na enkele omtmoetingen met X, zijn we tussen de lakens beland. X ontmoet via een datingsite, toen ik in de mobilhome verbleef. puur uit verveling zitten rondneuzen op die site.... het klikte wel, alhoewel ze niet echt mijn ding was. met het gedacht van 'foert' afgesproken met haar. beiden hadden we zin in seks. no strings attached..... na drie heftige uren afscheid genomen. ik ga niet in detail gaan, maar beiden hebben we sterretjes gezien. is mijn liefde voor haar nu plots verdwenen, nee zeker niet. ik heb het haar zelfs verteld. ze reageerde niet negatief. wat ze echt dacht, daar heb ik het raden naar. op dat gebied zijn we open tegen elkaar tenslotte moeten we ons niet verantwoorden tegenover elkaar op dit vlak. ik moet eerlijk zijn.....het was een plaatsvervangende one night stand... in principe wou ik dat zij het was geweest. en dan zou het geen one night stand geweest zijn.....in deze betekenis maandag zie ik haar terug voor het eerst in 5 weken kijk er naar uit.....want ik heb haar zo gemist
Ondertussen zijn we enkele maanden verder. Ik had niet de bedoeling om de blog hier te her beginnen, zeker niet. Tot ik vorige week een e mail kreeg van "een trouwe lezeres" Die zich afvroeg hoe het met me ging en wat er ondertussen gebeurt is. Dat deed me beslissen om terug te herstarten met mijn blog . Om de eenvoudige reden, dat het helpt om de emoties te verwerken. Dus in de voorbije maanden: In Mei ben ik het huis uit getrokken. Na de zoveelste ruzie., om redenen die je wel kan raden, ben ik in de mobilhome gaan wonen. Ik die dacht om eindelijk wat geestelijke rust te bekomen, zat er volledig naast. 24/7 kreeg ik smsen van haar. En die waren niet 'laat ons zeggen' geestelijk correct. Enkele keren naar huis moeten terug gaan , omdat ze dreigde een eind aan haar leven te maken. Het was haar manier van aandacht krijgen. toch was ik er niet gerust in. Na een maand kreeg mijn jongste dochter lichamelijke problemen. examenstress, en de situatie thuis eisten zijn tol.. Omdat ik tenslotte mijn kinderen geen leed wil aandoen, die deels door mij veroorzaakt zijn, terug naar huis gekeerd. Eerlijk......ik werd gek in die mobilhome.....ruimte beperkt,enz. Haar reactie was er ene van gedeelde gevoelens, omdat ze besefte dat ik niet voor haar naar huis kwam. En wat met mijn grote liefde in mijn leven.......... Die heeft me moreel gesteund toen ik uit het huis was. Heeft me veel gesteund, en dat hield me recht. Er is niets verandert in de situatie ondertussen......helaas.... maar waar hoop is is er leven. thuis ondertussen zijn we weer even ver als enkele maanden geleden.......... wordt vervolgd.......dank zij een anonieme trouwe bezoeker van deze blog
