Vandaag mijn dag begonnen met een rondje lopen heb 51
minuten gelopen op overwegend zandwegen tussen de velden. Eigenlijk veel te
laat vetrokken want het was bijna middag eer dat we konden een rondje maken in
de omgeving vooral om een nanocache te gaan zoeken, die trouwens nog steeds
onvindbaar is voor ons. Na het middageten hebben we de veerboot genomen naar
isola maggiore waar we die avond naar een pianoconcert zouden gaan luisteren en
dan met de moonboot terug naar de camping zouden gaan, ware het niet dat wij
na een uurtje al heel het eiland rond waren, met het zoeken naar een cache die
hier verstopt lag inbegrepen. Dus rond4u maar een terrasje opgezocht, der zijn der maar 4 dus veel zoeken was
daar ook ni aan. Rond 17u kregen we honger maar de keuken ging pas open om
18,30u dus net voor de aanvang het concert. Dus op zoek naar een andere
plaatsje waar we wel konden eten en dat vonden we aan de pier. Na het eten richting
het pianoconcert welk begon om 19,45; rond 19,30u begint het daar te waaien en
te donderen met de nodige regen erbij dat we besloten om niet naar het concert
te gaan en terug te keren naar de camping. Waar we nog eens probeerde de
onvindbare nanocache te vinden zonder resultaat.
Gisteren aan gekomen aan het meer van Trasimeno, hier gaan we een paar dagen blijven staan. Op de weg van Perugia naar hier eigenlijk niks voor gevallen. Enkele op de camping even iets te fel afgedraaid en met de achterkant tegen een vangrail. dat wordt een stukje van de sierstrip aan de zijkant vervangen. Voor de rest een pintje weze drinken, voor Greet was dat een ijsje. Daarna een kleine wandeling in de omgeving gedaan. Het is hier redelijk rustig en het water ziet er wel aanlokkelijk uit.
Voor vandaag was er het één en het ander geplant, voor eerst ben ik zelf eerst een 50 tal min gaan lopen en dan was het op zoek naar een nano cache net buiten de camping, deze werd jammer genoeg niet gevonden ook niet bij de tweede poging. Dan hebben we de veerboot genomen naar een eiland in het meer en daar weer eerst een cachke gaan zoeken maar deze keer wel gevonden door Greet. daarna was de planing om naar een openlucht pianoconcert te gaan maar dat was pas om 20u en de volgende boot vertrok pas terug om 22u30 en dat was dan uiteindelijk wel wat laat plus het was langs alle kanten aan het donderen en weerlichten, dat we toch maar besloten om terug te gaan naar de camping.Op het eiland zitten er redelijk veel fazanten die blijkbaar met rust worden gelaten, want die beesten hebben niet snel bang
Ergens halfweg in de voormiddag vertrokken richting Lago
Trasimeno waar we reeds omstreeks de middag aankwamen dus over deze reisweg
valt alleen te vertellen dat hij zeer snel voorbij was. Hier gaan we enkele
dagen rust nemen en eens kijken hoe de reis verder gaat gaan.
Een mooi plaatsje gevonden met wat zon en schaduw waardoor
het redelijk fris blijft in de mobilehome en het slapen ook zeer goed gaat of
ligt het meer aan de wijn? Over de wijn gesproken de fles die ik nu heb
gevonden is naar mijn smaak goed te pruimen.
Vanmorgen zijn we terug naar de camping gereden nabij
Perugia waar we eerder deze week reeds een keer overnacht hebben. Deze keer
echter om het oude stadsgedeelte van Perugia te bezoeken. Vlak bij de camping
konden we de bus nemen tot aan de minimetro. Deze namen we vervolgens om in het
historisch stadscentrum te geraken. Wie nu denkt dat een metro altijd
ondergronds is en een chauffeur heeft, is bij deze mis. De minimetro bestond
uit 1 klein wagonnetje zonder machinist, enkel met passagiers. De wagon reed automatisch
verder over een spoor, vergelijkbaar met een monorail . Deed stops aan de
verschillende stations. Half weg dook hij in een tunnel zodat de helft van de
rit toch nog ondergronds doorging. Op het einde werden de wagons automatisch
gekeerd op een soort platform om de terugweg aan te vatten.
In de stad zelf hebben we eerst wat rondgelopen en de 2
cachen die er liggen gaan pakken. Bij het stappen naar de 2de cache
kwamen we per toeval in een soort ondergrondse gangenstelsel dat in een grote
poort uitkwam. Het ging hier om oude
straten dat vrij recent terug opengemaakt was, de straatnaamborden hingen er
nog. Het geheel was tamelijk goed bewaard gebleven ondanks dat er in de
middeleeuwen een of ander pauselijk paleis boven opgebouwd geweest is.
Nadien liepen we nog verder door de straten, zagen we nog mooie oude gebouwen
en steegjes, alsook de basiliek, die langs de buitenkant enorm lelijk was,
vergeleken met andere kerken of basilieken die we al eerder hebben gezien, maar
aan de binnenkant bewees dat men niet altijd op het uiterlijke mag afgaan. Fotos
mochten, zoals gewoonlijk in kerken, hier ook niet worden genomen.
Na dit stadsbezoek keerden we met minimetro en bus terug
naar de camping.
Orvieto is gelegen op een bergtop en is vooral bekend om
zijn grotten die door de plaatselijke bevolking werden uitgegraven om zo aan
stenen te komen om hun vestiging en ook hun huizen te kunnen bouwen. Bijna
onder elk huis is een tunnel die leidt naar een grot die door de eeuwen heen
steeds een ander bestemming heeft gekregen zoals o.a. het persen van olijven, het
kweken van duiven en de laatste bestemming waren de schuilplaatsen voor de
plaatselijke bevolking tijdens WWII.
In Orvieto ben ik maar eens naar de kapper gegaan en heb dan
voor den eerste keer in mijn leven mij laten scheren, achteraf was mijn kin
gelijk een babyvelleke.
Een zeer mooi middeleeuws stadje op een uurtje rijden van
Assisi. Hier hebben we een multicache gelopen die eigenlijk tijdelijk niet beschikbaar
was, omdat de finale verdwenen was. Desondanks was het lopen van deze multi de
moeite waard, dit zal ik ook aan de co melden.
In dit mooie dorpje, hetwelk tot nu toe nog niet bekend is
bij het grote publiek, zijn verschillende mooie dingen te zien. Vooral de kerk
is prachtig van binnen met zeer mooie muurschilderingen en dito versieringen.
Dit middeleeuws dorpje heb je op een halve dag gezien.
Voor mensen die niet zo goed kunnen klimmen is er een
aaneenschakeling van roltrappen tot boven aan het fort, daarna is het een zeer
mooie wandeling terug naar beneden.
Deze stop was niet voorzien maar door de aanhoudende
problemen met de ijskast zijn we naar hier gereden om een plaatselijke camper
verdeler te gaan opzoeken om ons probleem voor te leggen en te zien of hij er
iets aan kon doen. Jammer genoeg kon hij ons niet verder helpen maar heeft wel
het adres geven van een collega van hem op een 10 km. Daar naar toe gereden om
te horen wat het kon zijn. Deze mensen hebben ons enkele raadgevingen geven en
als het dan nog niet lukte moesten we s anderendaags terugkomen en ja hoor, we
zijn teruggegaan. Na bijna twee uur testen en bellen moest deze heer ook toegeven dat hij
ons uiteindelijk niet kon verder helpen. Nu weten we wat ons te doen staat
steeds een plaats vinden met 220v stroom en anders de stroomgroep opzetten.
In Assisi aangekomen hebben we een plaatsje gevonden op een
camperplaats op zon 8 min wandelen van het centrum. Hier was geen stroom voor
handen en moesten we naar onze mening veel te veel betalen voor een
camperplaats die de naam niet waardig is. Voor het lozen van water , de wc en
het bijvullen van de watertank moest je nog eens 5 extra ophoesten, dit hebben
we niet gedaan natuurlijk, hadden net geloosd en bijgevuld.
Assisi is een zeer mooie oude stad waar weeral, zoals in San Marino, de winkeltjes de
bovenhand krijgen boven het culturele aspect. Al deze winkeltjes deden mij
denken aan de kraampjes in Scherpenheuvel.
Hier was het echt over de koppen lopen omdat er dat zelfde
weekend een nationale schuttersgilde kampioenschap bezig was, welke door de RAI
werd opgenomen. Al de verschillende gildes waren dan ook getooid in hun
traditionele klederdracht.
In Assisi zijn nog zeer veel gebouwen te vinden uit de tijd
van de Romeinen, die door de christenen van weleer, werden omgebouwd tot hun
eerste gebedshuizen om dan later de meest bombastische kerken op te bouwen.
Aangekomen in Gubbio in de late namiddag, daar op de
camperplaats van de lokale camperclub gestaan, een eenvoudige plaats maar zeer
goed gelegen om de stad te bezoeken. Kennis gemaakt met een iets ouder koppel
uit Zwitserland.
s Avonds effen het dorpje ingetrokken blijk dat er een
theaterstuk van de plaatselijk lagere school in het eeuwen oude romeinse
amfitheater. Dat zelfde weekend was er ook nog een soort van kitefestival.
s Anderendaags zijn we dan naar basiliek getrokken die hoog
over Gubbio kijkt, deze klim was voor sommige onder ons net iets te zwaar. Er
werd besloten om 1 rugzak over te laden in de andere en onze ouderling werd dan
in de lege rugzak gestoken om zo verder mee naar boven te gaan. Eenmaal boven
zijn we gaan zoeken naar onze eerste cache in Italië (onze tweede op deze reis)
die na wat rond zoeken en het nalezen van de logs, gevonden werd.
In Gubbio is boven op het oude ziekenhuis, we spreken over
een ziekenhuis vanuit de middeleeuwen, door de destijdse wol-gilden een
droogzaal gebouwd waar de geverfde wol te drogen werd gehangen, dit zou uniek
zijn in gans Europa.
Gubbio is ook de tweede verblijfplaats geweest van de
heilige Francesco die destijds is moeten vluchten uit Assisi (onze volgende
halte)
Vandaag hebben we de etappe van San Marino naar Gubbio. Deze keer hebben we gekozen om niet langs de snelweg te gaan maar de iets kleinere wegen te nemen, deze zijn dan ook gratis he. Onze route bracht ons vlak naast de Adriatische zee en ja hoor, de roep van het water was veel te groot en ik heb mij laten gaan. Ben gestopt langs de kant iets gegeten en dan het heerlijke warme zeewater in. Na dik een uurtje zijn we dan verder getrokken richting Gubbio. Hier aangekomen hadden we eerst gekozen voor een camping maar deze lag op 5km van Gubbio af en dat was wel wat te ver. Dan zijn we maar naar een camperplaats gereden. Deze is gelegen op 10 min wandelen van het stadscentrum Gubbio. In het plaatselijke romeinse amphitheater was van den avond een opvoering van een schooltoneelstuk. Morgen brengen we een bezoek aan het historische stadsgedeelte.
O ja vandaag twee doelstellingen bereikt, San Marino staat op mijne geocachekaart nu en ik heb in de Adriatische zee gezwommen!!!!!
A ja ook nog een souvenier van de Adriatische zee, we zijn alle twee een klein beetje verbrand op onze schouders.
Rond 10u hebben we de bus genomen aan de camping, voor 2 heen en terug de man. 40 Jaar geleden was ik ook in San Marino, maar het San Marino van toen is niet meer het San Marino van nu, voor de meeste vrouwen is het daar een paradijs om te shoppen en zeker ook voor de airsoftfanaten. Als er geen 15 winkels waren waar men enkel en alleen airsoftwapens en uitrusting verkochten dan was er geen enkele winkel. Het enige wat ik mij nog herinnerde was het paleis en voor de rest herkende ik het niet meer terug. Voor ons was dus het bezoek aan de oude stad San Marino een tegenvaller, de commerce had de bovenhand gekregen. Jammer, maar zo gaat het nu eenmaal. De camping was zeer goed gelegen, we hadden zicht op de oude stad. het uitzicht was dan ook zeer mooi. Het zwembad was er heerlijk. Na onze uitstap naar de oude stad hebben we nog snel ne frisse duik genomen en ons een beetje laten afkoelen. Voor hen die mss ooit ook op deze camping zouden komen "Camping Centro Vacanze San Marino". Als je de bus neemt naar de oude stad is dat geen probleem, de bus vertrekt aan de camping, alleen bij het terugkomen moet je wel opletten dat je de juiste bus neemt . Wij vertrokken met de bus lijn 5 en om terug te komen moesten we blijkbaar de bus lijn 7 nemen en dat wisten we niet, maar met de lijn 5 gaat het ook wel. Op zijn Italiaans dus.
Heerlijk geslapen en met een lekker zonnetje opgestaan, het ziet er goed uit voor vandaag de dag aangevat met een toerke lopen,5 km om te beginnen he.
Ondertussen is Greet naar den bakker om wat brood. Na het ontbijt en de nodige douche zijn we dan vertrokken voor een wandeling in de omgeving. Op de middag begon het te donderen en te bliksemen dus maken dat we terug op de camping waren. Daarna heeft het ongeveer 2,5u goed geonweerd. Gelukkig waren we van de voormiddag al gaan wandelen. Voor de rest dan maar binnen gezetten en de foto's aan het uploaden geweest. zodra dat klaar is zal ik hier de linken wel plaatsen zodat ook jullie kunnen genieten van al het moois dat hier te zien is.
Straks gaan we het plaatselijke restaurant eens bezoeken.
Zoals verwacht heeft het bijna de ganse dag geregend, ik moet nog steeds den eerste keer meemaken dat het niet regent in Oostenrijk als ik door dat land rijd.
Aangekomen op onze tweede bestemming San Cristoforo is het dan toch eindelijk gestopt met regenen, na het installeren van de camper hebben we een kleine wandeling gedaan rond de camping en in het dorp, ook hier hebben we het plaatselijke huis van vertier eens gaan bezoeken en een klein half litertje rode wijn tot mij genomen.
De vooruitzichten voor morgen zijn precies iets beter alleen hoop ik dat het niet gaat onweren bij de voorspelde warmte.
Dit keer is het ons toch eens gelukt om op tijd te vertrekken. De eerste dag van onze reis is verlopen zonder veel problemen, op een enkele file na. Aangekomen op onze eerste stopplaats Pforzheim in Duitsland, deze tamelijke grote stad heeft een mooi park en een zeer grote biergarten. Waar ik dan, zij het met totaal geen tegen zin, een lekker glaasje bier naar binnen heb gekapt. Om 4u in de ochtend gingen de hemelsluizen open met veel klank en lichtspel. Rond 8u zijn we dan opgestaan en ons klaargemaakt om de volgende etape naar Trento, eigenlijk is het naar San Cristoforo, in zuid Tirol aan te vatten. Hopelijkstopt het met regen want das ni leuk om in te rijden.
De voorbije dagen waren we volledig
afgesloten van de buitenwereld. Vandaar kunnen we ons verhaal van
deze laatste etappe van onze Perureis nu pas publiceren.
10 juni Puerto Maldonado
Vanmorgen na het ontbijt zijn we eerst
nog enkele souvenirs gaan kopen in Cusco. Daarna namen we de taxi
naar de luchthaven. Om kwart voor 12 deze middag steeg het vliegtuig
op dat ons naar Puerto Maldonado zou brengen. Toen we daar een klein
uurtje later aankwamen werden we opgepikt om na een kleine rondrit in
het dorp met een bus naar het begin van het boottraject te worden
gebracht.
Per gemotoriseerde kano werden we een
dik anderhalf uur later over de rivier gevoerd. Tegen 17 uur waren we
in de lodge op onze bestemming. De lodge zelf bestaat uit een
hoofdgebouw waarin een aantal kamers zijn voorzien, een
ontmoetingsplaats en een restaurant. Verder zijn er een aantal
bungalows. In één hiervan zullen wij nu slapen. Alles, zowel
hoofdgebouw als bungalows, is hier opgebouwd uit hout. Er zijn geen
vensters, enkel muggengaas is voorzien.
Om 18u10 vertrokken we voor een
nachtwandeling door de jungle. Rubberlaarzen zijn een noodzakelijk
kwaad en werden hier in de lodge gelukkig voorzien. Onze gids wees
ons op verschillende nachtdieren, zoals spinnen, kikkers, wandelende
takken, enz... Spijtig genoeg was het nemen van foto's bijna niet te
doen in het pikdonker.
Na deze wandeling hebben we gegeten en
nu gaan we met de nachtgeluiden van de jungle op de achtergrond
proberen te slapen. We hebben immers zonet van de gids te horen
gekregen dat het morgen om 5 uur weer dag is voor de eerste
activiteit.
11 juni Puerto Maldonado (dag 2)
Vanmorgen zijn we om 5 uur opgestaan.
Om 5u30 vertrokken we met de boot een stuk de rivier op. Het was de
bedoeling om het nationaal park in te gaan naar het Tres Chimbadas
meer, doch door de hoge waterstand van de rivier Madre de Dios en al
zijn zijarmen en kreken is dit niet gelukt. Vervolgens gingen we
terug naar de boot en zijn we op een andere plek de jungle ingegaan
om hier een wandeling te maken waarop we zoveel mogelijk fauna en
flora konden bewonderen.
We zagen onder andere ironwood en
andere reuzen, zoals de belly palm en andere... Op de terugweg
naar de lodge zagen we ook een aantal macaws (rood-groen) in de bomen
op de rivieroever.
Hierna keerden we terug naar de lodge
voor een siësta en daarna de lunch. Na de middag hebben we hier nog
een 2-tal uren door de jungle achter de lodge gegaan. We hebben een
aantal groepen apen gespot en ook heel veel vogels en andere dieren
horen roepen. Op het einde, vlak achter de lodge, zagen we nog een
tarantula.
Eens de duisternis gevallen was, rond
half 7, deden we een boottocht een stuk de rivier op om kaaimannen te
spotten. We hebben er gelukkig 2 gezien.
Na deze boottocht hebben we gegeten en
nu gaan we zo snel mogelijk slapen want morgen is het weer om 5u20
vertrekken!
12 juni Puerto Maldonado (dag 3)
Om 10 voor 5 liep de wekker af. Om 5u20
vertrokken we per boot om naar La Torre Clay Lick te varen. Dit is
een 4 meter hoge modderwand waar de macaws, papegaaien en parkieten
zich tegoed doen aan de mineralen en voedsel dat hierin zit en voor
hen essentieel is. Door het zakken van de rivier gisteren en de
afzetting van zeker 4 meter losse modder geraakte de boot niet tot de
oever om te kunnen uitstappen. We geraakten spijtig genoeg niet in de
uitkijkpost. We wachtten echter wel aan de overkant van de rivier op
deze vogels, doch op zulk grote afstand zagen we weinig. We vaarden
nog even korterbij om toch nog iets meer activiteit te kunnen zien,
doch het bleef een tegenvaller.
Hierna vaarden we terug naar de lodge
om te ontbijten.
Na het ontbijt vaarden we een eindje de
rivier af om daar naar Tres Chimbadas meer te stappen. Na een 40-tal
minuten bereikten we het meer waar we aan boord gingen van een soort
in elkaar geknutselde catamaran. We zagen verschillende vogels en
vele vlinders. De rivierotter hebben we echter niet gezien. We hebben
ook op pirana's gevist. Deze vissen zijn blijkbaar moeilijk te vangen
want het aas werd meestal van de haak gebeten zonder dat de vis in de
haak beet. Verder was dit een zalige voormiddag op het meer. Stralend
weer, rust en kijken naar de vlinders, de bomen, het water en de
voorbijdrijvende witte wolken tegen een staalblauwe hemel.
Na het middageten was er platte rust.
Al 2 dagen om 5 uur uit je bed, dan doet zo'n siësta je deugd!!
Om half 5 deze namiddag wandelden we
nog naar een lokale plantage niet ver van de lodge. Hier pluk je je
eten zo maar van de bomen. Verschillende soorten bananenbomen,
sinaasappelen, sterfruit, en verschillende andere. De plantage werd
tot voor enkele jaren door een plaatselijke familie uitgebaat en
onderhouden, doch werd verkocht aan de coörperatie van de lodge
omdat de familie intussen schoolgaande kinderen had en zij naar het
dorp moesten verhuizen om hun kinderen naar school te kunnen laten
gaan. Omdat de coörperatie niet voldoende mensen in dienst heeft om
ook deze plantage te onderhouden ligt ze er vrij verwilderd bij.
Nu wacht ons nog ons laatste avondmaal
hier in Peru en nog één nachtje tussen alle nachtelijke geluiden
van de jungle, vooraleer we morgen na het ontbijt terug richting de
bewoonde wereld vertrekken.
Vandaag stond een bezoek aan Machu Picchu op het programma, omstreeks half 8 hebben we de bus genomen richting Machu Picchu. Eénmaal boven aangekomen met de bus zijn we richting de zonnepoort gewandeld. Deze ligt op zo'n 1,2 km van Machu Picchu verwijderd en ja hoor, terug bergop. Het hoogteverschil is zo'n 600 m. Aangekomen bij de zonnepoort wacht ons een prachtig uitzicht op de heilige stad. Op onze tocht naar boven proberen we ook nog een cache te vinden, maar helaas is deze verdwenen. Boven bij de zonnepoort blijkt ook nog eentje te liggen. deze kunnen we wel vinden na twee pogingen. Na een tijdje te hebben genoten van het uitzicht wandelen we terug naar beneden richting de heilige stad. Vooraleer we verder gaan naar de heilige stad ga ik nog eerst naar de inka brug kijken, Greet besluit om daar niet meer naar toe te gaan omdat ze het "vlakke" pad liever niet meer bewandelt en blijft op mij wachten bij het begin van het pad. De tocht naar de Inka brug duurt zo'n 15 min. Het pad eindigt net voor de brug en achter de brug moet men nog verder werken om het vervolg van deze trail zuiver de maken en veilig te maken voor de volgende generatie om deze te kunnen bewandelen. De terugweg neemt zo'n 7 min in beslag, de terugweg heb ik helemaal gefilmd zodat Greet ook dit pad later kan bewonderen. Hierna brengen we dan een bezoek aan Machu Picchu zelf, jammer genoeg is het er over de koppen lopen en kunnen we niet alles goed zien. Hier komen we onze gids van gisteren tegen die weeral aan het werk is met een ander koppel.
Gelukkig hebben we Machu Picchu als laatste van de Inka ruïnes bezocht want anders zouden de andere in het niets zijn verdwenen.
Maar het indrukwekkendste van Machu Picchu is het zien van de stad vanop een afstand, alzo blijft het zijn magische uitstraling het beste vertonen.
Rond 12u30 nemen we de bus terug naar beneden en gaan we iets eten want om 16u45 vertrekt onze trein terug naar Cusco. Deze treinrit verloopt niet van een leien dakje. Na ongeveer een uur rijden begeeft de locomotief het en is het meer dan 20 min. wachten vooraleer er een andere locomotief komt om verder te kunnen rijden.
Met een vertraging van 1u30 komen we aan in het station van Poroy en vandaar was het nog eens 25 min met de taxi naar het hotel, waar we alles neergooien en dadelijk opzoek gaan om iets te eten, want ondertussen plakte mijne buik tegen mijne rug.
Morgen nemen we het vliegtuig naar Puerto Maldonado om dan de Jungle in te duiken. Het verslag en de rest van de foto's zullen heel waarschijnlijk op het net gezet worden bij onze thuiskomst zaterdagnamiddag.
Tot zo ver dit verslag van ons bezoek aan de Heilige stad Machu Picchu.
Vanmorgen om 6u hebben we al ontbeten. Daarna werden we opgepikt door onze gids voor vandaag om met de lokale trein een half uurtje verder te rijden naar het allerlaatste station net voorbij een grote hydroelectrische centrale. Van daaruit reden we nog met de auto een uur verder naar een plaats in de bergen, Lucmabamba genaamd. Dit was het vertrekpunt voor onze wandeling die vandaag één van de vele incatrails volgde.
De wandeling begon met 3u en half klimmen tot we 6,5 km verder en bijna 900 meter hoger op de top van deze berg kwamen. Anderhalve kilimeter verder en een beetje lager kwamen we op een uitzichtpunt aan een incaruïne Llactapata. Van hieruit hadden we een zicht op Machu Picchu. Een kwartiertje verder aten we onze lunchpakketten op vooraleer verder naar beneden af te dalen.
In totaal was onze tocht bijna 14 kilometer lang en hebben we hierover 6 uur en half gedaan (een uur pauzes inbegrepen). We waren maar net op tijd terug aan het station om de laatste trein terug naar Aguas Calientes te nemen.
Na een rustige voormiddag in Ollantaytambo namen we daar de trein naar Aguas Calientes. Hier aangekomen checkten we in in ons hotel Presidente. Ondanks de naam is dit hotel het minst wat we tot hiertoe gehad hebben. De kamer is piepklein, je kan amper rond je bed, en in de badkamer is ook bijna geen plaats om je om te draaien.
Vervolgens verkenden we het dorp. Aguas Calientes bestaat echter uit bijna niets anders dan restaurantjes, hotels en souvenirswinkeltjes en -kraampjes en is dus heel toeristisch. Het is ontstaan voor de toeristen en/of trekkers die van hieruit vertrekken naar Machu Picchu.
