De filosoof Diogenes
De filosoof Diogenes, die geboren was in de stad sinope, leefde gedurende vele jaren in Athene. Veel vermeldenswaardige daden en uitspraken zijn over hem overgeleverd. Rijkdom minachtend wilde hij niets bezitten. Hij was gewoon te zeggen: ' Wie vele zaken begeert,zal altijd ongelukkig zijn. Gelukkiger zijn diegenen die aan niets behoefte hebben.'. Daarom was hij tevreden met de grootste armoede. Hij was van oordeel dat alleen een kledingsstuk om zijn lichaam te bedekken,een bord om te eten en een beker om te drinken nodig voor hem waren. Nadat hij echter een jongen voedsel met zijn hand had zien nemen en water uit zijn handen had zien drinken, gooide hij ook zijn bord en beker weg. Hij had zelfs geen huis maar woonde de hele winter in een vat. Toch beschouwden de atheners Diogenes als een wijs man; daarom waren ze gewoon hem over veel aangelegenheden te raadplegen. Eens werd hem gevraagd: 'Waarom is armoede nuttig voor jou ?', daarop zei hij : 'Armoede bevrijdt mij van zorgen en ze beschermt mij, noch door achterdochtig te zijn, noch door te vrezen word ik gekweld, want ik ben bereid alle hinderlagen van het lot te ondergaan. Dwazen echter, die alles vrezen en voor alles achterdochtig zijn, leiden een leven in angst.' Aan een vriend die hem vroeg: 'Wanneer moet een wijze eten?' antwoordde hij: 'Als hij rijk is, eet hij wanneer hij verlangt; als hij arm is, eet hij wanneer hij kan.'. Er is zelfs overgeleverd dat hij bij klaarlichte dag , terwijl hij een lamp in de hand hield, in de straten wandelde. Toen zijn medeburgers vroegen wat hij deed, zei hij: 'Ik zoek een mens,en ik kan er geen vinden.'. Toch kenden de atheners hem veel eer toe: toen een jongen zijn vat gebroken had, boden ze de filosoof een nieuw vat aan. Op een dag verlangde Alexander, de koning van Macedonië, die met veel gezellen de stad in was gekomen, de beroemde filosoof te zien. Ik ben Alexander, zei hij, de grote koning. Ik ben Diogenes, de hond, antwoordde hij. 'Om welke reden word je hond genoemd?', vroeg de Macedoniër. Omdat ik voor iedereen die mij iets schenkt, kwispelstaart, maar naar degenen die mij iets weigeren blaf en de misdadegers bijt. De koning, die zijn vrijgevigheid wilde tonen, zei tot de filosoof: 'Diogenes, wens een geschenk! Wat je wenst, zal de koning van Macedonië jou geven.'. Daarop zei de filosoof die voor zijn vat was gaan zitten en van de zon genoot : 'ik wens, koning, dat je een beetje uit mijn zon gaat.'. Daarop prees Alexander de wijsheid van de standvastige man. Er is overgeleverd dat Diogenes op 90-jarige leeftijd zijn leven heeft beïndigd door zijn adem in te houden.
Bron: tradupolis, vertaling van 'de filosoof diogenes'
   
|
