Reeds weken aangekondigd. STAKING !! Het land zal lam liggen. Uiteindelijk is het daan zover. En wat merk je ? Enkel de traditionele bedrijven en diensten waar vakbonden sterk staan liggen stil. Dus vraag ik mij af, willen wij nog wel staken en waarom zouden wij willen staken. Allereerst, willen wij nog wel staken. Wat merken wij, veel werknemers nemen een dagje verlof of recuperatie van overuren. Er zijn zelfs werkgevers die hun personeel vragen om thuis te blijven. Anderen passen zich aan om zo weinig mogelijk last van de staking te hebben, vb door thuiswerk of met de wagen naar het werk of dichstbij zijnde filiaal te gaan. Is er dus een wil om te staken, een dag zonder loon en een risico om op de zwarte lijst van de werkgever te komen. Blijkbaar niet. Want wie voelt zich nog solidair met een andere werknemer van een ander bedrijf of van een andere sector. Zelfs binnen het eigen bedrijf is er nog nauwelijks solidariteit met je collega's. Ieder voor zich. Leve de vooruitgang. Waarom zouden wij nog staken ? Wij weten of beseffen allemaal dat er moet bespaard worden. Iedereen moet zijn besparingssteentje bijdragen. Dit wordt ons dagelijks door de media voor de neus gehouden. De maatregelen die tot nu toe zijn opgelegd zullen wij zeker voelen. Langer werken tot uw 62 jaar ( ingaande vanaf 2014), afbouw werkloosheidsuitkering ( vanaf 2014), afschaffing van fiscale stimuli ( de meeste vanaf 2014 ). Dit is maar een greep uit de vele maatregelen die genomen zijn. Ik ben er zeker enkele vergeten. Niettemin tot 2014 heb ik niet het gevoel dat ik iets moet inleveren. Nu heb ik het geluk dat ik niet tot mijn 62 jaar zal moeten werken. Ik ga dit jaar op vervroegd pensioen op 60 jarige leeftijd en met 42 dienstjaren achter mij. Voor zij die een zwaar beroep uitoefenen is deze maatregel ongehoord en dient zij aangepast te worden. Velen van hen zullen nu in de mutualiteit terecht komen (wat ook voordelig is voor de werkgever). Voor zij die een gestresseerd beroep uitoefenen is dit eveneens een aangename maatregel. Doch zij kunnen eventueel uitwijken naar een rustiger activiteit, zoniet worden zij ontslagen ( duur voor de werkgever) en komen zij zo in de werkloosheid terecht. De werkgever is nu ook niet zo enthousiast om oudere werknemers aan te houden of zelfs aan te werven. Zij zijn namenlijk niet zo flexible en enthousiast voor de werkgever als de jonge garde. Zelfs zij die hun werk zo graag en met zoveel toewijding doen en gerust tot hun 70 willen blijven werken, worden op tijd door de werkgever op pensioen gestuurd. De afschaffing van de fiscale stimuli. Meestal een voordeel voor de middenklasse. Want wie kan zich een fiscale aftrek veroorloven, zij die het geld hebben om een investering te doen (vb energie besparende investeringen). De Vlaamse regering heeft al laten weten dat zij de meeste zullen overnemen, eventueel onder een andere vorm (premies) Dus, waarom nu reeds moord en brand schreeuwen. De afbouw van de werkloosheidsuitkering: het werd tijd dat hierover eens werd nagedacht. Schoolverlaters die onmiddellijk een uitkering krijgen, zonder ook maar één dag gewerkt te hebben. Waarom zou je snel een job zoeken, je krijgt zakgeld en je hebt kost en inwoon bij je ouders. Dat is pas geniten. Eigenlijk krijgen die hun pensioen al op voorhand. Blijven nog de vele werkzoekenden, meestal ongeschoolde arbeiders van vreemde origine. Gevolg van een laks asiel beleid. Dus ik herhaal mijn vraag: waarom zouden wij nu moeten staken. Heeft het ons al geld gekost. Nee. Maar wij hebben toch een zo grote angst dat het ons geld zal kosten en dat willen wij niet. Bewijst eens te meer dat wij in een zeer angstige maatschappij leven. Het enige waarvoor ik op straat zou komen is: het is niet de schuld van de werkende mens dat wij in een crisis beland zijn. Waar zijn de veroorzakers; de super-rijken, de banken de multinationals en ja ook de politici. Zij dienen de schulden te dragen.
