Vandaag een dagje luieren aan het strand van Puerto Madryn, net zoals de zee-olifanten die we gisteren in Península Valdés zagen. Gelukkig hoef ik Joachim niet te delen met een hele harem andere wijfjes zoals het geval is bij de zeeleeuwen en zee-olifanten. Península Valdés, een schiereiland aan de Atlantische Oceaan, is gekend voor zijn speciale fauna. Een groot deel zeeleeuwen had net gebaard, dus we konden talrijke puppies aanschouwen. Magalhäes-pinguïns zijn vlijtige beestjes; helling op, helling af waggelend. De mannetjes pinguïns komen eerst aan vanuit de warmere Braziliaanse wateren om hun nestjes van het vorige jaar te herstellen. Dan komen de vrouwtjes toe en deze monogame dieren herkennen elkaar onmiddelijk door het specifieke dansje dat het vrouwtje doet voor haar partner. Dat geeft mij inspiratie! De walvissen zijn in december terug vertrokken naar de diepere zee; vandaar dat we hen niet konden ontmoeten. Gelukkig zagen we geen orka´s, want die komen de puppies-zeeleeuwen en zee-olifanten opeten. In het steppe-landschap kwamen we vele guanaco´s (familie van de kamelen) tegen, een vos en een struisvogel. Kijk maar...
1. Katya met onze hond, ¨ Doggy¨. 2. Tigre: grootse rivierdelta op 50 minuten treinen van Buenos Aires. 3. De koningin van Nederland. 4. Museum van Larreta. 5. Het eilandje, Argentijnse versie. 6. Vintage in de San Telmo wijk. 7. idem.
1. Katya heeft dorst. 2. Joachim ook: let op het verschil in beker. 3. Klaar voor een woeste tocht op de Rio Parana. 4. De ruines van de Jezuïeten missies in San Ignacio. 5. idem 6. Het gruwel-huis van Nazi Bormann, diep verscholen in de jungle. 7. Yerba Maté: dé nationale drank. 8. Door de kolkende rivier. 9. idem.
We zijn nu ruim een week weg en daarom wil ik jullie op de hoogte brengen betreffende mijn leerprocessen. Mijn eerste woordjes Spaans betreffen een conversatie met een meisje van 8 en haar broertje van zes (totnogtoe voert Joachim het woord met de volwassenen!). ´Señora, entrar la piscina´, moedigen ze mij aan aan het zwembad van ons hostelletje in Puerto Inguazú. Ik kom te weten dat ze ´hermana en hermano´ zijn en dat de eigenares hun ´madrina´ is. Het grappige met kleine kinderen is dat ze maar blijven doorratelen, terwijl wel duidelijk is dat ik doorgaans niet begrijp wat ze mij te vertellen hebben. Mijn obsessief bezig zijn met muggebeten te vermijden, heb ik laten varen en de informatiebrochures van het Tropisch Instituut rond Malaria (wat in Argentinië eigenlijk enkel en zeer beperkt voorkomt in het uiterste noordoosten) heb ik aan de kant geschoven. Onze bagage is wat lichter geworden doordat we een handdoek zijn kwijt geraakt en al enkele spullen gedropt hebben. In San Ignacio waren we gehuisvest op een camping en we konden kiezen: douchen buiten of in een kot met één voet in de douche en de andere op het toilet. Terug in Buenos Aires zijn we gelogeerd in het fantastische hostel van het Viavia Traveller´s Café (Belgisch initiatief) en we hebben daar alle comfort. Ik moet mij ook pardoneren bij Buenos Aires...het is een toegankelijke stad met mooie parken, brocante- en ambachtelijke marktjes en talrijke vintage winkeltjes. Wij prefereren de gezellige San Telmo-wijk, waar we verblijven, en Puerto Madero (gelijkenis met ´het eilandje´ in Antwerpen). We bezochten het museo de Arte español Enrique Larreta (aristocraat, schrijver, Argentijns ambassadeur in Parijs en groot kunstverzamelaar); vooral het huis zelf en de superromantische tuin wist ons hart te stelen.
