Gisterenavond heb ik mijn fietstassen klaargemaakt, zodat ik deze morgen niet veel meer moet doen. Ik heb deze nacht goed geslapen en had helemaal geen stress. Om 7u15 vertrek ik vanuit Lovendegem naar Gent ( St-Jacobskerk ) . Ik fiets op mijn gemak en kom rond 8 u aan op het pleintje voor de kerk. Daar wordt ik opgewacht door een paar familieleden en kennissen. Ook een paar mensen, die ik via mijn blog leerde kennen en een collega "fotograaf" die de eerste foto's voor mij vastgelegd heeft zijn van de partij. Er zijn 2 stoere mannen, die besluiten om mij uitgeleide te doen en een deel langs de Schelde samen met mij te fietsen. Rond 8u 45 vertrekken we dan samen en het is stralend weer en zalig om te fietsen.Alles lijkt van een leien dakje te lopen, tot ik een draai moet nemen om op het pad langs de Schelde te belanden.Er liggen veel kiezelsteentjes en door het draaien blijft mijn wiel ergens steken. Ook het feit dat mijn fietszakken niet goed vastzitten, geeft aanleiding om te beginnen slingeren en daarbij val ik pardoes op de grond. Ik sta vlug recht door het verschieten, maar heb mij toch wel pijn gedaan aan mijn vinger, die nu wat gezwollen staat en ik heb ook wat schaafwonden en blauwe plekken. Nadat ik mijn fietszakken stevig vastgemaakt heb en wat bekomen ben, fietsen we lustig verder. Jacques, die een eind meegefietst is zegt dat hij op zijn tocht 3 keer gevallen is, ik heb dus nog 2 keer tegoed. Het fietsen langs de Schelde is zalig. Geen auto's , alleen wielertoeristen rijden daarlangs en dit geeft een enorm rustgevend gevoel. Rond 13u45 ben ik in Doornik aangekomen , waar ik mij lekker op een terrasje , in het zonnetje gezet heb. Daar kwamen mensen naar mij toe , die mij vroegen of ik naar Compostela ging . Na wat heen en weergepraat heb ik die mensen uitgenodigd aan mijn tafel plaats te nemen . Daar hebben we gezellig wat gepraat ; Ik heb ze mijn blogadres gegeven en ze waren enthousiast om me op mijn tocht te kunnen volgen. Nadien heb ik mijn tocht verder gezet naar Rumegies. Daar aangekomen realiseerde ik mij ,dat ik het adres waar ik ging logeren vergeten was thuis. Omdat ik bij mijn testrit daar gepasseerd was ,heb ik mij na enige oriëntatie kunnen herinneren waar het was. Nu zit ik klaar om te gaan eten , samen met een koppel die ik leren kennen heb via het Compostelagenootschap . We zullen waarschijnlijk 2 dagen met elkaar optrekken en nadien zet ik de rit alleen verder .
