Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Een week geleden gaven we jou een plekje in onze tuin. Wat was er toen veel verdriet. Nu ook nog trouwens. Ook al was je maar een hondje, je hebt de harten gestolen van iedereen hier in huis. En daar blijf je... Maar we missen je enorm!
Vandaag een leuke dag gehad, maar wel vermoeiend. Een hele dag vertoefd in het Wijnegemse Shopping Center! Stan Van Samang heb ik niet gezien... Wel de Dalton Sisters! Het was wel leuk. Eerst met mijn zus en Ken (vriend) rondgewandelt en gewinkeld. En tegen twee uur kwam ons mama er ook nog aan. We hebben een compromis gesloten! 10 keer huishoudelijk werk doen, en ik krijg een paar rollerblades! We zullen ons best eens doen se! (doe ik anders ook wel, maar nu mag ik stickertjes plakken!) Wel een regel aan verbonden: niet meer dan 2 per week! Valt misschien nog wel te regelen.
Gisteren hadden de jongens een dagje vrij. Nadat ik terug van school was gekomen om de examens in te kijken, zijn Daisy, de jongens en ik samen op wandel geweest. Jonas met zijn blades en David met zijn winkelkarretje. Jonas krijgt het een beetje onder de knie. Was wel wat vermoeiend om hem heel de rit vast te houden en ervoor te zorgen dat hij niet valt. Vermoeiend, maar met héél veel plezier gedaan. En dus heb ik de kriebels ook weer te pakken om te rollerbladen. Enkel het probleem... Ik heb er geen meer! Dus compromis gesloten met ons mama We hebben ons geamuseerd. Terwijl zijn we hier ook nog eens naar het vriendje van onzen David gaan kijken. Paultje* zijn grafje zag er mooi uit. Even ter info: Paultje* zat vorig jaar bij onzen David in de klas bij de 2,5-jarigen.
Vava, hoewel het heel leuk was gisteren en vandaag; jou ben ik zeker nog niet vergeten. Maar dat weet je hé!? Je mag altijd langskomen in mijn dromen (en liefst ook nog in levende lijve... )
1 week geleden... Pistache* zat hier nog zo vrolijk rond te huppelen, maar het kwaad was al geschied... Die lieve snoet, en het speelse.. ik zie het nog zo voor mij.
Pistache* en Vava*,
Nooit zal ik je vergeten, we hebben elkaar steeds in de ogen gekeken. Jouw lach zit in mijn herinnering gesloten, we hebben vele vreugdevolle items besproken. Je bent niet van mij weggegaan, we ontmoeten elkaar in een volgend bestaan. Onze liefde hebben we aan elkander gegeven, jij en ik hebben veel geleerd van dit leven. Daarom moet afscheid niet treurig zijn, maar het gevoel van warme zonneschijn. Ook voor hen die hier op aarde blijven kan de liefde helen, ik dank het bestaan dat we de liefde hebben mogen delen.
8 weken geleden...
Seppe* en Lotte*,
Waar mensen, mensen zijn, die elkaar verstaan. Waar liefde, liefde is, daarheen zijn jullie gegaan Waar het eeuwig vrede is, waar de zon altijd schijnt Waar de nieuwe wereld is, die niet meer verdwijnt. Liefs, Ines
(oorspronkelijk bericht om 20.14u >>> opnieuw toevoeging van foto die maar niet tevoorschijn komt)
Een paar dagen niets geschreven op de blog. We missen ons Pistache* zo hard. Ze betekende echt zo veel voor ons, maar vooral voor ons mama. Nu ja, bleek dat na de inname van die 20 druppeltjes ipv 1 druppeltje, het na één uur al te laat was en er niets meer aan gedaan kon worden... Dus om 21u die avond was er al niets meer aan te doen, enkel... We wisten toen op die moment nog van niets... Ze was nog zo vrolijk aan het rondhuppelen en ze haalde haar lieve deugenietenstreken nog boven, hoewel het product al in haar bloedbanen zat.. En nu... Vorige zaterdag hebben we haar dan hier in onze tuin begraven... Zoveel verdriet dat er was. Ons mama zei 'het is maar een hondje natuurlijk, en geen mens'. Ze had daar gelijk in, maar toch is het gemis en het verdriet hier enorm groot.
Vava... Ondertussen heb ik mijn resultaten gekregen.... Niet super... Ben er zelf niet fier op. Een 7/20 - 9/20 - 10/20 - 12/20. Dus dat zijn al 2 herexamens... Echt niets om fier op te zijn.
Vannacht heb ik nog eens over je gedroomt. Je zal dat wel weten hé, ah ja, want je kwam in mijn droom! Ik zat op de bus, maar naast mij was nog een plaatsje. Er stapten mensen op (waaronder jij) en jij zag de plaats naast mij. (Je wist nog niet (meer) wie ik was) Ik liet je een foto van ons van vroeger zien. Die blik van opluchting die ik toen van jou te zien kreeg, je had me eindelijk gevonden. Je nam me vast en ik... ik genoot van elke seconde die ik had met jou! Het was voor mij een heel duidelijk signaal. Later als ik naar je toekom, moet ik zeker zien dat ik een foto van jou en mij bij heb... Kan ik hem aan jou laten zien. Dan zal je me zeker wel herkennen.
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!