Het wedervaren van een fietsende pelgrim. Trainingen, voorbereidingen, planningen, tegenslagen, testen enz...om in Santiago de Compostela te geraken...
12-06-2011
15 de rit Santa Colomba de Somoza naar Sarria 145 km
Hallo beste lezers, lezeressen, familieleden, kenissen, vrienden, werkmakkers, vriendinnen, al die ons kennen. Het einde nadert, wat gevoel zal het Carina geven en aan mij. De zottigheid kwam op in 2009. Na al die maanden, van voorbereiding, trainingen, planningen enz... Ik weet het nu nog niet... Maar eerst het verslag van de 15 de rit... Zoals altijd, opgestaan om 6 uur en soms vroeger... Ontbijt, nooit overgeslagen!! En 't waren stevige. Ik had kopbrekens over mijn fiets, die bout en vijs, die verdwenen waren in mijn plateau-werk, die los zittende schroef en bout, die ik niet vast kreeg en ook niet los!! Het baarde me zorgen. Ik heb voor het beste toch nog maar eens de ketting gesmeerd, kan nooit kwaad, vet geeft geen verlet!!
Om 7u55, zijn we weer weg, Carina achterlatend bij twee fransen uit de calvados, als dat maar goed komt!! Maar ze vroegen of ze moesten helpen bij het afbreken, maar mijn kloeke mama, kon het alleen. Maar ze moest wel helpen een van die mannen de gps in te stellen!! (ik was al weg natuurlijk). In Rabanal del Camino, haal ik mijn eerste sello, mooi klein dorpje, nodigd uit om te blijven zitten, maar neen, ik moet verder. In Ponferrada, bewonder ik het Tempelierskasteel of burgt. Indrukwekkend... Het is bijna de gans rit klimmen tegen 6 tot 9 %, telkens ik een bocht neem, hoop ik op een dalingkje, maar neen het stijgt. Tot 1300 meter boven zeespiegel. Altitude de Poio, op dat moment, na 5u30 fietsen, zat ik zonder eten en zonder drinken! Maar boven op de top, was er een bar... 1/2 l cola en een flesje water gekocht en ook nog een stempel (sello) in mijn boekje. Dat is dan voor mijn getuigschrift. Ik kom aan in Somos om 15u45, ik wacht op mijne soigneur, die na 45' er nog niet is, vreemd... Door een misverstand, en de gps( op wie moeten we het anders steken?)en de gsm-diensten, staat Carina in Sarria op een camping op mij te wachten, ik moet dan nog 12 km, op en neer. Ik raak in Sarria, maar vind de camping niet, direkt. Dus gevraagd aan terraszitters, een spaanse legt me nauwkeurig uit, waar de camping juist ligt. Ik beloon ze met twee dikke zoenen, ze vond het normaal, ze roept nog "buen camino" seignor...Prachtig gewoon.
Enfin, Carina hield het uit, mijn fiets hield het uit, de tent hield het uit, Doortje ook dat beestje, ik ben tevreden... Morgen rijd ik Santiago de Compostela binnen... Na méér dan 2300 km's.
Vanavond was de kookpot weer overvol, om de dagelijkse 5000 kcal terug aan te vullen. Ik moet zowiezo, een artikel wijden aan mijne soigneur, dank je Carina. Ook dank aan mijn drie jongens, voor de vaderdag-wensen!!
De fietsende pelgrim
14 de rit Sahagun naar Santa Colomba de Somoza 144 km.
Vanmorgen vertrokken om 7u55, na een rumoerige nacht, omwille feest in de stad. Ik rij vlot en snel door het heuvellandschap.
Enkele malen klemt mijn ketting weer tussen de voorste tandwielen. Maar steeds vlug verholpen.
Er is een moer en bout uit de voorste tandwielen weg, die is eruit getrild. Straks alles goed vastzetten, hoop dat het zo blijft.
Om 15 uur zijn we op een kleine camping in Santa Colomba de Somoza, 16 km uit Astorga, de weg op naar Ponferrada (51 km.) De camping wordt uitgebaat door een duitser uit Lubeck en zijn spaanse vrouw.
Er is internet in de bar. Er staan twee trekcaravans met twee fransen uit de Orne (Caen), spelen hun bekende sport, petanque...Hun vrouwen wandelen de camino...'s Avonds na het eten, een babbeltje en één glaasje calvados...Geslapen als een roosje en nu komt Santiago de Compostela, wel héél dicht bij !!
De fietsende pelgrim...
13 de rit, als dat maar geen ongeluksdag wordt.
Na enkele km's, door Burgos, zie ik nederlanders twijfelen, welke weg te nemen. Ik gids ze door Burgos, niet oplettende, bots ik op een foutief geparkeerde mercedes 250 (overjaars). De dronkenlappen van de wagen, komen om 8u30 uit een café, gewaggeld, lallen nog wat, terwijl ik mijn fiets weer in orde breng, wiel recht zetten in de vork, en linker remhendel weer rechtkloppen. Als ik de dronken chauffeur erop attent maak dat hij, apparcar no reglementar, laat hij me verder rijden... Na ongeveer 45 km, rijd ik mijn allereerste lekke band.. Na 15 minuten ben ik weer vertrokken en het gaat snel...
Na 70 km, klemt mijn ketting zich vast tussen de eerste en tweede tafel. Mini gereedschap en een half uur werk brengt redding...
Een in de buurt zijnde refugio, wil dat ik daar de handen was, ik krijg zels boterhammen aangeboden. Een dikke dubbele handdruk en "buen camino" kan ik weer vertrekken...
Ook de stempels, raap ik hier en daar in een refugio of albergue, stempel = sello !!De laatste km's, rijd ik samen met Jean-Pierre uit Zwijnaarde, ge moet daar zover voor rijden om een streekgenoot te ontmoeten, straf. Om 15 uur ben ik in Sahagun, een half uur later staan we op de camping.
Grote pan met chipollata's is, aardappelen en boontjes, zijn mijn deel...
De fietsende pelgrim.
Mager Hein was al vroeg op, zoals ik, 6 uur.. alles wordt steeds nagekeken, bandendruk, bidons worden gevuld, isostar tabletten, banaan, koekjes, appel,boterhammen, gps...Dan ontbijten, kom meusli vol, suiker, drie potjes youhort, ananas, koffie, melk...Magere Hein krijgt, plots een naam: Aat uit Blijswijk...Hij loodst me uit Logrono, maar rijdt ook fout, maar om 9 uur zijn we gelanceerd en nemen we afscheid. Bedankt Aat, voor de loodsing, hopelijk komt het goed met je problemen op het bedrijf...Na drie uur rijd ik volledig alleen, tussen de heuvels van de provincie Burgos... Ik mijd overstekende rupsen, je zou begod, beginnen praten met een grassprietje, ik voel me klein, wat is het stil, op vogelgekwetter en krekelgesnirp na...
Om 12 uur bel ik Carina op, ze is net vertrokken richting Burgos. Ik ben dan net halverwege. Ik zou dus rond 16 uur moeten aankomen. Het gaat op en neer, méér klimmen dan dalen, ik ben opgelucht als ik in een afdaling de 50 km/u haal en ik de benen even kan stil houden. Maar het gaat goed...Om 15u45 kom ik op de camping in Burgos... De fietsende pelgrim...
NB. Kijk later ook eens, want ik zal dag per dag nog bijwerken !!
Groeten !!
Vanmorgen vertrokken om 8u20 uit Roncevalles, na een nachtje van rust in een gehuurd appartement, bij de refugio van Roncevalles, zelfs mijn fiets vliegt in een rustplaats!! Iris en ik starten in de regen, voor het vertrek deed ik nog een smesje, dat ze pas 1u30 later ontving. Het smsje was bedoeld of we vroeger konden vertrekken.
We rijden de ganse rit pelgrims te voet en per fiets voorbij...
Op de brug van Puenta la reina, eten we onze boterhammen op. De brug die al zoveel pelgrims, liet passeren...Na een tiental minuten, zijn we onderweg naar Estella, maar 10 km. voor deze stede, is Iris haar kruid op... Ze besluit om te overnachten op de camping van Estella.
Ik krijg nog een berichtje op de gsm, Iris bedankt ons voor de hulp en de vriendschap...Lief. Ik fiets verder naar Logrono, nog 60 km.
Ik rijd nog een oude kennis uit Lesperon, voorbij. Hij zal ook op La Playa, in Logrono camperen. We noemen hem, "magere Hein". Een wijze, stille, in goede conditie verkerende nederlander.
Na 8u30 heb de 153 km afgelegd.
Een uur later zijn we al aan het eten en belt mijn tweeling zus me op.
Om ons een pluim te geven !! Dank je !!
Nog 640 km te gaan, maar 't zijn er altijd wat meer. Maar na méér dan 1450 km. kan me dat niets meer schelen. En... nog géén lekke band gehad !!
10 de rit, St-Jean-Pied-de-Port naar Roncevalles. 30 km
Tja, het weer zat echt tegen, iedereen die de Ibaneta over was, besloot om te overnachten, in Roncevalles. 30 km gereden op 3 uur..
Onze reisgenoot Iris, kon overnachten in de refugio.
Wij, aangezien Carina geen geloofsbrief had, mogen niet in de refugio's. Maar er zijn verschillende hotels, wij huurden een appartement, dan kunnen we ons eten zelf bereiden.
Maar het belangrijkste, we zijn over de pyreneeën geraakt, in bar slechte omstandigheden, regen, regen en nogmaals regen, mist, koud...
Vandaar onze noodstop, in Roncevalles, stempel gaan halen in de refugio, en mijn blog bijwerken, alles wassen en drogen, warme doucheke, een echt bed mmmm...Wat kan het leven mooi zijn !!!!
Morgen staat gepland om in Logrono te geraken, 145 km... Als het weer het toelaat...
9 de rit Labouheyre naar St-Jean-Pied-de-Port 173 km.
We zijn op en wakker om 5u30, na ontbijt, brengt Carina me naar Labouheyre. Ik kan er starten om 7 uur. Ik rij met de fiets terug richting camping in Lesperon, Couchoy... Ik vergat de GPS op te laden. Om 8u30 kom ik weer aan de tent en voorzie tot 9 uur de GPS van energie. De jonge nederlandse is vertrokken, als ik terug toekwam. Na een boterham en koffie, schiet ik weer in de pedalen, 9 uur, weer op weg. De nederlandse, loop ik net voor Dax weer in. Die besluit bij mij te blijven, wegens het voordeel van de GPS, je schiet vlugger op. Ik matig mijn snelheid, het heeft geen zin elkaar af te peigeren, met twee is het ook leuker. We kletsen af en toe, over koetjes en kalfjes.
De antwerpse dokwerker en nederlandse vriend, zien we niet meer, waarschijnlijk gestopt in Dax. De andere nederlander lopen we in voor Peyregorade. Ik bel Carina op om 12u, dat ik nog 60 km te gaan heb. Ze is nog bezig de tent af te breken. We besluiten wat kalmer te rijden, nemen nu en dan een stop om te eten. De laatste 20 km leggen we in de regen af. Foto aan de poort van St-Jacques in St-Jean-Pied-de-Port, hoort erbij. Een stempel van "des amical de chemin de St-Jacques", halen we op. Dan fietsen we nog 3 km naar Camping Narbaitz. Waar we, van de uitbater, in de ontspanningszaal mogen slapen, wegens het op til zijnde hevige onweer. Er is WIFI, ik maak mijn huiswerk, nu dus...
173 km, in 9 uur, mijn zadelpijn is ook stilaan aan het verdwijnen..
Ook Iris, de jonge nederlandse, slaap in een vertrek naast het onze, ze is dankbaar, wegens het voordeel van de GPS en het droge onderdak. We wisselen gegevens uit. Oef weer een vruchtbare dag. Net een ferme biefstuk met aardappelen en groenten gegeten, klaar gemaakt door mijne soigneur Carina. Een pluim voor haar, je moet het maar doen, alles opruimen, terwijl ik fiets, zorgen voor aankoop van eten, enz... Dikke zoen, Carina !!!SMAK...
Morgen, als het weer het toelaat, de pyreneeën over, misschien tot in Estella?? Dat is zo'n 133 km... We zien wel.
De fietsende pelgrim.
Om 8u20 vertrokken naar Labouheyre, 126 km, recuperatieritje.
In Pissos, ontmoet ik, een koppel Nederlanders, tijdens de lunch, kletsen we wat over de koetjes en de kalfjes. Er komt ook een jonge Nederlandse toe. Ik rij verder door de Landes, die een treurige indruk, op mij nalaten. 15 jaar geleden, stonden hier nog bossen, zo ver je kon zien. Nu zijn er wijdse, kale plekken, die beboerd worden, zo te oordelen. Er is protest, maar een mens, wordt toch wanhopig, als je dit ziet. Camping Labouheyre, gaat pas morgen open. Dan maar weer de truuk boven gehaald. We rijden nog enkele campings af, de fiets op het rek, overal vangen we bot. Uiteindelijk in Lesperon, 35 km verderop vinden we een camping Couchoy, uitgebaat door een Engelsman. 13 vraagt hij voor één nacht en 2 personen en electriciteit. Morgenvroeg zal Carina me andermaal naar mijn eindpunt/startpunt brengen. Na enkele uren, komen er nog fietsende pelgrims toe. Een antwerpse dokwerker uit Wommelgem, twee nederlanders en dan onze jonge nederlandse. Na een stevige koude schotel en aardbeien als dessert, (de andere pelgrims waren een beetje jaloers), kruipen we vroeg onder de wol. Morgen probeer ik tot in St-Jean-Pied de Port te geraken, +/-170 km... Aan de voet van de pyreneeën...
De fietsende pelgrim.
7 de rit St-Sulpice naat St.Emilion Domaine La Barbanne 161 km.
Zoals gezegd, Carina brengt mij terug naar St-Sulpice de Ruffec, daar kan ik starten om 8 uur. Het gaat vlotjes, de GPS functioneerd goed, de fiets ook. Maar de fietser begint krachten te verliezen, het was warm, onweerachtig, drukkend. Vandaar waarschijnlijk, te weinig zuurstof in de lucht. Noodgedwongen twee extra stops ingelegd, om water op te slaan, krachten eveneens. Na 7 uur fietsen, moet ik noodgedwongen nog méér dan 1/2uur omrijden, wegens een autorally.
Na 8 uur fietsen en 161 km, kom ik op Camping La Barbanne aan, 16 uur.
We gaan gaan eten, in het restaurant van de camping, en krijgen muziek van een gitaar-virituoos er bovenop.
Toch weer een goede dag, ondanks, omrijden!!!