Hoi MOEDERTJE
wilde je iets komen vragen
DAG MA Op je marmeren huisje pijlen zonnestralen Toch donker doods en kil het oord waar ik je moest achtelaten Kon het makkelijk alleen zou het even klaren
HOI MA je oude zoon, heb je even
Zie je ongeschonden moedersschoot Je reikende handen Je zilveren hoofdtooi Je lieve zachte ogen een kruisje tekenend op mijn voorhoofd Je prevelende mond mijne Jan, ja MA t'is de kleine voel je warmte Je wist dat ik zou komen
MIJN MOEDERTJE zo ken ik haar
"Kwam toevallig nog eens langs weet niet goed hoe beginnen kan niet lang blijven NEE....neen met mij gaat alles goed moest hier per toeval zijn weet het even niet meer denk ga even dag zeggen moet nu toch echt gaan "
"Natuurlijk..... glimlach ik het is goed kleine "grote" weet wat er in je omgaat nog altijd even stoer niet klein te krijgen ben toch je MOEDER Ik ken je, ga nu maar loop wel, samen met je Vertel alles onderweg het valt wel mee Samen gaat het ik help je even"
Aan mijn moeders graf nog eens kind nog eens heel klein te mogen zijn Alles te mogen vragen Niets te moeten weten
Tussen mijn tranen verberg ik haar "Kom nu MA ik heb je nodig om het te klaren Help je kleine Help me, uwe ouwe (stoere) Jan"
PS. Sorry, vergat te vaak te zeggen HOEVEEL IK VAN JE HOU !
20-07-2011 om 12:36
geschreven door hertenman
|