Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
16-11-2008
Joepie!
Ohja, toch nog goed nieuws vandaag!
De jongens zijn daarstraks gaan slapen (mama had ze in bed gestopt) maar wilden niet echt slapen. Ik had ze dan eventjes op mijn kamer genomen voor 10 minuutjes. Daarna heb ik ze niet meer gehoord! Wat lief en leuk!!
En morgen is het weer een héle leuke dag!! Ik en de jongens weer in dezelfde school voor een dag >>> Ik ga op stage! En je weet al dat ik veel ga doen hé, Vava!? JOEPIE!! Ga je duimen?
Vava, hier heb ik een tekst die toepasselijk was van toen je... toen ik 8 jaar was
Vava: Lieveling, ik zal niet meer lang bij je blijven Hierboven roepen ze me... Ik ben moe Beloof me dat je flink zult zijn
Ines: Vava, laat me nu nog niet alleen er zijn nog zoveel dingen die we moesten doen ik wil nog paardje rijden op je schoot daarvoor ben ik toch niet te groot? ik wil nog met je spelen net als toen ik nog héél klein was toen je nog verhaaltjes voorlas
Vava, laat me nu nog niet alleen want zonder jou kan ik de wereld nog niet aan ik wil dat je me zegt wanneer en hoe voor ik domme dingen doe ik heb je nodig jij mag nog niet gaan toe, blijf nog even ik wil jou nog zoveel geven
Vava, laat me nog niet alleen ik wil dat je me later ooit ziet trouwen je was er steeds en zei altijd je bent mijn allerliefste meid en ik zal voor het leven van je houden was dit jouw leven?
Nee, dat kan ik niet geloven Vava, ga nog niet naar boven ik zal voor je zorgen dag en nacht heb ik iets verkeerd gedaan? hoe moet ik straks verder gaan als hier geen Vava op mij wacht? rust nu maar, mijn lieve Vava slaap maar zacht
Vava, we hebben het hierthuis zo lastig.. Kan je alsjeblief helpen? De tranen rollen hier gewoon over mijn wangen...Het spijt mij dat ik tot hiertoe nooit iets positiefs kom vertellen... Sorry...
Weer even geleden dat ik jou schreef. Gisteren was ik echt te moe, en het was ook weeral te laat om nog iets te schrijven. Vandaag is het er niet beter op...
Gisteren heb ik heel de dag les gehad. Een gewone dag, niets bijzonder... Maar ik heb gisterenavond dan toch weer laat doorgewerkt voor school en stage.
Vandaag ben ik even naar Lier geweest, voor 6 december... Het was wel héél vermoeiend, zo na lange tijd nog eens fietsen! En 't was deze keer van hier naar daar! Maar 't was wel leuk zo nog eens eventjes weg zijn...
Vava, kan je niet op de ene of andere manier helpen? Want hierthuis gaat het niet zo goed... Ik heb je al verteld wat er is, maar kan je alsjeblief een beetje helpen?
Nu ga ik nog wat verderwerken voor de stage enzo...
Ik blijf je maar zo laat schrijven hé... Maar ik kan er ook niets aan doen. We hebben zóóó veel werk voor school. En ik wil je elke dag toch wel iets proberen te vertellen! Nu is het bijna 11 uur, en ik ga na dit berichtje echt wel slapen hoor! Maar ik kan morgen tot 7 uur slapen, dus toch al een uurtje langer.
Alles goed daarboven? Niet te koud??? Hierthuis is het dikwijls heel moeilijk... Maar, we gaan door hé, Vava!
Weet je.. Na 12 jaar... is mijn verdriet om jou nog steeds niet voorbij, Vava! Is dat normaal? We betekenden dan ook heel veel voor elkaar... Jij was nog zo fier op jou petekind...
En ik was fier om... wie je was, je kracht, je moed, je doorzettingsvermogen, je inmens harde strijd (die je tot mijn groot verdriet niet haalde...), je zelfzekerheid, je durf, en vooral... om jouw petekind en kleindochter te mogen zijn!
Ik ben zo moe... Ik zei de laatste tijd soms wel dat ik ging slapen na jou een berichtje te hebben gestuurd, maar er kwam dan altijd nog wel iets tussen, waardoor het de laatste tijd dikwijls 12uur 's nachts wordt!
Ik ben echt moe. Het is nu bijna kwart voor 11. Ik ga nog één ding doen, voor ik ga slapen. Maar, ik vermoed dat ik daar toch nog een dik half uur aan ga bezig zijn. Maar, ik moet het wel doen, want ik ga nog zóóó veel werk hebben dit weekend! Ik ga dus nu nog een lesvoorbereiding maken van het morgenritueel voor op mijn stage. Maandag is het weer zover! Het gaat echt leuk worden! Ik ga veel dingen doen met de kleuters, zodat ik veel kan oefenen voor het stagebezoek in december. Dus: veel dingen doen = veel voorbereidingen maken!
Maar, we duimen hé Vava! Dat alles goed komt!
Slaapwel lieve Vava!
Ik zie je graag. Héél graag! En ik mis je... elke seconde...
Ik wou dat ik je zoveel écht kon vertellen, en dat ik daar allemaal reactie op kreeg. Ik heb het zo moeilijk... Maar ja, wie kan er helpen... JIJ hé Vava!? Was je maar hier...!
Er rollen tranen over mijn wang Niemand zal het echt weten, maar... ik ben bang! Bang om wat zal komen, verdrietig om wat is geweest... Ik kan alleen maar hopen dat jij hier stiekem mee leest! Ik kom morgen wel weer wat schrijven... Want dit is een plekje van jou, waar ik naar zal komen blijven! Het enige wat mij nu kan helpen, is een stevig duwtje in mijn rug!!! Lieve Vava, kom je snel weer terug?
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
Het was wel héél vermoeiend, zo na lange tijd nog eens fietsen! En 't was deze keer van hier naar daar! Maar 't was wel leuk zo nog eens eventjes weg zijn...
