Het ski-verlofje (3 dagen is natuurlijk niet erg lang) is ondertussen achter de rug. Gelukkig zijn we allen teruggekeerd zonder gebroken botten! Het was voor mij zo een 6 jaar geleden dat ik nog op de latten stond, en in totaal mijn 3de keer dat ik skiede. Niet veel ervaring dus, maar ik ben best wel trots op mezelf, ik doe het blijkbaar lang niet slecht! De rode pistes zijn haalbaar, maar op de zwarte zul je me nog niet direct zien!
Zaterdagmorgen, gedurende het verlengde weekend van het Lunar New Year, hadden we afgeproken in Gohyeon, om van daaruit in colonne van 4 wagens te rijden naar Muju, op zo een 2,5 uurtjes rijden. Van zodra we wat in hoogte wonnnen, verscheen de eerste sneeuw.... Mama, kijk, sneeuw, België! riep ons Noéeke... De laatste 2 jaar zijn we in de winter naar België teruggekeerd, en hadden we ook 2 maal sneeuw. Noée legde dus de link sneeuw België... Met wat uitleg, voor België moet je het vliegtuig nemen, was ze akkoord dat we nog steeds in Korea waren.... Rond 10.00 waren we ter plaatste, de vlokjes dwarrelden vrolijk rond ons hoofd. Verse sneeuw, super om te skiën!!!
Na de check-in in ons koreaans hotel een lege kamer met verwarmde vloer, dunne matrasje liggen opgerold in een kast, om op de grond uit te spreiden, en een miniscule badkamer huurden we ons materiaal. Met Christophe en de andere koppels hadden we de volgende regeling uitgedokterd: de mannen skiën of snowboarden in de voormiddag (van 08.00 tot 12.00), daarna wisselen we af en skiën de dames in de namiddag (van 12.30 tot 16.30), terwijl de kleintjes slapen. Zaterdagnamiddag was het dus de beurt aan de dames: Karine, Eugénie (françaises) en mezelf. Ik moet toegeven dat Karine en Eugénie wel op een hoger niveau dan mij skiën, maar het lukte me toch ze te volgen. We kregen tevens gezelschap van onze Canadese vrienden Thierry, Oni en hun zoon Renaux.
De uitrusting heb ik al, en nu op naar het echte werk!!
Eindelijk klaar.... de pistes zien er uitnodigend uit!
Een schitterend uitzicht vanop de top.... het bergachtige Korea...
François en Noa op de top
Na het skiën wachten Christophe en de kleintjes me op... Dag mama!
De eerste avond hebben we allen samen gezellig doorgbracht in de lobby van het hotel met pizza, een wijntje, een biertje,... De kindjes (7 in totaal) ravotten er op los!!
Na een ietwat moeilijke nacht (dat slapen op de grond is toch niet echt ideaal) in een oververhitte kamer (Koreanen stoken hun kamers in de winter gemakkelijk tot 27 graden en meer, niemand begrijpt waarom), vertrokken de mannen vroeg in de ochtend voor hún voormiddag. Karine, Eugénie en mezelf vertrokken met de kindjes en de slee richting het Kinderparadijs: treintje, overdekt springkasteel, etc. Vermoeiend, maar de kindjes hadden een super tijd! In de namiddag hadden de mannen het zo vrij gemakkelijk tijdens ons skiën: Adrientje viel als een blok in slaap...
Adrientje en Noéeke, klaar om te ravotten!
Noa met Noée op de slee
Noa met Adrien en Ambre... de groten die de kleintjes voortrekken... ook Maxence deed zijn duit in het zakje!
Tsjoeke, Tsjoeke,..... TUUUTUUUT!!
Adrien en Stan, de 2 kleinsten.
Noée op het springkasteel
Ambre
Die dag kregen we het gezelschap van Pavel, zijn echtgenote en hun 3 jarig dochtertje Victoria. Pavel is Bulgaar en tevens surveyor voor BV op DSME. s Avonds rendez-vous in het (natuurlijk) koreaanse restaurant van ons hotel: we hadden honger als een paard! Onze nachtrust was die nacht wat beter aangezien iedereen dood-dood-moe was en teven doordat we er in geslaagd waren om de verwarming uit te draaien (gewoon de toevoerkranen afgesloten, de temperatuurregelaar deed niets...).
Na een voormiddag skiën voor de mannen, terwijl de vrouwen de kindjes en de bagage samenraapten , vertrokken we kort na de middag terug naar Geoje, Okpo, onder een stralende blauwe hemel!
Op weg om papa op te halen...
Bye Bye sneeuw, tot volgend jaar!
Er even kort tussenuit geknepen, maar wat deed het deugd!
Gisteren, zaterdag, was het een grote dag.... Geoje-eiland en meer bepaald het Art-Center in Jangseungpo werd vereerd met het bezoek van..... Pororo en co!!! Pororo is een fenomeen hier in Korea, en zoekt geleidelijk zijn weg verder de wereld rond. De kleine Pinguin Pororo, met zijn vriendjes Crong, Toby, Eddy, Loopy, en Petty beleven dolle avonturen en het besneeuwde winter-wonderland. Kaya en Alicja, Noée en Adrien en nog tal van andere kindjes zijn die dag heel opgewonden opgestaan... Een spektakel van een uurtje in de voormiddag, ideaal! Nadien nog een heerlijke maaltijd genuttigd in het buffet-restaurant Aquchia (Koreaans Japans internationaal), en de dag was volmaakt.
Noée en Adrien in volle spanning..... waar is Pororo??
Voila Pororo!!!!
De volledige bende met v.l.n.r. Petty, Eddy, Toby, Loopy ,Pororo en Crong
Ondertussen zijn we begin februari.... In België was de winter al fameus koud, maar ook Korea wordt niet gespaard. Wij draaien elke ochtend rond het nulpunt... s nacht gaat het er fameus onder.
De inspecties op de werf in open lucht zijn niet te onderschatten. Vorige week zijn de cargotanks van de laatste Exmar-LNG tanker afgesloten (4 cargotanks). Een ijzige wind, temperatuur rond het nulpunt. Steeds lange inspecties (3 uur).... en dus totaal verkleumd. De rest van elke dag achter een halogeen-straler doorgebracht, om toch maar die koude uit mezelf te krijgen.
Met Noée en Adrientje alles ok. Noée is volledig van haar bronchitis genezen, Adrientje sukkelt nog steeds (nu al 3 weken) met een zware oorontsteking. Maar gelukkig betert het stilletjes aan. Enige tegenvaller is het koreaanse systeem wat betreft doktersbezoek. Medicatie wordt maar voor 2 à 3 dagen voorgeschreven, zodat je verplicht bent om opnieuw op controle te komen voor een nieuw voorschrift. Onze pediater schrijft maar voor 2 dagen voor... Dit wil dus zeggen dat ik om de dag met Adrientje naar de dokter loop... nu al 3 weken aan een stuk. Tel het aantal bezoekjes maar. Gelukkig is alles hier spotgoedkoop (een dokterbezoek kost amper 1 Euro! ). Medicatie voor 2 dagen kost al niet veel meer.... Maar je moet je wel verplaatsen, en dat is niet altijd even leuk, zeker s avonds na het werk, in die koude.
Op het werk is alles vrij kalm... stilte voor de storm. Weldra beginnen er 2 nieuwe projecten. BV DSME is ondertussen heel wat uitgedund: begin september 2009 waren we nog met 23 surveyors, nu nog amper 10. Wij zijn er gelukkig nog!
Noée doet het op de Internationale School uitstekend. Ze praat vollop Engels (zelfs té veel), en komt iedere dag met een meer uitgebreide woordenschat naar huis (af en toe moet de woordenboek zelfs door mama en papa worden geraadpleegd ... ). Ze begint stilletjes aan te lezen en te schrijven. Woorden copiëren doet ze ondertussen als de beste! Begin maart volgt een oudercontact, ik ben benieuwd!
Adrien, die elke dag 4 talen hoort (met de zus Engels, met mama Nederlands, met papa Frans en met de nanny Koreaans), start zijn eerste woordjes: mamá, papá, dada, doudou. Nog geen uitgebreide woordenschat, maar door het groot aantal talen weten we dat hij achter zal zijn op zijn leeftijdsgenootjes. Maar geen erg, het blijft een hele verrijking!
Als toemaatje nog enkele fotootjes!!
Het 2de kleuterklasje (of Wombats-klasje) van "Okpo International School" met v.l.n.r. Anna (USA), Luana en Leticia (tweeling uit Brazilië), Jana (Finland), Kaya (Polen), Olexandra of Sascha (Oekraïne), Renata (Oekraïne), Alexis (Frankrijk), Miruna (Roemenië), Niamh (UK Schotland), Noée, Shobit (Indië), Somil (Indië), River (Zuid-Afrika). Miss Susan (UK, residerend in Australië), Miss Sol (Korea).
Alicja en Kaya Kosciolowska, Noée en Adrien, de avond voor ons vertrek naar België in december.
Kaya en Noée, klasgenootjes, wonend in het zelfde appartementsblok en beste vriendinnetjes!!
Slaapwel!
Volgend weekend wordt in Korea het Lunar New Year gevierd, of het Aziatische Nieuwjaar. Een verlengd weekend.... dat we zullen doorbrengen in Muju, een skigebied op 2,5 uurtjes rijden. Samen met Thierry, Karine en hun kindjes Maxence en Ambre, alsook met Eugénie en François en hun kleintjes Noa, Inès en Stan, worden het zeker 3 dagen dolle pret!
Ik weet het, het is véél te lang geleden dat ik jullie nog wat nieuwtjes heb bezorgd!
Veel werk en weining spannende gebeurtenissen....
Sinds mijn vorige update ben ik een maand uitgezonden naar Samsung Heavy Industries ( werf nummer 3 in de wereld en op een half uurtje rijden van Okpo). Dit voor een intensieve training hull-surveyor (constructie van de romp). Mijn tutor is Mr. Choi, een wandelende encyclopedie. Ondertussen ben ik terug op DSME en werk ik mijn opdracht voor Exmar af (LNG-tanker). Eind januari zal Mr. Choi mij weer in handen nemen, ditmaal op DSME, voor mijn verdere hull-training op hull no 4160 voor CMA-CGM, een mega-containerschip van 365m! Ik kijk er al naar uit!
Op 19 december vertrokken we met lichte valiezen richting België, voor een 3-weeks verblijf in ons huisje te Zoersel, en terug te keren met hele zware valiezen: solden!!! Alles verliep vlot, tot onze aankomst in Parijs, Charles de Gaulles, waar het gehele vliegtuig 2 uur op de bagage moest wachten door de vrieskou en de sneeuw. Gevolg: gemiste TGV naar Brussel. Gelukkig konden we nog de allerlaatste trein naar Brussel nemen. Verdict: kindjes doodop, zoals mama en papa!
We vonden ons huisje terug onder een dikke laag sneeuw: dolle pret voor ons Noéeke, hier op Geoje-eiland kennen we wel de koude, maar geen sneeuw. De winter is in Okpo krukdroog (en dus ook geen gevaarlijke ijzeltoestanden).
Op dag 2 in België maakten we al een grote sneeuwman!
Op 24 december vierden we s middags bij Opa en Bobonne Kerstfeest. Oesters, lekkere steengrill van wild, cadeautjes, kerstboom...
Op 26 december vierden we het doopfeest van Adrien in de kapel van Couthuin, gevolgd door een dineetje in Le Chardon te Fallais. De gehele familie van Christophe als mij waren aanwezig (op uitzondering van Tante Reine en Oom Guy na, die spijtig verhinderd waren). Wat deed het deugd hen allen terug te zien!!
Verder was ons programma in België (zoals gewoonlijk) erg gevuld: medische bezoekjes, vrienden, familie. Ons Adrientje moest nog een kleine chirurgische ingreep ondergaan, en door ons kort verblijf in België, was er voor de operatiezaal nog maar 1 datum beschikbaar: 31 december in de namiddag.... Bye bye gepland oudejaarsfeestje!
Toch vonden we nog genoeg quality-time.... de fotos spreken voor zich!
De terugreis op 8 januari verliep ook niet echt van een leien dankje: door een vertraging in Charles de Gaulle (Parijs) en door missende bagage in Seoul (Adrientjes buggy is in Parijs achtergebleven), hebben we onze connectievlucht naar Pusan gemist. Na veel gedoe uiteindelijk van luchthaven veranderd en 3 uur later dan gepland landden we dan toch in Pusan. Daar vonden we onze auto terug met.... een platte batterij!
Raar maar waar, de kindjes ondervonden totaal geen last van het tijdsverschil (toch 8 uur). Het lange wakker zijn heeft hen direct in het juiste ritme gebracht. Christophe en mij daarentegen, komen er na 5 dagen geleidelijk door. De jetlag is aan het verteren... .
Maandag waren we allen weer van de partij: Noéeke naar school, Adrien bij Su en wij aan het werk....
Deze keer schrijf ik berichtje vanuit mijn hotelkamer in Incheon, Seoul.
Ik ben namelijk onderweg naar St-Nazaire, waar ik een training ga volgen safety for passenger-vessels, georganiseerd door Bureau Veritas. De werf in St-Nazaire is gespecialiseerd in passagiersschepen (cfr. Queen Elisabeth), en de lokale afdeling van Bureau Veritas dus ook. Op onze werf in Korea hebben we namelijk een order binnengehaald om 2 ferries te bouwen voor een Griekse reder. Ik zou daar dus worden voor ingezet. Vandaar mijn noodzakelijke training.
Christophe en de kindjes blijven een weekje alleen... Ik mis ze nu al!
Het is een ganse ondernemening: vandaag (zaterdag) ben ik op de middag (koreaanse tijd) vertrokken met mijn wagen om de carferry van 13.30 te nemen naar Pusan. Vandaar moest ik nog een klein uurtje rijden naar de luchthaven, waar ik om 16.45 mijn vlucht had naar Incheon. Vanuit Incheon vertrek ik namelijk morgenvroeg naar Parijs, om daarna nog een binnenlandse vlucht te nemen naar Nantes. Vandaar gaat het dan nog 45 minuten met de taxi naar St-Nazaire. Eindbestemming, die ik normaal rond 19.00 lokale tijd morgen (zondag) bereik....
Wel leuk, want maandag neem ik een dagje vrij ter plaatse om te... shoppen!! Ik heb nog heel wat plaats in mijn valies voor chocolade, etc. En kleren! Ik ben veel te groot voor Korea, dus....
Maar ondertussen is er natuurlijk heel wat gebeurd.
Enkele weekends geleden trok de hiking-club van Bureau Veritas er op uit om de beklimming te tarten van de chicken-dragon mountain in Gohyeon. 566 m hoogte, vertrekken van zeeniveau. Onze goeie vriend B.J. Kwak was natuurlijk van de partij, alsook onze secretaresse Yoon-Ju Lee, J.S. Kim, Matthew Choi, Christophe en mezelf.
Een hele lastige klim, die we in anderhalf uur door onze beentjes maalden. Maar het uitzicht op de top was dan ook schitterend! Voor het eerst hadden we ook eens een overzicht op de 3de grootste werf op wereldvlak, Samsung Heavy Industries, die juist na DSME op het lijstje komt. Onze klein eilandje Geoje huisvest dus nummers 2 en 3 op de wereld!!
Na de klim kwamen we op krachten met een koreaanse specialiteit: stoofpot van kip. Heerlijk!
Fris aan de start
Onderweg, al goed bezweet...
Uitzicht op de Samsung werf
De top!!!
Christophe op de kam, uitzicht op de achterliggende vlakte
De Internationale school organizeerde een crazy day, alle kindjes kwamen verkleed naar school. Ons Noéeke verkleedde zich als een clowntje, haar beste vriendinnetje Kaya (die ook in onze appartementsblokken woont), was omgetoverd tot bloemenmeisje.
Ons clowntje voor de spiegel
Het bloemenmeisje en het clowntje, voor vertrek naar school
Op het eerste weekend van Oktober valt Chusock, of het koreaanse thanksgiving feest. Een verlengd weekend (vrijdag, zaterdag en zondag), waarop we de familie Odorico uitnodigden uit Pusan. Noée en Chloé waren al vlug weer onafscheidelijk, Inès is een grote meid geworden en loopt. Ondertussen vernamen we dat onze vrienden ook Korea verlaten... Julien aanvaardde een aanbod om te werken in Monaco voor een offshorebedrijf. In Januari vertrekken ze. We zullen ze missen!
Vrijdagavond trakteerden we ze op een lekkere maaltijd king crab, zaterdag werd een verkenning van ons Geoje-eiland, met een lekkere pick-nick onderweg. De rijstvelden zijn bijna rijp voor oogst, dus dat was ook een omweg waard!!
Samen gezellig in de zetel, bij ons thuis...
Julien, Inès, Chloé en Lucia
Noée en Chloé, onafscheidelijk
Hand in hand pootje baden...
Eindelijk eens een familiefoto van ons 4!
Lekkere pick-nick
Rijst, rijp voor oogst
De dag begon ietwat in mineur voor mij, ik stond namelijk op met een allergische reactie. Rode plekken op mijn billen en mijn armen. Reactie op wat? King crab? Bizar, ik at dat al zo vaak... natuurlijk tijdens Chusock, geen enkele dokter beschikbaar. s Avonds en s nachts werd de uitslag alsmaar erger ( met als ergste mijn handen die volledig opzwollen en hevig jeukten) zodat ik zondagmorgen besloot naar de spoed te stappen. 2 injecties later (antihistaminicum en steroïden) mocht ik alweer naar huis.
Tja, die dag hadden we tevens een barbecue op het strand georganiseerd, waarop we ook Thierry en familie, alsook de Odoricos hadden uitgenodigd. s Morgens samen met Christophe nog alles voorbereid (wat moeilijk met gezwollen handen), maar in de namiddag wat uit de zon gebleven. s Avonds was er al niets meer te zien van mijn uitslag.
Een vermoeiend, maar uiterst geslaagd verlengd weekend!
Ondertussen passeerde 1 september, de dag waarop Noéeke normal weer naar school zou gaan. Niet dus, de Internationale school lastte een extra weekje verlof in, en startte het nieuwe schooljaar dus op 7 september. Dit extra weekje verlof was eigenlijk een quarantaine weekje, vele kindjes kwamen pas enkele dagen voor de start van het nieuwe schooljaar terug naar Korea. En aangezien de Mexicaanse griep hier een echte psychose is... een weekje vertraging dus. Niet dat het voor Noée veel heeft uitgemaakt: ze is al 2 keer ziek gevallen, in de eerste 2 weken schooltijd. Eerst wekte ze heel wat paniek door een buikgriep (natuuuuurlijk was het al groot alarm voor de Mexicaanse griep), en nu doet ze een zware verkoudheid. Dank uw wel school! En wat vrij evident is, enkele dagen na Noée, volgt Adrientje het zelfde pad... buikgriep en nu ook een zware verkoudheid. Christophe en ikzelf zijn van de buikgriep gespaard gebleven, maar aan de verkoudheid zijn we niet ontsnapt: t Is dus met een snotterende neus dat ik dit schrijf.... gezondheid!
Maar we zaten dus op 7 september: fier ging ze terug naar school. Ah ja, ze behoort nu niet meer tot de allerkleinsten, met haar 4 jaar zit ze in de Wombats-class of 2de kleuterklasje. Dit jaar is Miss Susan de kleuterjuf, een Britse die naar Australië verhuisde en nu in Korea verblijft. Samen met haar vriendjes en vriendinnetjes van vorig jaar (en natuurlijk enkele nieuwe), gaat ze nu van 08u25 tot 14u45 naar school. Vorige jaar leerde ze het alfabet lezen en schrijven alsook tellen, dit jaar staat lezen op het programma. k Ben benieuwd!
Terug naar school!
In de rij de trap op naar de klas
Samen met Kaya, haar beste vriendinnetje
Ja, mijn naam is Noée, maar de juf is mijn accent op de e vergeten...
Het was dus zonder traanjes dat ze afscheid nam van mama.... Flinke meid!!
Op 8 september maakten we ons klaar voor de naming ceremonie van H2271 voor Exmar, de Expedient. Zoals vorige keer werden kosten noch moeite gespaard voor een schitterende naamgeving. Mr. Saverys, Mr. Dincq en Mr. Carpentier vlogen weer over uit België (met naar goede gewoonte Marcolini chocolaatjes in het privévliegtuig)! s Avonds werden we weerom verwacht in het Western Chosun hotel in Pusan, na ons eerst te hebben opgefrist in het appartement van Jean-Yves. Een schitterende dag!
H2271 heet nu officieel de Expedient
Na poging 2 was de doop ook een feit...
Met de overzet naar Pusan... voortgang van de bruggen en tunnel die weldra Geoje rechtstreeks met Pusan verbindt (en zo de ferry of een omweg van 3 uur vermijdt)
Koreaanse trommeldans
Waaierdans
Op 9 september s avonds vertrok Christophe naar Gimhae-airport... om er mijn vriendin Sofie (Bernaert) op te halen! Alvorens door te vliegen naar Japan voor een rondreis, kwam ze even langs om hallo te zeggen! Super leuk om nog eens echt Vlaams te tateren (onder vrouwen)! En getaterd hebben we !! Met de jet-lag nog in de kleren hebben we de eerste dag het ganse eiland rondgereden, en afgesloten met een lekkere king crab s avonds.
Koreaanse picknick: gimbap, sushi en noedels
Bezoek van het eiland
Lekkere king crab!!
Aangezien ze ook een botenmeisje is (ze studeerde samen met mij aan de Hogere Zeevaartschool en werkt ook op een scheepswerf in Nederland, na verdere studies aan de Universiteit van Delft), werd dag 2: bezoek aan de werf!
Een ganse dag klimmen en klauteren, maar de moeite waard! Ik denk wel dat ze het heeft geapprecieerd...
Zoals Sofie zo mooi zei: dzie ladies in white
Zaterdag s morgens moest ze spijtig genoeg doorreizen naar Japan, maar we waren alvast dolgelukkig met haar 2-daags bezoekje!!
Het is weer veel te lang geleden dat er nog iets op onze blog verscheen!
Sinds onze vakantie in Bali gebeurde er weining spectaculair...metro, boulot, dodo... zoals de Franse uitdrukking het schitterend omschrijft. Er was natuurlijk wel 1 GROOT lichtpunt: op 9 augustus werd ons Noéeke 4 jaar oud! Een grote meid!
Met een weekje vertraging (een probleempje met de planning), bouwden we een groot verjaardagsfeest! Op Zaterdag 15 augustus was het zover.... Happy birthday Noée!!
Vandaag is het mijn verjaardag... JOEPIE!!!
Opa en Bobonne zorgden weer voor een groot pak uit België.... vol cadeautjes! Wat is het leuk om te verjaren... dank u wel lieve Opa en Bobonne!!!
HET pakje.....spannend!!
Een fiere Noée met een nieuwe armband en collier
Het pareltjes-spel
En Adrientje, die kwam overal piepen en zijn neusje tussensteken.... de curieuse neuse monsterdpot!!
s Middags hadden we afgesproken voor een verjaardagbarbecue op een pick-nick terrein, niet ver van ons. De familie Sénard, B.J. Kwak met zijn echtgenote en 1 van zijn dochters, Thierry alsook de familie Titkov (Daniël, Marina en hun baby-zoontje Ilya) waren van de partij. Noée, overladen met cadeautjes, liet zich alles welgevallen.... Weeral bergen nieuw speelgoed !!!
Op het menu stond gemarineerde kip en varkenscoteletjes, taboulé, tomaatjes, sla, aardappeltjes in de schil... veel werk maar OVERHEERLIJK!!!
B.J., Christophe en Thierry aan de barbecue
Daniël en Marina met Ilya, Noée, Lise-Agathe, Eusèbe, Christophe en een MEGA-zeepbel!!
Smakelijk iedereen!
Een dorstige Noée (t was schitterend weer) met op de achtergrond Isabelle, Lise-Agathe en Eusèbe
Daniël en Ilya
Ilya kijkt vol verbazing naar Adrien... zo doe je dat dus, lopen en rechtstaan!
Dan was het natuurlijk tijd voor de taart... Een heerlijke cake met chocoladeglazuur (mamas werkstuk) en papa zorgde voor een Moelleux au chocolat. We blijven Belgen voor iets: chocolade op en top!
De verjaardagstaart
Happy birthday Noée... een beetje timide onder al die belangstelling
Kaarsjes blazen!!
Iedereen profiteerde van het schitterende weer (dit jaar duurde het regenseizoen in Korea extreem lang... water, water en nog eens water). Het was een relaxte namiddag, een drankje, veel babbelen, spelen,...
Isabelle, Etienne en Noée
Tekenen en kleuren met Marina
Noée en papa onder haar splinternieuwe parasol/paraplu, een geschenk van B.J.
Christophe is voor het ogenblik op 3 weekse gas-trial met de Belgische Exquisite voor Exmar, hij is op zee tot 5 september.
Op 31 augustus start ons Noéeke weer de Internationale School. Dit schooljaar gaat ze naar het 2de kleuterklasje of Wombats-class.
Op 8 september vieren we de naamgeving en doop van H2271, de Expediënt, ook voor het Belgische Exmar. Dat belooft weer een feestje te worden!!
En het hoogtepunt: op 9 september komt mijn vriendin Sofie (Bernaert) op een 2 daags bezoekje, alvorens verder te reizen naar Japan. JIPPIEEEEEEE!!!!!
Verslag volgt zeker!
Tot schrijfs,
Onze grote meid Noée, Adrien, Christophe en Sophie
Hier het beloofde verslag van onze....HEERLIJKE vakantie in Bali. Veel te kort natuurlijk , maar het deed deugd. We genoten van elkaar, het strand, de zee, het zwembad, de cocktails, de overheerlijke schaaldieren...
Onze vlucht vertrok reeds om 07.00 s morgens (Pusan-Seoul), en aangezien we zo een kleine 2,5 uur moeten rijden naar de luchthaven, besloten we een dag op voorhand richting Pusan te trekken en te overnachten in het appartement van Jean-Yves en Marie-Annick, op dat ogenblik op vakantie in Frankrijk. Hoewel we ruim hadden gerekend, werd het een helse sprint om op tijd onze vlucht te halen! Van Seoul ging het vervolgens in een 6 uur durende vlucht naar Denpasar, Bali. De kindjes waren engeltjes, en hadden al vlug de harten van de (beeldschone) stewardessen veroverd! Cadeautjes allerhande!
In Bali verbleven we in het 5 sterren InterContinental Hotel, met alles er op en er aan. Pure Luxe! Welverdiend, denken we, na het harde werken in Korea. Het begon al met een speciale behandeling op de luchthaven: douane-formaliteiten, bagage, niets van aantrekken. We werden direct richting VIP-launch gebracht, waar we al van onze eerste cocktail genoten. Dat begon goed! Een limousinebusje bracht ons vervolgens naar het hotel, waar we beschikten over een club-Intercontinental Room, groot genoeg om er met onze ganse familie te verblijven.
De 7 dagen vlogen voorbij. We lieten 3 avonden een (professionele) babysitter komen (exclusief werkend voor het hotel, kinderverzorgsters en uitstekend Engels sprekend), zodat wij konden genieten van enkele romantische dineetjes. Het eerste dineetje was privé, onder een tent met bij wijze van spreken onze voeten in het water op het strand. Heerlijk! Voor ons laatste uitje trokken we te voet langs het strand naar 1 van de vele eethuisjes (op het strand), waar we een mega-menu aan kreeft, tijgergarnalen, vis, etc. kregen voorgeschotelt voor géén geld. Natuurlijk niet geserveerd op porseleinen borden (eerder plastiek), maar OVERHEERLIJK!
Eethuisje op het strand, kaarsjes als verlichting...
Ons Noée heeft 1 dag een domper(tje) op ons verlof gezet: koorts en pijn bij het plassen.... Het hotel bracht direct pediater en verpleegster ter plaatse: urineweg-infectie (maar niet tot aan de nieren). Stom toeval, of nog een overblijfsel van haar urinereflux? Wie zal het zeggen? Maar na 1 dag antibiotica zat ze de volgende dag al weer in het zwembad... De antibioticakuur uitgenomen, en nu verder haar opvolgen, want met de beschermde geneesmiddelen voor haar reflux zijn we op doktersadvies moeten stoppen. Afwachten!
Noée en Adrien namen deel aan het turtle-release program, of hoe de eieren van de beschermde zeeschildpadden op het strand worden opgeraapt, deze onder bescherming uitkomen en de baby-schildpadjes weer in zee worden losgelaten. Al 1 stap overwonnen! Noée was niet echt op haar gemak met het schildpadje in haar hand, maar daarna was ze superfier! Adrientje dacht maar aan 1 ding: in het water spetteren...het schildpadje deed hem weining...
Op deze manier adopteerden we een schildpadje (en kregen een officiële foto met certificaat)!
Doodmoe van het vele zwemmen
Verder genoten we tevens van enkele uitgebreide massages: ikzelf koos voor een Balinese massage en een Thaïse (stretching), Christophe koos voor een Balinese en een hot-stone massage.
7 veel te korte dagen, maar Bali en Indonesië heeft onze harten veroverd! Wellicht zien ze ons daar nog eens terug!
Ondertussen zijn we weer in onze normale routine teruggevallen. Veel werk. Christophe heeft reeds de 6 daagse sea-trial van H2270 Exquisite achter de rug, voor H2271 Expedient, die de de Exquisite op enkele weken volgt voor levering, vertrok vandaag een andere ploeg.
Ons Noéeke heeft schoolvakantie (de internationale school volgt ons systeem: vakantie in juli en augustus), de koreaanse kindjes hebben minder geluk: maar 1 maand van half juli tot half augustus. Om haar zinnen wat te verzetten, gaat ze 3 maal per week voor anderhalf uur naar de tekenacademie (en ze heeft vrij veel talent! ) Helemaal alleen, een busje komt haar ophalen. Ze wordt groot!
Adrientje heeft dit weekend zijn eerste kappersbeurt achter de rug. Kapsalon chez mama . Een kort kopje, goed tegen de hitte, en vrij geslaagd, al zeg ik het zelf. Ben best wel trots op mijn knip-kwaliteiten!
Na een paar weekjes hebben we weer stof voor een update!
Zoals vorige keer geëindigd, vierden we op zaterdag 30 mei de eerste verjaardag van de Poolse Alicia (of kortweg Ala), zusje van Noées klasvriendinnetje Kaya en dochterje van onze toffe buren.
Ala en Kasia
Mama Kasia, papa Dominik, Kaya en Alicia nodigden ons en nog een paar andere families uit op het picknick terrein, gelegen achter het Admiral hotel in Okpo.Onder de genodigden vele collegas van Dominik, surveyor voor de Duitse classificatiemaatschappij GL of Germanischer Lloyd, met zoals ons, werkterrein op DSME.
Dominik in werkoutfit: barbecuen dus
We werden getrakteerd op een heerlijke barbecue met échte worsten (jeetje, dat was lang geleden), die Dominik speciaal op bestelling heeft laten maken. Kasia zorgde voor smakelijke salades. En met als hoogtepunt natuurlijk de verjaardagstaart! Njam!
De taart
Noée en Kaya amuseerden zich aanvankelijk kostelijk met het uitpakken van Alicias cadeautjes, daarna werd er heel wat afgerend op het picknick terrein. En Adrientje? Wel, die zocht zich een plaatsje uit naast de birthdaygirl en was er niet weg te slaan de deugniet
Noée en haar beste vriendinnetje Kaya
Adrientje in volle verleidingactie
Na een drukke werkweek voor zowel mij als Christophe, zochten we de volgende zondag ontspanning op het strand van Gujura. Een stralende, hete zon, een zeebriesje, picknick, zand en zee, wat wens je nog meer? We hadden er afgesproken met de familie Sénard (Lise-Agathe, Eusèbe, Isabelle en Etienne). Hoewel de zee nog wat koud was, was Noée er niet weg te slaan. Ook Adrien zocht de koelte op, en stond al vlug tot over zijn middel in het water aan mamas hand natuurlijk. En Christophe? Die viel na de picknick in slaap met verbrande ledematen als gevolg !
Amuseren op het strand
Moeder en dochter zelfde outfit?
Vorig weekend trokken we dan richting Pusan, waar we, zoals in een eerdere update vermeld, uitgenodigd waren door de Frans-Spaanse familie Odorico. Na eerst te hebben ingecheckt in het chique Novotel-Ambassador hotel aan het befaamde Haeundae-beach, een kwartier vol expats en woonplaats van zowel Julien en Lucia als Jean-Yves en Marie-Annick, was het een vrolijke hereniging met de vriendinnetje Noée en Chloé, de kleintjes Inès en Adrien en natuurlijk met Julien en Lucia.
Julien, Lucia en de 10 maand oude Inès
Na een rustgevend bezoek aan de tempel aan het water, keerden we terug naar Haeundae-beach voor een aangename zonsondergang, een korte ontmoeting met Jean-Yves en Marie-Annick en speeltijd voor Noée en Chloé. Adrientje drentelde er lustig op rond, veilig weg van de autos op de zeedijk.
Noée en Chloé, paardje rijden op de olifanten aan de tempel, met een lekkere rijstwafel in de hand.
De tempel aan het water
Adrien op de zeedijk met zijn onafscheidelijke doudou of kortweg vod
Spelen tot zonsondergang bij een heerlijk aangename temperatuur
Eenmaal donker, trokken we richting appartement van de Odoricos, waar Lucia en Julien ons trakteerden op een overheerlijke (afgehaalde) Aziatische schotel (Vietnamees, Japans, Thais). We lieten het ons smaken!
Na een deugddoende nacht, trokken we de volgende dag naar Tongdosa, een reusachtig en uitgestrekt tempelcomplex op een klein uurtje rijden. Julien en Lucia gidsten er ons naar een paar afgelegen, kleinere, maar zo mooie tempels!
De heerlijke kalmte in Tongdosa
Chloé en Noée kregen van een super vriendelijke monnik een yoghurtje cadeau! Dat smaakte!
Betrapt!
De mamas aan de praat
Ogen en tijd te kort, want om 16.00 werd het voor ons tijd om huiswaarts te keren, we hadden nog een trip van 3 uur voor de boeg. Een afscheid ietwat in mineur, want juist dan beslisten de weergoden om de hemelsluizen te openen. Een handkus en een tot ziens vanuit de auto en weg waren we richting ons eiland. Tot ziens tempels van Tongdosa, we keren zeker nog een keertje terug!
Voor meer en andere fotos, zie blog van Christophe (kimchicoree.skynetblogs.be). Doen!
En plannen voor het komende weekend? Wel voor onze beide verjaardagen en na een half jaar heel hard werken zonder verlof . Trakteren we onszelf en trekken er volgend weekend tussenuit voor een weekje BALI!!! Yiha!
Tot schrijfs!
Adrientje, Noée, Christophe en Sophie
P.S. Ons Adrientje heeft uiteindelijk beslist, nu hij al aardig kan stappen, dat het misschien toch niet slecht zou zijn mocht hij het kruipen ook onder de knie krijgen, en zo gezegd, zo gedaan . de omgekeerde wereld
Laten we onze update starten met groot nieuws: ons klein Adrientje loopt! Twee weken geleden zette hij aarzelend zijn eerste pasjes alleen, en vandaag is hij zo zelfverzekerd dat hij soms vergeet dat hij het nog maar pas kan... boem natuurlijk! Noée speelt supporter: Allez Adrientje, ja, helemaal alleen!! Leuk om hen bezig te zien.
En ja, na de vorige post op de blog, vertrokken we richting strand. Schitterend, en de kleintjes genoten er van. Aangezien we hier in Korea gezegend zijn met een gunstig klimaat en zó dicht bij de zee wonen, proberen we er een wekelijkse gewoonte van te maken...
Adrientje druk aan het oefenen...
Ondertussen gebeurde er al heel wat op de werf en in Okpo. De Express, eerste Exmar tanker van de serie van 4, werd geleverd. Eentje minder, nog 3 te gaan.
Goede vaart, Express!
Van de Exquisite, nummer 2 in de rij, hebben we de de cargotanks deze week afgesloten. Mijn werk is voor dit schip afgelopen. De Experdient, nummer 3, zal in enkele weken volgen: daar worden de cargotanks ook al afgesloten. Levering voor deze 2 wordt voorzien tegen oktober en november. De Exemplar daarentegen, is nog vollop in erectie in het droogdok. Nog een jaar afwerking voordat deze laatste kan geleverd worden.
De laatste inspectie van een afgewerkte cargotank van zo een kleine 40.000 m³, vóór closing. Mijn werk zit er op!
Ons Noée had het op de Internationale school ook best druk: sportdag, trip naar het dinosaurus-park, Internationale dag,...
Sportdag in het Okpo Stadium
Voor de trip naar het dinosauruspark nam ik een dagje verlof: de juf vroeg de mamas mee, want het blijven toch maar kleintjes... Misschien zelfs iets té klein, want in het museum (met dino-robots), vluchtte de meerderheid van het klasje al huilend weg!
De 3 musketiers: Noée, Kaya (Poolse) en Kristen (Canadese): Volg de gids!
Het klasje met de 2 juffen: Miss Aprill and Mrs. Kumar
Een vermoeiende dag, het was een muisstille bus tijdens de terugreis...
Ook Christophe en ik zaten niet stil: hiking (of bergwandelen) met collegas, Sportsevent in Pusan,... De hikingtrip ging naar de zuidpunt van Geoje-eiland, dicht bij het stadje Nambu. Een steile, maar prachtige klim met een schitterend uitzicht! Heel wat collegas lieten het s morgens afweten, de dag begon in de gietende regen. Maar eens op pad, stopte de regen! De thuisblijvers hadden ongelijk...
Op pad
De winderige top met schitterend uitzicht
Korea blijft een schitterend land
Het weekend erna trokken we er al s morgens heel vroeg met de familie op uit: Sportsevent in Pusan, georganiseerd door Bureau Veritas.. Een internationale bijeenkomst: ongeveer 1/3 van de werknemers van BV Korea zijn Expats. Noée, Adrien en mezelf supporterden voor onze sportieve papa...( ai zei hij de volgende morgen !!).
Veder maakten we kennis met de Frans-Spaanse familie Odorico: Julien, Lucia, en de kleine Chloé en Inez. (Julien en Lucia leerden elkaar kennen op Erasmus-uitwisseling tijdens de Universiteit in...Luik! Leve België!). Noée en Chloé werden al vlug vriendinnetjes, Adrien en Inez deden samen hun middagdutje, de mamas begonnen te babbelen, en de papas te voetballen. Het klinkte zelfs zo goed dat we afspraken dat zij een weekend naar Geoje komen, en wij een weekend naar Pusan trekken!
Papa in aktie
Chloé en Noée, trouwe supporters van hun papa
Morgen, zaterdag, zijn we gevraagd op een verjaardagsbarbecue. Sinds kort woont de familie Kosciolowski in onze appartementsblok: Noées schoolvriendinnetje Kaya, haar kleine zusje Alicia, mama Kasia en papa Dominik. Het is groot feest voor Alicia, want zij wordt 1 jaar!
Hier zijn we weer! Onder een stralende hemel en met 26°C (een beetje jaloers in België?), tijd voor een nieuwe update. Ditmaal geen schepen (hoewel?), daar hebben we er al genoeg van gezien.
Neen, deze keer een verslag over ons uitstapje van 2 weken geleden.
Op zondagnamiddag trokken we er met ons 4tjes op uit. Niet ver, juist enkele kilometers de heuvel op, naar het Great Victory Memorial Parc.
Dit park werd pas recent ingericht, ter herdenking van de historische zeeslag in 1592 tussen de Koreanen en de Japanners. Eens te meer hadden de Japanners Korea ingenomen, met veel gruwelijkheden als gevolg. Admiraal Sun-Shin Yi kwam op vraag van naval commander Kyun Won de eenheden versterken. Met een vloot van 91 schepen viel hij op 7 mei de Japanse vloot aan die aangemeerd lag in Okpo (bijna dag op dag 417 jaar geleden). Het werd een zege voor Korea, een voorproefje voor de vijand van wat hen later nog te wachten stond.
Goed ingeduffeld (er stond een vrij koude wind) vertrokken we richting het park, met aangrenzend de breakwaters, ingang van de werf en haven(tje) van Okpo. Noée vond het schitterend: lopen, rennen, klauteren,... met ondertussen een schitterend zicht op de werf en de vele werkloze schepen ten anker (ook in de scheepvaart is het crisis, afgewerkte schepen gaan gewoon voor anker, er is geen cargo voor handen...) Adrientje liet het hem welgevallen, die werd door mama op de rug gedragen.
De vele schepen ten anker
De werf vanop de breakwaters
Een vliegende stukje containerschip
Vlugger mama, ju paardje!
...lopen, rennen, klauteren...
De vuurtoren
Vanop de dijk werd het een stijle klim tot de plaats van het monument. Een prachtig uitzicht! En Noée? Tja, die had een nieuw vervoersmiddel gevonden...
Noées nieuwe vervoersmiddel...
Prachtig zicht op de baai van Okpo...
...en op de alomtegenwoordige werf natuurlijk!
Admiraal Yi die de baai van Okpo overschouwt
Het 40 meter hoge gedenkteken dat de zeilen van de Koreaanse vloot voorstelt
Het verhaal van de zeeslag...voor wie het kan lezen...
Om 15.30 vertrekken we richting strand (vandaag is het een Koreaanse feestdag), in het zand spelen onder de warme zon!
Christophe kwam zondag terug thuis, 4 dagen vroeger dan voorzien. We hielden het als verrassing voor Noée... je had haar gezichtje moeten zien toen papa plots thuiskwam! Ook Adrientje stortte zich als een wildeman op zijn papa...
Tijdens Christophe zijn afwezigheid ( joepie geen chef!!), bleef den bureau vollop draaien: 25 surveyors, mezelf inkluis, draaiden volle dagen. De site-manager aanwezig of niet, alles gaat gewoon door.
Op 13 april waren Jean-Yves Gourgues, Area-manager voor BV, mezelf, als 3 andere BV surveyors uitgenodigd voor de keel-laying (of kiel-legging) van de laatste LNG-tanker voor het Belgische Exmar, Hull nummer 2272, die later Exemplar zal heten. Dit stukje schip wordt op de bodem van het droogdok geplaatst, waarna de rest van het schip wordt opgebouwd en bij afwerking te water wordt gelaten.
Kiel en dubbele bodem van een cargotank. De stellingen zijn reeds gezet, die later nodig zullen zijn voor mijn werk: het isoleren en bekleden van de wanden van zo een cargotank, om vloeibare LNG te vervoeren bij een tempertauur van -163°C.
Bij de bouw van een schip hebben we meerdere ceremoniën:
- Steel-cutting: het prille begin, start van het snijden van alle onderdelen van het schip uit staalplaten
- Keel-laying : legging van de kiel (of deeltje van de bodem van het schip) in het droogdok
- Launching: te water lating van het schip, nog niet helemaal afgewerkt, maar wel in staat om te drijven
- Naming: naamgeving van het schip door de meter en doop
- Delivery: overhandigen van het schip aan de eigenaar
Bij elke stap in het afwerkingsproces, wordt er tevens een deel van het geld door de eigenaar overgemaakt aan de werf. Naar koreaanse gewoonte wordt tijdens de keel-laying de rice-cake aangesneden, voor het welzijn en de veiligheid van alle werknemers van de werf, owner en classificatiemaatschappij.
Rice-cake, of rijstcake (niet te verwarren met onze rijsttaart), is een koreaanse lekkernij. In plaats van bloem, wordt er rijstmeel gebruikt, die met suiker wordt gezoet en een plakkerige en rekbare pasta vormt (vrij smaakloos naar mijn opinie). Een stukje van deze rice-cake wordt door iedere genodigde op het schip gegooid. Daarna krijgt iedere partij nog een doos rice-cake mee naar het bureau.
Aangezien ik volledig verantwoordelijk zal zijn voor het Cargo Containment System van Hull 2272 (isolatie en bekleding van de cargotanks), is het ook een beetje mijn schip. Het eerste schip dat ik van bij begin tot einde volledig alleen gevolgd heb.
Martti Sjöberg en mezelf, mijn Finse Exmar collega-Surveyor voor het Cargo Containment System. Bij elke inspectie is er een surveyor van de eigenaar, een surveyor van de classificatiemaatschappij en en Quality Manager van de werf. Ik zal nog ettelijke uren samen met Martti spenderen!
Gelukkig klikt het goed tussen ons...
Een tijdje daarvoor vond de naamgeving en doop plaats van 2 andere Exmar-schepen: Hull 2263 en Hull 2270, die gedoopt werden tot Express en Exquisite. Meters waren Mrs. Rosemary Lane en Mrs. Julie-Ann Scott, echtgenotes van respectievelijk Senior Vice-President Operations Kapt. Mark Lane en van Senior Vice-President Development Edward Scott van Excelerate Energies ( Amerikaanse partner van Exmar).
De Express in volle glorie gedurende de sea-trial (en mét Christophe aan boord)
Klaar voor de naamgeving
De Exquisite onthuld!
Officiële foto van de genodigden (Christophe op de 2de rij, 5de van rechts en mezelf op de 3de rij, eveneens 5de van rechts)
Felicitaties aan Mrs. Rosemary Lane na de doop door Nicolas Saverys, CEO en president van Exmar.
Het evenement werd gevolgd door een lunch op yard zelf, en een post-naming dinner in het Western Chosun hotel in Pusan (waar enkele jaren geleden de APEC top werd gehouden). Exmar spaarde moeite noch kosten, overnachting werd aangeboden, Koreaanse dansen, en als top.... voor ieder een klein doosjes pralines van.... Marcolini!! Meegebracht met het privé-vliegtuig van Nicolas Saverys. HEERLIJK!
Christophe en mezelf tijdens het dinner
Koreaanse traditionele dansen
Mannelijke dansers en zicht op de tafels in het Western Chosun
Na enkele weken van inactiviteit op de blog (weliswaar niet op het werk, daar misschien iets té veel activiteit), is het weer eens tijd geworden voor een kleine update.
Eerst en vooral aan al mijn trouwe lezertjes: vrolijk paasfeest!
Christophe is ondertussen vertrokken op 3 weken gas-trial voor de Belgische rederij Exmar. 3 lange weken, waarvan er al 10 dagen voorbij zijn. Noée mag elke dag een stempeltje zetten, en zo de dagen aftellen tot haar papa weer thuis is!
Zo komt het dat we Pasen vandaag onder ons 3tjes vieren, zonder papa en zonder paaseitjes (Korea ligt niet echt op de reisweg van de paasklokken). Maar op het menu: pannekoeken! Niet echt een typische paasmaaltijd, maar o zo lekker voor de kindjes (en mezelf ), die de gemiste paaseitjes een beetje compenseren...
Gisteren, zaterdag, hebben Noée en mezelf ons bezig gehouden met het klaarmaken van de paasboom: eitjes uitblazen, eitjes schilderen, eitjes in de boom hangen. Plezierig dat Noée het vond, vooral het schilderen, overal behalve op de eitjes ... Maar ze heeft er uiteindelijk toch 4 geschilderd.
Paaseitjes schilderen
Concentratie...
Hier is het ondertussen vollop lente geworden: bloemen overal en vooral...prachtig weer! We hebben elke dag zo een 20 à 25 graden, volle zon in een wolkenloze hemel. In België spreken we dan over zomer, niet in Korea. De Koreaanse zomer is heet: 35 graden en meer! Huizen en appartement moeten worden afgekoeld met airco. De winters zijn dan weeral heel erg koud: wij in het zuiden flirten steeds met de 0 graden, maar iets meer naar het Noorden, Seoel en omstreken, daalt de temperatuur gemakkelijk naar -20 graden.
Maar het is lente, dus rondom ons appartement een grote bloemenpracht: prachtige japanse kerselaars, azaleas, magnolias,... We hebben hier dan ook in een nabije stad het cherry-blossom festival of festival van de bloesem van de japanse kerselaar. Prachtig gewoon! Ook in de buurt hebben we de azalea-berg, een ganse berg overwoekerd met wilde azaleas, een pracht als deze bloeien. Maar dat zal voor na de terugkeer van Christophe zijn, het is een prachtige bergwandeling, maar alleen met 2 kleintjes,... Genoteerd op het programma!!
Cherry-blossoms, of japanse kerselaars, in grote aantallen langs de kant van de weg.
Magnolias juist voor het keukenraam
Azaleas, overal rondom het appartement
Zicht op een japanse kerselaar, ook vanuit het keukenraam
Verder gaat alles zijn gewone gangetje: Noée haar paasvakantie viel 3 weken voor Pasen, een beetje bizar, want op Paasmaandag heeft ze gewoon school (en wij moeten gewoon werken).
Adrientje is nog steeds verzot op zijn mamy Su (en het is wederzijds, we hebben het echt getroffen met haar.)
Christophe is vrijdag vertrokken op 5-daagse sea-trial voor het Belgische Exmar. Het is zondagnamiddag, Adrientje doet zijn middagdutje en Noéeke speelt in haar keukentje. Tijd voor een update dus... en zoals vorige keer in de blog beloofd, hier het verslag van Adrientjes eerste verjaardag!
Zondag, 15 maart, 3 dagen na zijn echte verjaardag, was het zover: feest!
De volledige zaterdagavond en zondagvoormiddag waren zowel ikzelf als Christophe in de weer met de voorbereiding: taarten bakken, decoratie, fruitsla maken, etc. Het resultaat mocht er zijn!
Een avond en voormiddag werk... maar lekker dat het was!
Het meeste werk stak ik natuurlijk in.... de verjaardagstaart!!!
Rond 15.00 kwamen de gasten toe: de familie Sénard (Etienne, Isabelle, Lise-Agathe en Eusèbe), de familie Castel (Laurent, Caroline en Paul) en de familie Debec (Thierry, Carine en Ambre, Maxence speelde bij een vriendinnetje). Toen was het tijd voor de verjaardagstaart.... waarvan Noéeke de kaarsjes mocht uitblazen. Adrientje begreep er nog niet echt veel van.
Wat een mooie taart!
1,2,3...blazen!
Het werd een heel gezellige zondagnamiddag. Iedereen genoot er van... Tof om elkaar nog eens terug te zien (en buiten de werksfeer... )
Papa!
Thierry en Carine
De familie Castel of Laurent, Caroline en Paul
Etienne
Ook de kindjes hadden de tijd van hun leven: Lise-Agathe en Noée verschansten zich in Noées kamer met.... verboden toegang voor de kleintjes. Ze voelden zich natuurlijk al groot! Ambre (ook juist 1 jaar geworden), Paul (1,5 jaar) en Eusèbe (bijna 2) trokken het zich weinig aan: speelgoed genoeg!
Noeé en Lise-Agathe: Neen, niet op de foto!!
De kleine Ambre, ook een succes in Korea met haar blonde haar en felblauwe oogjes
De kleine Paul
Eusébe: Hallo?
Een geslaagde namiddag, en doodmoe gingen alle kleintjes s avonds naar bed.
Tot schrijfs!
Adrientje, Noée, Christophe en Sophie
P.S. Dank je wel Opa en Bobonne, Meter Patricia en Oom Frederic voor de leuke verjaardags-postpakjes!
Het werd nog eens hoog tijd om een kleine update te posten, nietwaar
Met ons gaat alles prima. Noée gaat nog steeds dolgraag naar school (ze noemt haar juf T-shirt, wat eigenlijk teacher moet zijn ), en Adrien hebben we herdoopt in de kleine Senna. Racen als een echte snelheidsduivel, in zijn.....trotter! En amuseren dat hij zich doet!
Broer en zus.... grote liefde
Senna in zijn formule-1 wagen
Volgende week wordt onze kleine kapoen 1 jaar, dus plannen we een klein feestje op t appartement. Op de menu: zelfgebakken taarten, koffie uit België (Lavazza) (in Korea enkel instant koffie te vinden) en Franse wijn... Een hele lekkernij voor Korea! Nu nog alle ingrediënten proberen te vinden, en .... lets party!
Onze klein baasje, met een rost kopje!
En wat hebben we de vorige weekends zoal uitgespookt? Niet bijster veel: het weer viel tegen (een ganse week schitterend weer, en zondag, jawel, gietende regen), en het andere weekend stonden we...... voor de gesloten deuren van het dinosaurus-museum.
In het zuiden van Korea zijn er heel wat vondsten opgedoken: fossiele voetafdrukken, skeletten,... En aangezien ons Noée zot is van Barbie EN dinos (wie vat de combinatie, misschien rijdt Barbie paard op een dino?), besloten we dus het dichtsbijzijnde museum te bezoeken. In Korea is alles open 7 op 7, dus wie dacht er voor gesloten deuren te staan?
Enfin, Noée vondt het niet erg, voor de ingang stond er al een levensgrote replica. Voor haar was dit al schitterend! Ze was zelfs niet eens een beetje bang!
De levensgrote dino, VOOR het museum dus...
Aanraken, papa
Adrientje en zijn fruitpap
Goed ingeduffeld
De plannen voor het komende weekend? Zaterdagavond vrienden over de vloer, en zondag trekken Isabelle en ik, met ons 2tjes, ZONDER kids en mannen, er een dagje op uit. Korea, the ladies are comming!!!!
Na een paar weekjes is het weer eens tijd geworden om iets van ons te laten horen.
Eigenlijk valt er weining te vertellen: werk, werk, werk en nog eens werk. Na ons verlof in België hadden vooral Christophe maar ook ik heel wat werk in te halen. Christophe is nog steeds niet helemaal bijgewerkt, en ik ben nog steeds met de certifiëring van de surveyors bezig. Weliswaar halftijds, zodoende begeef ik me terug op het terrein, wat een leuke afwisseling geeft.
Vorige weekends stonden dus in het teken van... juist ja, werk dus. De zaterdagen en zondagen moesten er ook aan geloven, dus buiten de wekelijkse boodschappen, geen nieuwe bezoekjes of ontdekkingen ...
Natuurlijk kan ik wel een update over het werk meegeven.
De CMA-CGM zusjes: Thalassa (geleverd), Hydra (te water gelaten en deze week seatrial) en Musca (recent te water gelaten) zijn op enkele maanden tijd als het ware medusas uit de zee opgerezen. Na deze serie van 11.000 TEU ( reuzen van zo een 335 m) komen er 8 volgende CMA-CGM schepen van 13.300 TEU, niet de grootste ter wereld, maar alvast de grootste die DSME ooit gebouwd heeft. De accomodatie staat dan ook op 1/3 vooraan, wat een vreemd design geeft (maar noodzakelijk is voor het zicht bij navigatie). Een containerschip kan na de tewaterlating vrij vlug geleverd worden.
Wat niet het geval is voor LNGs. De schepen van Exmar (Belgische reder en onderdeel van CMB) gaan stilletjes aan ook vooruit: H2263 (Express) gaat weldra op seatrial en daarna gastrial, in H2270 (Exquisite) worden de pumptowers geplaatst, H 2271 (Expedient) is vollop in errectie van de cargo containment, en van H2272 (Exemplar) zijn de sub-assemblies klaar voor inspectie (zie het als lego: kleine blokjes schip die later een grote blok gaan vormen om vervolgens in het droogdok allemaal bij elkaar gelast te worden en een schip te vormen.)
CMA-CGM Thalassa
CMA-CGM Hydra
CMA-CGM Musca
Voor de niet-kenners onder jullie praat ik wellicht Chinees (of eerder Koreaans ), maar het komt op het volgende neer: de ratio waarmee DSME schepen aflevert is indrukwekkend, meer dan 1 schip per week! Het is dan ook niet voor niets dat deze scheepswerf de 2de grootste in de wereld is, na Hyundai Heavy Industries, in Ulsan, ook Korea.
En het betekent tevens dat Bureau Veritas nog steeds heel wat werk voor de boeg heeft: de 8 komende mega-containerschepen van CMA-CGM, de afwerking van de Exmar schepen (LNG-RV of tankers die Liquified Natural Gas vervoeren en een installatie aan boord hebben om dit gas terug gasvormig te maken en direct in het netwerk van pijpleidingen te lossen, zonder een terminal te moeten passeren), 2 gewone LNGs voor TMT, 2 LNGs voor Bruneï, en nog een bulkcarrier. En wellicht nog heel wat op stapel.
Exmar: Exquisite, met als thuishaven "Antwerpen"!!
... en nogmaal Exquisite
Expedient
Een tijdje voor de levering van de CMA-CGM Thalassa werd deze gedoopt. Isabelle, de vrouw van Etienne (site-manager voor CMA-CGM) en een goede vriendin van ons, is Meter. Uiteraard waren we uitgenodigd op de plechtigheid. Leuk om eens mee te maken!
Isabelle die de officieel met de champagnefles de CMA-CGM Thalassa doopt (en op de voorgrond Lise-Agathe)
Officiële foto van de Meter, CMA-CGM management, DSME management en de bemanning
De familie Senard, enkel Eusèbe was thuis bij de babysit.
Morgen (dinsdag) vertrekt Christophe op 3-daagse sea-trial met de CMA-CGM Hydra. Hopelijk een vlekkeloze proefvaart!
En laat ons hopen dat we volgend weekend wat meer tijd vinden, dat maakt de lektuur voor jullie, lieve lezertjes , ook wat interessanter!
Na ons 2-weeks bezoek aan België zijn we terug in het goede oude Korea! Lang leve de kimchi!!
Met ons gaat alles prima: de kleintjes hebben de lange reis goed doorstaan, en de jetlag is volledig achter de rug. Adrientje deed er toch een kleine week over: hij werd s nachts verschillende keren wakker, denkende dat hij nog steeds in België was
Ook met hun gezondheid gaat het de goede kant op: bij hun aankomst in Korea hebben ze beide nog een conjunctivitis opgelopen (ontsteking van het hoornvlies), maar dat is ondertussen ook verleden tijd. Adrientje heeft vandaag wat koorts en wat slappe stoelgang, wellicht opnieuw een paar tandjes die doorbreken Kleintjes hé
Het deed deugd om België nog eens op te zoeken: de eerste week werden we welliswaar niet echt verwend: oorontsteking van Noée (gevolg van een zware keelontsteking nog in Korea en de drukverschillen in het vliegtuig). Besmettelijk allemaal, want Adrientje volgde een dag later.. Het St-Jozef Hospitaal in Malle heeft ons de eerste dagen verschillende keren over de vloer gehad.
Maar dat alles onder een mooi wit tapijtje Noée in de wolken natuurlijk! Adrien begreep er nog niet veel van.
Ons huisje in Zoersel onder een wit tapijt
Door de oorontstekingen hebben de kleintjes en Christophe de doop van mijn metekindje Alexandre moeten missen ( het zoontje van mijn broer Frederic en Patricia). Een mooie doopplechtigheid, waarna ik spijtig het feest heb moeten missen.
De doop van mijn metekindje Alexandre Charles Emmanuel Deltour
De resterende dagen hebben we doorgebracht met te rennen van tandarts naar gynaecoloog, van familiefeest bij Tante Monique naar familiebijeenkomst bij de familie van Christophe. Daartussen toch nog wat solden (Christophe en ik hadden dringend schoenen en kleren nodig: mijn schoenmaat 39 is al buitenaards groot voor Korea.)
Nieuwjaarsbijeenkomst bij Tante Monique
Laatste dag voor ons vertrek: afspraak bij de pediater om de kleintjes toch nog even na te kijken. Verdict: Noée begint opnieuw een acute oorontsteking (het andere oor ditmaal) en verbod om te vliegen. Door het vocht in het middenoor kan door het drukverschil in het vliegtuig het gehoor beschadigd worden. Oplossing: een kleine operatie (trommelvlies doorprikken en het vocht uit het middenoor halen). Daarvoor moest Noée eventjes onder narcose, maar al bij al heeft zij er eigenlijk niet veel van geweten.
De volgende dag dus op schema vertrokken: om 13.00 vertrek naar Brussel Zuid, om daar de TGV te nemen naar Charles de Gaulle. Om 20.00 vertrok onze vlucht naar Seoul Incheon, waar we van luchthaven moesten wisselen (binnenlandse vluchten vertrekken vanuit Seoul Gimpo). Daarna binnenlandse vlucht naar Pusan, waar de taxi ons opwachtte voor een 2 uur durende rit naar Okpo en ons appartementje.
Wachten op onze binnenlandse vlucht naar Pusan
Vrijdag een dagje verlof (noodzakelijk voor de jetlag), en maandag ging alles opnieuw zijn normale gangetje: Noéeke naar school, wij op het werk en Adrientje bij Mamy Su.
Eerst en vooral wil ik al mijn trouwe lezers Prettige Kerstdagen en een avontuurlijk 2009 toewensen!
Verder gaat alles prima met ons. Kerstavond vierden we in onze kleine familie, op Kerstdag waren we uitgenodigd door Isabelle en Etienne Sénard voor een heerlijke Kerstmaaltijd. Noée en Lise-Agathe waren onafscheidelijk, Eusèbe begint meer en meer interesse te tonen in Adrien. Zijn speelkameraatje groeit, en weldra begint de jongenspret!!
Christophe en ik besloten de brug te maken en vrijdag verlof te nemen. Zo konden we het verlengde weekend doorbrengen in Pusan. Daar hadden we het schitterende appartement van Jean-Yves en Marie-Annick ter beschikking, die met de kerstdagen in Frankrijk vertoeven.
Ons weekend viel ietwat in het water, aangezien Noéeke donderdagavond ziek werd. De volgende morgen richting pediater: een zware keelontstekening, gepaard met hoge koorts. Aangezien we niet buiten konden (spijtig, het was anders prachtig winterweer), besloten we dan maar er het beste van te maken en te genieten van het prachtige uitzicht.
Gelukkig is ons Noéeke al aan de beterhand. Het waren voor haar 3 lange dagen...
Dag- en nachtzicht vanuit het appartement
Ons Noéeke voelt zich al wat beter
Het weekend daarvoor profiteerden we reeds voor een eerste maal van dit appartement in Pusan. Dat weekend bezochten we de traditionele vismarkt, alsook Nampo-dong, een netwerk van kleine straatjes vol piepkleine winkeltjes.
Noéeke en Adrientje waren overal weer eens het middelpunt van de belangstelling. We blijven hier een rariteit, en dat laten ze ons dan ook heel spontaan weten...
De metro in Pusan
Wat lekker, die duim!!
Lekkere visjes!
De vismarkt
Als toemaatje de officiële groepsfoto van het Bureau Veritas DSME-team. Wie-is wie: zie blog van Christophe!
Vele groetjes, en deze maal niet tot schrijfs, maar tot ziens!! Jippie!!!
Het is zondagmorgen, Christophe is opgeroepen voor inspectie op de werf: problemen met de propeller van één van de CMA-CGM schepen. Tijdens de sea-trials hebben ze metaalstukjes in de filters gevonden wel een probleem, aangezien de levering van het schip voorzien was voor morgen! Niet dus, want de propeller moet worden gedemonteerd, en de bearings geïnspecteerd. 14 dagen vertraging en handen vol geld!
Bij deze ben ik dus deze morgen alleen thuis met de kindjes, en tijd voor een kleine update!
Met ons gaat alles prima! Korea zet zich ook geleidelijk aan in Kerstsfeer, en wij hebben de kerstboom versierd. De Internationale School van Noée hield zijn Kerstconcert, en de werf hield zijn Kerstevenement.
Dinsdagavond: Kerstconcert in de Internationale School. Start met de allerkleinsten, de Ladybird-class ( of onze-lieve-heersbeestjes-klas): Noéeke en compagnie. Verkleed als Kerstmannetjes dansten ze op Santa-Claus is coming to town, met ons Noéeke in de meest enthousiaste versie. Daarna kwam nog de Wombat-class, de Kiwi-class, de Dolphin-class, de Lion-class en de Dragon-class. Een schitterend spectakel! Adrientje bleef thuis bij de babysit.
De Ladybird-kerstmannetjes
Donderdagavond waren de owners and classification societies uitgenodigd voor het Koreaanse spectakel Jump, in het Art-centre in Jangseungpo, waarvoor DSME de ganse zaal had afgehuurd. Een non-verbaal komisch spectakel met demonstartie van martial-art (Kungfu Taekwondo- ). Schitterend!
JUMP!!
Maar vorig weekend de top: skiën in Muju!
Op uitnodiging van onze agent van ons appartement (Kitco, waar onze Koreaanse vriend Alex werkt), planden we een weekend in Muju, op 2,5 uur rijden. Een vertrek ietwat in mineur: door de bovenvermelde problemen met de CMA-CGM, vertrokken we niet zoals voorzien zaterdag om 08.30, maar om 14.00. Muju Resort is een klein skiegebied, het meest zuidelijke in Korea. Geen al te lange en uitgebeide pistes, maar ideaal voor ons, op zo kleine rijafstand. Daarentegen is er niets voorzien voor de kleintjes. Adrientje en Noéeke bleven bij mama in de warme chalet; terwijl papa en co gingen skiën . Het was dan ook -10°C! Maar dat verhinderde natuurlijk niet dat Noéeke af en toe buiten ging spelen om reusachtige sneeuwmannen te maken! Wel spijtig dat ik niet de piste kon opgaan, maar volgende keer nemen we een babysit mee .
Muju-skiresort
Waar zijn de sneeuwmannen??
Mama en Adrientje kijken toe vanuit de warme chalet
Het is vrijdagavond, Christophe is op zee (sea-trial van de CMA-CGM Thalassa), de kindjes slapen, dus . tijd voor een nieuw berichtje op onze blog! Met ons gaat alles prima! Adrientje werkt op zijn tandjes (mag ook wel, hij is 9 maanden en nog geen tandje te zien!), wat gelijk staat met een paar keer per nacht opstaan. Maar ja, dat hoort er allemaal bij!
Vorig weekend, zondag, besloten we opnieuw op stap te gaan met onze Koreaanse collega Byeng Jin (of B.J. voor de vrienden ) en zijn echtgenote. Op het programma: bezoek aan Cheonghakdong of het dorp in de berg. Cheonghakdong is een dorp dat enkel te bereiken is na een goed half uur te voet te trekken door de bossen. De inwoners leven nog zoals enkele eeuwen terug, met traditionele klederdracht en in de in de geest van het Taoïsme. De gemeenschap wordt dan ook een beetje als sekte beschouwd, maar het geeft een goed beeld hoe de Koreanen vroeger leefden.
B.J. en zijn echtgenote
Zoals gezegd, na een goed half uur stappen door de bossen, bereikten we het dorp. Er is maar 1 ingang: een kleine deur met daarna een lange tunnel door een berg. Voor die deur staat een grote gong, die je moet luiden, vooraleer men de deur voor je opent.
Eenmaal door de tunnel, bereik je het dorp en kom je direct op het binnenplein. Deze leidt via een aantal omwegen en hindernissen naar het hoofdgebouw: een tempel met daarin een afbeelding van de zogezegde grootvader van Boeddha, een Koreaan. De omwegen en hindernissen zijn het pad die een gelovige moet afleggen om met zichzelf in het reine te komen vooraleer het hoofdgebouw te bereiken.
Het binnenplein
Noée en papa vonden het een zalig hindernissenparkoer!!
via de berg van steentjes
De voettocht verhinderde het gebuik van onze kinderwagen dus Adrientje mocht dicht bij mama zijn die dag! Dat was leuk!
Mama en Adrientje
Wat leuk zo dicht bij mama!
Noée had al gauw een waterbron ontdekt als ze maar met water kan spelen! Gieten en vergieten
Die dag was ons Noéeke weer niet te scheiden van haar B.J . B.J. dit, B.J dat, kom B.J Hij liet zich die aandacht welgevallen. B.J. heeft zelf 2 dochters, van 12 en 14 jaar. Een kleine pruts als ons Noéeke riep dus nostalgie op!!!!
Noéeke en haar B.J
De terugtocht naar de auto legde ze dan ook volledig af in de nek van B.J.!!!
Hiena gingen we met zijn allen nog een hapje eten: bibimbap (rijst met koude groenten en rode pepers-saus, met bovenop en ei). Mjam!!
Een gezonde uitstap in de buitenlucht, met als resultaat 2 slapende roosjes op de achterbank gedurende de terugweg!
Hier zijn we weer. Ik had beloofd vlug terug van me te laten horen.
Vandaag, zaterdag, organiseerde DSME (de werf) een happy hiking event. Hiking, ofwel bergwandelen, is de nationale sport van de Koreanen. Alle werknemers aan de werf (werknemers van de werf zelf, maar ook werknemers van de classificatiemaatschappijen en reders) waren uitgenodigd. Een gezellige mix van nationaliteiten.
Byeng Jin Kwak (Bureau Veritas), een Indische surveyor van Exmar, en Mister Nam (één van de Quality Managers van DSME)
Christophe en ik besloten deel te nemen, de kindjes bleven thuis met de babysit. s Morgens om 9 uur vertrokken we met zo een 50 man direct steil bergopwaarts. De groep dunde al vlug uit Na een uur niets anders dan steil bergop, bereikten we de eerste stop. Een prachtig zicht op Okpo en de werf.
DSME onze thuishaven!!!
Elke rustplaats is uitgerust met materiaal om te stretchen. Wat dan ook door alle koreanen werd gedaan
Na de rustplaats nog een 20 tal minuten klimmen tot de top Ondertussen nogmaals een prachtig zicht op Okpo.
Okpo, en de rode pijl, onze appartementsblok!
Onderweg kwam ik meermaals de man met de hamer tegen Mijn conditie is toch nog niet zo optimaal!!!
Na een fameuze klim (vertrokken op zeeniveau, de top op 460m ), eindelijk de top!
De top!!!!!!!!
Het vervolg van de tocht: na de top nog anderhalf uur dalen (én af en toe nog stijgen, puf puf) naar de vallei van Gohyeon, waar we getrakteerd werden op een maaltijd (samgye tang, of de Koreaanse versie van stoofpot van kip). Heerlijk!
Zicht op Gohyeon
Een uiterst vermoeidende voormiddag, zodat we besloten de rest van de namiddag te bekomen . én onze blog up to daten!!!
Vraag me niet hoe ik morgen zal opstaan, wellicht met heel pijnlijke benen!!
Met wat uitleg, voor België moet je het vliegtuig nemen, was ze akkoord dat we nog steeds in Korea waren....
, vertrokken we kort na de middag terug naar Geoje, Okpo, onder een stralende blauwe hemel!
.
