Hallo iedereen!

Deze keer schrijf ik berichtje vanuit mijn hotelkamer in Incheon, Seoul.

Ik ben namelijk onderweg naar St-Nazaire, waar ik een training ga volgen “safety for passenger-vessels”, georganiseerd door Bureau Veritas. De werf in St-Nazaire is gespecialiseerd in passagiersschepen (cfr. Queen Elisabeth), en de lokale afdeling van Bureau Veritas dus ook. Op onze werf in Korea hebben we namelijk een order binnengehaald om 2 ferries te bouwen voor een Griekse reder. Ik zou daar dus worden voor ingezet. Vandaar mijn noodzakelijke training.

Christophe en de kindjes blijven een weekje alleen... Ik mis ze nu al!

Het is een ganse ondernemening: vandaag (zaterdag) ben ik op de middag (koreaanse tijd) vertrokken met mijn wagen om de carferry van 13.30 te nemen naar Pusan. Vandaar moest ik nog een klein uurtje rijden naar de luchthaven, waar ik om 16.45 mijn vlucht had naar Incheon. Vanuit Incheon vertrek ik namelijk morgenvroeg naar Parijs, om daarna nog een binnenlandse vlucht te nemen naar Nantes. Vandaar gaat het dan nog 45 minuten met de taxi naar St-Nazaire. Eindbestemming, die ik normaal rond 19.00 lokale tijd morgen (zondag) bereik....

Wel leuk, want maandag neem ik een dagje vrij ter plaatse om te... shoppen!! Ik heb nog heel wat plaats in mijn valies voor chocolade, etc. En kleren! Ik ben veel te groot voor Korea, dus....

Maar ondertussen is er natuurlijk heel wat gebeurd.

Enkele weekends geleden trok de “hiking-club” van Bureau Veritas er op uit om de beklimming te tarten van de “chicken-dragon mountain” in Gohyeon. 566 m hoogte, vertrekken van zeeniveau. Onze goeie vriend B.J. Kwak was natuurlijk van de partij, alsook onze secretaresse Yoon-Ju Lee, J.S. Kim, Matthew Choi, Christophe en mezelf.

Een hele lastige klim, die we in anderhalf uur door onze beentjes maalden. Maar het uitzicht op de top was dan ook schitterend! Voor het eerst hadden we ook eens een overzicht op de 3^de grootste werf op wereldvlak, Samsung Heavy Industries, die juist na DSME op het lijstje komt. Onze klein eilandje Geoje huisvest dus nummers 2 en 3 op de wereld!!

Na de klim kwamen we op krachten met een koreaanse specialiteit: stoofpot van kip. Heerlijk!

Fris aan de start

Onderweg, al goed bezweet...

Uitzicht op de Samsung werf

De top!!!

Christophe op de kam, uitzicht op de achterliggende vlakte

De Internationale school organizeerde een “crazy day”, alle kindjes kwamen verkleed naar school. Ons Noéeke verkleedde zich als een clowntje, haar beste vriendinnetje Kaya (die ook in onze appartementsblokken woont), was omgetoverd tot bloemenmeisje.

Ons clowntje voor de spiegel

Het bloemenmeisje en het clowntje, voor vertrek naar school

Op het eerste weekend van Oktober valt Chusock, of het koreaanse “thanksgiving” feest. Een verlengd weekend (vrijdag, zaterdag en zondag), waarop we de familie Odorico uitnodigden uit Pusan. Noée en Chloé waren al vlug weer onafscheidelijk, Inès is een grote meid geworden en loopt.
Ondertussen vernamen we dat onze vrienden ook Korea verlaten... Julien aanvaardde een aanbod om te werken in Monaco voor een offshorebedrijf. In Januari vertrekken ze. We zullen ze missen!

Vrijdagavond trakteerden we ze op een lekkere maaltijd king crab, zaterdag werd een verkenning van ons Geoje-eiland, met een lekkere pick-nick onderweg. De rijstvelden zijn bijna rijp voor oogst, dus dat was ook een omweg waard!!

Samen gezellig in de zetel, bij ons thuis...

Julien, Inès, Chloé en Lucia

Noée en Chloé, onafscheidelijk

Hand in hand pootje baden...

Eindelijk eens een familiefoto van ons 4!

Lekkere pick-nick

Rijst, rijp voor oogst

De dag begon ietwat in mineur voor mij, ik stond namelijk op met een allergische reactie. Rode plekken op mijn billen  en mijn armen. Reactie op wat? King crab? Bizar, ik at dat al zo vaak... natuurlijk tijdens Chusock, geen enkele dokter beschikbaar.
’s Avonds en ’s nachts werd de uitslag alsmaar erger ( met als ergste mijn handen die volledig opzwollen en hevig jeukten) zodat ik zondagmorgen besloot naar de spoed te stappen. 2 injecties later (antihistaminicum en steroïden) mocht ik alweer naar huis.

Tja, die dag hadden we tevens een barbecue op het strand georganiseerd, waarop we ook Thierry en familie, alsook de Odorico’s hadden uitgenodigd. ’s Morgens samen met Christophe nog alles voorbereid (wat moeilijk met gezwollen handen), maar in de namiddag wat uit de zon gebleven. ’s Avonds was er al niets meer te zien van mijn uitslag.

Een vermoeiend, maar uiterst geslaagd verlengd weekend!

Vele groetjes, en tot schrijfs!

Noée, Adrien, Christophe en Sophie

10-10-2009 om 15:20 geschreven door Sophie