Gistermorgenzagdehemelgrijsenhingendewolkenlaagbijhetopstaan. NaonsontbijtgingPatricknaardereceptie. Hijwasamperwegtoenhetheelhardbegonteregenen. Het goot, het donderde en het bliksemde.
Zeus was flink vertoornd! Na een half uur minderde het eindelijk, en kon
Patrick terug naar de camper komen. Overal stonden grote plassen water en het
was flink afgekoeld. Er zat niets anders op dan een voormiddag binnen blijven.
Na de middag
zagen we gelukkig terug de zon, wel tussen de wolken, maar ze was er weer. Omdat
we een dag langer in Olympia bleven, vertrokken we naar het museum over de
geschiedenis van de olympische spelen in de oudheid. We leven nu allebei zonder
tijd, en toe we in het museum aankwamen bleek het nog anderhalf uur open te
zijn. De dame aan de kassa vroeg naar onze tickets(van de vorige dag). Die
lagen in de camper. Dus Patrick op de moto naar de camping. Hij was op tien
minuten terug, maar zei dat hij veel sneller gereden had dan wanneer ik
achterop zat. Het museum stelde aardewerk met beschilderingen over de spelen en
atleten ten toon. Het hoogtepunt was den mozaïekvloer uit de Romeinse tijd met
de verschillende disciplines van de toenmalige spelen op, met erboven
muzikanten en dichters. De spelen mochten dan een wapenstilstand opleveren,
zelf waren ze niet echt zachtaardig: bij het boksen was alles toegestaan
behalve bijten en in de ogen steken (en dat laatste was in Sparta ook
veroorloofd)
Omdat onze tijd
in Griekenland er bijna op zit, zijn we daarna souvenirs gaan kopen in de winkelstraat. In de eerste winkel
spraken we met de Nederlandse eigenaresse, die al vijfendertig jaar in Griekenland
woont en met een Griek getrouwd is. Zij vertelde dat het echt niet goed gaat
met de economie. Haar zoon studeerde aan de hogeschool, was twee studiejaren
verloren door stakingen, moest daarna zijn legerdienst doen en was nu net
afgestudeerd. Hij was een van de gelukkigen van zijn jaar die werk gevonden
had: zes dagen per week bijna twaalf uur per dag voor 750 euro per maand. Nu
wordt op elke aankoop en elk verbruik in café of restaurant 23% btw geheven,
wat binnenkort 24% wordt. Zij vertelde dat veel Grieken alleen overleven door de
hechte familieband. Hoe waar dit was bleek uit de blijdschap en dankbaarheid
van de winkeliers in de volgende winkels waar we iets kochten.
Vanmorgen zijn we
naar onze laatste Griekse camping in Kato Alissos vertrokken. Het was echter
niet eenvoudig om uit Ancien Olympia weg te raken. We hebben het dorp langs
alle kanten doorkruist voor we eindelijk de juiste weg naar Pyrgos vonden. We
wilden nog een middeleeuws kasteel gaan bezoeken in Kastro, maar na verwoede
pogingen om de juiste weg naar boven te vinden, zei een dorpsbewoner dat het
verloren moeite was, want het kasteel was gesloten. Gelukkig was wel een taverne
open waar we heel lekker gegeten hebben: lekkere Griekse salade en verse calamares
met zelfgemaakte frieten. Weer kregen we een gratis dessert aangeboden: een
bord vol watermeloen.
En nu staan we in
de schaduw van olijfbomen voor onze laatste Griekse nachten.
Vandaag is het goede weer voorbij: grijze lucht, veel wind
en regelmatig regen. We hebben het even afgewacht, maar het bleef de hele tijd
hetzelfde. We zijn dan toch maar naar de archeologische site gegaan. Gelukkig
met de moto, want het is hier ook weer heel heuvelachtig. Olympia is, zoals we
wel konden vermoeden, de belangrijkste culturele en politieke stad uit de
oudheid. Tenminste zo staat het vermeld op het informatiebord. Twaalf eeuwen
lang van776 v.C. tot 393 n.C. werden hier om de vier jaar de olympische spelen
georganiseerd. Elke Griekse stad stuurde hier haar atleten naartoe en alle
oorlogen of conflicten werden stilgelegd uit respect voor de heilige
wapenstilstand. De spelen zelf duurde maar vijf dagen, maar er werden ook veel
culturele en politieke activiteiten rond gehouden. Ook waren er
trainingsmogelijkheden voor de atleten: in het gymnasium en in het palestra.
Het oudste hier opgerichte heiligdom was de tempel van Hera, maar het grootste
en belangrijkste was de tempel van Zeus. %%%FOTO1%%% De enorme schijven van de
Dorische zuilen liggen als salamischijven rond de tempel. %%%FOTO2%%% Onder de
tempel van Pelops (die zijn naam gaf aan de Peloponnesos) vonden de archeologen
een tumulus waarin voorwerpen en scherven gevonden werden van 3000 jaar voor
Christus. %%%FOTO3%%% Het stadion is indrukwekkend maar heel sober: enkel de
jury en hoogwaardigheidsbekleders zaten op stenen banken, de overige 45000
toeschouwers zaten op houten banken. %%%FOTO4%%% In het Leonidion (het hotel
voor de beter begoeden) lieten de Romeinen een zwembad aanleggen op de
binnenplaats. %%%FOTO5%%% Voor de eerste keer deze vakantie heb ik mijn paraplu
moeten gebruiken
Het museum was indien mogelijk nog indrukwekkender. We
hebben prachtige bronzen voorwerpen gezien, hele wapenuitrustingen en als
hoogtepunt de Hermes met de kleine Dionysos van Praxiteles.%%%FOTO6%%% Ik heb
genoten van alles wat ik gezien heb.
Na ons bezoek hebben we in het stadje nog een ijsje gegeten.
We blijven morgen nog hier want het is absoluut geen strandweer. Dus gaan we
morgen nog een museum bezoeken en in de winkelstraat kuieren.
Al twee ochtenden zijn we wakker geworden door het gekwetter
van de mussen achter ons. Wat die vogeltjes mekaar allemaal te vertellen hebben
zo s morgens vroeg, weet ik niet. Ik weet wel dat ze flink van hun oren kunnen
maken. Gisteravond hebben we in het campingrestaurant dovrades gegeten, een
zeevis. Het was heel lekker, zoals alles hier goed gegrild.
Vanmorgen vertrokken we naar Olympia. Omdat we geen
wegwijzers vonden in Mysthras, zijn we eerst terug naar Sparta gereden.
Gelukkig zagen we daar een bankautomaat, want we hadden s morgens onze laatste
euro uitgegeven. Je kan hier nergens met de kaart betalen, overal vragen ze
cash geld. Tot nu toe vonden we altijd gemakkelijk een automaat, maar Mysthras
was er geen rijk. Dus hebben we al ons geld bijeen moeten leggen om het
restaurant en de camping te kunnen betalen.
In Sparta zagen we wel een wegwijzer naar Kalamata, de
eerste grote stad op onze route. De weg die we volgden liep dwars door het
Taygetosgebergte ( tot 2400 meter hoog) en ging van zon 700 meter hoogte tot
meer dan 2000 meter. Het is al een heel oude weg, want Homeros vermeldt deze
route al. Het bochtige parcours leidde ons door verschillende prachtige kloven.
Ik heb ervan genoten maar ik was ook regelmatig bang. Ondanks het feit dat
Patrick heel voorzichtig door de bergen rijdt zag ik ons al eindigen als
kapelletje Boven was het maar twaalf graden en de bermen waren er schitterend
begroeid met veelkleurige bloemen. Uiteindelijk deden we bijna twee uur over de
58 km. De weg vanaf Kalamata tot in Olympia was ook mooi maar minder
spectaculair. Rond twee uur bereikten we de camping voor de volgende nachten.
Patrick is al op verkenning. Ik kijk uit naar de site van morgen. De reisgids
belooft heel wat
Vandaag hebben we Mystra bezocht, een Byzantijnse ruïnestad
op een heuvel dicht bij Sparta. Sparta was in de oudheid een van de
belangrijkste stadstaten, maar er zijn amper archeologische resten van
teruggevonden. Waarschijnlijk komt dit omdat Sparta geen omwalling had. Het rekende
voor zijn verdediging volledig op de sterkte van zijn hoplieten. Het moderne
Sparta is gebouwd door koning Otto I einde negentiende eeuw. Hij liet er een
raster van boulevards aanleggen, maar veel bijzonders is er niet te zien. Als
Mystra niet vlakbij lag, denk ik dat nog weinig toeristen naar Sparta zouden
komen.
Met de moto reden we naar de bovenstad. De inkom was gratis,
omdat het vandaag 18 mei Europese museum dag is. Van aan de inkom was het nog
een flinke klim tot boven in de versterkte burcht. Heel waarschijnlijk heeft
hier sinds mensenheugenis een verdediging gestaan maar begin dertiende eeuw
heeft een Franse kruisvaarder de versterking laten bouwen. De Byrantijnse
despoten en de Ottomanen hebben zijn werk verdergezet en uitgebreid. Vanuit het
Kastro wandelden we naar de bovenstad. Hier bezochten we twee monumenten : een
kerk die vernoemd is naar de Aya Sophia van Constantinopel en het veertiende-eeuwes paleis. Het paleis wordt helemaal gerestaureerd en heropgebouwd en kan
je alleen van buiten bewonderen.
Van de bovenstad reden we met de moto naar de benedenstad.
Ook hier wachtte ons weer een stevige klim. We hebben een aantal gerestaureerde
kerken bezocht, allemaal met nog min of meer goed bewaarde frescos. Ik moet
wel toegeven dat deze veertiende-eeuwse frescos minder mooi zijn dan de
frescos die we in Ravenna zagen. Op het hoogste punt ligt het Pantanassa
klooster, dat nog steeds bewoond is. In de kerk hangt een vergulde icoon van de
Madonna met kind. Eronder hingen massas zilveren en vergulde plaatjes als
bedanking voor een genezing. De museumwacht vertelde dat je in een aantal
winkels in Sparta deze plaatjes nog kan kopen. Gelukkig was er in het
kloostertje een kraan waar je water kon nemen want door de inspanning en de
warmte was mijn flesje water helemaal leeg.
Het weer is de laatste dagen aan het veranderen. s Morgens schijnt
de zon, stralend blauwe hemel en amper of geen wind. In de loop van de dag
komen er meer wolken en wordt de wind steeds harder. Vanavond ziet het voor het
eerst echt grijs, de zon is weg en het druppelt wat.
Morgen wacht ons een lange rit : door de bergen naar
Olympia.
Gisteren had ik een lang verhaal geschreven. Toen ik het
wilde doorsturen had ik plots geen verbinding meer en was mijn ganse verhaal
verdwenen. Dus nu een nieuwe poging.
De voorbije twee dagen voelde ik me minder goed. Daarom besloten we om Nafplion
links te laten liggen, met spijt in ons hard. Uiteindelijk was het belangrijker
dat ik me terug goed voelde. Wij zijn van Mycene naar Argos gereden. Eerst
hebben we de Akropolis bezocht. De eerste wegwijzer vonden we vrij gemakkelijk,
maar aan de eerstvolgende tweesprong stond geen bewijzering meer. We kozen
links en reden langzaam omhoog tot we tussen geparkeerde autos door moesten en
de straat doodliep voor een orthodoxe kerk. Het was er heel druk, allemaal
chique geklede mensen. Omkeren was onmogelijk. Patrick moest dus tussen de autos
achteruit manoeuvreren tot we eindelijk plaats genoeg hadden om te keren. Dan
maar de rechter afslag, langs een smal weggetje alsmaar omhoog tot we vlak voor
de akropolis aankwamen. Een prachtig zicht, maar de poort was gesloten. Even
rondkijken, een paar fotos en terug naar beneden. In Argos vonden we snel een
wegwijzer naar het amfitheater, en we bleven wegwijzers zien en volgen en
opeens waren we de stad uit en hadden we geen amfitheater gezien
Dan maar naar Tiryns. Net als Argos was Tiryns een stadstaat
uit de oudheid, wel een heel maatje kleiner. Argos behoorde bij de
belangrijkste stadstaten. Ik heb de indruk dat hier op zowat elke serieuze
heuvel een stad uit de oudheid ligt. Je kan dus archeologische sites bezoeken
tot je geen steen meer kan zien. Tiryns is echter van een ander kaliber : zoals
ik zei was het veel kleiner, en het lag op een heuveltje van 18meter hoog. Het
had dus behoefte aan een sterke omwalling en die heeft het ook gebouwd : acht
tot tien meter dik. De oude Grieken waren er zo van onder de indruk dat ze
zeiden dat de omwalling gebouwd was door de Cyclopen. Het was indrukwekkend
langs die dikke muren te lopen, en te zien hoe ze net als in de moderne
gevangenissen gebruik maakten van een sluis : eerst de ene poort dicht, dan pas
de andere open.
We hadden van Duitsers op de Meteoracamping gehoord over een
camping in Tolo, vlak onder de archeologische site van Asani. Tot onze
verbazing vonden we de camping zonder een probleem. We vonden een mooi plaatsje
(volgens het anywhere you want- principe) vlak aan het strand. En omdat ik me zoals
gezegd niet echt goed voelde, besloten we het even kalm aan te doen.
Pinkstermaandag lang geslapen (Patrick al vroeg gaan lopen,
helemaal de heuvel op), gelezen en in de late namiddag vertrokken we met de
moto naar Tolo. Onze eerste halte was de archeologische site. De poort stond
open, maar er zat niemand aan de kassa. Met bijna een miljoen euro van de EU is
de site helemaal in orde gebracht : een toiletgebouw op slot, een
multimediaruimte op slot en een kleine expositieruimte ook op slot. Dan maar
over het mooi aangelegde pad met trappen en kleine loopbruggen naar boven. Weer
een stevige verdedigingsmuur , ook een prachtig uitzicht over de baai. Ik moet
het waarschijnlijk niet meer vertellen, maar Asini was ook een stadstaat in de
oudheid, zelfs vermeld door Homeros in de Ilias.
Tolo is een Oostende van de Grieken: een breed zandstrand,
een haventje, hotels en appartementen. We reden er net als iedereen tegen de
richting door, hebben een lekker ijsje gegeten en inkopen gedaan in de
supermarket. s Avonds zijn we nog eens terug gereden om te gaan eten. We
hebben een heerlijke vissoep gegeten met een verse vis en heel veel groenten.
Vanmorgen zijn we richting Epidaurus gegaan met de bedoeling
vandaag een rustdagje op de camping en morgen het bezoek aan de site. Bleek dat
we eerst langs de site reden voor we aan de camping kwamen. Dus hebben we het
programma omgedraaid. Vanmiddag hebben we het prachtige amfitheater gezien. In
mijn enthousiasme heb ik mijn linkervoet gestoten tegen een steen. Resultaat
een flink bloedende vierde teen en de nagel los Maar ik ben flink geweest en
heb de pijn verbeten om het museum en het heiligdom van Asclepios nog te
bezoeken. Die oude Grieken kenden wel wat van geneeskunde: in het museum lagen
instrumenten die nu nog steeds gebruikt worden. De behandeling was
allesomvattend: vasten, of een dieet, baden, beweging en een nacht slapen in de
tempel. De slaap was de dood van de ziekte, de dromen van Asclepios brachten
genezing en s morgens werd je herboren wakker. De zieken kregen ook de raad de
wonderbaarlijke genezingen op de muren te lezen, een vorm van autosuggestie
Na ons bezoek besloten we onze planning aan te passen en al
door te rijden naar Misthras. Eerst rustige weg naar Nafplion en Argos, dan een
bergweg om u tegen te zeggen (weer vol kapelletjes in de bochten) en
uiteindelijk een bijna lege autostrade tot in Sparta (kostte wel 12 euro!). Nu
staan we op camping Castle View maar de talrijke bomen beletten ons het
uitzicht op het Kastro. Patrick vertrekt dadelijk op verkenning. Ik ben
benieuwd
