Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
14-01-2009
Examens...
Vava,
Voor jou wil ik zeker slagen
Voor jou zet ik alles op alles Jij kan me alles vragen
Ik doe mijn uiterste best
Maar... het leren lukt me niet altijd goed
Ook nu zit ik hier weer
t gaat altijd oh zo traag
Aan leren heb ik geen plezier
Maar ik wil het graag proberen
Zodat jij van daarboven kan zeggen ik ben echt heel fier Ik zou het je zo graag horen zeggen... Ik zou het je zo graag willen-zien-horen-zeggen Het is soms heel moeilijk uit te leggen...
Maar jij begrijpt mijn verdriet Ook al was ik 8 toen je ons verliet... Ik heb nog enkele beelden van jou in mijn hoofd Ja, ik vergeet je niet! Het is al zo lang geleden Maar de beelden raken nooit uitgedoofd... Jij bent en blijft mijn peter Dat heb je me bij men geboorte beloofd! Je bent mijn alles!
Vava, De tranen zijn er weer, mijn moed is op... En dan weer die examens! Waarom gaat het leren niet wat gemakkelijker voor mij?
Kon ik maar even naar je toe lopen en je eens vasthouden!
Ik zou toch eventjes de mensen die tot hiertoe al eens mijn blogje gelezen hebben, of die al gereageerd hebben willen bedanken. Het doet me enorm veel deugd te zien dat mijn blogje gelezen wordt en om de reacties van jullie te lezen. Deze betekenen veel voor mij!
Ik ben zo moe... Vandaag heel de dag weggeweest voor naar school te gaan, en erna nog te werken voor een taak van school. Om 21.45u was ik pas thuis!! En dan wat opgeruimd, ons mama nog wat helpen kuisen... En hier ben ik dan... Bij jou... Enfin, op ons blogje.
Bij jou... Ik zou het nog zo graag eens willen zeggen... "Ik ben bij mijn Vava op bezoek geweest! Het was er reuze leuk. We hebben elkaar lang niet gezien, we namen elkaar vast, en we zeiden zonder woorden: Laat me niet los, alsjeblief!"
Elke dag wordt ik wakker met die gedachte... Jou te kunnen vasthouden, en nooit meer willen loslaten... Kon er ook niets met je gebeuren!
Waarom kan het leven gewoon niet dragelijk zijn, voor iedereen?! Waarom bestaat er zoiets als dat K-monster? Heeft iemand daarom gevraagd??? Het doet vele mensen verdriet, en pijn!! Heel veel pijn!!
Mijn dikke vriend, je zit diep in mijn hartje... Mijn lieve peter, ik zie je ontzettend graag! Vava, ik mis je...
-Ik vroeg me sinds vandaag af wanneer ik nog eens een mailtje zou krijgen van een bepaalde persoon (dat was al lang geleden...) Vandaag, daarstraks rond 8 uur was het zover! Een mail in mijn mailbox! Ben jij haar dat gaan influisteren??? -Eergisterennacht hoorde ons mama om 3 uur een deur in het slot schieten... Zelfs onze hond blafte van dat lawaai... Was jij dat??? -Eergisteren ook, toen ik ging slapen hoorde ik iets in onze wasplaats... Was jij dat??? -In de vakantie hoorde ons mama in de jongens hun kamer iets vallen... Wat normaal aan de andere kant van de kamer op de kast staat, lag nu aan de deur! (een zelfgemaakte papieren kroon van de jongens)... Er stond ook geen raam open! Had jij hem daar gelegd???
Vava, echt rare dingen,... Ze kunnen mij voor zot verklaren... Maar ja, het is echt gebeurd!
Wil jij een bepaald signaal aan ons (mij) doorgeven? Als jij het echt bent... Blijf je dan nog wat? Je mag me gerust vergezellen in al wat ik doe... Ik zou het zo graag willen. Echt waar...
Vandaag weer goed gewerkt voor school. We zijn ook de jongens van en naar school gaan doen. Toen ze thuis waren hebben we in de sneeuw nog wat gespeeld. Men handpoppen deden ook mee. Brrr! Wat was het koud seg! Hopelijk heb jij het daarboven wat warmer?
Kan jij mij ook wat van je warmte sturen?
Ik mis je meer en meer... en hier en daar springt er weer een traan in mijn ogen... Gewoon omdat ik je mis...
een maand geleden ging jij van ons heen Jij hebt hard gestreden Nu staan er velen hier alleen.
Je streed als een dappere held, dat werd ons op jouw blogje meermaals verteld. Je was een echte piet piraat, Dat is wat niemand ooit ontgaat.
Je had soms onbeschrijflijk veel pijn Ja, ook ik wou dat het anders kon zijn
Je hebt ons toen verlaten... Maar wat vele mensen nu nog doen Is aan je denken en over je praten... Ja, dan hebben we het over jou... lieve kapoen!
Want jij zit in iedereens hart Je hebt een plek veroverd En wanneer we dan gaan kijken, diep in ons hart Zien we jouw... Op een speciale plek... heel apart!
Lieve Seppe,
We vergeten je nooit!
Lotte*,
één maand geleden ging jij van ons heen Jij hebt hard gestreden Nu staan velen hier alleen.
Je streed als een dappere heldin, dat kon iedereen op jouw blogje meermaals zien. Zoals Mega Mindy stond je voor anderen paraat, Dat is wat niemand ooit ontgaat.
Je had soms onbeschrijflijk veel pijn Ja, ook ik wou dat het anders kon zijn
Je hebt ons toen verlaten... Maar wat vele mensen nu nog doen Is aan je denken en over je praten... Ja, dan hebben we het over jou... lieve kapoen!
Want jij zit in iedereens hart Je hebt een plek veroverd En wanneer we dan gaan kijken, diep in ons hart Zien we jouw... Op een speciale plek... heel apart!
Ook al lag dit mij enorm moeilijk (daarom dat het lang duurde) Maar onze doorzetter Seppe* verdient ook een plaatsje tussen de *sterretjes*. Ik had en heb het nog steeds moeilijk om hem bij de sterretjes te zetten... Maar, hij kan nu samen hier op mijn blog, met de andere sterretjes schitteren...
Morgen terug naar school... Heb er niet veel zin in... Maar, de meeste taken voor het examen zijn klaar! Enkel nog eentje, maar dat zal hopelijk wel lukken. Hoewel dat diegene is waarvoor ik het meeste schrik heb... Tja, ik heb ze dan ook tot het laatste laten liggen...
Ik heb zo wat geprobeerd en geëxperimenteerd om foto's toe te voegen bij mijn berichten.. Lukte meestal niet omdat ze te groot waren. Nu heb ik een manier gevonden om ze te verkleinen, en ze dus op de blog te zetten... Vandaag is het Florian geworden Vava... Mijn favoriete handpop...
Ik ben gisteren terug begonnen aan een boek om gewoon te lezen... Gedachten verzetten... Mee opgaan in het verhaal en dan de realiteit vergeten (spijtig, maar voor eventjes). Dan vergeet ik eventjes mijn verdriet voor jou... de gedachten aan wat hier de afgelopen dagen allemaal wel niet heeft afgespeeld... En vergeet ik gewoon heel eventjes alles... Tot ik het boek weer weg leg...
Maar nu, zit ik hier, en weer met dat verdomde gevoel van 'iemand missen...'. Ja, jou Vava... Ik mis JOU!!
Het leven is zo oneerlijk... Maar ja, we kunnen er allemaal niet veel aan doen... Wie bepaalt dat allemaal eigenlijk? God? Was hij er niet voor de vrede en tal van die goede dingen? Wel, waarom zorgt hij dan zo voor die vele sterretjes? Sterretjes die er zijn door dat wrede K-monster?!?!Iedereen die deze sterretjes kent heeft veel verdriet... En ja... zelfs ik, zelfs nog na 12 jaar... Je was dan ook mijn maatje... Mijn fiere peter...
Kom je me nog eens een keertje helpen? Zo laten voelen dat je er bent? Gisteren was er precies iemand in mijn kamer toen ik ging slapen. Het licht was uit, maar er kraakte wat... Was jij dat Vava? Jij die tegen mijn bureau stootte ofzo??? Ik hoop het... Kom je zo nog eens een keertje langs? Alsjeblief?
Als ze mij het beste wensen voor 2009... Mag ik dan aannemen dat ze me jou wensen, Vava???
Jij was, bent en blijft voor mij gewoon hèt beste Vava!; dè beste peter, mijn mooiste sterretje, dè enige persoon die zóóó diep in mijn hartje zit... en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... Mag ik toch hé?! Wel,... je was, bent en blijft voor mij dè sterkste persoon die ik ken (samen met ons mama), dè moedigste Vava, dè liefste gewoon...
Maar dat zullen ze wel niet bedoelen zeker?!
Moest het kunnen... Ik zou wensen dat alle sterretjes geen sterretjes meer waren... En dat ze dicht bij de mensen waren die hen graag zien... Maar ja... Wie ben ik?!
Slaapwel Vava...
Aan alle sterretjes daarboven; Slaapzacht allemaal!
In het nieuwe jaar 2009... Zal ik je steeds meer en meer missen
Zal ik nog meer van je houden dat dat ik nu al van je hou
Ook in het nieuwe jaar wens ik alle sterretjes en hun familie heel veel sterkte toe.
Seppe*, Lotte*, Rune*, Soetkin*, Emily-Grace*, Jullie zitten diep in de harten van vele mensen! Blijf ook in het nieuwe jaar goed voor je familie zorgen Ze hebben het nodig. Ik wens jullie allen heel veel warmte, moed en veel sterkte toe.
Aan iedereen; geniet van de kleine dingen des levens!
Vava, ik zie je graag en ik heb je diep in mijn hartje!!
Vandaag heb ik samen met nog 3 anderen van mijn klas hard gewerkt aan een groepstaak! Het was wel heel vermoeiend eigenlijk, maar het resultaat mag er zijn! Morgen hopelijk ook zoveel succes met mijn andere taken. Hopelijk krijg ik er nog af!!
Nu ben ik heel moe en ik ga dan ook in mijn bedje kruipen.
Ik heb het gevoel dat ik zo echt niet vooruit geraak met al die taken voor school! We zijn al vrijdagavond, en er is er nog geen één waarvan ik kan zeggen: Die is af! Ik dacht er wel een af te hebben, maar blijkelijk niet goed genoeg... Dat maakt me zo moedeloos...
Kerstmis bij ons thuis was leuk. Ik heb natuurlijk ook aan alle lieve sterretjes van daarboven gedacht. Er waren vele momenten waarbij ik naar de kaars aan het staren was, en dacht al al diegene die hun moedig vechten verloren hebben... Ook jij.. Waarom???
Ik heb ook leuke cadeautjes gekregen. Nog twee handpoppen! Je kan ze bewonderen links van de site. Hopelijk lukt het, want de foto's doen soms lastig... Ben echt wel fier op mijn -ondertussen 6!!- handpoppen. Verder heb ik ook nog een nieuwe bedovertrek gekregen, twee paar handschoenen, een nieuwe agenda 2009, een kookboek, een paar sloefjes voor men handpoppen, een broek voor men handpoppen en de DVD van Mamma Mia!! Ik heb gisteren de film al gezien, en vind hem geweldig!! Hij was gedaan nog voor ik het wist. Er werd zoveel gezongen, en het verhaal is leuk! Allemaal cadeautjes van mijn zus, mama en stiefvader...
Morgen ga ik voor school werken bij mensen van mijn klas. En ons vake doet me weg! Zie ik hem ook nog eens! Want met al dat schoolgedoe komt daar niet veel meer van...
Nu moet ik je laten, Vava... Ik ben moe.
Hopelijk gaat alles goed met jou daarboven? Heb je ook een cadeautje gekregen daarboven? Wat zat er in?
Heb je men kerstkaartje voor jou al gezien? Ik heb er een tekstje opgeschreven, speciaal én alleen voor jou! Ik zet het hier bij je foto, kan je er naar kijken en het lezen wanneer je zelf wil.
Morgen Kerstavond... Wat denk ik zo veel aan de familie van Seppe* en Lotte*... Het zal nooit meer hetzelfde zijn... Hopelijk blijven ze volhouden... Voor Seppe*! Voor Lotte*! Zij zouden niet anders gewild hebben...
Vava... Er liggen hier heel wat pakjes onder de Kerstboom... Maar dat voor jou,... verklap ik nog niet. Nog eventjes geduld!
Vava... Ik wou dat je hier was... Konden we samen een beetje feest vieren... Nu doe ik dat met de gedachte dat je vanop mijn schouders (en vanuit mijn hartje) meeviert... Je moet geen bang hebben, ik kan je wel dragen! Ik doe niets liever...
Vava, Je weet al lang dat ik van muziek spelen hou... Sinds twee jaar verzin ik ook graag andere tekst bij noten of andere tekst bij liedjes...
Ik heb voor jou vandaag weer een andere tekst op een bestaand liedje gezet...
Ik heb het daarstraks al eens voorgespeeld op de blokfluit... Hier is nu de tekst bij het liedje van de Sound of Music
Do Re Mi
Do... ik mis je meer en meer Re... het gaat echt niet voorbij Mi... ik doe nog zo mijn best Fa... ik haat het als de pest Sol... ik zie je als een ster La... jij schijnt nu ook van ver Si... ik denk nog veel aan jou Ja, en als het kan kom vlug weer trug!
Belachelijk? Stom? Of helemaal niet? Mijn manier om jou heengaan een plaats te geven zeker!??
Mijn laatste twee stagedagen deze week gingen goed. (Dank u Fries, papa van Soetkin*!!) Woensdag was toch nog met wat zenuwen, maar donderdag was ik weer helemaal de oude! We hebben ons geamuseerd, mijn mentor en ik! Met pijn in het hart nam ik afscheid... Maar hopelijk volgend jaar weer!
Vandaag wou ik al wat doen voor de taken. Ik ben er aan één bezig, maar had gehoopt dat ze af zou zijn... Niet dus! Ik ben wel wat teleurgesteld... Maar ja... Het zij zo...
Gisteren de geplande uitstap naar het Shopping Center! Mijn zus, haar vriend en ik hebben ons goed geamuseerd! We hebben de laatste kerstcadeautjes gekocht. En voor mijn handpoppen kocht ik ook een nieuwe outfit (1 outfit voor de 3 samen hoor; het is een jongensoutfit)
Gisteren nog eens een babbeltje gedaan met Lisbeth. Deed me goed! Je kent ze wel hé, Vava!? Het was al heel lang geleden, en we zouden nog eens moeten afspreken...
Goed, ik ga je nu laten... Nog wat kleine aanpassingen doen van de site, en dan nog werken voor school...
Het gaat me allemaal niet goed af... Dat stagebezoek zindert nog altijd na in mijn hoofd... Met als gevolg dat ik weer ben zoals een héééle tijd terug... Stil, bang voor wat nu zelfs mijn stagementor (juf) over mij denkt (zelfs al doet ze niet anders dan anders, en hoef ik er totaal geen schrik voor te hebben!), onzeker, en dus heel teruggetrokken... Bang bij elke stap die ik zet (ik denk dan: doe ik het wel goed?!) Wat moet ik doen, Vava???
Bijna kerst"vakantie"... Een hele hoop taken... Examens... Vele tranen van onmacht, stress... Maar we zullen er ons wel doorslaan hé, Vava... Jij zal mij wel helpen!? Alsjeblief...?
Nu seffens nog het laatste aan mijn stage voor morgen doen (o.a. alles inladen in valies) en dan ga ik me verfrissen en slapen denk ik... Zo moe...
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
Aurélie
Nino
Karlos en Florian
Roger
Gerrit
