2e GROEP BOUWORDE Augustus 2009 :
De nacht van VRIJDAG 07 OP ZATERDAG 08 augustus :
Vol ongeduld wachten we in Luxor luchthaven aan de uitgang : Domestic Flights op onze nieuwe groep vrijwilligers. Benieuwd of de vlucht, komende vanuit Cairo, op tijd arriveert. En naar goede Egyptair gewoonte, landden ze op Luxor bodem met bijna een uur vertraging.
Op weg naar het hotel is er maar weinig conversatie want iedereen is moe. Nadat iedereen zijn slaapstek toegewezen gekregen heeft , blijkt het al bijna 3 uur in de nacht of in de ochtend te zijn. we besluiten dat het beter is om de jongeren te laten uitslapen. En pas in de late namiddag zullen we hen ophalen . Het schrille contrast tussen Oost- en Westbank doet iedereen versteld staan. Net alsof de tijd hier wel honderd jaar is blijven stilstaan.
ZONDAG 09 Augustus :
Dit wordt de eerste dag waarop gewerkt en gespeeld zal worden.
Een viertal vrijwilligers rijden per fiets naar Roezga, waar het schooltje wordt gebouwd. De vorige groep was al aardig opgeschoten en dat ondanks extreem hete temperaturen = boven de 50° ! Onze 2e groep pikt de draad weer op om het verder af te werken.
De overigen blijven in Gorf om de kindjes te animeren. Ze vinden alles zo anders en zelfs niet te vergelijken met vorige kampen
Egypte is ook uniek en moeilijk te vergelijken met andere Afrikaanse bestemmingen. Daardoor weten onze jongeren eigenlijk niet goed hoe te starten en ver loopt de voormiddag wat stroef. Maar de Egyptische kindjes merken dat gauw op en zij nemen dan maar de touwtjes in handen. Ze leren spontaan liedjes aan de groep, die zijzelf leerden van de 1e groep. Op die manier is het ijs dan toch snel gebroken.
De avondsessie verloopt al veel losser. Iedereen geniet en bovendien krijgen we bezoek van Leen vergezeld van haar man Marc. Als (Belgische) kleuterleidster vindt ook zij het prachtig. Al geruime tijd vormen ze vaste medewerkers in onze hulp voor de kansarmen.
MAANDAG 10 Augustus :
Aan de verdieping van het schooltje is men al toe aan de laatste loodjes. Daardoor kan de komende dagen zelfs gestart worden met de aanleg van het dak.
In Gorf lukt het nu ook aardig met de kinderen. Zowel de groep als de kindjes vinden nu duidelijk hun draai. Enkel ons gehandicapt buurjongetje, Mohamedje blijft vastberaden en wil zijn vriend Frederic terug
hoe goed de groep ook zijn best doet, hij wil enkel Fré ! Uiteindelijk, na lang aandringen, laat hij zich dan toch overhalen om een kunstwerkje te maken met wat kleurpotloden. Er heerst zoveel enthousiasme dat zelfs een gepensioneerde Egyptenaar zich waagt aan een kleurplaat
verder doet hij vlijtig mee en blaast met veel plezier ook ballonnen op. Misschien een ideetje voor de toekomst ? In plaats van speelpleinwerking eens gepensioneerden-animatie
..
Veel groetjes vanuit het nog altijd tropische Luxor en meer nieuws binnen enkele dagen.
|