Als meter van de knapste, slimste en mooiste meid van zeven maakt ze ook al eens wat mee. Steeds op zoek naar originele verrassingen, bij voorkeur door de meter ook erg gesmaakt komt ze op een bepaald moment in Parijs terecht, om geen namen te noemen, Marne La Vallee.

Even nagekeken met de ouders, de schat heeft geen internationale pas, dus aan de grens houdt het verhaal misschien op, het leven wordt er wel spannender door.

Vliegen is in deze omstandigheid in ieder geval uitgesloten, dat had het wow effect helemaal af gemaakt maar de TGV in eerste klas moet een waardig alternatief bieden.

De prinses wordt de avond van tevoren opgehaald, ze weet nergens van anders is het allicht vannacht al feest en ze moeten morgen al vroeg uit de veren. Bij het ontbijt krijgt ze een brief die ze moeizaam spelt tot ‘we gaan maar miekkie muis’. Meer ongeloof en verbijstering dan enthousiasme.

Met de TGV onder spanning richting pretwereld. Hoe ze het klaarspeelt probeer ze ondertussen niet meer te begrijpen. De bus die hun naar het hotel zou brengen vertrekt links als je het station verlaat. Zij lopen natuurlijk naar rechts en spelen het klaar een flinke wandeling te maken om ongeveer bij het vertrekpunt terug aan te komen.
De bus stopt voor de lobby van het hotel en dan maar inchecken, Amerikaanse organisatie, efficiënt, vlot en dan zijn ze van de bagage af. Royale kamer voor 4 personen en navenante badkamer. Ze knijpt in haar hand want ze ziet een ‘echte neger’, de man was echt mooi diep zwart, zo zie je ze zelden.

Ze schrijft met alcoholstift in koeien van letters haar gsm nummer op de kleine arm en stopt nog een paar briefjes met naam van hotel, kamer- en gsm nummer in elke zak die ze in haar kleertjes kan vinden. Dan zijn ze er helemaal klaar voor.

Ze worden strategisch via winkels naar de ingang van het park gedirigeerd. Haar oogjes vallen bijna uit hun kassen. De deal is als ze zich gedraagt ze de laatste dag voor zichzelf en de broertjes iets leuks mag uitkiezen. Het onderhandelen ging vlot. Ze is zeker te veel onder de indruk van de omgeving.

Als opwarming worden een paar drankjes en een giga suikerspin gehaald in één van de leuke stalletjes. Ze overleggen waar ze eerst naartoe willen. Ze start bescheiden. Olifantjes die de lucht ingaan, op elke pensenkermis staan ze maar het is haar feest. Er staat natuurlijk een enorme rij dus ze schuiven braafjes aan. Als ze in de laatste rechte lijn komen zegt ze dat mémé na haar vlucht aan het uitgang hekje wacht.

Ze staat met het fototoestel in de aanslag en zie ze maar niet de lucht ingaan. Er van uitgaande dat een paar ouders hun kinderen lieten voordringen stapt ze vastbesloten richting startpunt om zich er mee te bemoeien. Verdorie zeg, waar is ze naar toe?

Leg maar uit aan ma en pa dat hun dochter kwijt is. Ze krijgt het wel heel erg warm. De attractie dames zien dat ze zoekt. Ze legt uit dat ze een zevenjarig meisje kwijt is en ze wijzen richting pad. Daar staat een pretpark dame met een bleitjonk op de arm. Oef.

Ze heeft net een gat in de markt ontdekt voor de prinsessenwinkeltjes. Leibandjes ?

03-03-2012, 00:00 geschreven door hartogssofie