Woensdag 9 September.
Vandaag wordt een speciale dag. Naar jaarlijkse gewoonte organiseren Nasser en ik (Annie) voor iedereen uit de omgeving, voor vrienden en familie uit de buurt een Ramadan maaltijd. Al vroeg in de ochtend is er een ploeg bezig met de versieringen aan te brengen en de voorbereidingen aan het treffen voor het koken van een overheerlijke Egyptische maaltijd.
Op het Menu: Lamsvlees Rijst Gemengde groentesla Bamia - Molochia, Fassoulia en Zonnebrood.
Zonnebrood: (zie foto links)is handgemaakt brood dat gerezen in de vroege ochtendzon en gebakken in houtgestookte oven, is heel gemakkelijk te herkennen aan de 3 of 4 wangetjes die in de omtrek van het brood zijn genepen.
Molochia: Is een bladgroente dat een smaak heeft tussen spinazie en zurkel,deze wordt in het seizoen vers klaargemaakt, een beetje boter verhitten,geplette look erin, dan een vleesbouillon in de pot en daar de versnipperde molochia in en zachtjes laten sudderen Bamia: Bamia is een beetje hetzelfde als molochia maar is geen bladgroente, de vrucht gelijkt een beetje op kleine augurken en lopen naar onderen spits toe. De smaak is iets anders dan molochia hoofdzakelijk hangt de smaak af van de persoonlijke smaak van de bereider.
Fasoulia: witte bonen in tomatensaus, op egyptische wijze.
Als dessert wordt er Basbousa geserveerd, een plaatselijk lekkernij.
Deze maaltijd wordt een aparte belevenis voor de jongeren. Het is voor allen de eerste keer dat ze zoiets meemaken. Tegelijk worden ze geshoqueerd en geconfronteerd als ze vernemen dat het een puur mannelijke aangelegenheid is, dat de vrouwen er onder geen beding mogen aan deelnemen. Een zucht van verlichting of is het van onterechte ongerustheid gaat door de groep als ze vernemen dat de kinderen wel mogen deelnemen aan het eetfestijn. Toch blijkt en blijft de groep het moeilijk hebben met het feit dat de vrouwen niet mogen deelnemen aan het festijn, de emoties worden nog uitvergroot omdat deze groep uit 9 meisjes en 1 jongen bestaat, waardoor ze misschien een beetje het gevoel krijgen dat ze persoonlijk geviseerd worden.
Iedereen geniet dan toch met volle teugen van de Egyptische maaltijd weliswaar op het dakterras van waar er gretig fotootjes worden genomen van het tafereel dat zich beneden afspeelt.
Zo is onze jeugd terug een ervaring rijker. Groeten Annie.
|