Zalig, een vrije vrijdag. Terwijl ze bekomt van de siësta bedenkt ze dat voor het feestje van aanstaande donderdag de kleerkast best kan aanvullen met het Chanel look a like jurkje dat ze bij een prospectietocht zag hangen.

Ze sleurt zichzelf van de zetel als er wordt aangebeld. Tiens ze verwacht geen bezoek. Staat er een man van buitenlandse origine met een geel fluo hesje aan de deur. Hij wil de meterkast van de elektriciteit zien. Hij spreekt gebrekkig Nederlands en trots als ze is dat ze oplet bij preventiecampagnes weigert ze hem binnen te laten waarop hij boos wordt en zij de deur dicht kwakt. Binnen de minuut gaat de bel opnieuw. Zijn collega met identiek jasje wil ook de meterkast zien. Ze weigert. Zijn Nederlands is uitstekend als het om scheldwoorden en dreigementen gaat. Ze doe het venstertje in de deur dicht en eerlijk, heeft de bibber in de knieën. Erg bevorderlijk voor integratie en een betere wereld is dit allemaal niet.

Ze heeft het lumineuze idee om de beheerder van het netwerk te bellen om te vragen of er werken op de planning staan. Ze heeft gelukkig tijd, na ruim een half uur heeft ze de technische dienst al te pakken – er staan geen werken op de planning. Ze krijgt de raad de politie er bij te halen.

Ondertussen ligt er een gigantische sleuf voor de deur gegraven. Als die mannen in een colère schieten gaat het wel erg goed vooruit. Dus met nog steeds bibberknieën belt ze 101. Ze legt de situatie uit aan de dame die ze aan de lijn krijgt en die besluit dat ze een ploeg langs stuurt.

Binnen de tien minuten gaat de bel van de voordeur terug. Dienaren der wet. Twee combi’s. Met twee pasjes van Eandis in de hand. Krijgt ze te horen dat die mannen zich kunnen legitimeren. Hallo. Ze heeft geen bevoegdheid om van wie dan ook de identiteit te controleren. Die mannen kunnen als ze aanbellen best zichzelf even voorstellen en spontaan het pasje tonen. Hoewel, pasje. Een plastiek kaartje met Eandis en een foto. Dat krijgt ze voor zichzelf ook wel geregeld als ze met slechte bedoelingen ergens wil aanbellen.

Onder gewapende politie escorte geeft ze één van de mannen toestemming om haar meter te bekijken.  Een dame uit tweede combi schat de situatie beter in. Ze is niet gek en ze geeft haar gelijk dat ze niet iedereen binnenlaat. Een klein beetje balsem op de wonde.

Het Chanelleke hangt nog in de winkel. Ze moet het niet meer. Foute associatie. En van preventie en flikken die haar aan haar voordeur komen uitlachen heeft ze met dank aan Eandis voorlopig ook genoeg.

De politie heeft uiteraard dringender situaties aan te pakken, zoals vorige week de fietslichten controleren. Dat is natuurlijk een prioriteit. Door rood rijden en in de verkeerde richting is veel minder gevaarlijk. Een burgervader die de Meirbrug met stadsfiets door rood en over de tramsporen kruist mag de toon zetten.

Ze denkt aan emigreren.

15-11-2012, 00:00 geschreven door hartogssofie