Ik ben Ines en 21 jaar jong. Mijn hobby's zijn lezen, koken en winkelen doe ik het allerliefst!
***Vava***
Mijn herinneringen aan jou, lieve Vava
Ik weet nog goed... - dat elke keer toen ik vertrok bij jouw thuis, ik een fruittella snoepje kreeg - hoe fier je wel was, wanneer je met mij in je Mercedes mocht rond- rijden - met hoeveel zorg dat je met mij omging: in bad stoppen, eten geven... - dat ik in je auto op het kussen vanachter mocht zitten en hoe fier je was, dat je dat kon doen voor mij, omdat ik het leuk vond! - toen we voor een nachtje bij jou bleven slapen - hoe leuk ik het vond om met jou in de auto rond te rijden - hoe we eens gingen winkelen in een speel- goedwinkel en ik een fiets met barbie van jou kreeg - hoe mooi je tuin met terras wel was - de rustgevende geur die in je living hing - hoe bang ik was van Jérommeke (hondje) - de manier waarop je je tanden poetste - wat voor een sterke man je was - welk beertje ik altijd mee- bracht naar je laatste da- gen in het ziekenhuis - dat ik aan moeke en vake vroeg of ik geen lege bakster van jouw mocht om thuis mee te spelen (ik zou hem dan op- nieuw vullen) - hoe... hoe... bijzonder ik voor jou was, en hoe bij- zonder jij voor mij was!!! - wanneer ik je voor de laatste keer zag... - de moment dat ik je een laatste kus gaf... - dat jij gewoon een meer- waarde bent aan mijn leventje!
Eender wie je bent... Een berichtje vind ik altijd leuk!
Ines' dagboek
Voor mijn peter Vava* Er is zeker één sterretje dat altijd waakt...
04-01-2009
Seppe*
Ook al lag dit mij enorm moeilijk (daarom dat het lang duurde) Maar onze doorzetter Seppe* verdient ook een plaatsje tussen de *sterretjes*. Ik had en heb het nog steeds moeilijk om hem bij de sterretjes te zetten... Maar, hij kan nu samen hier op mijn blog, met de andere sterretjes schitteren...
Morgen terug naar school... Heb er niet veel zin in... Maar, de meeste taken voor het examen zijn klaar! Enkel nog eentje, maar dat zal hopelijk wel lukken. Hoewel dat diegene is waarvoor ik het meeste schrik heb... Tja, ik heb ze dan ook tot het laatste laten liggen...
Ik heb zo wat geprobeerd en geëxperimenteerd om foto's toe te voegen bij mijn berichten.. Lukte meestal niet omdat ze te groot waren. Nu heb ik een manier gevonden om ze te verkleinen, en ze dus op de blog te zetten... Vandaag is het Florian geworden Vava... Mijn favoriete handpop...
Ik ben gisteren terug begonnen aan een boek om gewoon te lezen... Gedachten verzetten... Mee opgaan in het verhaal en dan de realiteit vergeten (spijtig, maar voor eventjes). Dan vergeet ik eventjes mijn verdriet voor jou... de gedachten aan wat hier de afgelopen dagen allemaal wel niet heeft afgespeeld... En vergeet ik gewoon heel eventjes alles... Tot ik het boek weer weg leg...
Maar nu, zit ik hier, en weer met dat verdomde gevoel van 'iemand missen...'. Ja, jou Vava... Ik mis JOU!!
Het leven is zo oneerlijk... Maar ja, we kunnen er allemaal niet veel aan doen... Wie bepaalt dat allemaal eigenlijk? God? Was hij er niet voor de vrede en tal van die goede dingen? Wel, waarom zorgt hij dan zo voor die vele sterretjes? Sterretjes die er zijn door dat wrede K-monster?!?!Iedereen die deze sterretjes kent heeft veel verdriet... En ja... zelfs ik, zelfs nog na 12 jaar... Je was dan ook mijn maatje... Mijn fiere peter...
Kom je me nog eens een keertje helpen? Zo laten voelen dat je er bent? Gisteren was er precies iemand in mijn kamer toen ik ging slapen. Het licht was uit, maar er kraakte wat... Was jij dat Vava? Jij die tegen mijn bureau stootte ofzo??? Ik hoop het... Kom je zo nog eens een keertje langs? Alsjeblief?
Als ze mij het beste wensen voor 2009... Mag ik dan aannemen dat ze me jou wensen, Vava???
Jij was, bent en blijft voor mij gewoon hèt beste Vava!; dè beste peter, mijn mooiste sterretje, dè enige persoon die zóóó diep in mijn hartje zit... en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... Mag ik toch hé?! Wel,... je was, bent en blijft voor mij dè sterkste persoon die ik ken (samen met ons mama), dè moedigste Vava, dè liefste gewoon...
Maar dat zullen ze wel niet bedoelen zeker?!
Moest het kunnen... Ik zou wensen dat alle sterretjes geen sterretjes meer waren... En dat ze dicht bij de mensen waren die hen graag zien... Maar ja... Wie ben ik?!
Slaapwel Vava...
Aan alle sterretjes daarboven; Slaapzacht allemaal!
In het nieuwe jaar 2009... Zal ik je steeds meer en meer missen
Zal ik nog meer van je houden dat dat ik nu al van je hou
Ook in het nieuwe jaar wens ik alle sterretjes en hun familie heel veel sterkte toe.
Seppe*, Lotte*, Rune*, Soetkin*, Emily-Grace*, Jullie zitten diep in de harten van vele mensen! Blijf ook in het nieuwe jaar goed voor je familie zorgen Ze hebben het nodig. Ik wens jullie allen heel veel warmte, moed en veel sterkte toe.
Aan iedereen; geniet van de kleine dingen des levens!
Vava, ik zie je graag en ik heb je diep in mijn hartje!!
Hij is op 55-jarige leeftijd naar de hemel gegaan. Hij leed aan kleincellige longkanker. Het was een hele zware tijd. Ik vergeet hem nooit. Hij blijft steeds aan mijn zijde én diep in mijn hartje. Deze blog heb ik voor hem gemaakt. Zo kan hij mijn verhalen mee lezen. Vava, Ik mis je!
