Hoi MOEDERTJE 

wilde je iets komen vragen

DAG MA
Op je marmeren huisje
pijlen zonnestralen
Toch donker doods en kil
het oord
waar ik je moest achtelaten
 Kon het makkelijk alleen
zou het even klaren

HOI MA
je oude zoon, heb je even

Zie je ongeschonden
 moedersschoot
 Je reikende handen
Je zilveren hoofdtooi
Je lieve zachte ogen
een kruisje tekenend
op mijn voorhoofd
Je prevelende mond
mijne Jan, ja MA
t'is de kleine
voel je warmte
Je wist
dat ik zou komen

MIJN MOEDERTJE
zo ken ik haar

"Kwam toevallig nog eens langs
weet niet goed hoe beginnen
kan niet lang blijven
NEE....neen
 met mij gaat alles goed
moest hier per toeval zijn
weet het even niet meer
denk ga even dag zeggen 
 moet nu toch echt gaan "

"Natuurlijk..... glimlach ik
het is goed kleine "grote"
weet wat er in je omgaat
nog altijd even stoer
niet klein te krijgen
ben toch je MOEDER
Ik ken je, ga nu maar
 loop wel, samen met je
Vertel alles onderweg
het valt wel mee
Samen gaat het
ik help je even"

Aan mijn moeders graf
nog eens kind
nog eens heel klein
te mogen zijn
Alles te mogen vragen
Niets te moeten weten

Tussen mijn tranen
verberg ik haar
"Kom nu  MA
ik heb je nodig
om het te klaren
Help je kleine
Help me, uwe ouwe
 (stoere) Jan"

PS. Sorry, vergat te vaak te zeggen
HOEVEEL IK VAN JE HOU !