Hallo iedereen!

Inderdaad, weer een tijdje geleden!

Ondertussen passeerde 1 september, de dag waarop Noéeke normal weer naar school zou gaan. Niet dus, de Internationale school lastte een extra weekje verlof in, en startte het nieuwe schooljaar dus op 7 september.
Dit extra weekje verlof was eigenlijk een “quarantaine” weekje, vele kindjes kwamen pas enkele dagen voor de start van het nieuwe schooljaar terug naar Korea. En aangezien de Mexicaanse griep hier een echte psychose is... een weekje vertraging dus.
Niet dat het voor Noée veel heeft uitgemaakt: ze is al 2 keer ziek gevallen, in de eerste 2 weken schooltijd. Eerst wekte ze heel wat paniek door een buikgriep (natuuuuurlijk was het al groot alarm voor de Mexicaanse griep), en nu doet ze een zware verkoudheid. Dank uw wel school!
En wat vrij evident is, enkele dagen na Noée, volgt Adrientje het zelfde pad... buikgriep en nu ook een zware verkoudheid. Christophe en ikzelf zijn van de buikgriep gespaard gebleven, maar aan de verkoudheid zijn we niet ontsnapt: ’t Is dus met een snotterende neus dat ik dit schrijf.... gezondheid!

Maar we zaten dus op 7 september: fier ging ze terug naar school. Ah ja, ze behoort nu niet meer tot de allerkleinsten, met haar 4 jaar zit ze in de “Wombats-class” of 2^de kleuterklasje. Dit jaar is Miss Susan de kleuterjuf, een Britse die naar Australië verhuisde en nu in Korea verblijft.
Samen met haar vriendjes en vriendinnetjes van vorig jaar (en natuurlijk enkele nieuwe), gaat ze nu van 08u25 tot 14u45 naar school.
Vorige jaar leerde ze het alfabet lezen en schrijven alsook tellen, dit jaar staat lezen op het programma. ‘k Ben benieuwd!

Terug naar school!

In de rij de trap op naar de klas

Samen met Kaya, haar beste vriendinnetje

Ja, mijn naam is Noée, maar de juf is mijn accent op de “e” vergeten...

Het was dus zonder traanjes dat ze afscheid nam van mama.... Flinke meid!!

Op 8 september maakten we ons klaar voor de naming ceremonie van H2271 voor Exmar, de “Expedient”. Zoals vorige keer werden kosten noch moeite gespaard voor een schitterende naamgeving. Mr. Saverys, Mr. Dincq en Mr. Carpentier vlogen weer over uit België (met naar goede gewoonte Marcolini chocolaatjes in het privévliegtuig)!
‘s Avonds werden we weerom verwacht in het Western Chosun hotel in Pusan, na ons eerst te hebben opgefrist in het appartement van Jean-Yves.
Een schitterende dag!

H2271 heet nu officieel de “Expedient”

Na poging 2 was de doop ook een feit...

Met de overzet naar Pusan... voortgang van de bruggen en tunnel die weldra Geoje rechtstreeks met Pusan verbindt (en zo de ferry of een omweg van 3 uur vermijdt)

Koreaanse trommeldans

Waaierdans

Op 9 september ’s avonds vertrok Christophe naar Gimhae-airport... om er mijn vriendin Sofie (Bernaert) op te halen! Alvorens door te vliegen naar Japan voor een rondreis, kwam ze even langs om “hallo” te zeggen!
Super leuk om nog eens echt” Vlaams” te tateren (onder vrouwen)! En getaterd hebben we !! Met de jet-lag nog in de kleren hebben we de eerste dag het ganse eiland rondgereden, en afgesloten met een lekkere “king crab” ’s avonds.

Koreaanse picknick: gimbap, sushi en noedels

Bezoek van het eiland

Lekkere king crab!!

Aangezien ze ook een “botenmeisje” is (ze studeerde samen met mij aan de Hogere Zeevaartschool en werkt ook op een scheepswerf in Nederland, na verdere studies aan de Universiteit van Delft), werd dag 2: bezoek aan de werf!

Een ganse dag klimmen en klauteren, maar de moeite waard! Ik denk wel dat ze het heeft geapprecieerd...

Zoals Sofie zo mooi zei: “dzie ladies in white”

Zaterdag ’s morgens moest ze spijtig genoeg doorreizen naar Japan, maar we waren alvast dolgelukkig met haar 2-daags bezoekje!!

Tot schrijfs!

Noée, Adrien, Christophe en Sophie

24-09-2009 om 08:53 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

24-08-2009 om 09:19 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Hier het beloofde verslag van onze....HEERLIJKE vakantie in Bali. Veel te kort natuurlijk , maar het deed deugd. We genoten van elkaar, het strand, de zee, het zwembad, de cocktails, de overheerlijke schaaldieren...

Onze vlucht vertrok reeds om 07.00 ’s morgens (Pusan-Seoul), en aangezien we zo een kleine 2,5 uur moeten rijden naar de luchthaven, besloten we een dag op voorhand richting Pusan te trekken en te overnachten in het appartement van Jean-Yves en Marie-Annick, op dat ogenblik op vakantie in Frankrijk.
Hoewel we ruim hadden gerekend, werd het een helse sprint om op tijd onze vlucht te halen!
Van Seoul ging het vervolgens in een 6 uur durende vlucht naar Denpasar, Bali. De kindjes waren engeltjes, en hadden al vlug de harten van de (beeldschone) stewardessen veroverd! Cadeautjes allerhande!

In Bali verbleven we in het 5 sterren “InterContinental Hotel”, met alles er op en er aan. Pure Luxe! Welverdiend, denken we, na het harde werken in Korea.
Het begon al met een speciale behandeling op de luchthaven: douane-formaliteiten, bagage, niets van aantrekken. We werden direct richting VIP-launch gebracht, waar we al van onze eerste cocktail genoten. Dat begon goed!
Een limousinebusje bracht ons vervolgens naar het hotel, waar we beschikten over een club-Intercontinental Room, groot genoeg om er met onze ganse familie te verblijven.

De 7 dagen vlogen voorbij. We lieten 3 avonden een (professionele) babysitter komen (exclusief werkend voor het hotel, kinderverzorgsters en uitstekend Engels sprekend), zodat wij konden genieten van enkele romantische dineetjes.
Het eerste dineetje was privé, onder een tent met bij wijze van spreken onze voeten in het water op het strand. Heerlijk!
Voor ons laatste uitje trokken we te voet langs het strand naar 1 van de vele eethuisjes (op het strand), waar we een mega-menu aan kreeft, tijgergarnalen, vis, etc. kregen voorgeschotelt voor géén geld. Natuurlijk niet geserveerd op porseleinen borden (eerder plastiek), maar OVERHEERLIJK!

Eethuisje op het strand, kaarsjes als verlichting...

Ons Noée heeft 1 dag een domper(tje) op ons verlof gezet: koorts en pijn bij het plassen.... Het hotel bracht direct pediater en verpleegster ter plaatse: urineweg-infectie (maar niet tot aan de nieren). Stom toeval, of nog een overblijfsel van haar urinereflux? Wie zal het zeggen? Maar na 1 dag antibiotica zat ze de volgende dag al weer in het zwembad... De antibioticakuur uitgenomen, en nu verder haar opvolgen, want met de beschermde geneesmiddelen voor haar reflux zijn we op doktersadvies moeten stoppen. Afwachten!

Noée en Adrien namen deel aan het “turtle-release program”, of hoe de eieren van de beschermde zeeschildpadden op het strand worden opgeraapt, deze onder bescherming uitkomen en de baby-schildpadjes weer in zee worden losgelaten. Al 1 stap overwonnen! Noée was niet echt op haar gemak met het schildpadje in haar hand, maar daarna was ze superfier! Adrientje dacht maar aan 1 ding: in het water spetteren...het schildpadje deed hem weining...

Op deze manier adopteerden we een schildpadje (en kregen een officiële foto met certificaat)!

Doodmoe van het vele zwemmen

Verder genoten we tevens van enkele uitgebreide massages: ikzelf koos voor een Balinese massage en een Thaïse (stretching), Christophe koos voor een Balinese en een hot-stone massage.

7 veel te korte dagen, maar Bali en Indonesië heeft onze harten veroverd! Wellicht zien ze ons daar nog eens terug!

Ondertussen zijn we weer in onze normale routine teruggevallen. Veel werk. Christophe heeft reeds de 6 daagse sea-trial van H2270 “Exquisite” achter de rug, voor H2271 “Expedient”, die de de Exquisite op enkele weken volgt voor levering, vertrok vandaag een andere ploeg.

Ons Noéeke heeft schoolvakantie (de internationale school volgt ons systeem: vakantie in juli en augustus), de koreaanse kindjes hebben minder geluk: maar 1 maand van half juli tot half augustus. Om haar zinnen wat te verzetten, gaat ze 3 maal per week voor anderhalf uur naar de tekenacademie (en ze heeft vrij veel talent! ) Helemaal alleen, een busje komt haar ophalen. Ze wordt groot!

Adrientje heeft dit weekend zijn eerste kappersbeurt achter de rug. Kapsalon “chez mama” . Een kort kopje, goed tegen de hitte, en vrij geslaagd, al zeg ik het zelf. Ben best wel trots op mijn “knip-kwaliteiten”!

Vele groetjes en tot schrijfs!

Christophe, Sophie, Noée en Adrientje

28-07-2009 om 06:30 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Na een paar weekjes hebben we weer stof voor een update!

Zoals vorige keer geëindigd, vierden we op zaterdag 30 mei de eerste verjaardag van de Poolse Alicia (of kortweg “Ala”), zusje van Noée’s klasvriendinnetje Kaya en dochterje van onze toffe buren.

“Ala” en Kasia

Mama Kasia, papa Dominik, Kaya en Alicia nodigden ons en nog een paar andere families uit op het picknick terrein, gelegen achter het Admiral hotel in Okpo.Onder de genodigden vele collega’s van Dominik, surveyor voor de Duitse classificatiemaatschappij GL of Germanischer Lloyd, met zoals ons, werkterrein op DSME.

Dominik in werkoutfit: barbecuen dus…

We werden getrakteerd op een heerlijke barbecue met échte worsten (jeetje, dat was lang geleden), die Dominik speciaal op bestelling heeft laten maken. Kasia zorgde voor smakelijke salades. En met als hoogtepunt natuurlijk de verjaardagstaart! Njam!

De taart…

Noée en Kaya amuseerden zich aanvankelijk kostelijk met het uitpakken van Alicia’s cadeautjes, daarna werd er heel wat afgerend op het picknick terrein. En Adrientje? Wel, die zocht zich een plaatsje uit naast de birthdaygirl en was er niet weg te slaan… de deugniet…

Noée en haar beste vriendinnetje Kaya

Adrientje in volle verleidingactie…

Na een drukke werkweek voor zowel mij als Christophe, zochten we de volgende zondag ontspanning op het strand van Gujura. Een stralende, hete zon, een zeebriesje, picknick, zand en zee, wat wens je nog meer? We hadden er afgesproken met de familie Sénard (Lise-Agathe, Eusèbe, Isabelle en Etienne). Hoewel de zee nog wat koud was, was Noée er niet weg te slaan. Ook Adrien zocht de koelte op, en stond al vlug tot over zijn middel in het water… aan mama’s hand natuurlijk. En Christophe? Die viel na de picknick in slaap…met verbrande ledematen als gevolg !

Amuseren op het strand

Moeder en dochter… zelfde outfit?

Vorig weekend trokken we dan richting Pusan, waar we, zoals in een eerdere update vermeld, uitgenodigd waren door de Frans-Spaanse familie Odorico. Na eerst te hebben ingecheckt in het chique Novotel-Ambassador hotel aan het befaamde Haeundae-beach, een kwartier vol expats en woonplaats van zowel Julien en Lucia als Jean-Yves en Marie-Annick, was het een vrolijke hereniging met de vriendinnetje Noée en Chloé, de kleintjes Inès en Adrien en natuurlijk met Julien en Lucia.

Julien, Lucia en de 10 maand oude Inès

Na een rustgevend bezoek aan de “tempel aan het water”, keerden we terug naar Haeundae-beach voor een aangename zonsondergang, een korte ontmoeting met Jean-Yves en Marie-Annick en speeltijd voor Noée en Chloé. Adrientje drentelde er lustig op rond, veilig weg van de auto’s op de zeedijk.

Noée en Chloé, paardje rijden op de olifanten aan de tempel, met een lekkere rijstwafel in de hand.

De “tempel aan het water”

Adrien op de zeedijk met zijn onafscheidelijke “doudou” of kortweg “vod”

Spelen tot zonsondergang bij een heerlijk aangename temperatuur

Eenmaal donker, trokken we richting appartement van de Odorico’s, waar Lucia en Julien ons trakteerden op een overheerlijke (afgehaalde) Aziatische schotel (Vietnamees, Japans, Thais). We lieten het ons smaken!

Na een deugddoende nacht, trokken we de volgende dag naar Tongdosa, een reusachtig en uitgestrekt tempelcomplex op een klein uurtje rijden. Julien en Lucia gidsten er ons naar een paar afgelegen, kleinere, maar zo mooie tempels!

De heerlijke kalmte in Tongdosa

Chloé en Noée kregen van een super vriendelijke monnik… een yoghurtje cadeau! Dat smaakte!

Betrapt!

De mama’s aan de praat

Ogen en tijd te kort, want om 16.00 werd het voor ons tijd om huiswaarts te keren, we hadden nog een trip van 3 uur voor de boeg. Een afscheid ietwat in mineur, want juist dan beslisten de weergoden om de hemelsluizen te openen. Een handkus en een tot ziens vanuit de auto… en weg waren we richting ons eiland. Tot ziens tempels van Tongdosa, we keren zeker nog een keertje terug!

Voor meer en andere foto’s, zie blog van Christophe (kimchicoree.skynetblogs.be). Doen!

En plannen voor het komende weekend? Wel voor onze beide verjaardagen en na een half jaar heel hard werken zonder verlof…. Trakteren we onszelf en trekken er volgend weekend tussenuit voor een weekje… BALI!!! Yiha!

Tot schrijfs!

Adrientje, Noée, Christophe en Sophie

P.S. Ons Adrientje heeft uiteindelijk beslist, nu hij al aardig kan stappen, dat het misschien toch niet slecht zou zijn mocht hij het kruipen ook onder de knie krijgen, en zo gezegd, zo gedaan…. de omgekeerde wereld…

21-06-2009 om 16:12 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Laten we onze update starten met groot nieuws: ons klein Adrientje loopt!
Twee weken geleden zette hij aarzelend zijn eerste pasjes alleen, en vandaag is hij zo zelfverzekerd dat hij soms vergeet dat hij het nog maar pas kan... boem natuurlijk!
Noée speelt supporter: “Allez Adrientje, ja, helemaal alleen!!” Leuk om hen bezig te zien.

En ja, na de vorige post op de blog, vertrokken we richting strand. Schitterend, en de kleintjes genoten er van. Aangezien we hier in Korea gezegend zijn met een gunstig klimaat en zó dicht bij de zee wonen, proberen we er een wekelijkse gewoonte van te maken...

Adrientje druk aan het oefenen...

Ondertussen gebeurde er al heel wat op de werf en in Okpo.
De “Express”, eerste Exmar tanker van de serie van 4, werd geleverd. Eentje minder, nog 3 te gaan.

“Goede vaart, Express!”

Van de “Exquisite”, nummer 2 in de rij, hebben we de de cargotanks deze week afgesloten. Mijn werk is voor dit schip afgelopen. De “Experdient”, nummer 3, zal in enkele weken volgen: daar worden de cargotanks ook al afgesloten. Levering voor deze 2 wordt voorzien tegen oktober en november. De “Exemplar” daarentegen, is nog vollop in erectie in het droogdok. Nog een jaar afwerking voordat deze laatste kan geleverd worden.

De laatste inspectie van een afgewerkte cargotank van zo een kleine 40.000 m³, vóór “closing”. Mijn werk zit er op!

Ons Noée had het op de Internationale school ook best druk: sportdag, trip naar het dinosaurus-park, Internationale dag,...

Sportdag in het Okpo Stadium

Voor de trip naar het dinosauruspark nam ik een dagje verlof: de juf vroeg de mama’s mee, want het blijven toch maar kleintjes... Misschien zelfs iets té klein, want in het museum (met dino-robots), vluchtte de meerderheid van het klasje al huilend weg!

De 3 musketiers: Noée, Kaya (Poolse) en Kristen (Canadese): “Volg de gids!”

Het klasje met de 2 juffen: Miss Aprill and Mrs. Kumar

Een vermoeiende dag, het was een muisstille bus tijdens de terugreis...

Ook Christophe en ik zaten niet stil: hiking (of bergwandelen) met collega’s, Sportsevent in Pusan,...
De hikingtrip ging naar de zuidpunt van Geoje-eiland, dicht bij het stadje Nambu. Een steile, maar prachtige klim met een schitterend uitzicht! Heel wat collega’s lieten het ’s morgens afweten, de dag begon in de gietende regen. Maar eens op pad, stopte de regen! De thuisblijvers hadden ongelijk...

Op pad

De winderige top met schitterend uitzicht

Korea blijft een schitterend land

Het weekend erna trokken we er al ‘s morgens heel vroeg met de familie op uit: Sportsevent in Pusan, georganiseerd door Bureau Veritas.. Een internationale bijeenkomst: ongeveer 1/3 van de werknemers van BV Korea zijn Expats. Noée, Adrien en mezelf supporterden voor onze sportieve papa...( “ai” zei hij de volgende morgen  !!).

Veder maakten we kennis met de Frans-Spaanse familie Odorico: Julien, Lucia, en de kleine Chloé en Inez. (Julien en Lucia leerden elkaar kennen op Erasmus-uitwisseling tijdens de Universiteit in...Luik! Leve België!).
Noée en Chloé werden al vlug vriendinnetjes, Adrien en Inez deden samen hun middagdutje, de mama’s begonnen te babbelen, en de papa’s te voetballen. Het klinkte zelfs zo goed dat we afspraken dat zij een weekend naar Geoje komen, en wij een weekend naar Pusan trekken!

Papa in aktie

Chloé en Noée, trouwe supporters van hun papa

Morgen, zaterdag, zijn we gevraagd op een verjaardagsbarbecue. Sinds kort woont de familie Kosciolowski in onze appartementsblok: Noée’s schoolvriendinnetje Kaya, haar kleine zusje Alicia, mama Kasia en papa Dominik. Het is groot feest voor Alicia, want zij wordt 1 jaar!

Tot schrijfs!

Adrien, Noée, Christophe en Sophie

Papa’s spullen uitproberen...

29-05-2009 om 06:40 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Hier zijn we weer! Onder een stralende hemel en met 26°C (een beetje jaloers in België?), tijd voor een nieuwe update. Ditmaal geen schepen (hoewel?), daar hebben we er al genoeg van gezien.

Neen, deze keer een verslag over ons uitstapje van 2 weken geleden.

Op zondagnamiddag trokken we er met ons 4tjes op uit. Niet ver, juist enkele kilometers de heuvel op, naar het “Great Victory Memorial Parc”.

Dit park werd pas recent ingericht, ter herdenking van de historische zeeslag in 1592 tussen de Koreanen en de Japanners. Eens te meer hadden de Japanners Korea ingenomen, met veel gruwelijkheden als gevolg. Admiraal Sun-Shin Yi kwam op vraag van naval commander Kyun Won de eenheden versterken. Met een vloot van 91 schepen viel hij op 7 mei de Japanse vloot aan die aangemeerd lag in Okpo (bijna dag op dag 417 jaar geleden). Het werd een zege voor Korea, een voorproefje voor de vijand van wat hen later nog te wachten stond.

Goed ingeduffeld (er stond een vrij koude wind) vertrokken we richting het park, met aangrenzend de breakwaters, ingang van de werf en haven(tje) van Okpo. Noée vond het schitterend: lopen, rennen, klauteren,... met ondertussen een schitterend zicht op de werf en de vele “werkloze” schepen ten anker (ook in de scheepvaart is het crisis, afgewerkte schepen gaan gewoon voor anker, er is geen cargo voor handen...) Adrientje liet het hem welgevallen, die werd door mama op de rug gedragen.

De vele schepen ten anker

De werf vanop de breakwaters

Een “vliegende” stukje containerschip

“Vlugger mama, ju paardje!”

...lopen, rennen, klauteren...

De vuurtoren

Vanop de dijk werd het een stijle klim tot de plaats van het monument. Een prachtig uitzicht! En Noée? Tja, die had een nieuw vervoersmiddel gevonden...

Noée’s nieuwe vervoersmiddel...

Prachtig zicht op de baai van Okpo...

...en op de alomtegenwoordige werf natuurlijk!

Admiraal Yi die de baai van Okpo overschouwt

Het 40 meter hoge gedenkteken dat de zeilen van de Koreaanse vloot voorstelt

Het verhaal van de zeeslag...voor wie het kan lezen...

Om 15.30 vertrekken we richting strand (vandaag is het een Koreaanse feestdag), in het zand spelen onder de warme zon!

Tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Christophe en Sophie

05-05-2009 om 06:29 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Christophe kwam zondag terug thuis, 4 dagen vroeger dan voorzien. We hielden het als verrassing voor Noée... je had haar gezichtje moeten zien toen papa plots thuiskwam! Ook Adrientje stortte zich als een wildeman op zijn papa...

Tijdens Christophe zijn afwezigheid ( joepie geen chef!!), bleef “den bureau” vollop draaien: 25 surveyors, mezelf inkluis, draaiden volle dagen. De site-manager aanwezig of niet, alles gaat gewoon door.

Op 13 april waren Jean-Yves Gourgues, Area-manager voor BV, mezelf, als 3 andere BV surveyors uitgenodigd voor de keel-laying (of kiel-legging) van de laatste LNG-tanker voor het Belgische Exmar, Hull nummer 2272, die later “Exemplar” zal heten. Dit “stukje” schip wordt op de bodem van het droogdok geplaatst, waarna de rest van het schip wordt opgebouwd en bij afwerking te water wordt gelaten.

Kiel en dubbele bodem van een cargotank. De stellingen zijn reeds gezet, die later nodig zullen zijn voor mijn werk: het isoleren en bekleden van de wanden van zo een cargotank, om vloeibare LNG te vervoeren bij een tempertauur van -163°C.

Bij de bouw van een schip hebben we meerdere ceremoniën:

- Steel-cutting: het prille begin, start van het snijden van alle onderdelen van het schip uit staalplaten

- Keel-laying : legging van de kiel (of deeltje van de bodem van het schip) in het droogdok

- Launching: te water lating van het schip, nog niet helemaal afgewerkt, maar wel in staat om te “drijven”

- Naming: naamgeving van het schip door de meter en doop

- Delivery: overhandigen van het schip aan de eigenaar

Bij elke “stap” in het afwerkingsproces, wordt er tevens een deel van het geld door de eigenaar overgemaakt aan de werf.
Naar koreaanse gewoonte wordt tijdens de keel-laying de rice-cake aangesneden, voor het welzijn en de veiligheid van alle werknemers van de werf, owner en classificatiemaatschappij.

Rice-cake, of rijstcake (niet te verwarren met onze rijsttaart), is een koreaanse lekkernij. In plaats van bloem, wordt er rijstmeel gebruikt, die met suiker wordt gezoet en een plakkerige en rekbare pasta vormt (vrij smaakloos naar mijn opinie). Een stukje van deze rice-cake wordt door iedere genodigde op het schip gegooid. Daarna krijgt iedere partij nog een doos rice-cake mee naar het bureau.

Aangezien ik volledig verantwoordelijk zal zijn voor het Cargo Containment System van Hull 2272 (isolatie en bekleding van de cargotanks), is het ook een beetje “mijn” schip. Het eerste schip dat ik van bij begin tot einde volledig alleen gevolgd heb.

Martti Sjöberg en mezelf, mijn Finse Exmar collega-Surveyor voor het Cargo Containment System. Bij elke inspectie is er een surveyor van de eigenaar, een surveyor van de classificatiemaatschappij en en Quality Manager van de werf. Ik zal nog ettelijke uren samen met Martti spenderen!

Gelukkig klikt het goed tussen ons...

Een tijdje daarvoor vond de naamgeving en doop plaats van 2 andere Exmar-schepen: Hull 2263 en Hull 2270, die gedoopt werden tot “Express” en “Exquisite”.
Meters waren Mrs. Rosemary Lane en Mrs. Julie-Ann Scott, echtgenotes van respectievelijk Senior Vice-President Operations Kapt. Mark Lane en van Senior Vice-President Development Edward Scott van Excelerate Energies ( Amerikaanse partner van Exmar).

De “Express” in volle glorie gedurende de sea-trial (en mét Christophe aan boord)

Klaar voor de naamgeving

De “Exquisite” onthuld!

Officiële foto van de genodigden (Christophe op de 2^de rij, 5^de van rechts en mezelf op de 3^de rij, eveneens 5^de van rechts)

Felicitaties aan Mrs. Rosemary Lane na de doop door Nicolas Saverys, CEO en president van Exmar.

Het evenement werd gevolgd door een lunch op yard zelf, en een “post-naming” dinner in het “Western Chosun” hotel in Pusan (waar enkele jaren geleden de APEC top werd gehouden). Exmar spaarde moeite noch kosten, overnachting werd aangeboden, Koreaanse dansen, en als top.... voor ieder een klein doosjes pralines van.... Marcolini!! Meegebracht met het privé-vliegtuig van Nicolas Saverys. HEERLIJK!

Christophe en mezelf tijdens het dinner

Koreaanse traditionele dansen

Mannelijke dansers en zicht op de tafels in het Western Chosun

Vele groetjes en tot schrijfs!

Noée, Adrien, Christophe en Sophie

30-04-2009 om 02:07 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Na enkele weken van inactiviteit op de blog (weliswaar niet op het werk, daar misschien iets té veel activiteit), is het weer eens tijd geworden voor een kleine update.

Eerst en vooral aan al mijn trouwe lezertjes: vrolijk paasfeest!

Christophe is ondertussen vertrokken op 3 weken gas-trial voor de Belgische rederij Exmar. 3 lange weken, waarvan er al 10 dagen voorbij zijn. Noée mag elke dag een stempeltje zetten, en zo de dagen aftellen tot haar papa weer thuis is!

Zo komt het dat we Pasen vandaag onder ons 3tjes vieren, zonder papa en zonder paaseitjes (Korea ligt niet echt op de reisweg van de paasklokken). Maar op het menu: pannekoeken! Niet echt een typische paasmaaltijd, maar o zo lekker voor de kindjes (en mezelf  ), die de gemiste paaseitjes een beetje compenseren...

Gisteren, zaterdag, hebben Noée en mezelf ons bezig gehouden met het klaarmaken van de paasboom: eitjes uitblazen, eitjes schilderen, eitjes in de boom hangen. Plezierig dat Noée het vond, vooral het schilderen, overal behalve op de eitjes  ... Maar ze heeft er uiteindelijk toch 4 geschilderd.

Paaseitjes schilderen

Concentratie...

Hier is het ondertussen vollop lente geworden: bloemen overal en vooral...prachtig weer! We hebben elke dag zo een 20 à 25 graden, volle zon in een wolkenloze hemel. In België spreken we dan over zomer, niet in Korea. De Koreaanse zomer is heet: 35 graden en meer! Huizen en appartement moeten worden afgekoeld met airco. De winters zijn dan weeral heel erg koud: wij in het zuiden flirten steeds met de 0 graden, maar iets meer naar het Noorden, Seoel en omstreken, daalt de temperatuur gemakkelijk naar -20 graden.

Maar het is lente, dus rondom ons appartement een grote bloemenpracht: prachtige japanse kerselaars, azalea’s, magnolia’s,... We hebben hier dan ook in een nabije stad  het “cherry-blossom festival” of festival van “de bloesem van de japanse kerselaar”. Prachtig gewoon! Ook in de buurt hebben we de “azalea-berg”, een ganse berg overwoekerd met wilde azalea’s, een pracht als deze bloeien. Maar dat zal voor na de terugkeer van Christophe zijn, het is een prachtige bergwandeling, maar alleen met 2 kleintjes,... Genoteerd op het programma!!

 Cherry-blossoms, of japanse kerselaars, in grote aantallen langs de kant van de weg.

Magnolia’s juist voor het keukenraam

Azalea’s, overal rondom het appartement

Zicht op een japanse kerselaar, ook vanuit het keukenraam

Verder gaat alles zijn gewone gangetje: Noée haar paasvakantie viel 3 weken voor Pasen, een beetje bizar, want op Paasmaandag heeft ze gewoon school (en wij moeten gewoon werken).

Adrientje is nog steeds verzot op zijn mamy Su (en het is wederzijds, we hebben het echt getroffen met haar.)

Hier als toemaatje nog enkele fotootjes...

Vele groetjes, en tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Christophe op zee en Sophie

12-04-2009 om 10:59 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Christophe is vrijdag vertrokken op 5-daagse sea-trial voor het Belgische Exmar. Het is zondagnamiddag, Adrientje doet zijn middagdutje en Noéeke speelt in haar keukentje. Tijd voor een update dus... en zoals vorige keer in de blog beloofd, hier het verslag van Adrientjes eerste verjaardag!

Zondag, 15 maart, 3 dagen na zijn echte verjaardag, was het zover: feest!

De volledige zaterdagavond en zondagvoormiddag waren zowel ikzelf als Christophe in de weer met de voorbereiding: taarten bakken, decoratie, fruitsla maken, etc. Het resultaat mocht er zijn!

Een avond en voormiddag werk... maar lekker dat het was!

Het meeste werk stak ik natuurlijk in.... de verjaardagstaart!!!

Rond 15.00 kwamen de gasten toe: de familie Sénard (Etienne, Isabelle, Lise-Agathe en Eusèbe), de familie Castel (Laurent, Caroline en Paul) en de familie Debec (Thierry, Carine en Ambre, Maxence speelde bij een vriendinnetje).
Toen was het tijd voor de verjaardagstaart.... waarvan Noéeke de kaarsjes mocht uitblazen. Adrientje begreep er nog niet echt veel van.

Wat een mooie taart!

1,2,3...blazen!

Het werd een heel gezellige zondagnamiddag. Iedereen genoot er van... Tof om elkaar nog eens terug te zien (en buiten de werksfeer...  )

Papa!

Thierry en Carine

De familie Castel of Laurent, Caroline en Paul

Etienne

Ook de kindjes hadden de tijd van hun leven: Lise-Agathe en Noée verschansten zich in Noée’s kamer met.... “verboden toegang voor de kleintjes”. Ze voelden zich natuurlijk al groot! Ambre (ook juist 1 jaar geworden), Paul (1,5 jaar) en Eusèbe (bijna 2) trokken het zich weinig aan: speelgoed genoeg!

Noeé en Lise-Agathe: “Neen, niet op de foto”!!

De kleine Ambre, ook een succes in Korea met haar blonde haar en felblauwe oogjes

De kleine Paul

Eusébe: “Hallo?”

Een geslaagde namiddag, en doodmoe gingen alle kleintjes ’s avonds naar bed.

Tot schrijfs!

Adrientje, Noée, Christophe en Sophie

P.S. Dank je wel Opa en Bobonne, Meter Patricia en Oom Frederic voor de leuke verjaardags-postpakjes!

22-03-2009 om 07:48 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Het werd nog eens hoog tijd om een kleine update te posten, nietwaar…

Met ons gaat alles prima. Noée gaat nog steeds dolgraag naar school (ze noemt haar juf “T-shirt”, wat eigenlijk “teacher” moet zijn  ), en Adrien hebben we herdoopt in de kleine “Senna”. Racen als een echte snelheidsduivel, in zijn.....trotter! En amuseren dat hij zich doet!

Broer en zus.... grote liefde

Senna in zijn formule-1 wagen

Volgende week wordt onze kleine kapoen 1 jaar, dus plannen we een klein feestje op ’t appartement. Op de menu: zelfgebakken taarten, koffie uit België (Lavazza) (in Korea enkel instant koffie te vinden) en Franse wijn... Een hele lekkernij voor Korea! Nu nog alle ingrediënten proberen te vinden, en .... let’s party!

Onze klein baasje, met een rost kopje!

En wat hebben we de vorige weekends zoal uitgespookt? Niet bijster veel: het weer viel tegen (een ganse week schitterend weer, en zondag, jawel, gietende regen), en het andere weekend stonden we...... voor de gesloten deuren van het dinosaurus-museum.

In het zuiden van Korea zijn er heel wat vondsten opgedoken: fossiele voetafdrukken, skeletten,... En aangezien ons Noée zot is van Barbie EN dino’s (wie vat de combinatie, misschien rijdt Barbie paard op een dino?), besloten we dus het dichtsbijzijnde museum te bezoeken. In Korea is alles open 7 op 7, dus wie dacht er voor gesloten deuren te staan?

Enfin, Noée vondt het niet erg, voor de ingang stond er al een levensgrote replica. Voor haar was dit al schitterend! Ze was zelfs niet eens een beetje bang!

De levensgrote dino, VOOR het museum dus...

“Aanraken, papa”

Adrientje en zijn fruitpap

Goed ingeduffeld

De plannen voor het komende weekend? Zaterdagavond vrienden over de vloer, en zondag trekken Isabelle en ik, met ons 2tjes, ZONDER kids en mannen, er een dagje op uit. Korea, the ladies are comming!!!!

Tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Christophe en Sophie

05-03-2009 om 14:55 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Na een paar weekjes is het weer eens tijd geworden om iets van ons te laten horen.

Eigenlijk valt er weining te vertellen: werk, werk, werk en nog eens werk. Na ons verlof in België hadden vooral Christophe maar ook ik heel wat werk in te halen. Christophe is nog steeds niet helemaal bijgewerkt, en ik ben nog steeds met de certifiëring van de surveyors bezig. Weliswaar halftijds, zodoende begeef ik me terug op het terrein, wat een leuke afwisseling geeft.

Vorige weekends stonden dus in het teken van... juist ja, werk dus. De zaterdagen en zondagen moesten er ook aan geloven, dus buiten de wekelijkse boodschappen, geen nieuwe bezoekjes of ontdekkingen ...

Natuurlijk kan ik wel een update over het werk meegeven.

De CMA-CGM zusjes: Thalassa (geleverd), Hydra (te water gelaten en deze week seatrial) en Musca (recent te water gelaten) zijn op enkele maanden tijd als het ware “medusa’s” uit de zee opgerezen. Na deze serie van 11.000 TEU ( reuzen van zo een 335 m) komen er 8 volgende CMA-CGM schepen van 13.300 TEU, niet de grootste ter wereld, maar alvast de grootste die DSME ooit gebouwd heeft. De accomodatie staat dan ook op 1/3 vooraan, wat een vreemd design geeft (maar noodzakelijk is voor het zicht bij navigatie). Een containerschip kan na de tewaterlating vrij vlug geleverd worden.

Wat niet het geval is voor LNG’s.
De schepen van Exmar (Belgische reder en onderdeel van CMB) gaan stilletjes aan ook vooruit: H2263 (Express) gaat weldra op seatrial en daarna gastrial, in H2270 (Exquisite) worden de pumptowers geplaatst, H 2271 (Expedient) is vollop in errectie van de cargo containment, en van H2272 (Exemplar) zijn de sub-assemblies klaar voor inspectie (zie het als lego: kleine blokjes schip die later een grote blok gaan vormen om vervolgens in het droogdok allemaal bij elkaar gelast te worden en een schip te vormen.)

CMA-CGM Thalassa

CMA-CGM Hydra

CMA-CGM Musca

Voor de niet-kenners onder jullie praat ik wellicht Chinees (of eerder “Koreaans” ), maar het komt op het volgende neer: de ratio waarmee DSME schepen aflevert is indrukwekkend, meer dan 1 schip per week! Het is dan ook niet voor niets dat deze scheepswerf de 2^de grootste in de wereld is, na Hyundai Heavy Industries, in Ulsan, ook Korea.

En het betekent tevens dat Bureau Veritas nog steeds heel wat werk voor de boeg heeft: de 8 komende mega-containerschepen van CMA-CGM, de afwerking van de Exmar schepen (LNG-RV of tankers die Liquified Natural Gas vervoeren en een installatie aan boord hebben om dit gas terug gasvormig te maken en direct in het netwerk van pijpleidingen te lossen, zonder een terminal te moeten passeren), 2 “gewone” LNG’s voor TMT, 2 LNG’s voor Bruneï, en nog een bulkcarrier. En wellicht nog heel wat op stapel.

Exmar: Exquisite, met als thuishaven "Antwerpen"!!

... en nogmaal Exquisite

Expedient

Een tijdje voor de levering van de CMA-CGM Thalassa werd deze gedoopt. Isabelle, de vrouw van Etienne (site-manager voor CMA-CGM) en een goede vriendin van ons, is Meter. Uiteraard waren we uitgenodigd op de plechtigheid. Leuk om eens mee te maken!

Isabelle die de officieel met de champagnefles de CMA-CGM Thalassa doopt (en op de voorgrond Lise-Agathe)

Officiële foto van de Meter, CMA-CGM management, DSME management en de bemanning

De familie Senard, enkel Eusèbe was thuis bij de babysit.

Morgen (dinsdag) vertrekt Christophe op 3-daagse sea-trial met de CMA-CGM Hydra. Hopelijk een vlekkeloze proefvaart!

En laat ons hopen dat we volgend weekend wat meer tijd vinden, dat maakt de lektuur voor jullie, lieve lezertjes , ook wat interessanter!

Tot schrijfs!

Adrien, Noée, Christophe en Sophie

09-02-2009 om 06:37 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Na ons 2-weeks bezoek aan België zijn we terug in het goede oude Korea! Lang leve de kimchi!!

Met ons gaat alles prima: de kleintjes hebben de lange reis goed doorstaan, en de jetlag is volledig achter de rug. Adrientje deed er toch een kleine week over: hij werd ’s nachts verschillende keren wakker, denkende dat hij nog steeds in België was…

Ook met hun gezondheid gaat het de goede kant op: bij hun aankomst in Korea hebben ze beide nog een conjunctivitis opgelopen (ontsteking van het hoornvlies), maar dat is ondertussen ook verleden tijd. Adrientje heeft vandaag wat koorts en wat slappe stoelgang, wellicht opnieuw een paar tandjes die doorbreken… Kleintjes hé…

Het deed deugd om België nog eens op te zoeken: de eerste week werden we welliswaar niet echt verwend: oorontsteking van Noée (gevolg van een zware keelontsteking nog in Korea en de drukverschillen in het vliegtuig). Besmettelijk allemaal, want Adrientje volgde een dag later.. Het St-Jozef Hospitaal in Malle heeft ons de eerste dagen verschillende keren over de vloer gehad.

Maar dat alles onder een mooi wit tapijtje… Noée in de wolken natuurlijk! Adrien begreep er nog niet veel van.

Ons huisje in Zoersel onder een wit tapijt

Door de oorontstekingen hebben de kleintjes en Christophe de doop van mijn metekindje Alexandre moeten missen ( het zoontje van mijn broer Frederic en Patricia). Een mooie doopplechtigheid, waarna ik spijtig het feest heb moeten missen.

De doop van mijn metekindje Alexandre Charles Emmanuel Deltour

De resterende dagen hebben we doorgebracht met te rennen van tandarts naar gynaecoloog, van familiefeest bij Tante Monique naar familiebijeenkomst bij de familie van Christophe. Daartussen toch nog wat solden (Christophe en ik hadden dringend schoenen en kleren nodig: mijn schoenmaat 39 is al buitenaards groot voor Korea.)

Nieuwjaarsbijeenkomst bij Tante Monique

Laatste dag voor ons vertrek: afspraak bij de pediater om de kleintjes toch nog even na te kijken. Verdict: Noée begint opnieuw een acute oorontsteking (het andere oor ditmaal) en verbod om te vliegen. Door het vocht in het middenoor kan door het drukverschil in het vliegtuig het gehoor beschadigd worden. Oplossing: een kleine operatie (trommelvlies doorprikken en het vocht uit het middenoor halen). Daarvoor moest Noée eventjes onder narcose, maar al bij al heeft zij er eigenlijk niet veel van geweten.

De volgende dag dus op schema vertrokken: om 13.00 vertrek naar Brussel Zuid, om daar de TGV te nemen naar Charles de Gaulle. Om 20.00 vertrok onze vlucht naar Seoul Incheon, waar we van luchthaven moesten wisselen (binnenlandse vluchten vertrekken vanuit Seoul Gimpo). Daarna binnenlandse vlucht naar Pusan, waar de taxi ons opwachtte voor een 2 uur durende rit naar… Okpo en ons appartementje.

Wachten op onze binnenlandse vlucht naar Pusan

Vrijdag een dagje verlof (noodzakelijk voor de jetlag), en maandag ging alles opnieuw zijn normale gangetje: Noéeke naar school, wij op het werk en Adrientje bij Mamy Su.

Noée en Adrien: samen spelen…

Noée en haar nieuwe haarcoupe

Tandjes poetsen!

Vele groetjes, en tot schrijfs!

Christophe, Noée, Adrien en Sophie

27-01-2009 om 00:00 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Eerst en vooral wil ik al mijn trouwe lezers  Prettige Kerstdagen en een avontuurlijk 2009 toewensen!

Verder gaat alles prima met ons. Kerstavond vierden we in onze kleine familie, op Kerstdag waren we uitgenodigd door Isabelle en Etienne Sénard voor een heerlijke Kerstmaaltijd. Noée en Lise-Agathe waren onafscheidelijk, Eusèbe begint meer en meer interesse te tonen in Adrien. Zijn speelkameraatje groeit, en weldra begint de jongenspret!!

Christophe en ik besloten de “brug” te maken en vrijdag verlof te nemen. Zo konden we het verlengde weekend doorbrengen in Pusan. Daar hadden we het schitterende appartement van Jean-Yves en Marie-Annick ter beschikking, die met de kerstdagen in Frankrijk vertoeven.

Ons weekend viel ietwat in het water, aangezien Noéeke donderdagavond ziek werd. De volgende morgen richting pediater: een zware keelontstekening, gepaard met hoge koorts. Aangezien we niet buiten konden (spijtig, het was anders prachtig winterweer), besloten we dan maar er het beste van te maken en te genieten van het prachtige uitzicht.

Gelukkig is ons Noéeke al aan de beterhand. Het waren voor haar 3 lange dagen...

Dag- en nachtzicht vanuit het appartement

Ons Noéeke voelt zich al wat beter

Het weekend daarvoor profiteerden we reeds voor een eerste maal van dit appartement in Pusan. Dat weekend bezochten we de traditionele vismarkt, alsook Nampo-dong, een netwerk van kleine straatjes vol piepkleine winkeltjes.

Noéeke en Adrientje waren overal weer eens het middelpunt van de belangstelling. We blijven hier een rariteit, en dat laten ze ons dan ook heel spontaan weten...

De metro in Pusan

Wat lekker, die duim!!

Lekkere visjes!

De vismarkt

Als toemaatje de “officiële” groepsfoto van het Bureau Veritas DSME-team. Wie-is wie: zie blog van Christophe!

Vele groetjes, en deze maal niet tot schrijfs, maar tot ziens!! Jippie!!!

Adrien, Noée, Christophe en Sophie

29-12-2008 om 06:05 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Het is zondagmorgen, Christophe is opgeroepen voor inspectie op de werf: problemen met de propeller van één van de CMA-CGM schepen. Tijdens de sea-trials hebben ze metaalstukjes in de filters gevonden… wel een probleem, aangezien de levering van het schip voorzien was voor… morgen! Niet dus, want de propeller moet worden gedemonteerd, en de bearings geïnspecteerd. 14 dagen vertraging en handen vol geld!

Bij deze ben ik dus deze morgen alleen thuis met de kindjes, en tijd voor een kleine update!

Met ons gaat alles prima! Korea zet zich ook geleidelijk aan in Kerstsfeer, en wij hebben de kerstboom versierd. De Internationale School van Noée hield zijn Kerstconcert, en de werf hield zijn Kerstevenement.

Dinsdagavond: Kerstconcert in de Internationale School. Start met de allerkleinsten, de Ladybird-class ( of “onze-lieve-heersbeestjes-klas): Noéeke en compagnie. Verkleed als Kerstmannetjes dansten ze op “Santa-Claus is coming to town”, met ons Noéeke in de meest enthousiaste versie. Daarna kwam nog de Wombat-class, de Kiwi-class, de Dolphin-class, de Lion-class en de Dragon-class. Een schitterend spectakel! Adrientje bleef thuis bij de babysit.

De Ladybird-kerstmannetjes

Donderdagavond waren de “owners and classification societies” uitgenodigd voor het Koreaanse spectakel “Jump”, in het “Art-centre” in Jangseungpo, waarvoor DSME de ganse zaal had afgehuurd. Een non-verbaal komisch spectakel met demonstartie van martial-art (Kungfu – Taekwondo-…). Schitterend!

JUMP!!

Maar vorig weekend de top: skiën in Muju!

Op uitnodiging van onze agent van ons appartement (Kitco, waar onze Koreaanse vriend Alex werkt), planden we een weekend in Muju, op 2,5 uur rijden. Een vertrek ietwat in mineur: door de bovenvermelde problemen met de CMA-CGM, vertrokken we niet zoals voorzien zaterdag om 08.30, maar om 14.00.
Muju Resort is een klein skiegebied, het meest zuidelijke in Korea. Geen al te lange en uitgebeide pistes, maar ideaal voor ons, op zo kleine rijafstand. Daarentegen is er niets voorzien voor de kleintjes. Adrientje en Noéeke bleven bij mama in de warme chalet; terwijl papa en co gingen skiën…. Het was dan ook -10°C!
Maar dat verhinderde natuurlijk niet dat Noéeke af en toe buiten ging spelen om “reusachtige” sneeuwmannen te maken! Wel spijtig dat ik niet de piste kon opgaan, maar volgende keer nemen we een babysit mee….

Muju-skiresort

Waar zijn de sneeuwmannen??

Mama en Adrientje kijken toe vanuit de warme chalet…

Wat leuk, die trappen!

“Muju Island resort”, de chalets…

Groetjes en tot schrijfs!!

Adrientje, Noéeke, Christophe en Sophie

14-12-2008 om 00:00 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Het is vrijdagavond, Christophe is op zee (sea-trial van de CMA-CGM Thalassa), de kindjes slapen, dus…. tijd voor een nieuw berichtje op onze blog!
Met ons gaat alles prima! Adrientje werkt op zijn tandjes (mag ook wel, hij is 9 maanden en nog geen tandje te zien!), wat gelijk staat met een paar keer per nacht opstaan. Maar ja, dat hoort er allemaal bij!

Vorig weekend, zondag, besloten we opnieuw op stap te gaan met onze Koreaanse collega Byeng Jin (of B.J. voor de vrienden ) en zijn echtgenote. Op het programma: bezoek aan Cheonghakdong of “het dorp in de berg”. Cheonghakdong is een dorp dat enkel te bereiken is na een goed half uur te voet te trekken door de bossen. De inwoners leven nog zoals enkele eeuwen terug, met traditionele klederdracht en in de in de geest van het Taoïsme. De gemeenschap wordt dan ook een beetje als “sekte” beschouwd, maar het geeft een goed beeld hoe de Koreanen vroeger leefden.

B.J. en zijn echtgenote

Zoals gezegd, na een goed half uur stappen door de bossen, bereikten we het dorp. Er is maar 1 ingang: een kleine deur met daarna een lange tunnel door een berg. Voor die deur staat een grote gong, die je moet luiden, vooraleer men de deur voor je opent.

Eenmaal door de tunnel, bereik je het dorp en kom je direct op het binnenplein. Deze leidt via een aantal omwegen en hindernissen naar het hoofdgebouw: een tempel met daarin een afbeelding van de zogezegde grootvader van Boeddha, een Koreaan. De omwegen en hindernissen zijn het pad die een gelovige moet afleggen om met zichzelf in het reine te komen vooraleer het hoofdgebouw te bereiken.

Het binnenplein

Noée en papa vonden het een zalig hindernissenparkoer!!

…via de berg van steentjes…

De voettocht verhinderde het gebuik van onze kinderwagen… dus Adrientje mocht dicht bij mama zijn die dag! Dat was leuk!

Mama en Adrientje

Wat leuk zo dicht bij mama!

Noée had al gauw een waterbron ontdekt… als ze maar met water kan spelen! Gieten en vergieten…

Die dag was ons Noéeke weer niet te scheiden van haar B.J…. “B.J. dit, B.J dat, kom B.J…” Hij liet zich die aandacht welgevallen. B.J. heeft zelf 2 dochters, van 12 en 14 jaar. Een kleine pruts als ons Noéeke riep dus nostalgie op!!!!

Noéeke en “haar” B.J…

De terugtocht naar de auto legde ze dan ook volledig af… in de nek van B.J.!!!

Hiena gingen we met zijn allen nog een hapje eten: bibimbap (rijst met koude groenten en rode pepers-saus, met bovenop en ei). Mjam!!

Een gezonde uitstap in de buitenlucht, met als resultaat 2 slapende roosjes op de achterbank gedurende de terugweg!

Groetjes en tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Christophe en Sophie

28-11-2008 om 00:00 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen,

Hier zijn we weer. Ik had beloofd vlug terug van me te laten horen.

Vandaag, zaterdag, organiseerde DSME (de werf) een “happy hiking event”. Hiking, ofwel bergwandelen, is de nationale sport van de Koreanen. Alle werknemers aan de werf (werknemers van de werf zelf, maar ook werknemers van de classificatiemaatschappijen en reders) waren uitgenodigd. Een gezellige mix van nationaliteiten.

Byeng Jin Kwak (Bureau Veritas), een Indische surveyor van Exmar, en Mister Nam (één van de Quality Managers van DSME)

Christophe en ik besloten deel te nemen, de kindjes bleven thuis met de babysit. ’s Morgens om 9 uur vertrokken we met zo een 50 man direct steil bergopwaarts. De groep dunde al vlug uit… Na een uur niets anders dan steil bergop, bereikten we de eerste stop. Een prachtig zicht op Okpo en de werf.

DSME… onze thuishaven!!!

Elke rustplaats is uitgerust met materiaal om te stretchen. Wat dan ook door alle koreanen werd gedaan…

Na de rustplaats nog een 20 tal minuten klimmen tot de top…Ondertussen nogmaals een prachtig zicht op Okpo.

Okpo, en de rode pijl, onze appartementsblok!

Onderweg kwam ik meermaals de man met de hamer tegen… Mijn conditie is toch nog niet zo optimaal!!!

Na een fameuze klim (vertrokken op zeeniveau, de top op 460m ), eindelijk de top!

De top!!!!!!!!

Het vervolg van de tocht: na de top nog anderhalf uur dalen (én af en toe nog stijgen, puf puf) naar de vallei van Gohyeon, waar we getrakteerd werden op een maaltijd (samgye tang, of de Koreaanse versie van stoofpot van kip). Heerlijk!

Zicht op Gohyeon

Een uiterst vermoeidende voormiddag, zodat we besloten de rest van de namiddag te bekomen…. én onze blog up to daten!!!

Vraag me niet hoe ik morgen zal opstaan, wellicht met heel pijnlijke benen!!

Tot schrijfs!!!

Noéeke , Adrientje, Christophe en Sophie

15-11-2008 om 13:12 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Ja hoor, hier zijn we weer... en om iedereen gerust te stellen: met ons alles opperbest!
Na wat problemen met de computer en verandering van jobinhoud langs mijn kant, vind ik eindelijk weer wat tijd....

Wat mijn job betreft, ben ik van management kant gevraagd om dringend werk te maken van de certificiëring van de surveyors. Dit wil zeggen dat elke surveyor moet getraind worden, zowel theoretisch als praktisch op verschillende domeinen. Van deze training moet een record worden gemaakt, om vervolgens na een welbepaald stramien certifïëring aan te vragen via interne weg. Een hele berg paperassen... Nu kreeg ik een deadline om 46 surveyors te certifiëren vóór 15 december.... een hele klus.

Maar waar waren we gebleven... oh ja, Het vuurwerkfestival in Pusan! Super, prachtig, grandioos, etc, etc. Woorden te kort. Een prachtige show van 50 minuten, met lasers, muziek en vuurwerk natuurlijk. Noée stond aan de grond genageld.... voor zowat 10 minuten. Dan begon het wat lang te duren . Adrientje liet alles aan zich voorbij gaan… die lag zalig in dromenland!

Een prachtige finale!

Het gezelschap: Thierry, Carine, Caroline en op de grond de kleine Ambre

Marie-Annick, Sonja (Koreaanse) en haar Japanse vriendin. Niet op de foto: Laurent, Jean-Yves, en wij natuurlijk.

Na een heerlijke nacht in het luxueuse Novotel, bezochten we de volgende dag een groot aquarium. Noée in de wolken natuurlijk…. Mét dolfijntjes op het hoofd!!!

De fameuse dolfijntje… en wat doet de haai???

“Waaw, we lopen ONDER het water!!!!!”

Ondertussen deed ook de herfst hier zijn intrede na een schitterende nazomer. Overdag hebben we nog zo een 18 graden, ’s nachts natuurlijk wel koeler. Ook wij hebben de verwarming moeten opzetten!

Gisteren, zondag, besloten we te genieten van een mooie herfstdag en te wandelen in het park rond het fort van Jinju, op zo een uurtje rijden. Prachtige kleuren!

Een prachtige kleurenweelde

Adrientje…

En nog eens…

Mag dat wel???

Ziezo, hier de laatste nieuwtjes… en ja, ik beloof wat vlugger van me te laten horen!

Tot schrijfs!

Noéeke, Adrientje, Sophie en Christophe

10-11-2008 om 00:00 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Zoals vorige week aangekondigd: het werd dus wel degelijk een weekend van platte rust. Hoewel... Christophe werd zaterdag de gehele dag opgevorderd voor inspecties. Hull 2270 (Exmar LNG-tanker), wordt morgen (zaterdag) te water gelaten. En natuurlijk zit de werf achter op schema...
Het werd dan bijgevolg ook voor ons beiden een vrij hectische week...

Morgen, na de launching van hull 2270,begeven we ons met ons gezinnetje richting Pusan, waar we uitgenodigd zijn bij Jean-Yves en Marie-Annick thuis (ze wonen in een prachtig appartement aan de zee, op het 31ste verdiep). 's Avond is het vuurwerkfestival, en vanop de 31ste verdieping hebben we een prachtig zicht!
Bijgevolg hebben we alvast een hotelkamer geboekt in de buurt, want naar het schijnt wordt het weerom een massa-event!

Als toemaatje nog enkele foto's die ik vandaag te pakken kreeg van het huwelijk van Jin en Alex, als eveneens 3 foto’s van de tewaterlating van hull 4126, een containerschip voor CMA CGM, met een lengte van 360 meter!

Groetjes en tot schrijfs, met een uitgebreid verslag van het vuurwerkfestival!

Noéeke, Adrientje, Sophie en Christophe

Het bruidspaar wisselde in totaal 3 maal van kledij

De traditionele Koreaanse plechtigheid, in gesloten kring

Hull 4126, een containerschip voor CMA CGM

Indrukwekkend…

Zicht vanop de boeg

17-10-2008 om 16:10 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!!

Na een rustig weekend, juist ja, komt er een overvol weekend!

Zaterdagmiddag huwelijk van Jin en Alex, zaterdagavond lantaarnfestival in Jinju, en zondag een volledige dag op stap onder de leiding van Byeng Jin, een Koreaanse collega van op het werk. Een goed gevuld programma ...

Zaterdagmorgen stond Noéeke op met de woorden: “Noéeke prinses vandaag...” en ja hoor, een mooi prinsesje was ze, in haar traditionele hanbok, MET kroontje!

Ons prinsesje

Het huwelijk van Jin en Alex verliep iets anders dan wij in België gewend zijn. De genodigden worden om 12.00 verwacht in de feestzaal, waar vooraan op een podium de plechtigheid zal plaatsvinden. Raar maar waar, deze plechtigheid is louter ceremonieel en heeft geen officiële betekenis. Eerder een mooie show... De voorganger was een oud-leraar van Alex, en de plechtigheid duurde al bij al 15 minuutjes. Noée ging samen met 2 andere koreaanse meisjes, allen in hanbok, als bloemenmeisjes voor de bruid.

Aan deze plechtigheid was weinig “traditioneel” koreaans: bruid en bruidegom waren westers gekleed. De traditionele plechtigheid (MET traditionele kledij) gaat door in beperkte kring. Spijtig dat we daar geen getuige van konden zijn.

Na de plechtigheid van 15 minuten, ging iedereen aan tafel. Al bij al duurde het feest 2 uur, dus rond 14.00 keerden we reeds huiswaarts...

Jin en Alex

’s Avonds afspraak in Jinju met Jean-Yves en Marie-Annick. Tijdens het lantaarnfestival zijn de rivier en de oevers volledig versierd en verlicht met lampions. Een prachtig schouwspel, met als enige nadeel.... een enorme massa volk! Het was dringen. Noée was in de wolken, en vergat dat ze eigenlijk doodop was na een lange lange dag.

De lampions op het water...

Noée bij de sprookjeslampions

’s Zondags was het vroeg opstaan, om 07.00 hadden we afgesproken met Byeng Jin. Met de wagen vertrokken we op verkenning richting Suncheon en het zuid-westen van het vasteland.

In de voormiddag stond “Nagan-folk village” op het programma, een authentiek traditioneel omwald dorp uit de 14de eeuw  (als bescherming tegen Japanse piraten), en nog steeds bewoond, alsook Songgwangsa, een schitterende geconcerveerde tempel in de bergen. Na een smakelijk lokaal koreaans middagmaal, ging het richting Mount-Jirisan (1915m), met een prachtig uitzicht (natuurlijk bij ons bezoek in de mist), met daarna een rustgevende wandeling rond een eeuwenoud bos.

Nagan-folk village

Songgwangsa

Njam...lekker! Noéeke verkoos toch haar boterham met choco!

Byeng Jin en Noéeke: de beste vrienden... “Visjes, where you go??”

Meer foto's op de blog van Christophe: kimchicoree.skynetblogs.be!!

Een vol programma, een te kort weekend.... met andere woorden: volgend weekend... platte rust!!

Tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Christophe en Sophie

12-10-2008 om 15:17 geschreven door Sophie  

Hallo iedereen!

Hier zijn we weer! De herfst (wat wij hier toch herfst noemen), deed ook zijn intrede in Zuid-Korea. De temperatuur daalde op 1 dag van rond de 30 graden naar amper 21 graden. Na maanden temperaturen van 30 graden en meer, vinden wij 21 graden KOUD! (nu haal ik me wellicht enkele vijanden op de hals...  )

Verder weinig sensationeel nieuws. Het was op werkvlak een zeer drukke week, en dus bijgevolg op privévlak een uiterst rustig weekend, om even te bekomen.

Zaterdagnamiddag ( in de voormiddag werkt Christophe) werden de gewoonlijke boodschappen gedaan in “Home Plus”, een grootwarenhuis te vergelijken qua grootte met Carrefour. Noéeke eet daar haar wekelijks chocolade-ijsje (Baskin and Robbins), heerlijk! “Home Plus” is gelegen in Gohyeon, om een 20 tal minuutjes rijden van Okpo.

Zondag trokken we er met de buggy’s te voet op uit. Het leuke aan Zuid-Korea is dat alle winkels ook zondag’s open zijn! Op zoek naar feestschoentjes voor Noée...

Volgend weekend zijn we uitgenodigd op het huwelijk van 2 Koreaanse vrienden, Alex en Jin (of met hun Koreaanse namen Song-Hyun en Hyun-Jin). Het wordt een traditioneel Koreaans huwelijk, in traditionele Koreaanse kledij en.... Noée is gevraagd als bloemenmeisje!

Alex en Jin kochten voor Noée dan ook een schitterende tradtionele Hanbok, met bijpassende traditionele haartooi (diadeem). Wij moesten nog enkel voorzien in schoentjes...Na een lange zoektocht ( smaken verschillen: schoenen voor meisjes zijn hier naar onze smaak vreselijk kitch), vonden we toch iets wat past. Noée in de wolken natuurlijk!

Volgende week uiteraard volledig verslag (mét foto’s, jaja, geduld is een mooie deugd ) van dit huwelijk met ons Belgisch bloemenmeisje!!

Hier alvast nog enkele fotootjes van de kleintjes, en wat impressiefoto's van Okpo, het stadje waar we leven...

Noée en haar broertje

ons Adrientje



en ons Noéeke



Noée's dagelijkse speeltuin,"playground", vlak onder ons appartement



"San Francisco" zoals wij het noemen, met rechts onze appartementsblok



Het dagelijkse leven in Okpo



"Okpo Middle School", gelegen naast onze appartementsblok



Zicht op ons appartement (1ste verdiep, links van de ingang, de eerste 5 ramen)

Groetjes, en tot schrijfs!

Adrientje, Noéeke, Sophie en Christophe

01-10-2008 om 15:36 geschreven door Sophie