Het wedervaren van een fietsende pelgrim. Trainingen, voorbereidingen, planningen, tegenslagen, testen enz...om in Santiago de Compostela te geraken...
21-06-2011
Lofzang aan een soigneur...
Amaai, het is nu al wat bezonken...
De race naar Santiago de Compostela.
Laten we even stilstaan, bij het wat mijne soigneur,
in de pap te brokken had.!
Elke dag opnieuw, brak zij de tent af, 15 maal!!
Elke dag opnieuw had ik een stevig ontbijt !!
Iedere dag, was er een heerlijk en overvloedig diner...
Mijn rugzak telkens gevuld met fruit en knapzak en drankjes...
Iedere dag was ze op zichzelf aangewezen, van zodra ik mijn voeten op de pedalen zette. En dat was al snel zes tot acht uren.
Iedere dag zorgde ze voor verse groenten en fruit.
Elke dag, zette ze samen met mij de tent weer recht.
Voor haar waren het lange dagen, ze heeft ook haar Camino gedaan!!
Telkens opnieuw, de opgegeven plaats weten te vinden.!
Eenmaal, wegens een misverstand, stond ze 15 km. verderop op een volwaardige camping.
Ik daarentegen stond op een veld, dat camperen toeliet, geen camping!
Ze was een volwaardige trainer en soigneur, zelfs ploegleider!!
De enige steun, was ons Jack Russelke : Doortje en dat sprak zelfs niet tegen !
Dankjewel Carina, het moet maar eens gezegd worden!!
Ge zijt mijne schat, dank je wel !!
Etienne
Naar Santiago de Compostela
