Ik zal nog maanden dromen van de smaragdgroene zee en de wolkenloos blauwe hemel van Varadero. De recepten van de exotische cocktails nemen we mee naar België. Voorafgaande aan onze terugkeer naar Lima en de terugvlucht naar Schiphol, brachten we nog twee dagen door in Havana. Van de hoofstad van Cuba, waarover collega-reizigers in superlatieven spreken, kan ik mij moeilijk een mening vormen. De oldtimers, die het straatbeeld kleuren, zijn een lust voor het oog. De koloniale huizen waren dat ontegensprekelijk ooit ook, maar hun proces van aftakeling bevindt zich momenteel in dergelijk vergevorderde stadium dat er nog weinig eer te halen valt aan renoveren. Met een likje pastelkleurige verf, wat ik kan appreciëren, proberen ze er nog het beste van te maken. Het Cubaans eten heeft iets van ´je ne sais quoi´, zoals de Fransen beleefd zouden zeggen. Overal moet je op de hoofden kijken van Che zaliger en van Fidel (nog net niet zaliger). De mensen zijn mooi en er bestaat geen racisme, wat een fantastische zaak is. Toch krijgen de toeristen eigen prijzen, eigen geld, en worden ze verbannen naar het handjevol prachtige bars, die naar onze mening vooral het cliché moeten bevestigen. Ondertussen zijn we weer ´thuis´ in Miraflores (Lima).
