het slot schieten... Zelfs onze hond blafte van dat lawaai... Was jij dat??? -Eergisteren ook, toen ik ging slapen hoorde ik iets in onze wasplaats... Was jij dat??? -In de vakantie hoorde ons mama in de jongens hun kamer iets vallen... Wat normaal aan de andere kant van de kamer op de kast staat, lag nu aan de deur! (een zelfgemaakte papieren kroon van de jongens)... Er stond ook geen raam open! Had jij hem daar gelegd???
Vava, echt rare dingen,... Ze kunnen mij voor zot verklaren... Maar ja, het is echt gebeurd!
Wil jij een bepaald signaal aan ons (mij) doorgeven? Als jij het echt bent... Blijf je dan nog wat? Je mag me gerust vergezellen in al wat ik doe... Ik zou het zo graag willen. Echt waar...
Vandaag weer goed gewerkt voor school. We zijn ook de jongens van en naar school gaan doen. Toen ze thuis waren hebben we in de sneeuw nog wat gespeeld. Men handpoppen deden ook mee. Brrr! Wat was het koud seg! Hopelijk heb jij het daarboven wat warmer?
Kan jij mij ook wat van je warmte sturen?
Ik mis je meer en meer... en hier en daar springt er weer een traan in mijn ogen... Gewoon omdat ik je mis...
een maand geleden ging jij van ons heen Jij hebt hard gestreden Nu staan er velen hier alleen.
Je streed als een dappere held, dat werd ons op jouw blogje meermaals verteld. Je was een echte piet piraat, Dat is wat niemand ooit ontgaat.
Je had soms onbeschrijflijk veel pijn Ja, ook ik wou dat het anders kon zijn
Je hebt ons toen verlaten... Maar wat vele mensen nu nog doen Is aan je denken en over je praten... Ja, dan hebben we het over jou... lieve kapoen!
Want jij zit in iedereens hart Je hebt een plek veroverd En wanneer we dan gaan kijken, diep in ons hart Zien we jouw... Op een speciale plek... heel apart!
Lieve Seppe,
We vergeten je nooit!
Lotte*,
één maand geleden ging jij van ons heen Jij hebt hard gestreden Nu staan velen hier alleen.
Je streed als een dappere heldin, dat kon iedereen op jouw blogje meermaals zien. Zoals Mega Mindy stond je voor anderen paraat, Dat is wat niemand ooit ontgaat.
Je had soms onbeschrijflijk veel pijn Ja, ook ik wou dat het anders kon zijn
Je hebt ons toen verlaten... Maar wat vele mensen nu nog doen Is aan je denken en over je praten... Ja, dan hebben we het over jou... lieve kapoen!
Want jij zit in iedereens hart Je hebt een plek veroverd En wanneer we dan gaan kijken, diep in ons hart Zien we jouw... Op een speciale plek... heel apart!
Ook al lag dit mij enorm moeilijk (daarom dat het lang duurde) Maar onze doorzetter Seppe* verdient ook een plaatsje tussen de *sterretjes*. Ik had en heb het nog steeds moeilijk om hem bij de sterretjes te zetten... Maar, hij kan nu samen hier op mijn blog, met de andere sterretjes schitteren...
Morgen terug naar school... Heb er niet veel zin in... Maar, de meeste taken voor het examen zijn klaar! Enkel nog eentje, maar dat zal hopelijk wel lukken. Hoewel dat diegene is waarvoor ik het meeste schrik heb... Tja, ik heb ze dan ook tot het laatste laten liggen...
Ik heb zo wat geprobeerd en geëxperimenteerd om foto's toe te voegen bij mijn berichten.. Lukte meestal niet omdat ze te groot waren. Nu heb ik een manier gevonden om ze te verkleinen, en ze dus op de blog te zetten... Vandaag is het Florian geworden Vava... Mijn favoriete handpop...
Ik ben gisteren terug begonnen aan een boek om gewoon te lezen... Gedachten verzetten... Mee opgaan in het verhaal en dan de realiteit vergeten (spijtig, maar voor eventjes). Dan vergeet ik eventjes mijn verdriet voor jou... de gedachten aan wat hier de afgelopen dagen allemaal wel niet heeft afgespeeld... En vergeet ik gewoon heel eventjes alles... Tot ik het boek weer weg leg...
Maar nu, zit ik hier, en weer met dat verdomde gevoel van 'iemand missen...'. Ja, jou Vava... Ik mis JOU!!
Het leven is zo oneerlijk... Maar ja, we kunnen er allemaal niet veel aan doen... Wie bepaalt dat allemaal eigenlijk? God? Was hij er niet voor de vrede en tal van die goede dingen? Wel, waarom zorgt hij dan zo voor die vele sterretjes? Sterretjes die er zijn door dat wrede K-monster?!?!Iedereen die deze sterretjes kent heeft veel verdriet... En ja... zelfs ik, zelfs nog na 12 jaar... Je was dan ook mijn maatje... Mijn fiere peter...
Kom je me nog eens een keertje helpen? Zo laten voelen dat je er bent? Gisteren was er precies iemand in mijn kamer toen ik ging slapen. Het licht was uit, maar er kraakte wat... Was jij dat Vava? Jij die tegen mijn bureau stootte ofzo??? Ik hoop het... Kom je zo nog eens een keertje langs? Alsjeblief?
Als ze mij het beste wensen voor 2009... Mag ik dan aannemen dat ze me jou wensen, Vava???
Jij was, bent en blijft voor mij gewoon hèt beste Vava!; dè beste peter, mijn mooiste sterretje, dè enige persoon die zóóó diep in mijn hartje zit... en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... Mag ik toch hé?! Wel,... je was, bent en blijft voor mij dè sterkste persoon die ik ken (samen met ons mama), dè moedigste Vava, dè liefste gewoon...
Maar dat zullen ze wel niet bedoelen zeker?!
Moest het kunnen... Ik zou wensen dat alle sterretjes geen sterretjes meer waren... En dat ze dicht bij de mensen waren die hen graag zien... Maar ja... Wie ben ik?!
Slaapwel Vava...
Aan alle sterretjes daarboven; Slaapzacht allemaal!
In het nieuwe jaar 2009... Zal ik je steeds meer en meer missen
Zal ik nog meer van je houden dat dat ik nu al van je hou
Ook in het nieuwe jaar wens ik alle sterretjes en hun familie heel veel sterkte toe.
Seppe*, Lotte*, Rune*, Soetkin*, Emily-Grace*, Jullie zitten diep in de harten van vele mensen! Blijf ook in het nieuwe jaar goed voor je familie zorgen Ze hebben het nodig. Ik wens jullie allen heel veel warmte, moed en veel sterkte toe.
Aan iedereen; geniet van de kleine dingen des levens!
Vava, ik zie je graag en ik heb je diep in mijn hartje!!
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
. Anders lukt het me morgen niet zo goed denk ik...
Nogal een kerel hé!?
...
Aurélie
Nino
Karlos en Florian
Roger
Gerrit
