We hebben een fotoboek gekregen van Hobbes... 't is te zeggen onze Hobbes heeft er voor gezorgd dat wij een mooi fotoboek mogen bijhouden. Het uitgeleende exemplaar van de bibliotheek kan niet meer worden teruggebracht. Waarom niet? Wel de hond des huizes was vandaag alleen en heeft uit pure eenzaamheid op de zijkantjes gesabberd. Het cadeau is niet geheel gratis en er zijn wat kantjes af, maar desalniettemin een bijhoudertje.
Verder loopt het allemaal prima. Nog altijd even zot. De hondeschool is een marteling, vooral voor het baasje. Alle honden kijken rechtvoor. Hobbes kijkt naar overal behalve rechtvoor. ... Eens al het volk en aandacht verdwenen, mag je hem alles vragen. Tijdens de wandeling loopt hij los en blijft hij altijd in de buurt. Ben een paar boekjes gaan halen, ja, ja in de bib: Hersengymnastiek voor uw hond... kwestie van de verveling wat tegen te gaan. En honden trainen met de roedelmethode. Ik ben eens benieuwd... het resultaat laat ik in een volgend bericht wel weten.
Nu we beiden weer uit huis werken gedraagt hij zich voorbeeldig, buiten dat ene boek dan, maar het had veel erger gekund, want er lagen zeker tien boeken op de tafel, klaar voor 'take off 'naar de bib. Na vandaag nog negen. Elke avond worden we vrolijk onthaald op een springende en piepende Hobbes, wat met dit weer inhoud dat je nooit twee keer hetzelfde kan aandoen. Niettegenstaand hij een hekel heeft aan regen, springt hij wel vrolijk door de plassen om ons te begroeten. Liefde is blind mogelijkerwijs.
Wat wij vooral terugkrijgen is heel veel liefde en vriendschap, we zouden het voor geen geld willen missen.
