Het wedervaren van een fietsende pelgrim. Trainingen, voorbereidingen, planningen, tegenslagen, testen enz...om in Santiago de Compostela te geraken...
19-06-2011
Zaterdag 18 juni 2011.
We slapen eens uit, voor mij is dat dan 7u15, ik begin de wagen uit te laden, de tent openleggen om te drogen, alles vliegt in de garage.
De wasmachiene staat ook al te draaien. Ondertussen, de post nakijken. In de voormiddag komt Jonathan en Elke met de meisjes goeiedag zeggen. Alieke vind dat ze ons lang heeft moeten missen en of we misschien een cadeautje mee hebben? Ook Samuël, komt goeie dag zeggen. De tietjeskaas en koekjes worden verdeeld, Alieke krijgt Santiago-schelpjes-oorprikkertjes. Jelena een pelbgrimpopje, Samuël voor de baby, op komst, een hemdje van Santiago, met een kip uit het ei erop...David komt in de late namiddag langs, we moeten zijn huis gaan keuren, dat nu in de afwerkingsfase is getreden. Het komt goed, 't zal in orde en mooi zijn ! In Ertvelde vinden we alleen de kinderen thuis en Kathy, Johan, schoonbroer is met de the belgian navy in Engeland. De kersen worden er verdeeld.
Rond 20 uur kunnen we eten, op de weegschaal, ik ben 2 kg kwijt, het zal wel meer geweest zijn. Ondertussen is het bijna een week geleden, dat ik nog fietste, ik begin het reeds te missen. Ik grap, de volgende uitdaging: de camino do sol: 4000 km in Brazilië ??
Nenee, ik moet het eerst wat laten bezinken, dan zien we wel !!
Groeten,
Etienne
Hotel St-Vincent, in St-Vincent-de-Tyrosse. 6 uur wakker, ontbijt om 7 uur, eenvoudig maar méér dan genoeg. Na de rekening te hebben betaald, vertrekken we om 7u30, we nemen een beetje verder de snelweg en we gaan er niet meer af. Na vlot gereden te hebben, met enkele stops, voor de hond en ook voor ons, rijden we ons in de file in Parijs, 1u30 vertraging. I.p.v aan te komen rond 19uur, wordt het 20u30. Te laat om thuis nog te koken, dus we gaan wééral gaan eten.
We zijn thuis rond 22u30, het uitladen van de wagen, is voor morgen...
Groetjes,
Etienne
Gisteren, tegen de avond, ruimen we al op. We moeten zorgen, dat we alles mee krijgen, dat er ook nog plaats is voor mijne soigneur.
Maar het lukt. Om 6 uur wakker, ontbijt en koffie. Het heeft hard geregend, de tent is kletsnat. We steken ze dan zo maar in de wagen. Om 7u45 staan we aan het campinghek. Gisteren, nog een klapke gedaan met 2 nederlanders en Paul uit Antwerpen, allemaal zijn we het eens, het was een ervaring, ieder heeft zo zijn eigen verhaal, die tot de verbeelding spreekt. Het zijn géén grote fantastische verhalen, maar histories, die het menselijk gevoel, vriendschap, medeleven, benadrukken.. Tof is dat... 8 uur, start, de race naar huis is begonnen. 25 km buiten Santiago de Compostela, zien twee fietser, met kleine versnelling een van de laatste hellingen voor de stad, opfietsen. De eerste houd er een flinke tred op na de tweede, klampt met véél moeite aan. Als we dichterbij komen, herkennen we "bigfoot" Roger uit Wommelgem met zijne nederlandse vriend, die we ontmoeten in Lesperon. We stoppen, keren om, zeggen de twee goeie dag, waarop Roger "awel muug, stopte gaa der méé??" Neneen, zeg ik en vertel hen dat ik sinds maandag 13 juni, ben aangekomen. We verzekeren hem, dat we de genomen foto's opsturen en vertrekken. We rijden richting Ponferrada, in de buurt ligt er een klein dorpje: Castropodame, daar woont mijne werkmakker-vriend, José, zijn mama. Om 11u40 komen we er aan. We moeten absoluut, kersen plukken, koffie drinken, het huis bezichtigen.. Het aanbod om te blijven eten, moeten we afslaan.
Maria is zichtbaar ontgoocheld. Maar het kan niet anders. Na méér dan een uur en enkele foto's, zijn we weer weg, Maria-tje, zichtbaar aangedaan, achterlatend. We zijn zelf ook onder de indruk, van het korte bezoek. Via Valladolid en San Sebastian, rijden we de pyreneeën over, zo de Landes in, na enkele tientallen kilometers, kiezen we de N10, om makkelijker een hotelletje te vinden. We overnachten in hotel St-Vincent, in St-Vincent-de-Tyrosse. Een klein oud maar net hotelletje, met een goed restaurant eraan. Twee 2 persoonsbedden, nodigen ons 's avonds uit, om meteen na het diner in te slapen. Doortje mag zelfs mee op de kamer. Ik krijg nog een smsje van José, hoe ik zijn dorpje vond? Ik antwoord "klein, leuk, gezellig, zoals je mama... Het is warm op de kamer, of zijn we dat niet meer gewoon? Want in Spanje was het weer niet goed te noemen...
Pelgrim af..
Groetjes,
Etienne
Bijna iedere dag, als er gefietst werd, zag de dag er als volgt uit :
5u45 of 6 uur opstaan.
Koffie zetten, Doortje uitlaten.
Ontbijten, douchen, rugzak klaarmaken (2 flesjes water, boterhammen, appel, banaan, isostar-tabletten, isostar-repen. Bandendruk controleren, GPS bevestigen, km-teller opklikken, hf-meter omgespen, nazien ketting, bid.ons vullen. Naar het toilet.
Dan moet ik de frigo in de koffer zetten, de slaapzakken tot worst draaien om in hun tasje te duwen. Het kookvuurtje afbreken, voelen aan de haringen, of ze niet te vast in de grond zitten. 8 uur of iets vroeger, vertrekken. Carina, steekt dan de rest in de wagen, breekt de tent af en vertrekt dan naar het afgesproken adres. In de meeste gevallen een camping. Tussen 14u30 en 16u30 kwam ik aan op de camping, 's morgens afgesproken. We zetten samen de tent, na het inchecken. Laden alles uit, Carina begint het eten klaar te maken. Ik neem ondertussen een douche, begin daarna mijn GPS te programmeren, voor de volgende rit. Avondeten, nog wandelingetje met Doortje, internetten, bloggen, papieren backup bijhouden. Volgende adres in GPS van de auto steken. Nog wat lezen, rond 22u30 de koker in...
De dagen waren gevuld, zonder meer !!
Groeten,
De rustende pelgrim...
We staan op camping As Cancellas, rua 25 xulio.
Het weer is niet om over naar huis te schrijven, het regent niet, maar de mist valt neer. We zijn nog wat inkopen gaan doen, er is hier een Hypercor, immens groot, alles onder een dak. 'k Wist niet dat er iets bestond, als tietenkaas, is wel lekker !! De amandelkoekjes en taart van Santiago, is eveneens niet te versmaden.. We zijn stilaan, aan het inpakken. Morgen vertrekken we, via Castropodame, waar de moeder woont van een vriend werk-kollega. Van namiddag, doen we nog een wandelingetje in de stad, nog wat postkaarten kopen, van het interieur van de kathedraal. Je mag er geen foto's nemen, alhoewel het merendeel het aan zijn laars lapt. Na het avondeten, gaan we de rest wegsteken, hopelijk, kan de hond Doortje nog mee!! Er moeten nu twee stoelen vrij zijn, of ik moet terugfietsen in enkele dagen.
Op de camping staat ook een Antwerpenaar, die probeert zijn terugrij- ticket te vervroegen. Is vorige vrijdag, nu dus 8 dagen geleden aangekomen, heeft al naar kaap Finistere gereden en een stuk van de groene kust afgereden. Maar nog wachten tot de 23 ste juni, is wat lang vind hij!! De wagen is volgetankt, om 8 uur als hek open gaat zijn we piste of mist in. Overmorgen zijn we thuis, in de late namiddag, denken we.
De rustende pelgrim.
Uitgeslapen?? Wat dacht je, wakker om 6u40 !!! Dan heb ik Doortje maar uitgelaten, mezelf ook, maar in de voorziene infrastruktuur!!
Koffie en lekker rustig, zonder haast, ontbijt genomen. Om 9u30 de joggings aan en "per te voet" naar het oude centrum van de stad.
Leuke straatjes, met veel boetiekjes, de commerce hé !! In de kathedraal, verschillende kaarsjes laten branden, de tombe van St-Jacob gezien, een deel van de mis gevolgd. Ieder land en hoeveel per land wordt vernoemd in de preek, die de dag voordien zijn aangekomen.
Gisteren, waren er om 16 uur al méér dan 500 pelgrims aangekomen, op een topdag zijn het er 2500.. Kan je nagaan, hoeveel per jaar???
Met steeds, hetzelfde geduld en bereidwilligheid, van de wrijwilligers van het genootschap van Santiago de Compostela van Spanje. Waar ik bewondernd naar kijk, is de vele per fiets, waarvan de pakking de 25 kg, benaderd...Maar nog méér, de stappers, met rugzak, die de tocht doen op soms 2 maanden. Ik kwam er uit Brazilie tegen, Chinezen, Japanners, Denen, Noren, Zwitsers, Peruanen, noem maar op, allemaal met dezelfde intentie.!!
Van een Nederlander, daarjuist, gehoord, Finistere, moet je zeker doen, wil ik wel, maar we hebben de tijd tegen ons...
We blijven zeker nog een dagje, dan wordt het stilaan tijd om naar huis toe te gaan!! Het begint alweer te kriebelen, wat nu??
Binnenbanden repareren !!
De rustende pelgrim...
Kijk ook eens op de blog van een streekgenoot uit Zwijnaarde, Jean-Pierre, ontmoette ik op weg naar Sahagun, we reden 20 km. lang samen, leuke man, we konden Gensch klappe !!
16 de rit Sarria naar Santiago de Compostela 134 km
Dag lezers en lezeressen, ik ben er, na 134 km in de motregen te hebben gereden. Een lekke band was vandaag een van de kleine euveltjes. Voila Eddy (kozzen), ik rij dus niet met tractorbanden. Soms revolteerde mijn versnellingsapparaat van de tafels tussen 1 en 2. Onderhoud thuis, zal veel verhelpen. Aangekomen op het grote plein van de kathedraal, heb ik me op de gevoelige plaat laten vastleggen.
Vervolgens, even zoeken naar de office de pelegriño. Daar was het aanschuiven, voor de stempel (sello), het getuigschrift van het genootschap, ik kreeg die meteen mee! Met mijn latijse naam erop ...
STEFANUM CLAEYS...Mooi zo, haha. In een hoek, verschillende zelf gemaakte wandelstokken, van wandelaars die de tocht voltooiden, ik kan er maar moeilijk mijn fiets bij zetten hé...Nu een paar dagen aclimatiseren, dan vatten we de terugreis aan. Morgen voor verschillende vrienden en kenissen, kaarsjes branden. Foto's volgen nog, ik ben bezig op een vaste pc, 1 euro per 15 min. Dus, zegge het voort...
De fietsende pelgrim af.
Naar Santiago de Compostela
Uitgeslapen?? Wat dacht je, wakker om 6u40 !!! Dan heb ik Doortje maar uitgelaten, mezelf ook, maar in de voorziene infrastruktuur!!
Koffie en lekker rustig, zonder haast, ontbijt genomen. Om 9u30 de joggings aan en "per te voet" naar het oude centrum van de stad.
Leuke straatjes, met veel boetiekjes, de commerce hé !! In de kathedraal, verschillende kaarsjes laten branden, de tombe van St-Jacob gezien, een deel van de mis gevolgd. Ieder land en hoeveel per land wordt vernoemd in de preek, die de dag voordien zijn aangekomen.
Gisteren, waren er om 16 uur al méér dan 500 pelgrims aangekomen, op een topdag zijn het er 2500.. Kan je nagaan, hoeveel per jaar???
Met steeds, hetzelfde geduld en bereidwilligheid, van de wrijwilligers van het genootschap van Santiago de Compostela van Spanje. Waar ik bewondernd naar kijk, is de vele per fiets, waarvan de pakking de 25 kg, benaderd...Maar nog méér, de stappers, met rugzak, die de tocht doen op soms 2 maanden. Ik kwam er uit Brazilie tegen, Chinezen, Japanners, Denen, Noren, Zwitsers, Peruanen, noem maar op, allemaal met dezelfde intentie.!!
Van een Nederlander, daarjuist, gehoord, Finistere, moet je zeker doen, wil ik wel, maar we hebben de tijd tegen ons...
We blijven zeker nog een dagje, dan wordt het stilaan tijd om naar huis toe te gaan!! Het begint alweer te kriebelen, wat nu??
Binnenbanden repareren !!
De rustende pelgrim...
Kijk ook eens op de blog van een streekgenoot uit Zwijnaarde, Jean-Pierre, ontmoette ik op weg naar Sahagun, we reden 20 km. lang samen, leuke man, we konden Gensch klappe !!
Dag lezers en lezeressen, ik ben er, na 134 km in de motregen te hebben gereden. Een lekke band was vandaag een van de kleine euveltjes. Voila Eddy (kozzen), ik rij dus niet met tractorbanden. Soms revolteerde mijn versnellingsapparaat van de tafels tussen 1 en 2. Onderhoud thuis, zal veel verhelpen. Aangekomen op het grote plein van de kathedraal, heb ik me op de gevoelige plaat laten vastleggen.
Vervolgens, even zoeken naar de office de pelegriño. Daar was het aanschuiven, voor de stempel (sello), het getuigschrift van het genootschap, ik kreeg die meteen mee! Met mijn latijse naam erop ...
STEFANUM CLAEYS...Mooi zo, haha. In een hoek, verschillende zelf gemaakte wandelstokken, van wandelaars die de tocht voltooiden, ik kan er maar moeilijk mijn fiets bij zetten hé...Nu een paar dagen aclimatiseren, dan vatten we de terugreis aan. Morgen voor verschillende vrienden en kenissen, kaarsjes branden. Foto's volgen nog, ik ben bezig op een vaste pc, 1 euro per 15 min. Dus, zegge het voort...
De fietsende pelgrim af.
